Share

บทที่ 0262

Author: อี้เสี่ยวเหวิน
พ่อบ้านมองคุณท่านกงอย่างไม่เข้าใจ

"ไม่ใช่เพิ่งถอนคนที่จับตาเธอออกไปเหรอครับ? เธอไม่ได้วางแผนตั้งครรภ์ และไม่ได้พัวพันกับคุณชายสามด้วย”

“กงเฉินเป็นลูกชายของฉัน ฉันรู้จักเขาดี เมื่อกี้นี้เขาโกหกฉัน”

พ่อบ้านพยักหน้าทันที ทําท่าจะพูดแต่ก็ไม่ได้พูดต่อ “งานเลี้ยงฉลองของตระกูลเฉินในวันนี้ มีข่าวบางอย่างแพร่ออกมาเป็นการส่วนตัว มีคนเห็นคุณชายใหญ่และหลินจืออี้กําลังยืดเยื้อกันอยู่ครับ”

คุณท่านกงส่งเสียงหึในลําคออย่างเย็นชา “ตอนนั้นที่มันมาบ้านตระกูลเป็นครั้งแรก ฉันก็เกลียดมันจากก้นบึ้งของหัวใจ แล้วมันก็เกิดเรื่องขึ้นจริงๆ ด้วย”ฃ

พ่อบ้านโค้งตัวกระซิบว่า “ถ้าหลินจืออี้......”

คุณท่านกงหรี่ตาลง พูดอย่างเหี้ยมโหดว่า “ทําตามที่ฉันบอกก่อนหน้านี้”

“ครับ”

……

วันรุ่งขึ้น หลังจากหลินจืออี้ตื่นขึ้นมา เธอก็สับสนอยู่ครู่หนึ่ง

เธอนอนอยู่บนเตียงได้ยังไง?

ไม่ทันได้คิดให้รอบคอบ พอดูเวลาก็เห็นว่าจะสายแล้ว เธอจึงรีบลุกขึ้นมาอาบน้ำ

ตอนกำลังอาบน้ำ รอยกัดที่คอของเธอยังคงเจ็บอยู่ และรอยฟันก็ชัดเจนมาก

โชคดีที่ตอนนี้ใกล้จะเข้าหน้าหนาวแล้ว ใส่เสื้อคอเต่าก็ไม่เป็นไร

แต่เมื่อเธอเปิดตู้เสื้อผ้าเธอก็ต้องตะลึง

Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • เกิดใหม่ทั้งที ขอหนีจากผู้ชายเฮงซวยคนนี้เถอะ   บทที่ 0267

    เฉินซู่หลานและกงเยี่ยนยืนก้มหน้าอยู่ตรงหน้าเธอ ไม่มีท่าทางภาคภูมิใจแบบก่อนหน้านี้แล้วอีกด้านหนึ่งคือกงสือเหยียนและหลิ่วเหอยืนอยู่ สีหน้าของพวกเธอก็ดูไม่ค่อยดีนักหลิ่วเหอขยิบตาให้หลินจืออี้อย่างระมัดระวังหลินจืออี้ยื่นกล่องของขวัญให้ทันที พลางทักทายอย่างมีมารยาท “คุณท่านกง วันนี้รบกวนแล้วค่ะ นี่เป็นของขวัญที่ฉันซื้อมาฝาก หวังว่าคุณท่านจะชอบนะคะ”“อืม ให้เธอเสียเงินแล้ว”คุณท่านกงมองไปที่กล่องของขวัญ ไม่สนใจเลยแต่เขาพอใจมากกับท่าทีที่หลินจืออี้รู้จักตัวตนของตัวเองแขกก็ควรมีลักษณะเหมือนแขก ข้อนี้ข้ามไม่ได้เด็ดขาดเขาโบกมือให้คุณพ่อบ้าน คุณพ่อบ้านก็ส่งของขวัญให้คนรับใช้เอาไป แม้แต่ว่าเป็นของขวัญอะไรเขาก็ยังขี้เกียจถามสักคําสําหรับการเมินเฉยของคุณท่านกงนั้น หลินจืออี้ได้คาดการณ์ไว้แล้ว ดังนั้นในใจจึงไม่ได้รู้สึกอะไรเธอหลุบตายืนอยู่ข้างหลิ่วเหอ ทําตัวเป็นมนุษย์ล่องหนต่อไปห้องโถงค่อยๆ เงียบลง แต่บรรยากาศกลับยิ่งตึงเครียดมากขึ้นทันใดนั้นเฉินซู่หลานก็ก้าวไปข้างหน้าและคุกเข่าที่เท้าของคุณท่านกงพลางดึงแขนเสื้อของเขา“คุณพ่อคะ ฉันผิดไปแล้ว ต่อไปฉันไม่กล้าอีกแล้วค่ะ คุณพ่อเห็น

