Share

บทที่ 0403

Author: อี้เสี่ยวเหวิน
ความคร่ำครึที่แฝงอยู่ในกระดูกและความทระนงในศักดิ์ศรีของความเป็นชายอย่างถึงที่สุด

เมื่อเห็นลูกชายที่ซื่อสัตย์ที่สุดของเขาถามเช่นนี้ มันทําให้เขาเสียหน้าไม่น้อย

เขาคว้าถ้วยโยนลงบนพื้น เศษแก้วกระจัดกระจายไปทั่ว ทําให้คนอื่นไม่กล้าแม้แต่จะหายใจแรง

“แกปีกกล้าขาแข็งแล้วหรือไง? กล้าดียังไงมาพูดกับฉันด้วยน้ำเสียงแบบนี้!”

กงสื่อเหยียนไม่ได้อ่อนน้อมถ่อมตนเหมือนแต่ก่อน เขาสบดวงตากับเขาและถามอย่างใจเย็นว่า “พ่อ เหตุผลที่กงเยี่ยนกลายเป็นแบบนี้ พ่อไม่ได้ผิดเลยเหรอครับ?”

“……”

คุณท่านกงหายใจแรง เม้มปากแน่นขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน

กงเยี่ยนที่ก้มหน้าตลอดเวลา ดูเหมือนจะได้ยินอะไรบางอย่างและมองไปที่กงสื่อเหยียนทันที

“อารอง คําพูดนี้ของอาหมายความว่ายังไงครับ?”

มุมปากของกงสื่อเหยียนมีร่องรอยของความขมขื่นเล็กน้อย ”เหตุผลให้คนอื่นบอกเธอเถอะ”

พูดจบ เขาก็เงยหน้าขึ้นมองประตูศาลบรรพบุรุษ

ร่างทั้งสามค่อยๆ เดินเข้ามาใกล้

กงเยี่ยนมองคนที่เป็นผู้นํา ทันใดนั้นก็แสดงสีหน้าเหลือเชื่อออกมา

แม้แต่คนอื่นๆ ก็ตกใจ

หลังจากหลินจืออี้พิจารณาอย่างละเอียดแล้วถึงนึกขึ้นได้ว่าตัวเองเคยเห็นภาพครอบครัวในห้องหนังสือ

นี่คือพ่อข
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter
Comments (1)
goodnovel comment avatar
ชื่นจิตต์ หงส์ทอง
ขออ่านเรื่องที่มีตอนตอนจบค่ะ ไม่จบสักเรื่อง
VIEW ALL COMMENTS

Latest chapter

  • เกิดใหม่ทั้งที ขอหนีจากผู้ชายเฮงซวยคนนี้เถอะ   บทที่ 0407

    "พ่อควรดีใจนะ สิ่งเดียวที่แม่ไม่ได้สอนพวกเราคือความเกลียดชัง! ผมถึงได้เต็มใจที่จะเป็นหุ่นเชิดของพ่อ เพื่อให้เจ้าสามเติบโตได้ดี”“ผมเชื่อฟังพ่อ แต่งงานเพื่อรักษาเกียรติของตระกูล แต่วันที่แม่ตาย พ่อยังมั่วกับเลขาที่อายุเป็นลูกสาวพ่อยังได้ ตั้งแต่วันนั้นผมกับเจ้ารองก็ตัดสินใจคืนทุกอย่างให้เจ้าสาม”เสียงของเขาดังก้องอยู่ในศาลบรรพบุรุษ แม้แต่ใต้หลังคาก็สะท้อนความโกรธของเขาทันใดนั้นท้องฟ้าก็มืดลงคนรอบข้างก็มืดลงตามไปด้วยหลินจืออี้เพิ่งเข้าใจว่านี่ไม่ใช่ความลับอะไร แต่แค่เพื่อศักดิ์ศรีของตระกูลเท่านั้น ใครก็พูดไม่ได้เธอถอนสายตาและมองไปที่กงเฉินเขาก้มหน้าลง เทียนที่จุดบนโต๊ะมาโดยตลอดทั้งปีเต้นเล็กน้อย ทําให้เกิดเงาใต้ตาของเขาชาติก่อนหลินจืออี้ไม่รู้เรื่องพวกนี้เลยตอนที่แม่ของเขาเสียชีวิต เขาน่าจะยังไม่โต แล้วเขายอมรับเรื่องพวกนี้ได้ยังไง?เธอเม้มปาก ฉวยโอกาสที่คนไม่ทันสังเกต ย้ายไปอยู่ข้างกงเฉินเธอแค่อยากจะแน่ใจว่าเขายังไหวไหม เลยเอื้อมมือไปพิงหลังมือของเขาโดยไม่คาดคิด เขากลับพลิกมือมาจับมือเธอหลินจืออี้อึ้งไปครู่หนึ่ง อยากจะดิ้นให้หลุดตามสัญชาตญาณ แต่พอเห็นเขาไม่เงยหน้า

