เข้าสู่ระบบแชร์
Ep.13
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-09-22 18:46:34Ep.13
มหาลัยวันที่ 2 “”อัยวา ข้อสอบย่อตัวนี้ที่จะสอบวันนี้เมื่อวานได้กลับไปทบทวนปะ”” เสียงเพื่อนในคลาสร้องถามอัยวาที่กำลังนั่งเหม่อลอย เหมือนคนไม่มีสติ ใช่เธอไม่มีสติจริงๆ เพราะตอนนี้หูของเธอไม่ได้ฟังที่เพื่อนถามเลยแม้แต่น้อย เพราะในสมองมีเรื่องให้ต้องคิดอยู่มากมาย “”อัยวา ได้ยินมั้ย อัย!!”” “”หะๆ นิ้ง ว่าไงอะ”” “”ก็ฉันถามว่าเธอได้ทบทวนข้อสอบที่อาจาร์ยจะให้สอบย่อยวันนี้มั้ย พอดีว่าฉันไม่เข้าใจข้อนี้เลยจะมาถาม”” “”อ่านๆ เมื่อคืนอ่านมา”” อัยวาสะบัดทุกอย่างในหัวออกแล้วอธิบายแนวข้อสอบให้นิ้งฟัง ก่อนที่ไม่นานอาจารย์จะเข้าคลาสแล้วเริ่มแจกข้อสอบย่อยที่จะทดสอบในช่วงเปิดภาคเรียน การดรอปเรียน 1 ปีของอัยวาทำให้ไม่ได้จบพร้อมกันกับอีฟแต่ทั้งสอง ยังคงติดต่อกันในบางโอกาศ……. “หมดเวลา ขอให้นักศึกษาทุกคนนำข้อสอบมาวางที่โต๊ะแล้วไปพักเที่ยงได้ ได้แค่ไหนคือแค่นั้น”” หลังจากส่งข้อสอบอันวาก็แอบปลีกวิเวกออกมานั่งอยู่บริเวณศาลาริมน้ำในมหาลัยเพียงคนเดียว การเปิดเทอมวันที่ 2 ไม่ได้ทำให้ตนเองสนิทกับใครเป็นพิเศษ เพราะทุกคนในห้องล้วนแต่เป็นรุ่นน้อง 1 ปี เลยไม่รู้จะเข้าหาคนอื่นยังไง อีกอย่างการใช้ชีวิตคนเดียวมันก็ไม่ได้แย่…… “”อัยวา อยู่นี่เองไปกินข้าวกัน”” “”นิ้ง”” “”ตกใจอะไร เป็นตนโลกส่วนตัวสูงปะเนี่ย ดูปลีกนิเวกจัง”” “”เปล่า คือว่าทุกคนในห้องเป็นรุ่นน้อง เลยไม่รู้จะเข้าหาใครยังไง”” “”จริงดิ ดรอปเรียนมาหรอ”” “”ก็ใช่”” “”นิ้งก็ดรอปมาจากมหาลัยเก่าเหมือนกัน พอดีแม่เค้ามาได้แฟนใหม่ เลยเอามาอยู่ด้วย ยังไม่มีเพื่อนเลยสักคร เห็นฉันนั่งคนเดียวเหมือนกันเมื่อเช้าเลยเข้าไปถามเรื่องข้อสอบ ขออยู่ด้วยได้ปะ” “”ได้ดิ”” “”งั้น ไปกินข้าวกัน นิ้งหิวอะ อัยไม่หิวหรอ”” “”นิดหน่อย”” สองคนเดินไปกินข้าวโดยที่มีสายตาของคนที่กรณ์ส่งมาแอบมองอยู่ตลอด เพราะอยากรู้ว่าใน 1 วันที่ มหาลัยอันวาทำอะไรนอกลู่นอกทางบ้าง โดยเฉพาะเรื่องที่เธอไปคุยกับทนายวายุนั่นคือสิ่งที่ปกรณ์ไม่ถูกใจมากที่สุด เขาไม่ได้หวงเธอ แต่ถ้าตราบใดที่เธอกำลังจะมาเป็นเมียแต่งของเขาใครหน้าไหนก็ห้ามวุ่นวายเด็ดขาด...... ""อัยอันนี้น่ากินอะ เอาปะ"" ""เอาดิ ป้าคะหนูเอาเส้นเล็กน้ำตกค่ะ ขอพิเศษ"" ""กินหมดหรอ ของหนูเอาบะหมี่เหลือง เย็นตาโฟทะเลค่ะ"" ""หมดมั้ง ดีกว่าไม่อิ่ม"" อัยวาพูดพร้อมยิ้มออกมา เพราะการกินอะไรนอกบ้านมักจะอร่อยกว่าการที่เธอทานข้าวในบ้านโดยที่มีกรณ์อยู่บนโต๊ะอาหารด้วย....... ""ขอถามได้มั้ย"" ""เรื่องอะไรล่ะ"" ""ทำไมถึงได้ดรอปเรียนเทอมที่แล้วล่ะ"" ""มีปัญหาทางบ้านนิดหน่อย ก็เลยหยุดไปก่อน"" ""แล้วตอนนี้โอเคแล้วใช่มั้ย"" ""ก็นิดนึง"" ""มีไรคุยกันได้นะ นิ้งอยากมีเพื่อนไว้คุย ไว้ปรึกษากัน อัยคุยกับเราได้ทุกเรื่องนะ เราไม่พูดต่อแน่นอน เพราะเราไม่รู้จักใครเลย"" ""เอาไว้ถ้ามีอะไรให้ปรึกษาเดี๋ยวปรึกษานะ"" ""โอเคเลย"" หลังจากกินเสร็จสองสาวกำลังพากันเดินกลับมานั่งบริเวณข้างสระน้ำเหมือนเดิม แต่ระหว่างทางอัยวากลับถูกชนเข้าอย่างจังจนแทบจะล้มลงไปกองที่พื้น..... ""เอ้า! ชนคน ก็นึกว่าใคร"" ""คุณเบล/พี่เบล"" ทั้งอัยวาและนิ้วเรียกชื่อคนตรงหน้าพร้อมกัน อัยวาแปลกใจที่ยิ่งรู้จักกับเบล แต่ไม่ทันได้ถามอะไรออกไป เพราะถูกเบลกระชากแขนเข้าหาตัวเขาก่อน..... ""ปล่อยนะคะ ทำบ้าอะไรของคุณ"" ""ไม่คิดเลยว่าจะมาเจอเธอที่นี่ ฉันรอโอกาสที่จะได้เจอเธอโดยที่กรณ์ไม่อยู่ด้วยมาตั้งนานแล้ว"" ""ปล่อยค่ะ! นี่มันในมหาวิทยาลัย จะทำอะไรให้เกียรติสถานที่ด้วย อัยไม่มีอะไรต้องคุยกับคุณ"" ""แต่ฉันมี ออกไปจากบ้านไพศาลทรัพย์ซะ เลิกใช้บุญคุณบังหน้าเพื่อที่จะจับผู้ชายรวย"" ""ฉันไม่ได้ใช้คำว่าบุญคุณมาจับใครทั้งนั้น เพราะถ้าสิ่งที่คุณลุงต้องการให้ฉันตอบแทนไม่ใช่สิ่งนี้เรื่องนี้มันก็คงจะไม่เกิด ฉันไม่รู้หรอกนะคะ ว่าระหว่างคุณกับคุณลุงมีอะไรกัน แต่ฉันไม่โอเคที่คุณมาทำแบบนี้กับฉันในที่แห่งนี้"" ""ปล่อยได้แล้วค่ะพี่เบล พี่ไม่ใช่นักศึกษาของที่นี่คงจะไม่เป็นผลดีเท่าไหร่ถ้าเกิดจะมาก่อเรื่องในมหาลัย ว่าแต่พี่มาที่นี่เพื่อมาหาคุณ...!"" ""หยุดพูดเดี๋ยวนี้นะเด็กบ้า ฉันมาที่นี่เพราะมาทำธุระไม่ได้มาหาใครทั้งนั้น"" ""อ๋อหรอคะ"" ""จำไว้นะนิ้ง ว่าถ้าเรื่องของฉันหลุดออกจากปากของแก ฉันจะกลับมาตบปากแกให้ฉีกเลยคอยดู"" ""ก็ลองดูสิคะ"" ""ฉันมีธุระต้องรีบไปทำ ฝากไว้ก่อนเถอะพวกเด็กบ้า"" เบลเดินออกไปด้วยท่าทีไม่พอใจก่อนที่นิ้งจะช่วยพะยุงอัยวาเดินต่อเพราะเหมือนเจ้าตัวจะเจ็บขา...... ""นิ้งรู้จักคุณเบลด้วยหรอ"" ""รู้สิ ก็เค้าเคยจะมาทำธุรกิจอะไรสักอย่างกับแม่นิ้ง แต่ว่าไม่พอใจในการที่จะต้องนำเงินมาลงทุนก่อนเลยไม่ได้ร่วมธุรกิจกัน แล้วอัยรู้จักพี่เบลได้ไง"" ""คือว่าเค้าเป็นแฟนของพี่ชายที่รู้จักอะ แล้วเค้าก็ไม่พอใจที่ฉันเข้ามาอยู่ในบ้านเดียวกับแฟนเค้า คือคุณลุงพ่อของแฟนคุณเบลเค้ามีพระคุณกับอัยและพ่อมาก ตอนนี้พ่ออัยเสียไปแล้วฉันเลยต้องมาอาศัยอยู่กับคุณลุง แล้วคุณลุงก็ขอให้อัยแต่งงานกับลูกชายเค้าคือคุณกรณ์แฟนพี่เบล ด้วยสาเหตุบางอย่างที่ทำให้คุณลุงไม่สามารถจะยอมรับในตัวพี่เบลได้"" ""สาเหตุบางอย่างหรอ เรื่องนี้ถ้าถามแม่นิ้ง คงหาสาเหตุได้ แต่ที่อัยบอกว่าพี่เบลเป็นแฟนกับคุณกรณ์ นิ้งว่าเรื่องนี้อะแปลก"" ""แปลกยังไงอ่า"" ""ก็ที่พี่เบลมาที่นี่ ก็เพราะว่าเค้ากิ๊กอยู่กับลูกชายอธิการบดี แลัวที่เทียวมามหาลัยก็เพราะมาหาลูกชายท่าน"" ""อัยก็เรียนที่นี่ แต่ไม่เคยรู้เรื่องนี้เลยอะ หรืออาจจะเพราะดรอปเรียนไปเลยตกข่าว"" ""ก็อาจจะใช่ แล้วนี่ขาเจ็บมากมั้ย"" "" นิดหน่อย เดี๋ยวก็คงหาย เราขึ้นไปรอเรียนคลาสต่อไปบนห้องมั้ย"" ""ไปดิ"" ในหัวอันวาตอนนี้ได้แต่คิดเรื่องที่นิ้งพูด ถ้าเรื่องเป็นแบบที่นิ้งพูดจริงๆ ก็เท่ากับว่าปกรณ์กำลังถูกแฟนสาวสวมเขา........
บทล่าสุด
เมียแต่งที่ไร้รัก Ep.60 ตอนจบ
ตอนที่ 60 ตอนจบวันเปิดตัวกิจการใหม่ของอัยวาและกรณ์มาถึงอย่างสง่างาม ภายใต้ชื่อแบรนด์ “ร่มไม้ by ไพศาลทรัพย์” ที่ไม่ใช่แค่คาเฟ่หรือร้านงานฝีมือ แต่เป็นโมเดลธุรกิจเพื่อชุมชน ที่รวมความอบอุ่นของบ้านเข้าไว้กับโอกาสของคนตัวเล็ก ๆทแขกเหรื่อทยอยเข้ามาจนแน่นสวนหน้าร้านมีทั้งนักข่าว ทายาทนักธุรกิจ และผู้คนในชุมชน เบลส่งดอกไม้มาจากต่างประเทศ แนบการ์ดเขียนมือว่า “ร่มไม้...ที่ช่วยให้ใครหลายคนพ้นพายุ”นิ้งและวายุยืนอยู่ข้างกันในชุดเรียบหรู ยิ้มให้กันเหมือนคนที่เคยผ่านพายุด้วยกัน และเลือกจะจับมือไว้แน่นขึ้นในวันที่ท้องฟ้าเปิด เมฆในชุดสูทสีเทาเข้ม ขึ้นกล่าวเปิดงานแทนทั้งคู่“พ่อเคยคิดว่าความสำเร็จต้องใหญ่ ต้องแข็งแรง ต้องเร่งรีบ แต่ลูกของพ่อสองคนสอนว่าความสำเร็จที่แท้จริง มาจากหัวใจที่กล้ารัก และกล้ายืนหยัดในสิ่งที่เชื่อ”เมื่อเสียงปรบมือจางลง กรณ์ก้าวขึ้นเวทีเล็ก ๆ หน้าร้านที่ตกแต่งด้วยผ้าขาวและไม้ไผ่ เขาหยิบไมโครโฟนขึ้นมาช้า ๆ สบตาอัยวาที่ยืนอยู่ริมเวที แล้วเริ่มต้นด้วยน้ำเสียงหนักแน่น“มีคนเคยถามผมว่า ผู้หญิงเปลี่ยนผู้ชายได้ไหม วันนี้ผมตอบได้ว่า ได้ครับ แต่ไม่ใช่เพราะเธอพยายามเปลี่ยนผม”เขาหยุด
