Home / มาเฟีย / ในปกครองของมาเฟีย / ตอนที่ : 06 มันจับตรงไหนบ้าง NC20+

Share

ตอนที่ : 06 มันจับตรงไหนบ้าง NC20+

Author: Naya Solene
last update Last Updated: 2025-06-27 08:55:29

พอกลับมาถึงเพ้นท์เฮ้าส์หรู มาเฟียหนุ่มก็ไม่พูดพร่ำทำเพลง จับหญิงสาวนั้นกดลงกับโซฟาในทันที เมื่อยามนึกถึงภาพที่เธอนั้นกำลังถูกเสี่ยนั่นกอดลูบไล้และพยายามหอมตัวของเธอ มันทำเอาเขานั้นหงุดหงิดจนแทบเป็นบ้า

ส่วนเธอก็ได้แต่ตัวสั่นกลัว เพราะไม่รู้ว่าเขาโมโหตรงไหน ในเมื่อเธอไม่ได้เป็นคนที่เสนอตัวเองไปให้เสี่ยนั่น แต่เธอถูกลวนลาม

"มันจับตรงไหนของเธอบ้าง ! "

"ค-คะ ?"

"ตอบมา ! ก่อนที่ฉันจะเสียอารมณ์ไปมากกว่านี้ ถึงตอนนั้นฉันจะสั่งลูกน้องไปตัดมือมันซะ ! "

"ขะ เขากอด ละ แล้วก็พยายามจะจับนม ละ แล้วก็พยายามจะหอมตรงคอ แต่ปรางขัดขืน เขาก็เลยทำได้แค่กอดไว้.." เธอตอบกลับทั้งเสียงสั่นๆ

"ฮืม..." เสียงคำรามในลำคอ คล้ายกับเสียงสิงโตที่กำลังขู่เลย

"ปะ ปรางเจ็บจังค่ะ"

สิ้นสุดเสียงของหญิงสาว มือหยาบก็ค่อยๆ คลายออก เขาไม่ได้โมโหเธอ แต่เขาโกรธที่คนของตัวเองกำลังถูกทำแบบนั้น ใจจริงอยากจะชักปืนแล้วยิงใส่เดี๋ยวนั้นเลยด้วยซ้ำ

กริ๊ง ~

"ฉันจะไปเอาของ ส่วนเธอขึ้นไปรอบนห้อง ถอดเสื้อผ้าออกให้หมด ! "

"....." คนตัวเล็กพยักหน้าตอบรับ ก่อนจะลุกขึ้นจากโซฟาและรีบเดินขึ้นไปด้านบน

เธอถอดเสื้อผ้าออกตามที่เขาสั่งเอาไว้ ก่อนจะนั่งลงบนเตียง พร้อมกับเอามือทำเป็นกากบาทปิดหน้าอกของตัวเองอยู่อย่างนั้น

แกร๊ก ~

"เสร็จแล้วหรอ"

"คะ คุณคิม ปรางไม่ได้คิดที่จะทำอะไรจริงๆ นะคะ ปรางรู้ว่าปรางเป็นของคุณ อีกอย่างปรางไม่ได้ชอบเสี่ยนั่นด้วย" พอเขาเดินเข้ามาในห้องนอน เธอก็รีบอธิบายเพราะกลัวว่าเขาจะทำรุนแรง และโกรธเธอซึ่งก็ไม่รู้เหตุผลว่าทำไมถึงโกรธ แต่การกระทำของเขามันดูโมโหเอามากๆ

"มันคิดอะไรกับเธอหรือเปล่า"

"ปะ ปรางพอจะรู้ ว่าเขาชอบปราง ตอนที่ยังทำงานอยู่ที่นั่น แต่ปรางไม่สนใจเพราะเขามีภรรยาแล้ว แต่ก็ไม่คิดว่าเขาจะทำแบบนี้ค่ะ"

"เฮอะ ! อย่างนั้นหรอ สงสัยฉันต้องส่งกล่องของขวัญไปเซอร์ไพรส์เมียของมันสักหน่อยล่ะมั้ง จะได้รู้ว่าผัวตัวชั่วแค่ไหน ! "

"มะ มันจะดีเหรอคะ"

"เธอคิดว่าไง ในความรู้สึกของผู้หญิง จะยอมให้ถูกหลอกไปเรื่อยๆ งั้นเหรอ ?"