  • เกิดใหม่ทั้งที ขอหนีจากผู้ชายเฮงซวยคนนี้เถอะ   บทที่ 0266

    ที่จริงหลังจากเกิดใหม่ได้พบกับกงเฉินอีกครั้ง หลินจืออี้ก็รู้ดีว่าด้วยความสามารถของเธอในตอนนี้ เธอไม่มีเธอสมบัติพอที่จะต่อสู้กับเขาได้เธอทำได้แค่ลงมือจากรอบๆ ตัวเธอเองก่อน เดิมทีเธอคิดว่าการก้าวออกมาทีละขั้นทีละตอน สักวันหนึ่งจะสามารถแก้แค้นแทนซิงซิงได้แต่เธอก็ยังประเมินตัวเองสูงเกินไป ที่แท้ทุกย่างก้าวของเธอล้วนอยู่ภายใต้การควบคุมของกงเฉินทุกอย่างล้วนเป็นเรื่องหลอกลวงหลินจืออี้ขึ้นรถแท็กซี่อย่างใจลอย ร่างกายแข็งทื่อราวกับท่อนไม้แห้ง จนกระทั่งคนขับเรียกเธอหลายครั้ง เธอถึงได้สติกลับมา“คุณผู้หญิง จะไปไหนครับ”“ถนนกวนเฉวียน”เธอไม่มีแรงที่จะเรียก มองทิวทัศน์ที่ถอยหลังออกจากหน้าต่างรถ รู้สึกปวดหน้าอกขึ้นมาทีละนิดๆ สุดท้ายความรู้สึกนั้นก็เอ่ออยู่ที่ขอบตา ทําให้สายตาของเธอพร่ามัวไปหมดก่อนที่ความอ่อนแอจะตกทับถมลงมา เธอยกมือขึ้นและกัดหลังมืออย่างแรงเพื่อระงับอารมณ์ที่ไม่ควรมีทั้งหมดตอนถึงที่หมาย หลินจืออี้รีบลงจากรถไปยังร้านขายเครื่องชงชาแห่งหนึ่งพนักงานหยิบชุดชาสิบสองนักษัตรที่เธอสั่งออกมาคุณท่านกงชอบดื่มชาและชอบสะสมชุดชุดชาด้วยถึงเธอจะไม่ขาดชุดชาที่ล้ำค่า แต่เธอก็ควรต้