เมียแต่งที่ไร้รัก Ep.59
ตอนที่ 59ค่ำวันหนึ่งหลังจากฝนตกหนักเมื่อไม่กี่วันก่อน อากาศกลับมาเย็นสบาย ลมพัดเบา ๆ ผ่านร่มไม้ในสวนหลังบ้าน กลิ่นหอมของปีบและมะลิยังคงลอยอวลอยู่ในอากาศกรณ์เดินออกจากครัวด้วยถาดไม้เล็ก ๆ ที่มีขนมปังอบใหม่และชาอุ่นกลิ่นกุหลาบ เขาวางมันลงตรงโต๊ะไม้เตี้ยกลางห้อง ก่อนจะหันกลับไปจุดเทียนบนเชิงเทียนทองเหลืองที่อยู่ใกล้กันอัยวานั่งอยู่ตรงมุมพรม อ่านหนังสือเกี่ยวกับศิลปะเด็กในห้องเรียน เธอสวมเสื้อยืดเนื้อนิ่มกับกางเกงผ้าสีอ่อน ดูเรียบง่ายจนเกือบธรรมดา แต่ในสายตาของเขาเธอคือความสวยงามที่สุด“พี่จะจ้องหนูนานแค่ไหนคะ” เธอเงยหน้าขึ้นยิ้มล้อ ขณะที่เขานั่งลงข้างเธอกรณ์ยิ้มไม่ตอบ เขาหยิบแก้วชาขึ้นมาส่งให้เธอ ก่อนจะนั่งชิดเข้ามาใกล้ขึ้นอีกนิด“คืนนี้พี่ไม่ได้อยากให้มันเป็นคืนพิเศษอะไรหรอกนะ” เขาเอ่ยเสียงนุ่ม “แต่พี่แค่อยากให้มันเป็นของเราแค่ของเราสองคน”อัยวานิ่งไป ดวงตาคู่นั้นวาววับในแสงเทียน เธอวางหนังสือลง แล้วยื่นมือไปแตะแก้มเขา“พี่รู้ไหมหนูไม่เคยรู้สึกปลอดภัยขนาดนี้เลยค่ะ”“กับพี่หนูไม่ต้องฝืน ไม่ต้องแข็งแรง ไม่ต้องสวย ไม่ต้องฉลาด หนูแค่เป็นหนู”กรณ์กุมมือเธอไว้ แล้วโน้มตัวเข้ามาใกล้“และพี
เมียแต่งที่ไร้รัก Ep.58
ตอนที่ 58เสียงฟ้าร้องแรกของค่ำคืนดังขึ้นอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย ลมฝนพัดแรงจนใบปีบปลิวกระจัดกระจาย อัยวารีบเดินไปปิดหน้าต่างทุกบานในร้าน ‘ร่มไม้’ ขณะที่กรณ์วางแก้วกาแฟลงแล้วลุกขึ้นช่วยเธอทันที ไม่นานนัก ฝนก็เริ่มโปรยลงมาอย่างต่อเนื่อง จังหวะตกกระทบหลังคาไม้สังกะสีทำให้ความทรงจำเก่า ๆ ถูกปลุกขึ้นมาโดยไม่รู้ตัว อัยวายืนอยู่ริมประตู มองออกไปยังสายฝน แล้วหลุดพูดขึ้นเบา ๆ“คืนนั้นฝนตกครั้งแรกที่หนูเข้ามาอยู่บ้านพี่ จำได้ไหมคะ”กรณ์หันไปมองเธอ ยิ้มจาง ๆ“พี่จำได้หนูเปียกทั้งตัว หน้าก็ซีดเหมือนจะร้องไห้”“แต่สุดท้ายก็ไม่ร้องเพราะหนูไม่รู้ว่าตัวเองควรเสียใจหรือควรดีใจที่หนีจากบ้านเก่าได้”กรณ์เดินเข้ามาใกล้ วางมือบนไหล่เธอ“ตอนนั้นพี่ก็ไม่รู้เหมือนกัน