Share

บทที่ 0407

Author: อี้เสี่ยวเหวิน
"พ่อควรดีใจนะ สิ่งเดียวที่แม่ไม่ได้สอนพวกเราคือความเกลียดชัง! ผมถึงได้เต็มใจที่จะเป็นหุ่นเชิดของพ่อ เพื่อให้เจ้าสามเติบโตได้ดี”

“ผมเชื่อฟังพ่อ แต่งงานเพื่อรักษาเกียรติของตระกูล แต่วันที่แม่ตาย พ่อยังมั่วกับเลขาที่อายุเป็นลูกสาวพ่อยังได้ ตั้งแต่วันนั้นผมกับเจ้ารองก็ตัดสินใจคืนทุกอย่างให้เจ้าสาม”

เสียงของเขาดังก้องอยู่ในศาลบรรพบุรุษ แม้แต่ใต้หลังคาก็สะท้อนความโกรธของเขา

ทันใดนั้นท้องฟ้าก็มืดลง

คนรอบข้างก็มืดลงตามไปด้วย

หลินจืออี้เพิ่งเข้าใจว่านี่ไม่ใช่ความลับอะไร แต่แค่เพื่อศักดิ์ศรีของตระกูลเท่านั้น ใครก็พูดไม่ได้

เธอถอนสายตาและมองไปที่กงเฉิน

เขาก้มหน้าลง เทียนที่จุดบนโต๊ะมาโดยตลอดทั้งปีเต้นเล็กน้อย ทําให้เกิดเงาใต้ตาของเขา

ชาติก่อนหลินจืออี้ไม่รู้เรื่องพวกนี้เลย

ตอนที่แม่ของเขาเสียชีวิต เขาน่าจะยังไม่โต แล้วเขายอมรับเรื่องพวกนี้ได้ยังไง?

เธอเม้มปาก ฉวยโอกาสที่คนไม่ทันสังเกต ย้ายไปอยู่ข้างกงเฉิน

เธอแค่อยากจะแน่ใจว่าเขายังไหวไหม เลยเอื้อมมือไปพิงหลังมือของเขา

โดยไม่คาดคิด เขากลับพลิกมือมาจับมือเธอ

หลินจืออี้อึ้งไปครู่หนึ่ง อยากจะดิ้นให้หลุดตามสัญชาตญาณ แต่พอเห็นเขาไม่เงยหน้า
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • เกิดใหม่ทั้งที ขอหนีจากผู้ชายเฮงซวยคนนี้เถอะ   บทที่ 0408

    เด็กสาวรู้สึกงงงวยเล็กน้อย และแล้วก็เป็นแม่ของเธอเข้ามาดึงเธอออกไป“ลูกอย่าเรียกคนอื่นซะแก่สิ”“อาเล็กก็ไม่แก่นะคะ เมียเขาก็ไม่แก่แน่นอน” เด็กสาวพูดอย่างไร้เดียงสาหลินจืออี้เป็นคนหน้าบางอยู่แล้ว เธอออกแรงดิ้นหลุดจากมือของกงเฉิน แล้วยิ้มอย่างเก้อเขินแม่ของเด็กสาวมองพวกเขาอย่างเข้าใจทุกอย่าง แต่ก็ไม่ได้เปิดเผย เธอยิ้มและพูดว่า "พวกเราเปิดร้านขายอาหารว่างร้านหนึ่งอยู่ในเมืองมหาวิทยาลัย ว่างๆ ก็ไปนั่งนะคะ"“ค่ะ”หลินจืออี้รู้สึกว่าตัวเองไม่ได้คิดผิด พวกเธอเข้ากับคนได้ง่ายจริงๆ มองส่งทั้งสามคนจากไป หลินจืออี้เม้มปาก มีความรู้สึกว่าเรื่องทั้งหมดจบลงแล้วแต่ก็ยังเหมือนไม่ได้จบลงอย่างสมบูรณ์ถ้าชาติก่อนมีเรื่องมากมายที่เธอไม่รู้เกิดขึ้นอย่างลับๆ แล้วจุดจบของเธอกับซิงซิง เธอควรจะแก้แค้นใครดีล่ะ?เมื่อคิดถึงตรงนี้ หลินจืออี้ก็หันไปมองกงเฉิน“อาเล็ก ซ่งหว่านชิวกับหลี่เฮ่อล่ะคะ?”“อยู่ที่โรงพยาบาล ซ่งหว่านชิวเสียโฉมและขาหัก ส่วนหลี่เฮ่อนอนเป็นผักอยู่ หลี่เฮ่อเองก็ถูกไล่ออกเพราะเลียนแบบลายเซ็นของญาติผู้ป่วยและสั่งจ่ายยาเพิ่มจํานวนมาก” กงเฉินกล่าว"เลียนแบบ? งั้นเขา...... เคยเลียนแบบชื