  • เกิดใหม่ทั้งที ขอหนีจากผู้ชายเฮงซวยคนนี้เถอะ   บทที่ 0265

    ได้ยินดังนั้น สีหน้าของซ่งเสียนป๋อก็ผ่อนคลายลงหลายส่วน“ทําไมหลิวซินหน่าถึงไม่มีการเคลื่อนไหวเลย?”“คุณพ่อวางใจเถอะ หนูมีวิธีให้เขาเป็นฝ่ายมาหาก่อนค่ะ” ซ่งหว่านชิวรับประกันซ่งเสียนป๋อมองแก ถอนหายใจเล็กน้อย “หว่านชิว แกอย่าโทษพ่อที่ตบแกอย่างโหดร้ายนะ ที่สุดตระกูลซ่งของเราก็เป็นของแก แบบนี้แกแต่งงานกับคุณชายสามก็มีหน้ามีตาใช่ไหมล่ะ?”ซ่งหว่านชิวจะฟังไม่ออกหรือว่าพ่อของเธอตบหัวแล้วลูบหลัง?แต่เธออยากแต่งงานกับกงเฉินอย่างมีหน้ามีตา ฐานะทางบ้านเป็นสิ่งที่ขาดไม่ได้“หนูรู้แล้วค่ะ”“ให้แม่แกช่วยจัดการหน่อย ตอนบ่ายก็ไปทํางานซะ อย่าให้คนอื่นรู้สึกว่าแกกำลังกลัว” ซ่งเสียนป๋อออกคําสั่ง“ค่ะ”ซ่งหว่านชิวพยักหน้า ไม่กล้าขัดคําสั่งของผู้เป็นพ่อหลังจากซ่งเสียนป๋อจากไป ฉินซวงก็เอารองพื้นที่มีคอนซีลเลอร์สูงมาให้แกและแต่งหน้าอย่างประณีตฉินซวงถอนหายใจเล็กน้อย เอ่ยเตือนว่า “หว่านชิว ครั้งนี้ที่บ้านสูญเสียเงินไปไม่น้อย แกต้องรีบคว้าคุณชายสามไว้ อย่าให้ใครคว้าโอกาสไปได้เด็ดขาด”"รู้แล้วน่า! อย่าเรียกซ้ำๆ ซากๆ อีกเลยน่า”สีหน้าของซ่งหว่านชิวเย็นชา ถ้าไม่ใช่หลินจืออี้ เธอจะกลายเป็นแบบนี้ได้ยัง

  • เกิดใหม่ทั้งที ขอหนีจากผู้ชายเฮงซวยคนนี้เถอะ   บทที่ 0264

    พอหลินจืออี้เข้าไปในห้องทํางาน ก็พบว่าซ่งหว่านชิวไม่ได้มากลับมีเพื่อนร่วมงานพวกเธอกําลังพูดอะไรกันอยู่หลังจากพวกเธอเห็นหลินจืออี้แล้ว ก็รีบกวักมือพูดทันที “จืออี้ ในงานเลี้ยงนี้เธอเก่งมากเลย”“ใช่ ท้ายที่สุดฉันก็ได้เห็นธาตุแท้ของเสิ่นเยียนอย่างชัดเจนแล้ว เมื่อก่อนฉันเคยสงสารเธอ เลี้ยงอาหารเธอ”ไม่เพียงแค่นั้น คนของตระกูลร็อคกี้เฟย์เพิ่งออกแถลงการณ์ว่าเนื่องจากความผิดของตระกูลเฉิน จึงตัดสินใจยุติความร่วมมือยุติความร่วมมือเหรอ?หลินจืออี๋อึ้งไป รีบหยิบมือถือออกมา กําลังจะเช็คข้อความ หลิ่วเหอก็โทรมาเธอหลีกเลี่ยงเพื่อนร่วมงานและรับสาย“แม่”"จืออี้ ดีนะที่ฉันฟังแกไม่ได้ลงทุนเรื่องในความร่วมมือครั้งนี้ของตระกูลเฉิน แกรู้ไหม เงินของนักลงทุนทั้งหมดถูกล็อคไว้หมดแล้ว ตอนนี้เฉินกรุ๊ปสับสนวุ่นวายไปหมดแล้ว ได้ยินมาว่าไม่เพียงแต่เงินเรื่องหมุนเวียนไม่ได้ งานเลี้ยงฉลองครั้งนี้ยังติดเงินเกือบสิบล้านกว่าอีกด้วย"หลิ่วเหอรู้สึกมีความสุขบนความทุกข์ของคนอื่น เธอหัวเราะอย่างอารมณ์ดีเป็นพิเศษ"สิบล้านกว่า? ทําไมเยอะจัง?”“ก็ตระกูลเฉินเชิญดารามาร้องเพลงเพื่ออุ่นเครื่องด้วย สุดท้ายเรื่องเสิ่น

