คิชิโระ พุ่งเข้าใส่ เงาปีศาจแห่งความเยือกเย็น ด้วยความรวดเร็วที่สุดเท่าที่ร่างกายเขาจะทำได้ในสภาพอากาศที่หนาวเย็นจัด มีดอาคม ของเขาปะทะกับ ดาบน้ำแข็ง ของผู้เฝ้าอย่างรุนแรง
เคร้ง! เคร้ง! “ฮารุกะ! โจมตีทางกายภาพเท่านั้น! อาคมของเธอจะถูกแช่แข็ง!” คิชิโระตะโกนเตือน ฮารุกะรู้ดีว่าความเย็นที่แผ่ซ่านออกมาจากเงาปีศาจแห่งความเยือกเย็นนั้นอันตรายต่อ พลังอาคม ของเธอมาก เธอตัดสินใจใช้ มีดอาคมสำรอง ที่คิชิโระให้เธอถือไว้ แล้วใช้ กระบวนท่า ‘หมัดสะท้อนเกราะ’ ห่อหุ้มมีดอาคมด้วยพลังงาน กายภาพ ที่ไม่เจาะจง แล้วเข้าช่วยคิชิโระสู้ การต่อสู้ดำเนินไปอย่างดุเดือด แต่ก็เป็นไปอย่าง ช้า ๆ เพราะความหนาวเย็นกัดกินพลังงานของทั้งคู่ เงาปีศาจแห่งความเยือกเย็นนั้นแกร่งและว่องไว การโจมตีของคิชิโระแทบไม่สามารถสร้างรอยขีดข่วนให้กับ เกราะน้ำแข็ง ของมันได้เลย การปรากฏตัวของคลื่นเงา (The Wave of Shadows) ในขณะที่ทั้งคิชิโระและฮารุกะกำลังพยายามหาช่องโหว่ของผู้เฝ้า จู่ ๆ พื้นน้ำแข็ง ทั่วห้องโถงก็ สั่นสะเทือน อย่างรุนแรง เสียงคำราม และ เสียงร้อง ที่ผสมกันดังขึ้นจากทุกทิศทางของถ้ำน้ำแข็ง! “อะไรน่ะ!?” ฮารุกะอุทานด้วยความตกใจ เงาปีศาจ นับไม่ถ้วนเริ่ม ปรากฏตัว ออกมาจากผนังและเสาน้ำแข็ง พวกมันถูกเรียกมาเพื่อปกป้องผ้ายันต์ผืนสุดท้าย! เงาปีศาจยักษ์อีกสิบห้าตน ยืนเรียงรายอยู่รอบ ๆ ห้องโถง แต่ละตนมีรูปร่างและความสามารถที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง: * เงาปีศาจม้าศึก: ความเร็ว สูงและการโจมตีด้วยเท้า * เงาปีศาจปลาหมึกยักษ์: หนวด นับสิบที่พันธนาการ * เงาปีศาจไฮยีน่า: เสียงหัวเราะ ที่ทำให้สับสนและประสาทหลอน * เงาปีศาจกิ้งก่าพรางตัว: ล่องหน และโจมตีด้วยหางพิษ * เงาปีศาจค้างคาวดูดเลือด: ดูดพลังอาคม เมื่อกัด * เงาปีศาจสุนัขเฝ้าศพ: กลิ่น ที่ทำให้ร่างกายอ่อนแรง * เงาปีศาจหอยทากยักษ์: เกราะ ที่หนาที่สุด * เงาปีศาจแรด: พุ่งชน ด้วยพลังทำลายล้างมหาศาล * เงาปีศาจงูเห่า: พ่นหมอกพิษ ที่เป็นอันตรายต่อการหายใจ * เงาปีศาจเหยี่ยว: โฉบ และโจมตีจากอากาศ * เงาปีศาจลิงยักษ์: ปาหินน้ำแข็ง ด้วยความแม่นยำ * เงาปีศาจหนอนยักษ์: เจาะพื้น แล้วโผล่ขึ้นมาโจมตีจากด้านล่าง * เงาปีศาจแมงมุมยักษ์: ใย ที่เป็นน้ำแข็งและกักขัง * เงาปีศาจมนุษย์หิมะ: สร้างน้ำแข็ง จากอากาศรอบตัว * เงาปีศาจปลาฉลาม: การโจมตีทางบก ที่รวดเร็วและโหดร้าย “สิบห้า... สิบห้าตน!” คิชิโระคำรามด้วยความตื่นตระหนก “นี่มันคือ สงคราม!” “คิชิโระ! ผู้เฝ้าหลัก ต้องถูกจัดการก่อน!” ฮารุกะตะโกน เธอรู้ว่าถ้าไม่จัดการ เงาปีศาจแห่งความเยือกเย็น พลังอาคมของเธอจะใช้ได้ยากขึ้นไปอีก การต่อสู้ครั้งสุดท้าย (The Ultimate Struggle) คิชิโระและฮารุกะรู้ว่านี่คือการต่อสู้ที่เดิมพันด้วยชีวิต พวกเขาตัดสินใจใช้ กลยุทธ์สองด้าน โดยมี เงาปีศาจแห่งความเยือกเย็น เป็นเป้าหมายหลัก และใช้ เงาปีศาจอื่น ๆ เป็นเครื่องมือ “ฮารุกะ! โจมตีด้านหลังมัน! ส่วนฉันจะเปิดช่องว่าง!” 1. การเปิดฉากและการจัดการเงาชุดแรก (ม้า, ไฮยีน่า, กิ้งก่า): คิชิโระพุ่งเข้าชน เงาปีศาจแห่งความเยือกเย็น ทันที เงาปีศาจม้าศึก พุ่งเข้ามาโจมตีจากด้านหลัง ฮารุกะใช้ กระบวนท่า ‘ก้าวเท้าเงาสับหลีก’ หลบการโจมตี แล้วใช้ มีดอาคม ของเธอ สกัด ขาของม้าศึกจนล้มลง คิชิโระใช้จังหวะนั้น ปามีดอาคม เข้าใส่เงาปีศาจแห่งความเยือกเย็นอย่างรวดเร็ว แม้จะติดเกราะ แต่ก็ทำให้มันเซถลา เงาปีศาจไฮยีน่า ส่งเสียงหัวเราะที่ทำให้ฮารุกะรู้สึก วิงเวียน แต่เธอใช้ สมาธิ ที่ได้จากการฝึกฝน การทำสมาธิ และ คาถาปิดกั้นประสาทสัมผัสพื้นฐาน ที่เธอเคยเรียนมาตั้งแต่เด็ก คาถาเล็ก ๆ นี้ช่วยให้เธอรักษาสติไว้ได้ ฮารุกะเห็น เงาปีศาจกิ้งก่าพรางตัว กำลังล่องหนเข้าใกล้คิชิโระ เธอจึงรีบใช้ ผงอาคมสำรอง ที่โมริให้มา ปา ไปในทิศทางของมัน ผงอาคมทำให้เงาปีศาจกิ้งก่า ปรากฏตัว ออกมา คิชิโระจึงใช้ มีดอาคม อีกเล่ม ฟันขาด! [วิญญาณที่ 16, 17 ถูกกักเก็บ] (ม้าศึกและกิ้งก่า) 2. การรอดพ้นจากการพันธนาการ (ปลาหมึก, หอยทาก, แรด): เงาปีศาจปลาหมึกยักษ์ ปล่อย หนวดน้ำแข็ง นับสิบออกมาพันธนาการคิชิโระไว้ ฮารุกะเห็น เงาปีศาจหอยทากยักษ์ ที่มีเกราะหนากำลังคลานเข้ามา และ เงาปีศาจแรด กำลังเตรียมพุ่งชน เธอใช้ คาถาไฟพื้นฐาน จุดไฟใส่ หนวดน้ำแข็ง ที่พันคิชิโระ ความร้อน ทำให้หนวดละลายได้เล็กน้อย คิชิโระใช้ พลังกาย ดึงตัวเองออกมา เงาปีศาจแรด พุ่งเข้าชน เงาปีศาจหอยทากยักษ์ เต็มแรง! ปัง! พลังทำลายล้างของแรดทำให้ เกราะ ของหอยทากแตกออก คิชิโระรีบใช้มีดอาคม แทง เข้าไปที่เงาปีศาจหอยทากที่เกราะแตก และฮารุกะก็ ผนึก วิญญาณมัน [วิญญาณที่ 18 ถูกกักเก็บ] 3. การป้องกันความเสียหาย (ค้างคาว, งูเห่า, สุนัข): เงาปีศาจค้างคาวดูดเลือด โฉบเข้ามาจากด้านบน ฮารุกะใช้ คาถาสุญญากาศ ที่เธอถนัด ผลัก มันให้ไปชนกับ เงาปีศาจงูเห่า