"ปรางไม่รู้ เรื่องของคนอื่น ปรางไม่ค่อยอยากยุ่งค่ะ"

"แต่เผอิญฉันชอบซะด้วยสิ ถ้าเป็นคนอื่นฉันก็คงไม่สนใจ แต่นี่มันกล้ามาเล่นกับของของฉัน กล้ามาลูบคมฉัน ฉันก็คงต้องตอบแทนมันสักหน่อยแล้วล่ะ"

"......" หญิงสาวเงียบไม่ตอบ ไม่รู้หรอกว่าเขาจะจัดการยังไง เพราะสุดท้ายแล้วเธอก็ห้ามอะไรเขาไม่ได้อยู่ดี

แกร๊ง ~

มาเฟียหนุ่มถอดเข็มขัดออกจากเอว ก่อนจะม้วนพันและดึงตึงกับมือทำราวกับว่าจะฟาดมันลงบนร่างกายของเธอยังไงยังงั้น

"ยื่นแขนมา"

" ?? " เธอทำตามคำสั่งอย่างไม่ลังเลเลย

เข็มขัดในมือของเขาพันแน่นตรงข้อมือของเธอ ซึ่งมันก็แน่นมาก คล้ายกับเอาเชือกรัดเลย

"ขยับขึ้นไปนอน"

อีกครั้งที่เธอไม่มีการทักท้วงใดๆ เพราะถือว่าตัวเองเป็นสิ่งของของเขา ที่ ณ ตอนนี้เขาจะสามารถทำอะไรก็ได้ และออกคำสั่งอะไรกับเธอก็ได้เช่นกัน

ร่างบางนอนลงบนเตียงพร้อมกับยกขาตั้งชันขึ้นต่อหน้าของมาเฟียหนุ่ม ขณะที่เขานั้นกำลังยืนชักรูดแก่นกายใหญ่ของตนเอง ส่วนปากก็คาบซองถุงยางอนามัยเอาไว้ เตรียมพร้อมที่จะสวมใส่ลงไป และกระโจนขึ้นมาจัดการเธอ

ฟึบ ~

"มันจับนมเธองั้นเหรอ"

"คะ แค่ อื้อ !!"

กำลังจะอธิบายแต่ก็ต้องรีบเม้มปากแน่น เพราะมือของเขาเอื้อมมาจับหน้าอกของเธอ บีบเคล้นนวดอย่างรุนแรง ก่อนที่ริมฝีปากร้อนจะรีบฉกชิมอย่างหื่นกระหาย

"นี่มันของของฉัน ! อืม.."

"อึก...มะ มันเสียว อ๊าส์ !" ทุกครั้งที่ปลายลิ้นละเลงขยี้ลงไปที่ยอดถัน เธอเสียวจนหัวสมองมันขาวโพลนไปหมดเลย มันรู้สึกจั๊กจี้ และก็รู้สึกดีในเวลาเดียวกัน บอกความรู้สึกไม่ถูก แต่ทุกครั้งที่ถูกกระตุ้น ช่วงล่างของเธอมันจะรู้สึกคันยุบยิบไปหมด ตอดกระตุกไม่หยุดเลย รู้สึกแค่ว่าอยากให้มีอะไรไปสัมผัสตรงนั้น

"เลียนมแค่นี้ ถึงกับน้ำเต็มร่องซะแล้วหรอ เธอนี่หื่นเหมือนกันนะ" เขาพูดพร้อมกับเงยหน้าขึ้นมายิ้มให้เธอ ซึ่งเอาเธอเขินจนต้องรีบหลบสายตา

"อยะ อย่าพูดแบบนั้นสิคะ เพราะคุณนั่นแหละ ทำให้ปรางเป็นแบบนี้"

"งั้นก็จำใส่หัวเธอเอาไว้ ว่ามีแค่ฉัน ไม่ทำให้เธอน้ำเยิ้มขนาดนี้ได้"

สวบ !!

"อึกอ๊า !!"

เขาไม่ได้ใส่แก่นกายของตัวเองเข้าไป แต่สิ่งที่สอดใส่เข้าไปในช่องทางรักของเธอก็คือนิ้วของเขา ถึงมันจะเล็กแต่ก็เรียวยาวใช่เล่นเลย เธอรู้สึกว่าภายในช่องแคบของเธอนั้นมันกระตุกตอดนิ้วของเขาที่กำลังขยับไม่หยุดเลย

"อยากให้ฉันทำหรือยัง"

"อยะ อยากแล้วค่ะ อึก !"