  • เกิดใหม่ทั้งที ขอหนีจากผู้ชายเฮงซวยคนนี้เถอะ   บทที่ 0263

    "ยังไงล่ะ เธอยังคิดว่าซ่งหว่านชิวจะช่วยเธอหรือ เสิ่นเยียน ฉันจะบอกอะไรเธออย่างหนึ่ง ที่จริงเมื่อวานเธอมีโอกาสหลุดพ้นได้”“แก..... แกหมายความว่ายังไง? “พูดให้ชัดเจนสิ!” เสิ่นเยียนยืดเยื้อแขนของหลินจืออี้แล้วเขย่าอย่างแรงหลินจืออี้ยืดเยื้อแขนตัวเองออกอย่างแรง แล้วพูดอย่างเย็นชาว่า “โอกาสครั้งแรก ฉันเคยปฏิเสธไม่ให้เธอเเธอคีย์การ์ดห้องไป แต่เธออยากใช้ทางลัดมาก ก็เลยแอบเเธอคีย์การ์ดห้องไป”“ครั้งที่สอง ซ่งหว่านชิวยืนอยู่ตรงหน้าฉัน เธอไม่ได้สังเกตเลยว่าเขาหายไปแล้ว ขอเพียงแค่เธอใส่ใจเขาเพียงเล็กน้อย เธอจะพบว่ามีบางอย่างผิดปกติและมีเวลาหยุดเขา"“ครั้งที่สาม ห้องที่ฉันจองไว้ไม่ได้อยู่ห่างไกล มีแขกที่เข้าพักอยู่ทางซ้ายและขวา เธอแค่ตะโกนดังๆ ก็จะมีคนมาช่วยเธอ แต่เธอไม่กล้าให้อีกฝ่ายรู้ว่าเธอไม่ใช่ฉัน ดังนั้นอดทนไม่ตะโกน”“เสิ่นเยียน นี่ไม่ใช่เธอหาเรื่องใส่ตัวเหรอ?”ฟังจบ ดวงตาสีแดงก่ำของเสิ่นเยียนพลันเปลี่ยนเป็นสีขาวเทา ร่างกายเหมือนใบไม้ที่ร่วงหล่นจากหลัง นั่งคุกเข่าอยู่บนพื้นอย่างสั่นเทิ้มหลินจืออี้หันกลับมาด้านหลัง เสิ่นเยียนพูดด้วยน้ำเสียงสะอึกสะอื้น แค้นเคืองว่า “เมื่อก่อน ฉันเคย

  • เกิดใหม่ทั้งที ขอหนีจากผู้ชายเฮงซวยคนนี้เถอะ   บทที่ 0262

    พ่อบ้านมองคุณท่านกงอย่างไม่เข้าใจ"ไม่ใช่เพิ่งถอนคนที่จับตาเธอออกไปเหรอครับ? เธอไม่ได้วางแผนตั้งครรภ์ และไม่ได้พัวพันกับคุณชายสามด้วย”“กงเฉินเป็นลูกชายของฉัน ฉันรู้จักเขาดี เมื่อกี้นี้เขาโกหกฉัน”พ่อบ้านพยักหน้าทันที ทําท่าจะพูดแต่ก็ไม่ได้พูดต่อ “งานเลี้ยงฉลองของตระกูลเฉินในวันนี้ มีข่าวบางอย่างแพร่ออกมาเป็นการส่วนตัว มีคนเห็นคุณชายใหญ่และหลินจืออี้กําลังยืดเยื้อกันอยู่ครับ”คุณท่านกงส่งเสียงหึในลําคออย่างเย็นชา “ตอนนั้นที่มันมาบ้านตระกูลเป็นครั้งแรก ฉันก็เกลียดมันจากก้นบึ้งของหัวใจ แล้วมันก็เกิดเรื่องขึ้นจริงๆ ด้วย”ฃพ่อบ้านโค้งตัวกระซิบว่า “ถ้าหลินจืออี้......”คุณท่านกงหรี่ตาลง พูดอย่างเหี้ยมโหดว่า “ทําตามที่ฉันบอกก่อนหน้านี้”“ครับ”……วันรุ่งขึ้น หลังจากหลินจืออี้ตื่นขึ้นมา เธอก็สับสนอยู่ครู่หนึ่งเธอนอนอยู่บนเตียงได้ยังไง?ไม่ทันได้คิดให้รอบคอบ พอดูเวลาก็เห็นว่าจะสายแล้ว เธอจึงรีบลุกขึ้นมาอาบน้ำตอนกำลังอาบน้ำ รอยกัดที่คอของเธอยังคงเจ็บอยู่ และรอยฟันก็ชัดเจนมากโชคดีที่ตอนนี้ใกล้จะเข้าหน้าหนาวแล้ว ใส่เสื้อคอเต่าก็ไม่เป็นไรแต่เมื่อเธอเปิดตู้เสื้อผ้าเธอก็ต้องตะลึง