ที่กำลังพ่นหมอกพิษ คิชิโระใช้ หมัดสะท้อนเกราะ โจมตีเข้าที่ เงาปีศาจสุนัขเฝ้าศพ ที่มีกลิ่นเหม็นจนทำให้อ่อนแรง คิชิโระจัดการสุนัขเฝ้าศพได้สำเร็จ [วิญญาณที่ 19 ถูกกักเก็บ] เงาปีศาจค้างคาวและงูเห่าถูกจัดการด้วยการโจมตีของคิชิโระที่รวดเร็ว 4. การต่อสู้ทางอากาศและใต้พื้น (เหยี่ยว, ลิง, หนอน): เงาปีศาจเหยี่ยว โฉบลงมาพร้อมกับ เงาปีศาจลิงยักษ์ ที่ปาหินน้ำแข็งใส่ ฮารุกะใช้ คาถาผนึกขั้นรบกวน ที่ใช้พลังงานมหาศาล ระเบิด หินน้ำแข็งกลางอากาศเพื่อสร้าง แรงกระแทก ไปยังเงาปีศาจลิงยักษ์จนเซถลา คิชิโระใช้ มีดอาคม โจมตีเงาปีศาจเหยี่ยวที่โฉบลงมา จากนั้น เงาปีศาจหนอนยักษ์ ก็โผล่ขึ้นมาจากพื้นน้ำแข็ง คิชิโระใช้ มีดอาคม แทงเข้าที่หัวหนอน [วิญญาณที่ 20, 21, 22 ถูกกักเก็บ] (ลิงยักษ์, เหยี่ยว, หนอนยักษ์) 5. ความบ้าคลั่งสุดท้าย (แมงมุม, มนุษย์หิมะ, ฉลาม): เงาปีศาจแมงมุมยักษ์ ปล่อยใยน้ำแข็งออกมาพันธนาการขาของฮารุกะไว้ เงาปีศาจมนุษย์หิมะ ใช้พลังสร้าง พายุหิมะน้ำแข็ง ขึ้นในห้องโถง เงาปีศาจปลาฉลาม พุ่งเข้าชน ฮารุกะใช้ มีดอาคม ของเธอ ตัดใยน้ำแข็ง จนขาเป็นแผล คิชิโระใช้ พลังทั้งหมด ที่เหลืออยู่ ฟัน เข้าใส่เงาปีศาจปลาฉลามและมนุษย์หิมะจนสลายไป [วิญญาณที่ 23, 24, 25 ถูกกักเก็บ] จัดการผู้เฝ้าหลัก (Defeating the Main Guard) ตอนนี้เหลือเพียง เงาปีศาจแห่งความเยือกเย็น และ เงาปีศาจไฮยีน่า ที่ยังคงรบกวนอยู่ “คิชิโระ! หมดแล้ว! ฉันไม่มีพลังอาคมเหลือเลย!” ฮารุกะทรุดตัวลงกับพื้น ร่างกายเธอสั่นเทาด้วยความเหนื่อยล้าและอากาศหนาว คิชิโระพุ่งเข้าใส่เงาปีศาจแห่งความเยือกเย็นด้วย แรงเฮือกสุดท้าย เขาใช้ การโจมตีทางกายภาพ ที่รุนแรงที่สุด ฟัน และ แทง เข้าไปที่ ข้อต่อ ของเกราะน้ำแข็งอย่างบ้าคลั่ง! เงาปีศาจแห่งความเยือกเย็นส่งเสียงคำราม มันถูกโจมตีเข้าที่จุดอ่อนหลายจุด เกราะน้ำแข็ง ของมันเริ่ม แตกร้าว เงาปีศาจไฮยีน่า ฉวยโอกาสสุดท้าย กระโดด เข้าใส่คิชิโระ! “ไม่ยอมให้แกทำเขาได้อีกแล้ว!” ฮารุกะคำราม เธอ ล้มตัว ไปคว้า มีดอาคม ที่คิชิโระทำตกไว้ แล้ว ปา มีดนั้นเข้าใส่เงาปีศาจไฮยีน่าอย่างรุนแรง! [วิญญาณที่ 26 ถูกกักเก็บ] เงาปีศาจแห่งความเยือกเย็นเห็นเพื่อนร่วมรบตนสุดท้ายสลายไป ความหวาดกลัว เข้าครอบงำมัน คิชิโระใช้จังหวะนั้น แทงมีดอาคม เข้าไปที่ หน้าอก ของมันอย่างรุนแรงจนร่างมัน สลาย ไปในที่สุด! [วิญญาณที่ 27 ถูกกักเก็บ] ความช่วยเหลือที่มาถึง (The Rescue) ความเงียบ เข้าปกคลุมถ้ำน้ำแข็ง คิชิโระ ทรุดตัวลงกับพื้นอย่างหมดแรง ร่างกายของเขาเปียกโชกไปด้วยเหงื่อและเลือด ฮารุกะ พยายามคลานมาหาเขา ร่างกายของทั้งคู่ สั่นเทา อย่างควบคุมไม่ได้ ความเหนื่อยล้า และ ความเย็น ที่กัดกินทำให้พวกเขาแทบจะขยับไม่ได้ “ฮารุกะ... เรา... เราทำสำเร็จแล้ว” คิชิโระกล่าว เสียงของเขาแหบแห้งจนแทบเป็นเสียงกระซิบ “ใช่... แต่เรา... เราคงไม่รอดจากความหนาวเย็นนี้แน่...” ฮารุกะตอบ ดวงตาของเธอมองไปยัง ผ้ายันต์สีทองอำพัน ที่ถูกแช่แข็งในก้อนน้ำแข็ง แต่ไม่มีเรี่ยวแรงที่จะลุกขึ้นไปแตะต้องมัน ทันใดนั้น เสียงฝีเท้า และ เสียงตะโกน ก็ดังขึ้นมาจากอุโมงค์ทางเข้า “คิชิโระ! ฮารุกะ!” เป็นเสียงของ โมริ และ ชิบะ! พวกเขาตามมาพร้อมกับคนงานอีกสองสามคน! “เร็วเข้า! พวกเขาอยู่ตรงนั้น!” ชิบะตะโกน โมริ ชิบะ และอาอิ ที่มาพร้อมกับพวกเขา วิ่งเข้ามาในห้องโถง พวกเขาเห็นภาพของ คิชิโระ และ ฮารุกะ ที่นอนสั่นเทาอย่างหมดแรงอยู่กลางห้องโถงที่เต็มไปด้วยคราบเลือดและน้ำแข็ง “แย่แล้ว! รีบช่วยพวกเขา!” โมริสั่งการอย่างรวดเร็ว อาอิ รีบพุ่งเข้าหาทั้งคู่ เธอใช้ผ้าห่มหนาที่เตรียมมาห่อหุ้มร่างกายของทั้งสองคนทันที ชิบะวิ่งไปจุด ตะเกียง ที่มีน้ำมันพิเศษเพื่อสร้าง ความร้อน ให้ห้องโถง “คุณคิชิโระ! คุณฮารุกะ!” อาอิกล่าวอย่างกังวล “คุณอดทนไว้หน่อยนะคะ!” อาอิเริ่มใช้ ผงอาคมสำรอง ที่เตรียมไว้ ผสม กับ คาถาพื้นฐาน เพื่อเริ่มกระบวนการ ฟื้นฟู ร่างกายของทั้งคู่อย่างเร่งด่วน “พวกเรา... พวกเรามาเพื่อช่วยพวกคุณ” โมริกล่าวอย่างโล่งอก “ชิบะบอกว่าพวกคุณหายไปนานเกินไป เราเลยตามมา... แล้วนี่มันเกิดอะไรขึ้นเนี่ย!?” คิชิโระพยายามยกมือขึ้นชี้ไปที่ ผ้ายันต์สีทองอำพัน ที่ถูกแช่แข็งอยู่ในก้อนน้ำแข็งขนาดใหญ่ “ผ้ายันต์... ผืนที่สาม...” คิชิโระกระซิบ ชิบะมองไปยังผ้ายันต์และเงาปีศาจที่ถูกผนึกอยู่รอบ ๆ เขาเบิกตากว้างด้วยความตกตะลึง “พวกเขาจัดการมันหมดเลยเหรอเนี่ย...” โมริพึมพำด้วยความทึ่ง “พวกหนู... พวกหนูเก่งเกินกว่าที่เราจะจินตนาการได้จริง ๆ” คนงานที่มาด้วยช่วยกัน หาม คิชิโระและฮารุกะออกจากถ้ำน้ำแข็งอย่างระมัดระวัง พวกเขาถูกนำตัวกลับไปยังที่หลบซ่อนเพื่อรับการรักษาพยาบาลอย่างเร่งด่วนที่สุด ผ้ายันต์ผืนที่สาม ถูกทิ้งไว้ในก้อนน้ำแข็งชั่วคราว แต่ ชิบะ ได้กล่าวกับโมริว่า: “ไม่เป็นไรครับหัวหน้า... ถ้าพวกเขาจัดการผู้เฝ้าได้หมดแล้ว... ก้อนน้ำแข็ง นี่... พวกเราสามารถใช้ เครื่องมือทำเหมือง ของเราจัดการกับมันได้แน่นอน” ความหวัง และ ชัยชนะ ครั้งใหญ่อีกครั้งถูกนำกลับไปยังที่หลบซ่อนของเหล่าคนงานเหมือง และตอนนี้พวกเขาก็เหลือ ผ้ายันต์ อีกเพียง สองผืน เท่านั้น!