  • เกิดใหม่ทั้งที ขอหนีจากผู้ชายเฮงซวยคนนี้เถอะ   บทที่ 0407

    "พ่อควรดีใจนะ สิ่งเดียวที่แม่ไม่ได้สอนพวกเราคือความเกลียดชัง! ผมถึงได้เต็มใจที่จะเป็นหุ่นเชิดของพ่อ เพื่อให้เจ้าสามเติบโตได้ดี”“ผมเชื่อฟังพ่อ แต่งงานเพื่อรักษาเกียรติของตระกูล แต่วันที่แม่ตาย พ่อยังมั่วกับเลขาที่อายุเป็นลูกสาวพ่อยังได้ ตั้งแต่วันนั้นผมกับเจ้ารองก็ตัดสินใจคืนทุกอย่างให้เจ้าสาม”เสียงของเขาดังก้องอยู่ในศาลบรรพบุรุษ แม้แต่ใต้หลังคาก็สะท้อนความโกรธของเขาทันใดนั้นท้องฟ้าก็มืดลงคนรอบข้างก็มืดลงตามไปด้วยหลินจืออี้เพิ่งเข้าใจว่านี่ไม่ใช่ความลับอะไร แต่แค่เพื่อศักดิ์ศรีของตระกูลเท่านั้น ใครก็พูดไม่ได้เธอถอนสายตาและมองไปที่กงเฉินเขาก้มหน้าลง เทียนที่จุดบนโต๊ะมาโดยตลอดทั้งปีเต้นเล็กน้อย ทําให้เกิดเงาใต้ตาของเขาชาติก่อนหลินจืออี้ไม่รู้เรื่องพวกนี้เลยตอนที่แม่ของเขาเสียชีวิต เขาน่าจะยังไม่โต แล้วเขายอมรับเรื่องพวกนี้ได้ยังไง?เธอเม้มปาก ฉวยโอกาสที่คนไม่ทันสังเกต ย้ายไปอยู่ข้างกงเฉินเธอแค่อยากจะแน่ใจว่าเขายังไหวไหม เลยเอื้อมมือไปพิงหลังมือของเขาโดยไม่คาดคิด เขากลับพลิกมือมาจับมือเธอหลินจืออี้อึ้งไปครู่หนึ่ง อยากจะดิ้นให้หลุดตามสัญชาตญาณ แต่พอเห็นเขาไม่เงยหน้า

