MasukShare
บทที่ 1265
Bab terbaru
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 1274
ณ จวนพลทหารเฟิ่งเหยียนเฉินกำลังดื่มสุราเพื่อคลายทุกข์เขาเป็นห่วงเวยเฉียง และเกลียดความไร้ประโยชน์ของตัวเองภรรยาโจวซื่อเข้ามาใกล้ ๆ เขา และแย่งจอกสุรามาจากในมือเขา“นี่ท่านกำลังทำอะไรอยู่?”ในฐานะสามีภรรยา ในใจนางก็ยังคงห่วงใยเขาเมื่อเห็นเขากลัดกลุ้มเพียงนี้ นางก็ทุกข์ใจตามไปด้วยจู่ ๆ เฟิ่งเหยียนเฉินก็กอดนางไว้ สองคนนี้คนหนึ่งนั่งคนหนึ่งยืน ศีรษะของเขาซบที่ท้องของนาง ราวกับเด็กน้อยเรียกร้องการปลอบโยน ดูอ่อนแอและบอบบาง“ข้าทำผิดอย่างร้ายแรงไปแล้ว...”หลังจากโจวซื่อชะงักไปครู่หนึ่ง ก็ยกมือขึ้นและตบหลังเขาเบา ๆนางปลอบเขาอย่างเงียบ ๆ และอยู่เป็นเพื่อนเขาจนกระทั่งเขาค่อย ๆ หลับไปภายในวังเฟิ่งจิ่วเหยียนรับปากเวยเฉียงว่า จะบอกนางเรื่องที่เกิดขึ้นในอดีตนายหญิงเฟิ่งลำพังแค่การนึกถึงเรื่องเหล่านั้น ก็รู้สึกเจ็บปวดแล้ว จึงรีบออกไปทันทีเพื่อไม่ให้เวยเฉียงรับรู้เรื่องราวมากเกินไปในคราวเดียว จนไม่อาจทนรับไหว เฟิ่งจิ่วเหยียนจึงพูดไปพลาง สังเกตอารมณ์ของเวยเฉียงไปพลาง หากเวยเฉียงมีอาการหวาดกลัวและตื่นตระหนก นางก็จะหยุดเล่าเวยเฉียงแข็งแกร่งกว่าที่นางคิดไว้ หลังจากรู้ว่าตนเอง
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 1273
การปรากฏตัวอย่างกะทันหันของเฟิ่งเวยเฉียง ทำให้จิ่วเหยียนกับเฟิ่งเหยียนเฉินต่างก็ตกใจเฟิ่งจิ่วเหยียนลุกขึ้นทันที พร้อมกับรีบเดินไปหาเฟิ่งเวยเฉียง“เวยเฉียง เจ้า...”เฟิ่งเวยเฉียงกลับจ้องมองเฟิ่งเหยียนเฉินตาไม่กะพริบ“พี่ชาย สิ่งที่ท่านเอ่ยเมื่อครู่ เป็นเรื่องจริงหรือไม่? ความทรงจำที่หายไปในช่วงนั้นของข้า เกี่ยวข้องกับโจรภูเขาเหล่านั้น ใช่หรือไม่?”เฟิ่งเหยียนเฉินใบหน้าซีดเผือด รู้สึกอับจนหนทาง“ข้า...” เขามองไปทางเฟิ่งจิ่วเหยียน หวังว่านางจะพูดบางอย่าง เพื่อแก้ตัวให้เรื่องผ่านไปหากเวยเฉียงรู้เรื่องนี้ จะต้องมีอาการกำเริบอย่างแน่นอนถ้าเป็นเช่นนั้น ความผิดของเขาก็จะยิ่งร้ายแรงเฟิ่งเวยเฉียงหันไปมองเฟิ่งจิ่วเหยียน ในดวงตาแฝงด้วยความแน่วแน่“พี่หญิง เป็นเรื่องจริงหรือไม่?“ข้าอยากฟังความจริง“ท่านบอกข้าที จริง ๆ แล้วข้าถูก...”อารมณ์ของนางรุนแรงขึ้น จับแขนของเฟิ่งจิ่วเหยียนไว้ ร่างกายสั่นไหวราวกับมีสิ่งที่น่ากลัวบางอย่างเจาะเข้าไปในสมองของนาง สะบัดอย่างไรก็ไม่ออกเฟิ่งจิ่วเหยียนยกมือขึ้นกอดนางไว้ แววตาดูอ่อนโยนแต่เต็มไปด้วยพลัง“ไม่ต้องกลัว“เวยเฉียง หากเจ้าอยากฟังความจ