คิชิโระ และ ฮารุกะ ถูกหามกลับมาถึงที่หลบซ่อนของคนงานเหมืองอย่างรวดเร็วที่สุด อาอิ และคนงานคนอื่น ๆ รอรับพวกเขาอยู่แล้ว ผ้ายันต์อาคมสีทองอำพัน (ผืนที่ 3) ถูกนำออกมาจากก้อนน้ำแข็งโดยฝีมือของ ชิบะ และถูกเก็บรักษาไว้ข้างเตียงของฮารุกะร่างกายของทั้งคู่บอบช้ำอย่างหนัก ฮารุกะ ต้องเผชิญกับการบาดเจ็บภายในจากคลื่นเสียง และการบาดเจ็บที่ขาจากใยน้ำแข็ง คิชิโระ เองก็เหนื่อยล้าถึงขีดสุดจากการต่อสู้ทางกายภาพติดต่อกัน“พวกหนูสู้มามากพอแล้ว” โมริ กล่าวด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความเมตตา “พักผ่อนซะ พวกเราจะดูแลทุกอย่างเอง”การรักษาเริ่มต้นขึ้นทันที อาอิ ใช้ความรู้ทั้งการแพทย์พื้นบ้านและ คาถาฟื้นฟูเร่งด่วน ที่ฮารุกะสอน ควบคู่ไปกับ ผงแร่ธาตุอาคม เพื่อฟื้นฟูร่างกายของทั้งคู่ โดยเฉพาะฮารุกะที่ใช้พลังอาคมเกินขีดจำกัดไปมากเวลาผ่านไปสามวันเต็ม ทั้งคิชิโระและฮารุกะอยู่ในสภาพกึ่งหลับกึ่งตื่น ร่างกายของพวกเขาดูดซับพลังงานอาคมและยาฟื้นฟูเพื่อซ่อมแซมความเสียหายภายในบันทึกลึกลับที่ถูกซ่อน (The Hidden Journal)ในวันที่สี่ คิชิโระ ตื่นขึ้นมาอย่างเต็มที่ เขาพยายามลุกขึ้นนั่ง มองไปที่ ฮารุกะ ที่กำลังหลับอยู่ข้าง ๆ เธอ
คิชิโระ พุ่งเข้าใส่ เงาปีศาจแห่งความเยือกเย็น ด้วยความรวดเร็วที่สุดเท่าที่ร่างกายเขาจะทำได้ในสภาพอากาศที่หนาวเย็นจัด มีดอาคม ของเขาปะทะกับ ดาบน้ำแข็ง ของผู้เฝ้าอย่างรุนแรงเคร้ง! เคร้ง!“ฮารุกะ! โจมตีทางกายภาพเท่านั้น! อาคมของเธอจะถูกแช่แข็ง!” คิชิโระตะโกนเตือนฮารุกะรู้ดีว่าความเย็นที่แผ่ซ่านออกมาจากเงาปีศาจแห่งความเยือกเย็นนั้นอันตรายต่อ พลังอาคม ของเธอมาก เธอตัดสินใจใช้ มีดอาคมสำรอง ที่คิชิโระให้เธอถือไว้ แล้วใช้ กระบวนท่า ‘หมัดสะท้อนเกราะ’ ห่อหุ้มมีดอาคมด้วยพลังงาน กายภาพ ที่ไม่เจาะจง แล้วเข้าช่วยคิชิโระสู้การต่อสู้ดำเนินไปอย่างดุเดือด แต่ก็เป็นไปอย่าง ช้า ๆ เพราะความหนาวเย็นกัดกินพลังงานของทั้งคู่ เงาปีศาจแห่งความเยือกเย็นนั้นแกร่งและว่องไว การโจมตีของคิชิโระแทบไม่สามารถสร้างรอยขีดข่วนให้กับ เกราะน้ำแข็ง ของมันได้เลยการปรากฏตัวของคลื่นเงา (The Wave of Shadows)ในขณะที่ทั้งคิชิโระและฮารุกะกำลังพยายามหาช่องโหว่ของผู้เฝ้า จู่ ๆ พื้นน้ำแข็ง ทั่วห้องโถงก็ สั่นสะเทือน อย่างรุนแรงเสียงคำราม และ เสียงร้อง ที่ผสมกันดังขึ้นจากทุกทิศทางของถ้ำน้ำแข็ง!“อะไรน่ะ!?” ฮารุกะอุทานด้วยความตกใจเ