  • เกิดใหม่ทั้งที ขอหนีจากผู้ชายเฮงซวยคนนี้เถอะ   บทที่ 0406

    “เธอทําแบบนี้ก็เพื่อตระกูลเฉิน เธอยอมรับด้วยตัวเองว่าเรื่องที่ใส่ร้ายฉันกับอาเล็กหากสําเร็จแล้วล่ะก็ ตระกูลกงก็จะกลายเป็นของตระกูลเฉิน ในใจเธอมีเพียงตระกูลเฉินเท่านั้น”เพิ่งพูดจบ รอบข้างก็มีเสียงวิพากษ์วิจารณ์ดังขึ้น“คิดไม่ถึงเลยว่าเรื่องของเจ้าสามกับหลินจืออี้จะเป็นฝีมือของเธอ”“นั่นก็ถูกแล้ว งานเลี้ยงปูตอนนั้นเธอเป็นคนเตรียมเอง เธอลงมือง่ายเหมือนพลิกฝ่ามือ เพียงแต่ไม่มีใครคาดคิดเท่านั้น”“คิดว่าตระกูลเฉินยังคงเป็นตระกูลเฉินเมื่อยี่สิบกว่าปีก่อนเหรอ?”คําพูดของทุกคนทำลายแนวป้องกันทางจิตวิทยาของเฉินซู่หลานอย่างสมบูรณ์ร่างกายที่อ่อนแอเหมือนว่าวที่สายขาด กระแทกลงบนพื้นอย่างจังเธอกําหมัดอย่างว่างเปล่า "ฉันทำเพื่อตระกูลของฉันมันผิดตรงไหนกัน? คุณท่านกงจัดการแต่งงานก็เพราะเห็นแก่ความสามารถของตระกูลฉันไม่ใช่เหรอ? พอตระกูลฉันเริ่มตกต่ำ เขาไม่ช่วยก็ช่างเถอะ ยังจะมาจู้จี้จุกจิกกับฉันอีก เป็นเขาทั้งนั้นแหละ!”เฉินซู่หลานมองคุณท่านกงที่นั่งอยู่บนที่นั่งอย่างเคียดแค้น"หุบปาก! ทําไมฉันต้องช่วยเธอด้วย? พี่ชายของเธอที่ไม่เอาถ่านแบบนั้น ใครช่วยใครขาดทุน” คุณท่านกงตำหนิอย่างเคร่งขรึม“ขาด

  • เกิดใหม่ทั้งที ขอหนีจากผู้ชายเฮงซวยคนนี้เถอะ   บทที่ 0405

    เฉินซู่หลานเผชิญหน้ากับสายตาคำถามของกงเยี่ยนแล้ว ก็ได้แต่เม้มปากแล้วจับมือเขาไว้แน่น"กงเยี่ยน! พวกเขาต้องการทำให้เราแม่ลูกแตกแยกนะ! แกอย่าไปเชื่อคําพูดของพวกเขาเด็ดขาด แกเป็นลูกชายฉัน ฉันจะทําร้ายแกได้ยังไง?”ประโยคนี้ได้ขจัดข้อสงสัยบางอย่างของกงเยี่ยนจริงๆ แต่แล้วคําพูดของกงซื่อเจ๋อ ก็ได้เปิดเผยโฉมหน้าที่แท้จริงของเฉินซู่หลานอย่างสมบูรณ์“ฉันก็คิดว่าเสือร้ายไม่กินลูกเหมือนกัน นึกไม่ถึงว่าเพื่อพี่ชายที่ไร้ประโยชน์คนนั้นของเธอแล้ว แม้แต่ลูกชายแท้ๆ ของเธอก็ยังทําร้ายลงคอ!”"คุณพูดเหลวไหล! ฉันไม่ได้ทำอะไรเลย! หลายปีมานี้ฉันดูแลกงเยี่ยนมาโดยตลอด คุณไม่มีสิทธิ์มาว่าฉัน” เฉินซู่หลานคํารามเสียงดัง ดึงกงเยี่ยนหมายจะออกไป “กงเยี่ยน พวกเราอย่าอยู่ที่นี่อีกเลย ไปกันเถอะ!”เมื่อสองแม่ลูกหันกลับมา กงเฉินก็ยกมือขึ้นบังไว้“กงเยี่ยน นายเกลียดฉันมาตั้งหลายปี หรือว่านายไม่อยากรู้ความจริงของอุบัติเหตุในตอนนั้น?”“อย่าไปฟังเรื่องไร้สาระของเขา รีบไปกันเถอะ!”เฉินซู่หลานดึงกงเยี่ยนไว้ เร่งเร้าอย่างร้อนใจกงเยี่ยนไม่ใช่คนโง่ เขาสังเกตเห็นอะไรบางอย่างทันที"แม่ แม่กลัวอะไรครับ? อุบัติเหตุในตอนนั