  • เกิดใหม่ทั้งที ขอหนีจากผู้ชายเฮงซวยคนนี้เถอะ   บทที่ 0406

    “เธอทําแบบนี้ก็เพื่อตระกูลเฉิน เธอยอมรับด้วยตัวเองว่าเรื่องที่ใส่ร้ายฉันกับอาเล็กหากสําเร็จแล้วล่ะก็ ตระกูลกงก็จะกลายเป็นของตระกูลเฉิน ในใจเธอมีเพียงตระกูลเฉินเท่านั้น”เพิ่งพูดจบ รอบข้างก็มีเสียงวิพากษ์วิจารณ์ดังขึ้น“คิดไม่ถึงเลยว่าเรื่องของเจ้าสามกับหลินจืออี้จะเป็นฝีมือของเธอ”“นั่นก็ถูกแล้ว งานเลี้ยงปูตอนนั้นเธอเป็นคนเตรียมเอง เธอลงมือง่ายเหมือนพลิกฝ่ามือ เพียงแต่ไม่มีใครคาดคิดเท่านั้น”“คิดว่าตระกูลเฉินยังคงเป็นตระกูลเฉินเมื่อยี่สิบกว่าปีก่อนเหรอ?”คําพูดของทุกคนทำลายแนวป้องกันทางจิตวิทยาของเฉินซู่หลานอย่างสมบูรณ์ร่างกายที่อ่อนแอเหมือนว่าวที่สายขาด กระแทกลงบนพื้นอย่างจังเธอกําหมัดอย่างว่างเปล่า "ฉันทำเพื่อตระกูลของฉันมันผิดตรงไหนกัน? คุณท่านกงจัดการแต่งงานก็เพราะเห็นแก่ความสามารถของตระกูลฉันไม่ใช่เหรอ? พอตระกูลฉันเริ่มตกต่ำ เขาไม่ช่วยก็ช่างเถอะ ยังจะมาจู้จี้จุกจิกกับฉันอีก เป็นเขาทั้งนั้นแหละ!”เฉินซู่หลานมองคุณท่านกงที่นั่งอยู่บนที่นั่งอย่างเคียดแค้น"หุบปาก! ทําไมฉันต้องช่วยเธอด้วย? พี่ชายของเธอที่ไม่เอาถ่านแบบนั้น ใครช่วยใครขาดทุน” คุณท่านกงตำหนิอย่างเคร่งขรึม“ขาด