  • เกิดใหม่ทั้งที ขอหนีจากผู้ชายเฮงซวยคนนี้เถอะ   บทที่ 0261

    ตอนนี้มีหลักฐานที่แน่ชัดแล้วว่าเฉินหงเหว่ยใส่ร้ายป้ายสี การกระทําเหล่านี้ของเสิ่นเยียนและซ่งหว่านชิวจึงสามารถเข้าใจอย่างชัดเจนทันทีคาดไม่ถึงว่าภายใต้บัญชีของหลินจืออี้จะมีชาวเน็ตที่ใจดีมากมายมาคอมเมนท์[คุณหลิน ได้ยินมาว่าคุณกับเสิ่นเยียนเป็นเพื่อนสนิทกัน คุณถูกแทงลับหลังแล้ว เลิกคบกับเขาได้แล้ว][ฉันเรียงไทม์ไลน์ออกมาแล้ว ถ้าไม่มีใครร่วมมือกับประธานเฉินทั้งภายในและภายนอก เป็นไปไม่ได้ที่เปลี่ยนอัญมณีจะถูกเปลี่ยนไป คุณระวังตัวหน่อยเถอะ][รุ่นพี่ ฉันอยากจะเตือนพี่ตั้งนานแล้ว เสิ่นเยียนมักจะแอบพบซ่งหว่านชิว พี่ระวังหน่อยนะ]เมื่อเห็นข้อความเหล่านี้ หลินจืออี้ก็เกือบจะหัวเราะออกมากงเฉินวางถ้วยชาลง เอ่ยเสียงเรียบว่า “ดีใจขนาดนี้เลยเหรอ?”หลินจืออี้หุบยิ้มทันที ลืมไปว่าเธอยังอยู่ที่นี่ เขาปกป้องซ่งหว่านชิวขนาดนั้น ดีไม่ดีอาจจะคิดว่าเธอกําลังทำอะไรลับหลัง“อาเล็ก ถ้าอาคิดว่าฉันเป็นคนใส่ร้ายซ่งหว่านชิว อาสามารถไปตรวจสอบด้วยตัวเองได้ อย่าปล่อยให้คู่หมั้นของอาได้รับความคับข้องใจเลย”“……”กงเฉินขมวดคิ้ว ยกมือขึ้นนวดระหว่างคิ้วหลินจืออี้ไม่ได้สังเกตสีหน้าของกงเฉิน ยังคงดูโทรศัพท์มือถ