  • เกิดใหม่ทั้งที ขอหนีจากผู้ชายเฮงซวยคนนี้เถอะ   บทที่ 0404

    เฉินซู่หลานถูกกงเฉินผลักออกไปล้มลงกับพื้นแข็งๆ เธอเป็นคนรู้กาลเทศะ แม้จะไม่มีอํานาจที่แท้จริงในตระกูลกงมากนัก แต่เธอมีสถานะเป็นคุณนายใหญ่ คนที่สนับสนุนก็มีไม่น้อยแต่ตอนนี้เธอล้มลงกับพื้น ผู้คนรอบๆ ต่างเฝ้าดูอย่างเย็นชาทั้งนั้นแม้แต่สามีของเธอก็ยังหันมาปกป้องแม่ลูกที่อยู่ข้างๆ มีเพียงกงเยี่ยนเท่านั้นที่ยังคงปกป้องเธออยู่ เขามองกงซื่อเจ๋อด้วยความโกรธแค้น “พ่อ! หรือว่าแม่พูดผิดเหรอ? ถ้าไม่ใช่เขายั่วยวนพ่อ พ่อจะทิ้งลูกทิ้งเมียได้ยังไง? พ่อเป็นลูกชายคนโตของตระกูลกง เป็นทายาทของตระกูลกง มีอนาคตที่สดใสนะ!”หลังจากกงซื่อเจ๋อมั่นใจว่าแม่ลูกที่อยู่ข้างหลังเขาไม่เป็นอะไรแล้ว จึงมองกงเยี่ยนอย่างเจ็บปวดใจ “เรื่องมาถึงขั้นนี้แล้ว แกยังคิดว่าที่แม่แกพูดนั้นถูกต้องอยู่เหรอ?”กงเยี่ยนเต้นตึกตัก รู้สึกไม่รู้จะทํายังไงดีเฉินซู่หลานคว้าเสื้อผ้าของเขาและเร่งเร้า "อย่าไปฟังเขา เขาถูกปีศาจจิ้งจอกทั้งสองตัวนั้นปั่วหัว ไม่อย่างนั้นเขาจะทิ้งเราสองคนแม่ลูกไปได้ยังไง? ถ้าไม่ใช่เขา แกจะเป็นแบบนี้ได้ยังไง?”น้ำตาของเธอไหลลงมาเป็นทาง สีหน้าของกงเยี่ยนยิ่งบิดเบี้ยวเพราะความเจ็บปวดในบางจุดทําให้เขานั่งไ

  • เกิดใหม่ทั้งที ขอหนีจากผู้ชายเฮงซวยคนนี้เถอะ   บทที่ 0403

    ความคร่ำครึที่แฝงอยู่ในกระดูกและความทระนงในศักดิ์ศรีของความเป็นชายอย่างถึงที่สุดเมื่อเห็นลูกชายที่ซื่อสัตย์ที่สุดของเขาถามเช่นนี้ มันทําให้เขาเสียหน้าไม่น้อยเขาคว้าถ้วยโยนลงบนพื้น เศษแก้วกระจัดกระจายไปทั่ว ทําให้คนอื่นไม่กล้าแม้แต่จะหายใจแรง“แกปีกกล้าขาแข็งแล้วหรือไง? กล้าดียังไงมาพูดกับฉันด้วยน้ำเสียงแบบนี้!”กงสื่อเหยียนไม่ได้อ่อนน้อมถ่อมตนเหมือนแต่ก่อน เขาสบดวงตากับเขาและถามอย่างใจเย็นว่า “พ่อ เหตุผลที่กงเยี่ยนกลายเป็นแบบนี้ พ่อไม่ได้ผิดเลยเหรอครับ?”“……”คุณท่านกงหายใจแรง เม้มปากแน่นขบเขี้ยวเคี้ยวฟันกงเยี่ยนที่ก้มหน้าตลอดเวลา ดูเหมือนจะได้ยินอะไรบางอย่างและมองไปที่กงสื่อเหยียนทันที“อารอง คําพูดนี้ของอาหมายความว่ายังไงครับ?”มุมปากของกงสื่อเหยียนมีร่องรอยของความขมขื่นเล็กน้อย ”เหตุผลให้คนอื่นบอกเธอเถอะ”พูดจบ เขาก็เงยหน้าขึ้นมองประตูศาลบรรพบุรุษร่างทั้งสามค่อยๆ เดินเข้ามาใกล้กงเยี่ยนมองคนที่เป็นผู้นํา ทันใดนั้นก็แสดงสีหน้าเหลือเชื่อออกมาแม้แต่คนอื่นๆ ก็ตกใจหลังจากหลินจืออี้พิจารณาอย่างละเอียดแล้วถึงนึกขึ้นได้ว่าตัวเองเคยเห็นภาพครอบครัวในห้องหนังสือนี่คือพ่อข

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status