ว่าคนที่ยืนตรงหน้าคือผู้หญิงที่จะเปลี่ยนโลกของพี่”อัยวายิ้มบาง ๆดวงตาฉ่ำแสงฝนและความทรงจำ“คืนแรกที่ฝนตกหนูเคยเกลียดพี่” เธอพูดอย่างกล้า“เพราะพี่เป็นคนเดียวที่หนูต้องเชื่อฟัง ทั้งที่หัวใจหนูไม่อยากเชื่อใครอีกแล้ว”กรณ์พยักหน้าเบา ๆ“พี่เองก็ไม่เชื่อในความรักเพราะพี่คิดว่ามันเปลี่ยนคนไม่ได้”“แต่หนูเปลี่ยนพี่โดยที่หนูไม่เคยพยายามเลย”ทั้งสองยืนเงี
เมียแต่งที่ไร้รัก Ep.57
ตอนที่ 57อัยวาเดินตรวจมุมอ่านหนังสือของร้าน ‘ร่มไม้’ ในตอนสาย ขณะที่แสงแดดลอดผ่านช่องไม้ของหลังคาเป็นลำเส้นเล็ก ๆ เธอจัดหนังสือเด็กเล่มใหม่ลงบนชั้น แล้วลูบปกอย่างเบามือก่อนจะถอนหายใจเงียบ ๆบางครั้งความเงียบสงบก็ทำให้เสียงจากอดีตกลับมาดังขึ้นอีกครั้ง เสียงโทรศัพท์มือถือดังขึ้นในกระเป๋ากางเกง เธอจึงหยิบขึ้นมาดูหมายเลขไม่คุ้น แต่ขึ้นต้นด้วยรหัสประเทศที่เธอรู้ดีว่าไม่ใช่จากใครอื่นเธอลังเลเพียงอึดใจ ก่อนจะกดรับสาย“สวัสดีค่ะ” เสียงเธอเบาลงจนเกือบเป็นกระซิบ“แกจำฉันได้ใช่ไหม อัยวา”เสียงนั้นเย็นชา แต่ยังคงความคุ้นเคยจนเธอขนลุกวาบ“แม่...”ปลายสายเงียบไปชั่วขณะ ก่อนจะเอ่ยต่อด้วยเสียงที่เต็มไปด้วยความรู้สึก“ฉันรู้ว่าฉันไม่มีสิทธิ์โทรมาแต่ตอนนี้ธุรกิจแม่กำลังจะล้มละลายจริง ๆ แกช่วยอะไรแม่ไม่ได้เลยเหรอ”อัยวากำโทรศัพท์แน่น ดวงตาเธอสั่นไหว“แม่ต้องการอะไรจากหนูอีกคะ”“แค่ให้พ่อของผัวแกช่วยพูดกับธนาคารให้หน่อย ฉันรู้ว่าเขามีอิทธิพลอยู่บ้าง”“หนูไม่ได้เป็นใครในสายตาแม่เลย แต่วันนี้แม่โทรมาเพราะหนูเป็นเมียของลูกชายบ้านไพศาลทรัพย์ใช่ไหมคะ”ปลายสายเงียบกริบ ก่อนจะตอบกลับ“ก็เพราะฉันรู้ว่าแกมันไม่เ
เมียแต่งที่ไร้รัก Ep.56
ตอนที่ 56แสงแดดอ่อนของเช้าวันจันทร์ส่องลอดผ่านช่องใบไม้ของต้นปีบสูงใหญ่กลางสวน บ้านไม้หลังเล็กถูกปรับปรุงใหม่เรียบร้อยด้วยโครงสร้างเดิม เสริมด้วยความรักและความตั้งใจของเจ้าของบ้านคู่ใหม่“ร้าน 'ร่มไม้' พร้อมเปิดพรุ่งนี้แล้วนะคะ” อัยวาพูดขึ้นขณะยืนอยู่ตรงหน้าร้านที่เพิ่งตกแต่งเสร็จเธอสวมผ้ากันเปื้อนสีเบจ มีลายปักคำว่า ‘ร่มไม้’ ที่เธอเย็บด้วยมือลงบนกระเป๋าเสื้อด้านหน้า กรณ์เดินออกมาจากมุมกาแฟของร้านที่เขาทำเองกับมือ สวมเสื้อเชิ้ตพับแขนกับกางเกงผ้าสีเข้ม