มาเฟียหนุ่มโน้มตัวลงมาก่อนที่จะออกคำสั่งให้เธอเอาแขนคล้องคอของเขา เพราะถูกมัดเอาไว้เธอจะไม่สามารถดึงให้มันหลุดออกไปได้ ในระหว่างที่เขากำลังกระแทกตัวตนเข้าไป

"ถุงยางหมดกล่อง ฉันถึงจะพอ !"

พั่ก !!

ถึงช่องทางรักของเธอนั้นจะหยาดเยิ้มไปด้วยน้ำรัก ที่จะสามารถทำให้เขานั้นสอดใส่เข้าไปโดยที่ไม่ต้องใช้เจลหล่อลื่น ก็ใช่ว่ามันจะไม่รู้สึกเจ็บ แค่มันน้อยกว่าวันแรกเท่านั้นเอง

"อึกอ๊า !!"

"ซี๊ด ~ เอาตั้งหลายครั้งแล้ว ทำไมถึงยังแน่นขนาดนี้ อย่าเกร็ง อ่าส์ ! ฉันขยับไม่ได้"

"คะ คุณคิม ชะ ช่วยอยู่เฉยๆ สักครู่ค่ะ อึก..."

"อืม...มองหน้าฉัน"

สิ้นสุดประโยคเธอก็เผลอสบตากับเขา ก่อนที่จะถูกมาเฟียหนุ่มนั้นโน้มตัวลงมาแลกลิ้นกับเธอ ปลายลิ้นละเลงพัวพันกันอย่างไม่ยอม เหมือนเขารู้ว่าทำแบบนี้แล้วจะทำให้เธอผ่อนคลาย และเขาก็สามารถขยับส่วนนั้นได้ โดยที่ไม่ต้องรู้สึกแน่นจนปวดลำ

"อึกอ๊าส์ ~ คุณคิม"

"ซี๊ด...จำเอาไว้ ถ้ามีใครมาทำแบบนี้อีก ฉันจะกระแทกเธอ แบบนี้ ! แบบนี้ ! แบบนี้ !"

ทุกครั้งที่เขาพูดคำว่า แบบนี้ เอวหนาจะกระแทกแก่นกายลงไปเหมือนย้ำคำพูดของตัวเอง

"อ๊าาา ~ !! ปะ ปรางจะจำค่ะ อึก"

"ฮู่ว ! เธอต้องผ่อนคลายกว่านี้นะ เพราะฉันไม่ได้เอาแค่ท่าเดียว และก็ไม่ใช่ครั้งเดียวด้วย"

"....."

"ฉันให้ลูกน้องซื้อถุงยางมาให้เป็นโหล ใช้กับเธอจนหมดนี่ก็ยังได้"

"มะ ไม่เอาค่ะ ปรางตายก่อนพอดี"

"งั้นก็...ทำให้ฉันพอใจกับเซ็กซ์ครั้งนี้"

"ค่ะ ปรางจะทำ อืม.."

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • ในปกครองของมาเฟีย   ตอนที่ : 29 พลาดท่า

    ตกดึกวันหนึ่งขณะที่มะปรางกำลังเตรียมที่หลับที่นอนให้กับตัวเองและเจ้านายสุดแสนเอาแต่ใจเหมือนอย่างเคย"ผ้าห่มอยู่ไหนเนี่ย" มะปรางบ่นพึมพำ เดินวนหาข้างเตียงอยู่พักใหญ่ เพราะจำไม่ได้ว่าตัวเองนั้นเอาไปลืมไว้ไหน หรือว่ายังไม่ได้เอาขึ้นมาจากด้านล่าง"นั่นไง ข้างหมอน" เสียงของมาเฟียหนุ่มดังขึ้นจากด้านหลัง ก่อนเจ้าตัวจะเดินเข้ามาใกล้ๆ ตั้งใจจะช่วยหาเพราะเห็นว่าเธอหาอยู่นานแล้ว แต่ก็ยังไม่เห็นเจอสักที ไม่รู้ว่าตาเซ่อหรือว่ามองไม่เห็นจริงๆ "งูจะกัดตายอยู่ละ"มือของเธอกับเขาเอื้อมไปหาผืนผ้านั้นในเวลาเดียวกันไม่มีใครทันหลบใคร และแล้วร่างของทั้งสองก็เสียหลักเพราะชนกันและล้มทับกันลงไปตุบ!"อ๊ะ!""อุ๊บ!"ร่างใหญ่กำยำทับตัวของเธอลงมาอย่างเต็มแรง เขาตัวใหญ่และหนักมาก เล่นเอาเธอหายใจขัดไปชั่วขณะนึงเลย ลมหายใจถี่พ่นออกมาเป็นจังหวะรินรดใบหน้าของเธอที่อยู่ใต้ร่างของเขาดวงตาของเขาสบเข้ากับดวงตาเธอโดยไม่ได้นัดหมาย ก่อนที่หัวใจดวงน้อยๆ ของเธอกำลังเต้นแรงและถี่ขึ้นเรื่อยๆ นี่มันก็ไม่ใช่ครั้งแรกที่เธอและเขาได้ใกล้ชิดกัน แต่ทำไมมันถึงได้รู้สึกแปลกแบบนี้นะ"คุณคิม!" มะปรางพูดขึ้นเบา ๆ ก่อนที่เสียงของเธอนั้นจะพา