  • เกิดใหม่ทั้งที ขอหนีจากผู้ชายเฮงซวยคนนี้เถอะ   บทที่ 0405

    เฉินซู่หลานเผชิญหน้ากับสายตาคำถามของกงเยี่ยนแล้ว ก็ได้แต่เม้มปากแล้วจับมือเขาไว้แน่น"กงเยี่ยน! พวกเขาต้องการทำให้เราแม่ลูกแตกแยกนะ! แกอย่าไปเชื่อคําพูดของพวกเขาเด็ดขาด แกเป็นลูกชายฉัน ฉันจะทําร้ายแกได้ยังไง?”ประโยคนี้ได้ขจัดข้อสงสัยบางอย่างของกงเยี่ยนจริงๆ แต่แล้วคําพูดของกงซื่อเจ๋อ ก็ได้เปิดเผยโฉมหน้าที่แท้จริงของเฉินซู่หลานอย่างสมบูรณ์“ฉันก็คิดว่าเสือร้ายไม่กินลูกเหมือนกัน นึกไม่ถึงว่าเพื่อพี่ชายที่ไร้ประโยชน์คนนั้นของเธอแล้ว แม้แต่ลูกชายแท้ๆ ของเธอก็ยังทําร้ายลงคอ!”"คุณพูดเหลวไหล! ฉันไม่ได้ทำอะไรเลย! หลายปีมานี้ฉันดูแลกงเยี่ยนมาโดยตลอด คุณไม่มีสิทธิ์มาว่าฉัน” เฉินซู่หลานคํารามเสียงดัง ดึงกงเยี่ยนหมายจะออกไป “กงเยี่ยน พวกเราอย่าอยู่ที่นี่อีกเลย ไปกันเถอะ!”เมื่อสองแม่ลูกหันกลับมา กงเฉินก็ยกมือขึ้นบังไว้“กงเยี่ยน นายเกลียดฉันมาตั้งหลายปี หรือว่านายไม่อยากรู้ความจริงของอุบัติเหตุในตอนนั้น?”“อย่าไปฟังเรื่องไร้สาระของเขา รีบไปกันเถอะ!”เฉินซู่หลานดึงกงเยี่ยนไว้ เร่งเร้าอย่างร้อนใจกงเยี่ยนไม่ใช่คนโง่ เขาสังเกตเห็นอะไรบางอย่างทันที"แม่ แม่กลัวอะไรครับ? อุบัติเหตุในตอนนั

  • เกิดใหม่ทั้งที ขอหนีจากผู้ชายเฮงซวยคนนี้เถอะ   บทที่ 0404

    เฉินซู่หลานถูกกงเฉินผลักออกไปล้มลงกับพื้นแข็งๆ เธอเป็นคนรู้กาลเทศะ แม้จะไม่มีอํานาจที่แท้จริงในตระกูลกงมากนัก แต่เธอมีสถานะเป็นคุณนายใหญ่ คนที่สนับสนุนก็มีไม่น้อยแต่ตอนนี้เธอล้มลงกับพื้น ผู้คนรอบๆ ต่างเฝ้าดูอย่างเย็นชาทั้งนั้นแม้แต่สามีของเธอก็ยังหันมาปกป้องแม่ลูกที่อยู่ข้างๆ มีเพียงกงเยี่ยนเท่านั้นที่ยังคงปกป้องเธออยู่ เขามองกงซื่อเจ๋อด้วยความโกรธแค้น “พ่อ! หรือว่าแม่พูดผิดเหรอ? ถ้าไม่ใช่เขายั่วยวนพ่อ พ่อจะทิ้งลูกทิ้งเมียได้ยังไง? พ่อเป็นลูกชายคนโตของตระกูลกง เป็นทายาทของตระกูลกง มีอนาคตที่สดใสนะ!”หลังจากกงซื่อเจ๋อมั่นใจว่าแม่ลูกที่อยู่ข้างหลังเขาไม่เป็นอะไรแล้ว จึงมองกงเยี่ยนอย่างเจ็บปวดใจ “เรื่องมาถึงขั้นนี้แล้ว แกยังคิดว่าที่แม่แกพูดนั้นถูกต้องอยู่เหรอ?”กงเยี่ยนเต้นตึกตัก รู้สึกไม่รู้จะทํายังไงดีเฉินซู่หลานคว้าเสื้อผ้าของเขาและเร่งเร้า "อย่าไปฟังเขา เขาถูกปีศาจจิ้งจอกทั้งสองตัวนั้นปั่วหัว ไม่อย่างนั้นเขาจะทิ้งเราสองคนแม่ลูกไปได้ยังไง? ถ้าไม่ใช่เขา แกจะเป็นแบบนี้ได้ยังไง?”น้ำตาของเธอไหลลงมาเป็นทาง สีหน้าของกงเยี่ยนยิ่งบิดเบี้ยวเพราะความเจ็บปวดในบางจุดทําให้เขานั่งไ