  • เกิดใหม่ทั้งที ขอหนีจากผู้ชายเฮงซวยคนนี้เถอะ   บทที่ 0260

    หลินจืออี้เจ็บคอ ครั้งนี้กงเฉินกัดหนักมาก เหมือนจะลงโทษเธออย่างไรอย่างนั้นแต่เธอไม่กล้าส่งเสียงแม้แต่น้อย ออกแรงล่องหนใจ กําหมัดแน่นอดทนต่อความเจ็บปวดในเวลานี้ กงเฉินก็ดึงกําปั้นของเธอออก นิ้วทั้งห้าประสานกันแน่น การกัดที่คอของเธอกลายเป็นการบดเบาๆ เธออึ้งไปหลายวินาที แต่เสียงเคาะประตูของเพื่อนบ้านทําให้เธอตกใจตื่นเธอดิ้นรน "ปล่อยนะ"“ผ้าพันคอล่ะ?”“ทิ้งไปแล้ว”“หลินจืออี้ เธอน่าจะรู้จุดจบของการโกหกฉัน”กงเฉินแนบชิดกับหูของเธอ เสียงทุ้มต่ำมาก แต่แฝงไปด้วยความกดดันที่ไม่อาจต่อต้านได้“อยู่ในกระเป๋า” หลินจืออี้ตอบเสียงเบาเมื่อคำโกหกถูกเปิดโปงแล้ว คอของเธอก็กลายเป็นสีชมพูอ่อนๆ ไปด้วย ขับเน้นรอยกัดที่คลุมเครือและแดงเป็นพิเศษ ขนตายาวของเธอลดลงเล็กน้อย เม้มริมฝีปากเบาๆ มีเสน่ห์และเย้ายวนยิ่งนักเธอขยับร่างกายอย่างอึดอัด กงเฉินล็อกเอวของเธอไว้“อย่าขยับ”ชายหนุ่มล่องหนใจอย่างหนักหน่วง ลมล่องหนใจร้อนผ่าวพ่นใส่ข้างหูของหลินจืออี้ กล้ามเนื้อที่ตึงแน่นทําให้เธอตกใจจนไม่กล้าขยับตัวไม่กี่วินาทีต่อมา คอของเธอก็อุ่นขึ้นกงเฉินพันผ้าพันคอรอบคอของเธออีกครั้ง แล้วค่อยๆ คลายเธอออกหล

  • เกิดใหม่ทั้งที ขอหนีจากผู้ชายเฮงซวยคนนี้เถอะ   บทที่ 0259

    “เข้าไปคุยสิ”“ไม่ต้อง ระหว่างเราก็ไม่มีอะไรต้องคุยกันอยู่แล้ว” หลินจืออี้มองผู้ชายคนนั้นอย่างแข็งกร้าวแสงไฟจากปลายนิ้วของกงเฉินห้อยลงมา พร้อมกับเสียงฝีเท้าเบาๆ เงาของเขาค่อยๆ ชัดเจนขึ้น แต่เขาก็ไม่ได้หลุดพ้นจากความมืดมิดโดยสิ้นเชิงเขายืนอยู่ที่ขอบของแสงและเงา แสงไฟตกลงมากระทบกับโครงร่างที่ลึกล้ำของเขา หล่อเหลาจนทําให้คนใจหายใจคว่ำ เขาเงยหน้าขึ้นเล็กน้อย ดวงตาลึกล้ำ ราวกับสัตว์ร้ายจําศีลที่ พร้อมจะกระโจนเข้าหาเหยื่อตลอดเวลาไม่ว่าหลินจืออี้จะแข็งกร้าวแค่ไหน ภายใต้การจ้องมองของเขา เธอก็ยังกลืนน้ำลายโดยไม่รู้ตัวกงเฉินยกมือขึ้นมองไปที่นาฬิกาข้อมือ “อีกไม่กี่นาที เพื่อนบ้านของเธอก็จะเลิกงานกลับมาแล้ว เธอแน่ใจหรือว่าจะมาคุยเรื่องของเราที่นี่?”“อารู้ได้ยังไง?” หลินจืออี้ถามอย่างประหลาดใจ“อยากรู้ก็รู้ได้อยู่แล้ว” กงเฉินคุยด้วยน้ำเสียงราบเรียบระหว่างที่คุย ลิฟต์ก็ลงไป เหมือนมีคนกดลิฟต์อยู่ด้านล่าง หัวใจของหลินจืออี้พลันแขวนลอยขึ้นมาข้างบ้านของเธอมีพนักงานออฟฟิศหญิงระดับสูงคนหนึ่งอยู่ ต้องทำโอทีจนถึงเวลานี้เกือบทุกวันทั้งสองมีปฏิสัมพันธ์กันไม่มาก บางครั้งพบกันและทักทายกันในเม

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status