  • ในปกครองของมาเฟีย   ตอนที่ : 28 ใจเต้นแรง

    #หลายวันต่อมา หลังจากที่อนาคินทร์ประกาศตัดขาดไปอย่างชัดเจนวันนั้น ผู้หญิงที่ชื่อมารีนก็ไม่ได้มาวุ่นวายอะไรอีกเลย มะปรางรู้สึกว่ามันสบายขึ้นเยอะเพราะไม่ต้องมีใครมาคอยรบกวนหรือทำให้เธอต้องหนักใจ รู้สึกเหมือนได้กลับมาใช้ชีวิตปกติอีกครั้ง"ลาลาลั้นลา ลาล่าลาลั้นลา ~""สบายใจเฉิบเชียวนะ""อุ้ย !"มะปรางสะดุ้งตกใจก่อนที่เธอนั้นจะหันกลับไปมองตามเสียงที่เอ่ยทักขึ้น ไม่รู้ว่าเขามายืนกอดอกมองเธอตรงนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่ มายืนเงียบๆ ใครบ้างจะไม่ตกใจ"อารมณ์ดีเชียวนะเธอน่ะ""ก็ปกติค่ะไม่มีเรื่องให้ปวดหัว""มัวแต่ร้องเพลง แล้วเมื่อไหร่กับข้าวมันจะเสร็จ ฉันหิวแล้วนะ ใครจะไปอุ้มท้องรอเธอไหว""ก็รีบทำให้อยู่ค่ะ ทำไมวันนี้ถึงจะกินเร็วนักล่ะคะ?""ก็ฉันหิวไง""โอเคค่ะๆ รอสักครู่"ปกติก็เร่งทำอยู่แล้วนะ แต่ครั้งนี้ต้องเร่งทำแบบคูณสอง เพราะเขาดันมาเร่งเธอแบบนี้ แถมไม่ได้บอกก่อนด้วยว่าจะกินข้าวเร็ว เธอก็เลยทำตามเวลาปกติ"ทำปากขยุบขยิบ ด่าฉันอยู่หรือไง""เปล่าค่ะ คิดได้ไงว่าปรางด่า""ก็คิดแบบนี้แหละ""ปรางไม่ได้ด่าค่ะ จะด่าทำไมคะ คุณจ่ายเงินเดือนให้ปรางนี่""เหรอ...""เป็นอะไรคะ เจอหน้าปรางทีไรทำไมชอบหาเรื่อง