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 1272
เฟิ่งจิ่วเหยียนคิดทบทวนอยู่ครู่ใหญ่ “พบก็ได้เพคะ”ไม่นานนัก เฟิ่งเหยียนเฉินก็ถูกพาเข้ามาที่ตำหนักหย่งเหอภายในห้องโถงหลัก เฟิ่งจิ่วเหยียนนั่งอยู่ที่ตำแหน่งหลัก ไม่โกรธแต่ดูน่าเกรงขามถึงแม้นางกับเฟิ่งเหยียนเฉินจะเป็นพี่น้องร่วมสายเลือด ทว่าก็มิได้สนิทสนมกันคนในตระกูลเฟิ่ง คนที่นางสนิทสนมด้วยจริง ๆ มีเพียงเวยเฉียงเท่านั้นเฟิ่งเหยียนเฉินสวมชุดขุนนาง แสดงความเคารพอย่างนอบน้อม“กระหม่อมถวายบังคมฮองเฮา”เขาในฐานะขุนนางและราษฎร มีความภักดีและทุ่มเทต่อหน้าที่อย่างมิต้องสงสัยเฟิ่งจิ่วเหยียนไม่มีความจำเป็นต้องแสดงสีหน้าไม่พอใจ ด้วยสาเหตุเพราะอนุนอกเรือนผู้นั้นถึงอย่างไรแม้แต่ภรรยาของเขา---โจวซื่อพี่สะใภ้ของนางก็ยังไม่เอ่ยสิ่งใด เหตุใดนางจะต้องแบกรับความโกรธมาไว้ที่ตนเองด้วย“เชิญนั่งเถอะ”“ขอบพระทัยฮองเฮา”เฟิ่งจิ่วเหยียนถามตามตรง: “พี่ชายเข้าวังมา ด้วยเรื่องใด” “เมื่อคืนภรรยากระหม่อมพูดว่า ได้รับคำสั่งจากฮองเฮา ให้มาเป็นอาจารย์สอน ฮองเฮา เรื่องนี้เป็นจริงหรือไม่?”เฟิ่งจิ่วเหยียนเอ่ยอย่างเรียบเฉย“มีเรื่องเช่นนั้นจริง ทว่า ข้ามิได้สั่งโดยการบังคับ แต่เป็นการตัดสินใจของพี่สะ
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 1271
เมื่อออกจากประตูวังมาแล้ว โจวซื่อเพิ่งรู้สึกกังวลใจขึ้นมาภายหลังคำพูดของฮองเฮา ทำให้สมองของนางเกิดความคิดชั่ววูบ รับปากที่จะเป็นอาจารย์สอนทันทีตอนนี้ใจเย็นลงแล้ว ก็เริ่มกังวลว่า ทางด้านสามีนั้น ควรจะบอกอย่างไรดี?นางตบที่หน้าผากของตนเอง รู้สึกเสียใจอยู่บ้างไม่ควรวู่วามแล้วรับปากไปเช่นนั้นทว่า...คำพูดของฮองเฮา ทำให้คนจิตใจหวั่นไหวจริง ๆช่างเถอะ ค่อยเป็นค่อยไปทีละก้าว!ณ จวนพลทหารหลังจากเฟิ่งเหยียนเฉินเลิกจากงาน ก็ไปหาอนุนอกเรือนที่ตั้งครรภ์ก่อน เนื่องจากวันนี้หญิงผู้นั้นมีอาการไม่สบายตัว เขาจึงไปอยู่เป็นเพื่อนนางสักพักหลังจากทานมื้อค่ำอย่างเร่งรีบ เขาก็รีบกลับจวนทันที เพื่อไปทานอาหารกับภรรยาและบุตรสาวที่จวนเขาคิดว่าตนเองไม่เคยปฏิบัติด้วยความลำเอียง คำนึงถึงทั้งสองฝ่ายทว่า บนโต๊ะอาหาร ภรรยายังคงปฏิบัติต่อเขาด้วยท่าทีเรียบเฉยในช่วงที่เพิ่งแต่งงานกัน พวกเขาก็ตัวติดกันไม่ห่าง สามีภรรยาก็รักกันหวานชื่น ตอนนั้นไม่ว่าเขาจะเลิกงานดึกเพียงใด ภรรยาก็จะเฝ้ารอเขา คอยดูแลเขาเปลี่ยนอาภรณ์ชำระกาย และเข้านอนร่วมกับเขารวมถึง นางมักจะมีเรื่องเล่ามากมายไม่รู้จบปกติแล้วเขาจะหลับไป