เขายิ้มแล้วเดินมาโอบเอวเธอ“เราเปิดร้านแต่พี่รู้สึกเหมือนเปิดบ้านเลยนะ”“เพราะมันคือบ้านของเราจริง ๆไงคะ”ทั้งคู่หันไปมองต้นปีบที่ออกดอกบานสะพรั่งเหนือหลังคาไม้ ร้าน 'ร่มไม้' มีมุมอ่านหนังสือสำหรับเด็ก ห้องเล็กสำหรับสอนงานฝีมือ และโต๊ะกาแฟกลางสวน และตรงกลางของทั้งหมดนั้นคือความรักที่เติบโตอย่างเงียบงามเสียงโทรศัพท์มือถือดังขึ้นขัดจังหวะความสงบชั่วขณะ อัยวาหยิบขึ้นมา ดวงตาสว่างไสวเมื่อเห็นชื่อบนหน้าจอ“นิ้งโทรมาค่ะพี่”กรณ์พยักหน้า “โอเค เดี๋ยวพี่ไปจัดชั้นหนังสือก่อน”อัยวากดรับสายทันที “ว่าไงมึง คิดถึงอะ”เสียงหัวเราะเบา ๆ ดังจากปลาย
เมียแต่งที่ไร้รัก Ep.55
ตอนที่ 55เช้าวันอาทิตย์ อากาศในสวนหลังบ้านไพศาลทรัพย์อบอวลด้วยกลิ่นหอมของดอกปีบที่ผลิบานตามฤดูกาล เสียงนกร้องและแสงแดดอ่อน ๆ ที่ลอดผ่านช่องใบไม้ ทำให้บรรยากาศรอบตัวเงียบสงบและ เหมาะจะเป็นวันพิเศษแม้จะไม่มีใครเอ่ยออกมาตรง ๆกรณ์ยืนอยู่ริมระเบียง สวมเชิ้ตสีขาวสะอาด ปลายแขนเสื้อถูกพับขึ้นจนถึงข้อศอก เขาเงยหน้ารับแสงแดดบางเบา สูดลมหายใจเข้าลึกก่อนจะหันไปมองหญิงสาวที่นั่งอยู่บนม้านั่งใต้ต้นปีบ อัยวาสวมเดรสลินินสีครีม ผมยาวถูกรวบครึ่งไว้เรียบร้อย มือของเธอกำลังถักพวงมาลัยดอกมะลิเล็ก ๆ อย่างตั้งใจ เธอเงยหน้าขึ้นเมื่อได้ยินเสียงฝีเท้าของเขา แล้วส่งยิ้มบาง ๆ ให้"หนูรู้ไหม ว่าวันนี้มันพิเศษแค่ไหน” เขานั่งลงข้างเธอ เอื้อมมือไปรับพวงมาลัยจากมือเธอ“สำหรับหนูทุกวันที่พี่อยู่ข้างหนู มันพิเศษหมดเลยค่ะ”กรณ์หัวเราะเบา ๆ ก่อนจะวางพวงมาลัยลงบนตักเธอ แล้วล้วงบางอย่างออกมาจากกระเป๋าเสื้อ กล่องกำมะหยี่เล็ก ๆ สีขาวไข่มุก วางอยู่บนฝ่ามือของเขา อัยวาชะงักไป ดวงตากะพริบถี่ราวกับไม่แน่ใจว่าภาพตรงหน้าคือเรื่องจริง“พี่เคยแต่งงานกับหนูแต่ตอนนั้น หนูไม่ได้เลือก และพี่เองก็ยังไม่เข้าใจความรักดีพอ”กรณ์เปิดกล่องอ
บางทีคุณอาจจะชอบ
กลสวาท คุณชายมาเฟีย Black Love
MaNIE-STORY2.8K viewsสยบรักมาเฟีย
มดตัวจี๊ด4.1K viewsพ่ายรักนางบำเรอ
หอมชา207.6K viewsBAD FIANCE พันธะรักคู่หมั้นใจร้าย
Piggy.g399.5K viewsเล่ห์พรางใจนายมาเฟีย
มนต์สิงหา1.2K viewsพิศวาสมาเฟียเถื่อน NC+++
ซากิระ3.1K viewsหนี้รักภรรยาจำเป็น
JAOTUNTEE942 viewsกรงสวาทรักมาเฟีย (โรมินิก X พริมพริตา) มี E-BOOK
รินทราย176 views
