ปีศาจยามเฝ้าเขาวงกต

มอนสเตอร์เงาตัวที่ 1: นักเชิดใย (The Puppet Master)

ลักษณะ/ขนาด: ปีศาจรูปร่างผอมเกร็งราวกับหุ่นเชิด มีด้ายเงาบางๆ นับไม่ถ้วนห้อยระโยงระยางจากปลายนิ้วของมัน ขนาดยาว 2 เมตร

ความสามารถ: สามารถใช้ด้ายเงาพันธนาการเหยื่อและควบคุมการเคลื่อนไหวของตู้เกมเก่าๆ ให้ลุกขึ้นมาเป็นทหารเฝ้า

นักเชิดใยพุ่งออกมาจากเงามืดด้านหลัง มันปล่อยด้ายเงาเข้าพันขาของเคนตะอย่างรวดเร็ว

“อุ๊บ!” เคนตะล้มลง พยายามใช้มีดอาคมฟันด้ายเงา แต่ด้ายเหล่านั้นเหนียวแน่นอย่างไม่น่าเชื่อ

ขณะที่เคนตะกำลังต่อสู้กับด้ายเงา นักเชิดใยก็เริ่มชักใย! ตู้เกมเก่าๆ ที่วางอยู่ตามทางเดินเริ่มสั่นสะเทือน แกรก! แกรก! ตู้เกมสามตู้ถูกด้ายเงาดึงขึ้นมา ตั้งตรงราวกับมีชีวิต พวกมันเริ่มเดินเข้าหาเคนตะอย่างช้าๆ

“คาซิมิ! ใช้คาถาขับไล่เงา! ด้ายพวกนี้มันเป็นเหมือนเงา!” เคนตะตะโกน

คาซิมิรีบร่ายคาถาขับไล่เงาอย่างรวดเร็ว แสงสีฟ้าอ่อนๆ พุ่งออกไปปะทะกับด้ายเงาที่พันธนาการเคนตะ ซู่! ด้ายเงาเหล่านั้นถูกเผาไหม้และสลายตัวไป เคนตะรีบหลุดออกจากการพันธนาการ

“ขอบคุณ! จัดการตู้เกมก่อน!” เคนตะพุ่งเข้าใส่ตู้เกมที่เดินเข้ามาอย่างรวดเร็ว เขาแทงมีดอาคมเข้าที่จุดเชื่อมต่อของด้ายเงาในตู้เกม ฉัวะ! ตู้เกมล้มลงอย่างไม่มีชีวิตชีวา

2. มอนสเตอร์เงาตัวที่ 2: ปีกสีรุ้ง (The Glitch Wing)

ลักษณะ/ขนาด: เป็นเงาปีศาจรูปร่างนกขนาดใหญ่ มีปีกที่ทำจากแสงไฟและเงาที่กระพริบไม่หยุด ขนาดยาว 3 เมตร

ความสามารถ: สามารถสร้างภาพลวงตาทางสายตาที่รุนแรงและปั่นป่วนทิศทางของเขาวงกต

ทันใดนั้นเอง ปีกสีรุ้งก็บินทะยานลงมาจากเพดาน! ปีกของมันกระพืออย่างรุนแรง ทำให้แสงไฟนีออนในเขาวงกตกระพริบถี่ขึ้นจนน่าเวียนหัว

“ภาพมันเบลอไปหมดแล้วเคนตะ!” คาซิมิร้องออกมา การมองเห็นด้วยคาถา ‘นิมิต’ ของเธอก็เริ่มบิดเบือนตามไปด้วย

เคนตะพยายามตั้งสติ “อย่ามองที่แสงคาซิมิ! หลับตาแล้วบอกทิศทางฉัน!”

คาซิมิหลับตาลง เธอต้องเชื่อในสัมผัสอาคมล้วนๆ “มันอยู่...ตรงหน้าคุณค่ะ! มันกำลังจะพุ่งเข้ามา!”

เคนตะใช้สัญชาตญาณหลบการโจมตีจากปีกสีรุ้งได้อย่างหวุดหวิด เขาใช้มีดอาคมแทงสวนกลับไป แต่พลาด!