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 1270
เฟิ่งจิ่วเหยียนมิได้รีบร้อนให้เวยเฉียงตัดสินใจนางกุมมือเวยเฉียงไว้ เอ่ยน้ำเสียงอ่อนโยน“หลายวันนี้ที่ยังอยู่ในวัง เจ้าตัดสินใจให้ดี ไม่ว่าเจ้าจะตัดสินใจอย่างไร พี่หญิงจะช่วยเหลือเจ้าอย่างเต็มที่”เฟิ่งเวยเฉียงพยักหน้าอย่างใจลอยจากนั้นนางเงยหน้าขึ้นมองเฟิ่งจิ่วเหยียน ในสายตามีความหวาดวิตกบางส่วนนางถามอย่างดึงดัน“มันจะน่ากลัวมากมายเพียงใดกันเชียว?“หากเป็นพี่หญิง ท่านจะทนรับได้หรือไม่?”เฟิ่งจิ่วเหยียนลำคอแหบแห้งเล็กน้อย เมื่อนึกถึงเรื่องราวที่เวยเฉียงพบเจอในตอนนั้น หัวใจของนางราวกับถูกคนบีบ เจ็บแปลบ และหายใจไม่ออก“ข้าไม่อาจนึกภาพออกได้ เพราะนั่นเป็นความเจ็บปวดที่เกิดขึ้นกับตัวเจ้า ข้าไม่อาจเอ่ยอย่างหน้าตาเฉยได้ว่า หากเป็นข้า ข้าอาจจะพอทนได้“ทว่าข้าอยากบอกเจ้าว่า เจ้าในตอนนั้น ไม่อาจเผชิญหน้าได้ แต่เจ้าในตอนนี้ บางทีอาจมีความแข็งแกร่งที่ต่างจากเดิม”เช่นเดียวกับที่เวยเฉียงลงมือกับเฟิ่งเหยียนเฉินเมื่อคืนที่ผ่านมาหากเป็นแต่ก่อน ไม่ว่าอย่างไรนางก็ไม่อาจนึกภาพออกเช่นกันและเพราะเรื่องนี้ด้วย ทำให้นางตระหนักว่า เวยเฉียงกำลังเรียนรู้อย่างต่อเนื่องเช่นกัน ไม่ควรคิดแต่จะปกป
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 1269
เฟิ่งจิ่วเหยียนทราบจากในจดหมายของซ่งหลีมาก่อนแล้วว่า เพื่อไม่ทำให้เวยเฉียงเกิดความสงสัย และนึกถึงเรื่องในอดีตขึ้นมา เขากับท่านแม่จึงโกหกว่า นางกับเซียวอวี้กำลังกลุ้มใจเรื่องของบุตรชายฝาแฝดตอนนี้เวยเฉียงเสนอจะช่วยนางเลี้ยงบุตรคนหนึ่ง ก็มาจากความเป็นห่วงที่มีต่อนางทว่าหารู้ไม่ว่า คนที่ต้องการความช่วยเหลือจริง ๆ ก็คือเวยเฉียงเอง“เวยเฉียง เจ้าดื่มจนเมาแล้ว” สีหน้าเฟิ่งจิ่วเหยียนดูจริงจังนายหญิงเฟิ่งสังเกตจากสีหน้าและคำพูด คิดว่านางคงเป็นห่วงบุตร แม้แต่น้องสาวแท้ ๆ ของตนก็ยังต้องระวัง จึงรีบแก้ตัวให้ทันที“เวยเฉียงคงเมามากจริง ๆ มิเช่นนั้นคงไม่ถึงกับเอ่ยคำพูดเหลวไหลเช่นนี้ออกมา“ที่จริงสองเฒ่าจวนตระกูลซ่งก็ดีต่อนางอย่างมาก