บทที่ 15 โค้ชจำเป็น - 75%

“แหม พี่ดินไม่ต้องคิดมากเรื่องพราวหรอก พราวมากกว่าที่น่าจะเป็นฝ่ายคิดมาก พี่ไปอยู่ที่นั่นไม่รู้จะมีสาว ๆ มาปิ๊งบ้างไหม ตัวเองยิ่งเสน่ห์แรงอยู่” เธอทำหน้ายู่ใส่เขา ชายหนุ่มยิ้มให้แล้วพูดว่า

“มีอะไรต้องคิดมากละหืม...พราวน่าจะรู้ดีที่สุดว่าพี่เป็นคนยังไง พี่ชอบกินอะไรก็จะกินอยู่แต่อย่างนั้นไม่เคยเบื่อ กับพราวก็เหมือนกัน”

พราวนภารู้สึกหน้าร้อนผ่าวขึ้นทันที แม้เขาจะไม่ได้บอกรักออกมาโต้ง ๆ แต่ประโยคของเขากลับฟังแล้วรู้สึกได้ถึงความหนักแน่นในหัวใจของคนพูดได้เป็นอย่างดี

นฤบดินทร์ยืนกอดอกมองแมทธิวจ้วงกำปั้นใส่กระสอบทรายรัว ๆ อย่างไม่มีแบบแผนแต่กระสอบทรายแทบไม่ขยับ เขาเริ่มรู้สึกทนมองไม่ได้จึงต้องตะโกนสั่งให้หยุดแล้วเดินเข้าไปหาพลางสวมนวมให้ตัวเองไปด้วย

“นายเหวี่ยงหมัดแบบนั้นไม่ได้เพราะจะทำให้เหนื่อยง่ายและความแรงของกำปั้นไม่เพียงพอ นายดูนี่”

ชายหนุ่มยืนแยกขาเล็กน้อย ตั้งการ์ดขึ้นแล้วพูดต่อ “ตั้งการ์ดไว้ตลอดเวลา ถ้านายถนัดขวานายต้องเอาแขนขวาไว้ข้างหลังแล้วให้แขนซ้ายอยู่ข้างหน้าเล็กน้อยเ