  • ในปกครองของมาเฟีย   ตอนที่ : 27 ฉันไม่ได้โง่

    ตอนบ่ายในวันเดียวกันตู๊ด ตู๊ด ~( ว่าไง มีอะไรหรือเปล่า )"คุณกลับบ้านเวลาเดิมไหม"( อืม ก็คงเวลาเดิม )"ย่าชวนมากินข้าวที่บ้านน่ะ คุณมาได้หรือเปล่า"( ได้สิ เดี๋ยวฉันไป )"....." มะปรางเงียบ ไม่มีอะไรจะพูดต่อ เพราะปลายสายไม่ปฏิเสธอะไรเลย( จะเอาอะไรหรือเปล่า ฉันจะแวะซื้อไปให้ )"ไม่เอาหรอกค่ะ คุณเสร็จงานแล้วก็เลยมาเลยก็ได้ ปรางจะได้ไม่ต้องกลับไปทำกับข้าว"( อืม เดี๋ยวฉันไป แค่นี้นะ )"ค่ะ"การสนทนาระหว่างเธอกับเขามันก็ไม่ได้มีอะไรมากมายหรอก มีแค่นี้แหละ เหมือนภรรยาที่โทรตามสามีกลับมากินข้าวที่บ้านไม่มีผิดเลย การใช้ชีวิตของเธอและเขา มันก็ไม่ได้ต่างอะไรจากสามีภรรยาเช่นกัน แต่ความจริงแล้ว มันสวนทางกันอย่างกับรางรถไฟเลย"ปรางโทรหาเขาแล้วนะย่า เดี๋ยวเขาเสร็จงานแล้วจะขับรถมา""อืม...""ปรางเป็นหลานของย่า ทำไมย่าถึงสนใจเขามากกว่าปรางล่ะ""เขาเป็นคนดีนะ""......" มะปรางทำหน้านิ่ง เธอก็ไม่ปฏิเสธหรอก แต่อยู่มาจนถึงตอนนี้เธอก็ยังไม่ได้รู้จักนิสัยใจคอเขาเป็นอย่างดีเลย เขาเป็นคนยังไง นิสัยยังไง เธอยังไม่รู้ดีเลย รู้แค่ว่าเป็นคนที่ปากจัด พูดตรงไปตรงมา ชอบออกคำสั่ง ตกกลางคืนชอบลากเธอไปนอนด้วย แล้ว

  • ในปกครองของมาเฟีย   ตอนที่ : 26 ไล่ออกไป

    #วันต่อมาเพ้นท์เฮ้าส์หรูอนาคินทร์โทรเรียกคู่ขาเก่าของตัวเอง "มารีน" ให้มาที่เพ้นท์เฮ้าส์เพราะมีเรื่องที่ต้องการเคลียร์ให้รู้เรื่อง พอเธอมาถึงก็ยิ้มร่าออกมาด้วยความดีใจ เพราะคิดว่าอนาคินทร์ยอมยกโทษให้กับตัวเองแล้ว ถึงได้โทรมาให้เธอมาหาถึงที่นี่แต่พอได้เห็นหน้าของมะปราง สีหน้าที่ยิ้มแย้มก็เปลี่ยนไปในทันที เปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือเลยทีเดียว"คิมโทรหาให้รีนมาหาที่นี่มีอะไรหรือเปล่าคะ""มีอยู่แล้ว นั่งลงก่อนสิ""ค่ะ" เธอนั่งลงพร้อมกับสายตาที่มองไปยังอีกฝ่ายเป็นระยะๆ ในใจก็คิดว่าเธอจะต้องถูกต่อว่าอย่างแน่นอน เพราะเมื่อวานตัวเองก็แสดงละครได้ดีเลยทีเดียว"ฉันไม่เคยคิดเลยนะ ว่าวันนึงจะต้องมานั่งตัดสินเรื่องของผู้หญิง""อันที่จริงรีนก็ไม่ได้เป็นอะไรมากนะคะ แค่เธอยอมขอโทษรีนก็พอแล้วค่ะ" เธอตีหน้าเศร้าเล่าความเท็จออกมาอย่างหน้าด้านๆ เพราะคิดว่ามาเฟียหนุ่มยังไม่รู้เรื่อง มันยิ่งทำให้เขารู้สึกหงุดหงิดมากขึ้นไปอีกอนาคินทร์เปิดคลิปในโทรศัพท์ของตัวเอง ก่อนจะยื่นให้กับคนตรงหน้าได้ดู ซึ่งมันก็เป็นคลิปจากกล้องวงจรปิด ที่เฉลยทุกสิ่งทุกอย่าง เล่นเอามารีนถึงกับนั่งหน้าซีดเลยทีเดียว"เอ่อ...""ฉันไม่