ยิ่งมิต้องเอ่ยถึงซ่งหลีเลย ลูกคนนี้ชอบคิดฟุ้งซ่านไปเอง”เฟิ่งจิ่วเหยียนเอ่ยตามตรง: “พานางไปนอนพักที่ตำหนักด้านข้างก่อนเถอะ”นายหญิงเฟิ่งก็หวังจะทำเช่นนั้นแม้จิ่วเหยียนจะเป็นบุตรสาวแท้ ๆ ของนาง ทว่าอย่างไรก็เป็นถึงฮองเฮา เวลาอยู่ด้วยกัน ก็มักจะรู้สึกอึดอัดหลังจากนายหญิงเฟิ่งพาเวยเฉียงออกไป ไม่นานนัก เซียวอวี้ก็เข้ามาเขาถามออกมาตามตรง“คืนนี้เกิดเรื่องอะไ
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 1268
ตึง!กาสุรากระแทกตรงกลางอกของเฟิ่งเหยียนเฉินในที่นั้นไม่มีผู้ใดคาดคิดว่า เวยเฉียงที่เดิมทีสงบเสงี่ยมเรียบร้อย จะแสดงพฤติกรรมที่รุนแรงเช่นนี้เฟิ่งจิ่วเหยียนจึงมองไปที่เวยเฉียงทันทีเฟิ่งเวยเฉียงจ้องมองเฟิ่งเหยียนเฉินด้วยความโกรธ สายตาแฝงด้วยความเย็นชานี่ทำให้ซ่งหลีหลงคิดว่า---พวกเขาเหมือนกับยังอยู่ที่แคว้นซีหนี่ว์ เหมือนกับนางยังเป็นประมุขแคว้น...เฟิ่งเวยเฉียงเอ่ยเพื่อความถูกต้องและชอบธรรม“พี่ชาย ข้ามิเคยรู้เลยว่า ท่านก็เป็นคนที่น่ารังเกียจเช่นกัน! หากท่านต้องการจะมีอนุภรรยา ก็ควรทำอย่างถูกต้องและเปิดเผย การเลี้ยงดูไว้ข้างนอกหมายความว่าอย่างไร? ท่านจะให้คนอื่นมองคนตระกูลเฟิ่ง และมองพี่สะใภ้อย่างไร?“ทั้งที่ท่านก็ต้องการจะรักษาชื่อเสียงที่ดีของสามีที่รักภรรยา แต่ก็ไม่อาจยับยั้งความปรารถนาส่วนตัวได้! หากอยู่ที่แคว้นซีหนี่ว์ บุรุษอย่างท่านก็คงถูกหย่าร้างไปแล้ว!”คำกล่าวนี้ถือว่าเฉียบคม ไม่ไว้หน้าแม้แต่น้อยนายหญิงเฟิ่งอยู่เหนือความคาดหมายโดยสิ้นเชิงสะใภ้โจวซื่อก็เงยหน้าขึ้นด้วยความประหลาดใจอย่างมากเฟิ่งเหยียนเฉินกลับขมวดคิ้ว เอ่ยตำหนิ“เวยเฉียง เจ้าไม่รู้สิ่งใดทั้งสิ้น
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 1267
เป่ยเยี่ยนหลังจากที่ร่างของเยี่ยนอ๋องถูกส่งกลับมา ทั่วแคว้นพลันตกอยู่ในความโศกเศร้า พวกเขายังไม่ทันได้ฟื้นจากความโศกเศร้า หนานฉีก็ส่งเจ้าหน้าที่มาเยือน เพื่อสถาปนาเยี่ยนอ๋องพระองค์ใหม่ องค์ชายหกซึ่งได้รับการสนับสนุนให้ขึ้นครองบัลลังก์อย่างกะทันหัน ตกตะลึงพรึงเพริดกว่าผู้ใด เขายังประมาณตนเองได้ถูกต้อง ชัดเจนว่า หนานฉีเลือกเขา หาใช่เพราะเขามีพรสวรรค์ไม่ ทว่าเป็นเพราะเขาไม่เก่งอะไรเลย จึงเหมาะเป็นหุ่นเชิดให้กับหนานฉีที่สุด คิดดูอีกทีเป่ยเยี่ยนได้กลายเป็นแคว้นอาณานิคมของหนานฉีแล้ว