“คุณแทงพลาดค่ะ! มันบินเร็วเกินไป!” คาซิมิเตือน

เคนตะตะโกนกลับไป “คาซิมิ! ใช้คาถาพันธนาการกับมัน! แค่ชั่วครู่ก็พอ!”

คาซิมิเปิดตาขึ้น เธอมองเห็นปีศาจที่กำลังพุ่งเข้ามาในภาพที่บิดเบือน เธอรวบรวมพลังอาคมและปล่อยโซ่แสงสีฟ้าอ่อนๆ ออกไป! วิ้ง! โซ่แสงพันธนาการปีกของมันไว้ได้

เคนตะไม่รอช้า พุ่งมีดเข้าแทงที่หัวมันทันที! ฉัวะ!

“เก็บวิญญาณ!”

การผ่าเขาวงกต

วิญญาณของปีศาจถูกกักเก็บอย่างรวดเร็ว ทั้งคู่เหนื่อยหอบจากการต่อสู้และการถูกปั่นประสาท แต่พวกเขาก็ต้องรีบไปต่อ

“ผ้ายันต์...อยู่ใกล้กว่าเดิมแล้วค่ะเคนตะ!” คาซิมิบอกขณะที่นาฬิกาอาคมสั่นเตือนแรงขึ้นเรื่อยๆ

“ดี! เรายังต้องไปในทิศทางตรงกันข้ามใช่ไหม?” เคนตะถาม

“ใช่ค่ะ! ตอนนี้ผ้ายันต์อยู่ด้านขวาของเรา! เราต้องวิ่งไปทางด้านซ้าย!”

ทั้งคู่พุ่งไปทางด้านซ้ายสุดแรงเกิด และตามที่คาดไว้ กำแพงด้านซ้ายที่เคยเป็นทางตันก็เปิดออกอย่างช้าๆ เผยให้เห็นทางเดินที่ว่างเปล่า

พวกเขาต้องวิ่งและหันหลังกลับอย่างกะทันหันหลายครั้งเพื่อหลอกให้เขาวงกตเปิดทางเดินที่แท้จริงให้ โดยต้องเผชิญหน้ากับกลไกป้องกันของเขาวงกตหลายรูปแบบ

* กับดักที่ 1: พื้นทางเดินกลายเป็นพื้นผิวลื่นราวกับน้ำแข็ง

* กับดักที่ 2: แสงไฟทั้งหมดดับลง ทำให้พวกเขากลับเข้าสู่ความมืดสนิท

* กับดักที่ 3: เครื่องเล่นม้าหมุนเก่าๆ เริ่มหมุนด้วยความเร็วสูง สร้างกระแสลมหมุนที่รุนแรงจนแทบยืนไม่อยู่

“เคนตะ! อีกนิดเดียวค่ะ! ฉันสัมผัสได้ถึงพลังงานของผ้ายันต์แล้ว!” คาซิมิตะโกน

ในที่สุด พวกเขาก็มาถึงห้องโถงเล็กๆ ที่อยู่ใจกลางเขาวงกต มันเป็นห้องโถงที่เต็มไปด้วยตุ๊กตาที่ถูกทำลายและของเล่นที่แตกหัก กลางห้องมีแท่นหินเล็กๆ ตั้งอยู่ และบนแท่นนั้นมี ผ้ายันต์สีเหลือง ที่เขียนด้วยอักษรอาคมโบราณกำลังเรืองแสงอย่างอ่อนโยน มันคือ ผ้ายันต์แห่งดิน

เคนตะและคาซิมิยิ้มให้กันด้วยความโล่งใจ แต่ทันใดนั้น...

ครืนนนนน!