  • เกิดใหม่ทั้งที ขอหนีจากผู้ชายเฮงซวยคนนี้เถอะ   บทที่ 0403

    ความคร่ำครึที่แฝงอยู่ในกระดูกและความทระนงในศักดิ์ศรีของความเป็นชายอย่างถึงที่สุดเมื่อเห็นลูกชายที่ซื่อสัตย์ที่สุดของเขาถามเช่นนี้ มันทําให้เขาเสียหน้าไม่น้อยเขาคว้าถ้วยโยนลงบนพื้น เศษแก้วกระจัดกระจายไปทั่ว ทําให้คนอื่นไม่กล้าแม้แต่จะหายใจแรง“แกปีกกล้าขาแข็งแล้วหรือไง? กล้าดียังไงมาพูดกับฉันด้วยน้ำเสียงแบบนี้!”กงสื่อเหยียนไม่ได้อ่อนน้อมถ่อมตนเหมือนแต่ก่อน เขาสบดวงตากับเขาและถามอย่างใจเย็นว่า “พ่อ เหตุผลที่กงเยี่ยนกลายเป็นแบบนี้ พ่อไม่ได้ผิดเลยเหรอครับ?”“……”คุณท่านกงหายใจแรง เม้มปากแน่นขบเขี้ยวเคี้ยวฟันกงเยี่ยนที่ก้มหน้าตลอดเวลา ดูเหมือนจะได้ยินอะไรบางอย่างและมองไปที่กงสื่อเหยียนทันที“อารอง คําพูดนี้ของอาหมายความว่ายังไงครับ?”มุมปากของกงสื่อเหยียนมีร่องรอยของความขมขื่นเล็กน้อย ”เหตุผลให้คนอื่นบอกเธอเถอะ”พูดจบ เขาก็เงยหน้าขึ้นมองประตูศาลบรรพบุรุษร่างทั้งสามค่อยๆ เดินเข้ามาใกล้กงเยี่ยนมองคนที่เป็นผู้นํา ทันใดนั้นก็แสดงสีหน้าเหลือเชื่อออกมาแม้แต่คนอื่นๆ ก็ตกใจหลังจากหลินจืออี้พิจารณาอย่างละเอียดแล้วถึงนึกขึ้นได้ว่าตัวเองเคยเห็นภาพครอบครัวในห้องหนังสือนี่คือพ่อข

  • เกิดใหม่ทั้งที ขอหนีจากผู้ชายเฮงซวยคนนี้เถอะ   บทที่ 0402

    ระหว่างทางที่หลินจืออี้กับหลิ่วเหอไปที่ห้องรับแขกด้านหน้า ก็พบว่าพ่อบ้านพาผู้อาวุโสของตระกูลกงเดินไปยังศาลบรรพบุรุษอย่างรีบร้อน“แม่ ทําไมไปศาลบรรพบุรุษกันหมดล่ะ?” หลินจืออี้ถามอย่างแปลกใจหลิ่วเหอมองไปรอบๆ ด้วยสีหน้าตึงเครียด “แย่แล้ว ต้องเกิดเรื่องใหญ่แน่ๆ”เธอเป็นห่วงกงสื่อเหยียน จึงดึงหลินจืออี้ไปที่ศาลบรรพบุรุษด้วยพอเข้าไปในศาลบรรพบุรุษก็พบว่าเต็มไปด้วยผู้คนทุกคนยืนแยกกันอยู่สองข้างอย่างเป็นระเบียบ หลินจืออี้รีบดึงหลิ่วเหอยืนอยู่ที่ปลายสุดที่ไม่สะดุดดวงตาเธอเงยหน้าขึ้นมองไปยังด้านในสุด พบว่าเหล่าผู้อาวุโสที่ปกติมักจะอยู่อย่างสันโดษก็ถูกเชิญมาหมดกงเฉินและคุณท่านกงนั่งอยู่ที่ที่นั่ง บนมือมีธูปหอมลอยวนอยู่ ดูสง่างามและเคร่งขรึมในห้องรับแขก กงเยี่ยนกัดฟันคุกเข่าอยู่เฉินซู่หลานที่อยู่ข้างๆ หน้าซีด เธอทั้งร้องไห้และโวยวาย ไม่มีความสง่างามของคุณนายใหญ่หลงเหลืออยู่เลย"เจ้ารอง! เธอหมายความว่ายังไง? กงเยี่ยนได้รับบาดเจ็บเพราะลูกสาวบ้านเธอนะ เธอมีสิทธิ์อะไรมาพาเขากลับมาแบบนี้?”กงสื่อเหยียนมองไปที่เธออย่างเย็นชา “ทําไมเขาถึงได้รับบาดเจ็บ ต้องให้ฉันพูดซ้ำต่อหน้าทุกคนไหม? ”“

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status