แม้แต่บรรดาศักดิ์อ๋องผู้ครองแคว้นก็ได้รับการแต่งตั้งจากหนานฉี หนานฉีจะต้องเลือกเยี่ยนอ๋องที่เชื่อฟัง หลังจากที่เยี่ยนอ๋องพระองค์ใหม่เข้ารับตำแหน่ง ก็ได้รับเงินช่วยเหลือจากหนานฉี เพื่อใช้ในการบรรเทาทุกข์แก่ผู้ประสบภัยโดยเฉพาะ ข่าวที่แคว้นเป่ยเยี่ยนอันยิ่งใหญ่ถูกลดสถานะเป็นแคว้นอาณานิคมนั้น แพร่สะพัดไปอย่างรวดเร็ว ภายในเป่ยเยี่ยน ไม่ขาดคนดีมากคุณธรรม พวกเขาประณามราชวงศ์ว่าโง่เขลาไร้ความสามารถ และยังกล่าวหาเหล่าทหารว่าอ่อนแอ นอกจากแคว้นเป่ยเยี่ยนแล้ว แคว้นตง
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 1266
ใกล้พลบค่ำ การประลองจึงเสร็จสิ้นลง ผู้ชนะอันดับหนึ่งคือค่ายทหารทิศเหนือของเมือง ได้รับพระราชทานรางวัลอย่างงามจากฮ่องเต้ฮองเฮา หลังจากนำรางวัลไปไว้ที่ค่ายทหารทิศเหนือแล้ว เหล่าทหารก็โห่ร้องแสดงความยินดี เหล่าแม่ทัพนายกองในค่ายพลอยได้หน้าได้ตาด้วย ยังกำชับให้เหล่าทหารพยายามต่อไปอย่าหยุดยั้ง ฝั่งของผู้ที่แพ้การประลองคิดเพียงแต่จะแก้มือให้ได้ หลังจากกลับเข้าค่าย ก็ตั้งใจฝึกฝนอย่างหนัก ไม่ยอมให้ค่ายทหารทิศเหนือนำหน้าตนเองได้อีก และนี่คือเป้าหมายที่เฟิ่งจิ่วเหยียนจัดการประลองครั้งนี้ ภายในพระราชวัง องค์หญิงใหญ่และเฟิ่งจิ่วเหยียนพักอยู่ในตำหนักชั้นใน พูดคุยกันไม่หยุด “...ฮองเฮา คนที่ท่านเลือกให้ข้านั้น ล้วนแต่ยอดเยี่ยมทั้งสิ้น ข้าไม่รู้จะเลือกคนไหนดี จึงอยากจะรับพวกเขาทุกคนเข้าตำหนัก ให้พวกเขาผลัดกันเป็นราชบุตรเขย ฮ่าฮ่า!” จักเห็นได้ว่า องค์หญิงใหญ่พอใจมาก เฟิ่งจิ่วเหยียนหวังจะให้นางไตร่ตรองดี ๆ และเลือกราชบุตรเขยที่ดี “หากท่านสนใจ พรุ่งนี้ข้าจะจัดการให้ท่านได้พบกับพวกเขาเป็นการส่วนตัว” “ดีเลย! ตกลงตามนั้น!” องค์หญิงใหญ่ทนรอไม่ไหวแ
Anda juga akan menyukai
ซาลาเปาบ้านข้านั้นทั้งขาวทั้งนุ่ม
เหลียนฮวาสีชมพู/เสี่ยวอวี้11.1K Dibacaปีศาจน้อยของแม่ทัพคลั่งรัก
ชาไทยเย็น10.7K Dibacaหลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก
จิ้งซิง311.1K Dibacaมเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน
เย่ว์เหมี่ยว191.3K Dibacaเชลยแค้นแม่ทัพทมิฬ
วริษา700 Dibacaภรรยาข้า เจ้าช่างร้ายกาจยิ่งนัก เล่ม3 (จบบริบูรณ์)
ไห่ถาง947 Dibacaหมิงอี้ เศรษฐีนีชาวสวน
ฟู่จินเฟย3.8K Dibacaเล่ห์แค้นจินฉาน
lianlian369 Dibaca