กำแพงห้องโถงเริ่มยุบตัวและเปิดออกอย่างช้าๆ เผยให้เห็นทางเดินที่มุ่งตรงไปยังทางออกของโซนเด็กเล่น และมีเงาปีศาจจำนวนมหาศาลยืนเรียงรายอยู่

“มันยอมแพ้แล้วค่ะ! มันกำลังเปิดทางออกให้เรา!” คาซิมิบอก

เคนตะส่ายหน้า สีหน้าของเขาเคร่งเครียด “ไม่หรอกคาซิมิ...มันไม่ได้ยอมแพ้”

“คุณหมายความว่ายังไงคะ?”

“มันรู้ว่าเรามาถึงผ้ายันต์แล้ว” เคนตะพูดพลางมองไปยังผ้ายันต์บนแท่นหิน “นี่คือ การทดสอบสุดท้าย ก่อนที่เราจะครอบครองมัน”

ม่านแห่งเงา (The Shadow Curtain)

เคนตะและคาซิมิหันหลังชนกัน เผชิญหน้ากับกองทัพเงาปีศาจที่ไม่ยอมลดจำนวน

“พวกมันให้เราพักพอแล้ว” เคนตะพูดด้วยน้ำเสียงหนักแน่น “เตรียมตัวนะคาซิมิ...เราต้องจัดการพวกมันทั้งหมดก่อนที่เราจะเก็บผ้ายันต์ได้”

เคนตะและคาซิมิเริ่มการต่อสู้ครั้งสุดท้ายในเขาวงกต!

3. มอนสเตอร์เงาตัวที่ 3: กำแพงเงา (The Shadow Wall)

ลักษณะ/ขนาด: เงาปีศาจรูปร่างกำแพงที่เคลื่อนไหวได้ช้าๆ ขนาดกว้าง 4 เมตร

ความสามารถ: สามารถป้องกันการโจมตีอาคมและการโจมตีกายภาพได้

4. มอนสเตอร์เงาตัวที่ 4: นักลอบสังหาร (The Stalker)

ลักษณะ/ขนาด: เงาปีศาจที่มองไม่เห็น มีรูปร่างผอมเพรียวเหมือนใบมีด

ความสามารถ: สามารถแอบแฝงตัวในเงาและโจมตีจากจุดที่คาดไม่ถึงได้

5. มอนสเตอร์เงาตัวที่ 5: พายุเงา (The Shadow Storm)

ลักษณะ/ขนาด: ปีศาจที่เกิดจากการรวมตัวกันของเงาขนาดเล็กนับร้อย เคลื่อนไหวเหมือนพายุหมุน

ความสามารถ: สามารถสร้างลมหมุนที่ดูดพลังอาคมของเหยื่อ

6. มอนสเตอร์เงาตัวที่ 6: หุ่นยักษ์ (The Giant Puppet)

ลักษณะ/ขนาด: รูปร่างของตุ๊กตาหมีขนาดใหญ่ที่ถูกทำลาย สูง 5 เมตร เคลื่อนไหวช้า

ความสามารถ: มีพละกำลังมหาศาล สามารถทุบพื้นดินให้แตกได้

7. มอนสเตอร์เงาตัวที่ 7: กายแสง (The Light Flicker)

ลักษณะ/ขนาด: ปีศาจเงาที่สามารถเปลี่ยนเป็นแสงจ้าและเงาได้สลับกันไปอย่างรวดเร็ว

ความสามารถ: สร้างความสับสนทางสายตาและหลอกให้เหยื่อโจมตีผิดที่

8. มอนสเตอร์เงาตัวที่ 8: เครื่องดูดวิญญาณ (The Soul Sucker)

ลักษณะ/ขนาด: ปีศาจที่มีแต่ปากขนาดใหญ่ที่เต็มไปด้วยฟันคม มีขนาด 2 เมตร

ความสามารถ: สามารถพยายามดูดวิญญาณที่ถูกกักเก็บในขวดของคาซิมิ

9. มอนสเตอร์เงาตัวที่ 9: นักวางกับดัก (The Trapper)

ลักษณะ/ขนาด: ปีศาจรูปร่างเหมือนแมงมุมขนาดใหญ่ที่มีขาเงาหลายคู่

ความสามารถ: สามารถสร้างกับดักเงาบนพื้นดินเพื่อตรึงเหยื่อ

10. มอนสเตอร์เงาตัวที่ 10: สุภาพบุรุษเงา (The Shadow Gentleman)