  • ในปกครองของมาเฟีย   ตอนที่ : 25 ผลักจนล้ม

    #เวลาต่อมาเพ้นท์เฮ้าส์หรูของอนาคินทร์ เสียงกริ่งที่หน้าประตูดังขึ้นพร้อมกับเสียงประตูที่ดังขึ้นรัวๆ ชนิดที่ว่าไม่ยอมหยุดพักเลย จนมะปรางนั้นเริ่มเกิดอาการรำคาญและไปเปิดประตูรอบแรกมองจากตาแมว คิดว่าทำเมินก็คงจบ ไม่มาอีก ไม่คิดว่าจะกดรัวๆ อีกแบบนี้แกร๊ก !"พอเถอะค่ะคุณ เลิกทำแบบนี้ได้แล้ว""หลีกไป!" ผลักมะปรางให้หลีกทาง จากนั้นก็เดินเข้ามาด้านใน ทำเหมือนกับว่าตัวเองเป็นเจ้าของที่นี่เองเลย"คุณคะ กลับไปเถอะค่ะ อย่า..อ๊ะ!?""อย่ามาปากดีกับฉัน" เธอเอามือบีบที่คางของมะปรางอย่างแรง มองหน้าเหมือนจะเอาเรื่องให้ได้"ถ้าคุณคิมมาเห็นคุณอีก คุณจะโดนเอาได้นะคะ"โดนไล่ไปตั้งกี่รอบแล้วทำไมถึงยังกล้ามา แถมยังกล้าพูดว่าเขาแค่โกรธ โดนไล่ขนาดนี้ไม่ต่างอะไรจากผู้ชายเกลียดเลยนะ"คิมเขาก็แค่ยังโกรธฉัน ที่ไม่หายโกรธสักทีก็เพราะเธอไง""เกี่ยวอะไรกับฉันคะ?""คิดว่าฉันไม่รู้หรือไง ว่าเธอไม่ใช่แค่แม่บ้าน" จับต้นแขนของมะปรางแล้วบีบอย่างแรง"โอ๊ยคุณ ! ฉันเจ็บนะคะ""ตอนแรกฉันคงโง่เองแหละ ที่คิดว่าเธอเป็นแค่แม่บ้าน แต่พอเห็นเธอนั่งร่วมโต๊ะอาหารกับคิมแล้ว ฉันก็เริ่มคิด เพราะคิมเขาไม่นั่งร่วมโต๊ะอาหารกับใคร""ปล่อยฉ

  • ในปกครองของมาเฟีย   ตอนที่ : 24 ดูออก

    #เวลาต่อมา#โรงพยาบาล"นี่เธอ!""......" มะปรางชะงัก ก่อนจะหันมองไปตามเสียง ถึงต้นทางของเสียงนั้นจะไม่ได้เอ่ยชื่อของเธอ แต่ก็พอจะเดาได้ว่ากำลังเรียกเธออยู่ แถมน้ำเสียงก็ยังคุ้นหูอีกต่างหาก"มาทำอะไรที่นี่ แล้วนี่คิมมาด้วยหรือเปล่า""ฉันมาเอายาค่ะ คุณคิมก็ไปทำงานสิคะ เขาจะมากับฉันทำไม""ก็แล้วไป""จะถามแค่นี้หรอคะ""เดี๋ยว...""คะ?""ฉันว่าเธอแปลกๆ นะ สายตาของคิมที่มองเธอ มันไม่ใช่สายตาของคนที่มองคนทั่วไปเลย""คุณคิดมากไปหรือเปล่าคะ""ฉันก็ไม่ได้อยากจะคิดมากหรอก แต่มันก็อดไม่ได้ ดูจากสภาพของเธอแล้ว ก็พอถูไถเอาใส่ได้อยู่เหมือนกัน""คะ??" ทั้งงงทั้งตกใจ ผู้หญิงคนนี้กำลังหมายถึงเรื่องอะไรกัน อย่าบอกนะว่าพูดถึงเรื่องนั้น เรื่องบนเตียง !"ทีแรกฉันก็คิดว่าเธอเป็นแม่บ้านนะ แต่ชักเริ่มไม่แน่ใจแล้วสิ""คุณคงเข้าใจผิดไปเอง ฉันขอตัวก่อนนะคะ""เดี๋ยวสิ ฉันยังพูดไม่จบ อย่ามาเดินหนีฉัน เสียมารยาท""ขอโทษค่ะ แต่ฉันว่าเรื่องที่คุณกำลังคุย มันดูไร้สาระ เวลาของฉันมันเหมาะกับการทำอย่างอื่นมากกว่าค่ะ""นี่เธอ !!""ขอตัวก่อนนะคะ ฉันต้องรีบไปแล้ว"พูดจบก็รีบเดินออกไป พยายามไม่ใส่ใจสายตาของผู้หญิงคนนั้นที่กำ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status