สู่พื้นดินอีกครั้ง

"จินเป่าเจ้าเป็นอะไรหรือไม่ทำไมเจ้าถึงดูวิตกกังวลขนาดนั้น"

ห่าวอู๋อวี่ถามขึ้น เขามองจินเป่าด้วยความเป็นห่วงเพราะอยู่เฉยๆสีหน้าของนางนั้นก็เปลี่ยนไป

"ข้าเป็นห่วงสหายร่วมเดินทางของพวกเราไม่รู้ว่าตอนนี้พวกเขาจะเป็นเช่นไรบ้าง พวกเราเจอะเจอเรื่องราวมากมายขนาดนี้ พวกเขาน่าจะพบเจอแบบเดียวกับเราก็เป็นได้"

จินเป่าพูดออกไปในความวิตกกังวลของตัวเองโดยไม่ปกปิดสิ่งใด

"ถึงแม้ว่าพวกเขาจะเจอะเจอเรื่องเดียวกับเรา เราเองก็ไม่สามารถปกป้องพวกเขาได้ตลอดเวลาหรอก ข้าเชื่อว่าพวกเขาน่าจะจัดการปัญหาเหล่านั้นได้ ระหว่างเดินทางมาที่นี่หลายๆปัญหานั้น พวกเราเป็นคนจัดการทำให้พวกเขานั้นรอดได้ หากพวกเขาไม่รีบที่จะแข็งแกร่งแล้วจะอยู่ได้อย่างไรกัน ถ้าพวกเราไปมิติเชื่อมจิตรพวกเขาจะไปได้หรือไม่ เจ้าไม่ต้องวิตกกังวลมากนักหรอก ข้าเองก็ยังไม่รู้เมื่อพวกเราไปยังมิติเชื่อมจิตรแล้ว พวกเราจะอยู่ด้วยกันตลอดเวลาแบบนี้หรือไม่ ข้าหวังเพียงว่าข้าจะปกป้องเจ้าได้ทุกเมื่อ"

ห่าวอู๋อวี่กล่าวถึงความวิตกกังวลของตนเองขึ้นมา ความจริงเขาก็เป็นห่วงทุกๆคนไม่แพ้กับจินเป่าเลยแต่เขานั้นต้องการที่จะให้ทุกคนแข็งแกร่ง รวมไปถึงพี่ชายของเขาด้วย หากเขาไม