บทที่ 32

บทที่ 32

“ดูผู้หญิงคนนั้นสิ ได้ข่าวว่าเป็นลูกสะใภ้ของฤทธิ์ศิลาเลยนะ!”

“จริงหรอ แต่งกับคนไหนน่ะคงไม่ใช่ศิลาหรอกใช่ไหม สภาพดูอ่อนปวกเปียกแบบนั้นคงไม่มีวาสนามากพอ”

เสียงคำนินทาของผู้คนในงานดังขึ้นทุกครั้งที่ร่างบางเคลื่อนที่ไป เธอได้แต่ทำเป็นไม่ได้ยินยังคงยืนนิ่งอยู่อย่างนั้น อาโปและปฐพีเดินแยกตัวไปพบปะกับคนใหญ่คนโตในงาน ส่วนศิลาเขาหายไปเลยตั้งแต่ตอนนั้น

ตอนที่ผู้หญิงชื่อแซนด์พาเขาออกไป

อัญญาได้แต่ขยับตัวเดินหลบหลีกคนในงานไปมา เธอไม่กล้าแม้แต่จะหยิบของกินขึ้นมาสักชิ้น หิวมากขนาดไหนก็ไม่มีความกล้ามากพอ ทุกสายตาจับจ้องมาทางเธอตลอดจนอัญญารู้สึกอึดอัด ไม่อยากยืนอยู่ตรงนี้

แต่ละคนส่งสายตาที่มักจะมองตั้งแต่หัวจรดเท้าของเธออย่างพินิจพิจารณาก่อนจะเริ่มจับกลุ่มซุบซิบพลางหัวเราะร่าไม่สนว่าเธอจะรู้สึกยังไงกับการกระทำเหล่านั้น ปากสวยเผลอขบเม้มเข้าหากันทั้งที่รู้ว่าทำไปแล้วมันจะเสียบุคคลิก แต่ตอนนี้เธออึดอัดและประหม่าเกินจะมาสนใจเรื่องพวกนี้

ยิ่งอ