ลักษณะ/ขนาด: ปีศาจรูปร่างคล้ายชายหนุ่มที่สวมชุดสูทโบราณ มีใบหน้าที่ถูกปกคลุมด้วยความมืด

ความสามารถ: สามารถควบคุมอารมณ์ของเหยื่อให้เกิดความโกรธหรือความกลัวอย่างรุนแรง

การต่อสู้ดำเนินไปอย่างยาวนานและเหน็ดเหนื่อย เคนตะและคาซิมิต้องใช้ทักษะทั้งหมดที่พวกเขามี การโจมตีด้วยมีดอาคมของเคนตะผสมผสานกับการสนับสนุนและการป้องกันด้วยคาถาของคาซิมิ พวกเขาต้องทำงานเป็นทีมอย่างสมบูรณ์แบบเพื่อเอาชนะปีศาจทั้งสิบตัวที่เข้ามาอย่างไม่หยุดหย่อน

เคนตะต้องใช้แรงทั้งหมดในการฟันกำแพงเงาให้แตก ทันทีที่กำแพงแตก คาซิมิก็ต้องใช้คาถาไฟเผาทำลายใยเงาที่นักวางกับดักปล่อยออกมา เคนตะต้องต่อสู้กับหุ่นยักษ์อย่างดุเดือดจนร่างกายบาดเจ็บซ้ำอีกครั้ง คาซิมิต้องร่ายคาถาป้องกันเพื่อไม่ให้เครื่องดูดวิญญาณดูดพลังงานจากขวดวิญญาณของพวกเขาไป

ในที่สุด หลังจากใช้เวลาและพลังงานไปจนเกือบหมดสิ้น และบาดแผลใหม่ๆ เริ่มปรากฏบนร่างของเคนตะ เงาปีศาจทั้งสิบตัวก็ถูกจัดการและวิญญาณทั้งหมดถูกกักเก็บในขวดของคาซิมิ

ทั้งคู่นั่งลงข้างแท่นหิน หายใจหอบถี่ เคนตะยื่นมือไปหยิบผ้ายันต์สีเหลืองขึ้นมา

“เราทำสำเร็จแล้วคาซิมิ...ผ้ายันต์แห่งดิน” เคนตะกล่าวด้วยเสียงที่เต็มไปด้วยความเหนื่อยล้าและความภาคภูมิใจ

ผ้ายันต์นั้นเรืองแสงจางๆ ในมือของเคนตะ เมื่อเขาถือมันไว้ เขาวงกตที่บิดเบี้ยวรอบตัวพวกเขาก็เริ่มสั่นสะเทือนและคลายตัว กำแพงอิฐกลับไปเป็นตู้เกมที่ถูกคลุมด้วยผ้าใบตามเดิม เสียงดนตรีที่ผิดเพี้ยนก็หายไป เหลือไว้เพียงความเงียบงันและความมืดมิดของห้างร้าง

“ตอนนี้...เราเหลืออีกสี่ผืน” คาซิมิกล่าวพลางมองไปที่ผ้ายันต์ในมือเคนตะ “ผืนต่อไปจะเป็นอะไรคะ?”

เคนตะเก็บผ้ายันต์แห่งดินไว้ในกระเป๋าอย่างระมัดระวัง เขายิ้มอย่างเหน็ดเหนื่อย

“ผืนต่อไป...คือ ผ้ายันต์แห่งน้ำ” เคนตะกล่าว “และถ้าตามตรรกะเดิม...มันต้องอยู่ที่ แหล่งน้ำ หรือสถานที่ที่ชำระล้าง”

คาซิมิเบิกตากว้าง “ห้องน้ำรวม หรือไม่ก็โซนจำหน่ายสุขภัณฑ์และสระน้ำบนชั้นดาดฟ้า...”

เคนตะพยักหน้า “และฉันมั่นใจว่าการได้มันมา...คงไม่ง่ายเหมือนผืนแรกแน่นอน”