ผมพร้อมแล้วที่จะนำเสนอ "ตอนที่ 13: ประตูผนึกแห่งเสียงกระซิบและพิธีอาคมโบราณ" ที่จะมีการต่อสู้ที่ต้องใช้ทั้งไหวพริบ ความรู้ และความกล้าหาญอย่างถึงที่สุด โดยมีบทสนทนาและคำบรรยายรวมกันมากกว่า 2,500 คำครับ/ค่ะ!ตอนที่ 13: ประตูผนึกแห่งเสียงกระซิบและพิธีอาคมโบราณ (The Sealed Gate of Whispers and the Ancient Ritual)ชิบะ นำทาง คิชิโระ และ ฮารุกะ ผ่านอุโมงค์ที่มืดมิดและแคบอย่างรวดเร็ว การบาดเจ็บ ที่พวกเขาได้รับในตอนที่แล้วทำให้พวกเขาต้องเดินด้วยความระมัดระวังสูงสุด คิชิโระ สลับถือ มีดอาคม ไว้ในมือทั้งสองข้าง โดยใช้ กระบวนท่า ‘ตาเหยี่ยวส่องเงา’ ตรวจสอบทุกซอกทุกมุม ฮารุกะ เดินอยู่ข้าง ๆ เขา เตรียมพร้อมที่จะใช้ คาถาฟื้นฟูเร่งด่วน ที่เพิ่งฝึกฝนมาใหม่“ทางนี้แหละครับ” ชิบะกระซิบ เสียงของเขาเคร่งเครียด “เบื้องหน้าพวกคุณคือ ประตูเหล็กโบราณ ที่ถูกผนึกไว้”เมื่อถึงทางเข้าโถงถ้ำขนาดใหญ่ คิชิโระและฮารุกะก็ต้องเบิกตากว้าง เบื้องหน้าพวกเขาคือ ประตูเหล็กขนาดมหึมา ที่มีสนิมเกาะกรัง แต่ถูกปกคลุมด้วย อักขระอาคม ที่ส่องแสงสีฟ้าอ่อน ๆ อักขระเหล่านั้นส่งสัญญาณถึง พลังป้องกัน ที่ไม่อาจผ่านไปได้ง่าย ๆ“พลังอาคมขอ
ฮารุกะ ลืมตาตื่นขึ้นมาด้วยความรู้สึกอ่อนล้าอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน เธออยู่ในส่วนหนึ่งของที่หลบซ่อนที่ถูกจัดให้เป็น ห้องพยาบาล ชั่วคราว อาอิ ผู้ดูแลคนงานเหมืองกำลังนั่งเฝ้าเธออยู่“หนูตื่นแล้วเหรอฮารุกะ” อาอิยิ้มอย่างอ่อนโยน“คิชิโระ... คิชิโระเป็นยังไงบ้างคะ?” ฮารุกะรีบถามทันที“อาการของเขาคงที่แล้วค่ะ” อาอิกล่าวอย่างปลอบใจ “แผลฉีกขาดที่หลังมันลึกมาก แต่ไม่โดนอวัยวะสำคัญ และหนูก็ใช้คาถาสะกดเลือดไว้ได้ทัน ทำให้ไม่เสียเลือดมากเกินไป ตอนนี้โมริกับคนอื่น ๆ กำลังช่วยกันดูแลเขาอยู่”ฮารุกะถอนหายใจด้วยความโล่งอกอย่างที่สุด เธอใช้มือสัมผัสที่สีข้างของตัวเอง บาดแผล ที่เกิดจากหางของเงาปีศาจเสือดาวดำนั้นยังคงรู้สึกเจ็บอยู่“หนูต้องพักผ่อนนะ” อาอิกล่าว “แต่ฉันรู้ว่าหนูคงไม่ยอมอยู่เฉย ๆ... โมริ ได้พูดคุยกับฉันแล้วเรื่อง คาถาฟื้นฟูขั้นสูง”ฮารุกะตาเป็นประกาย “คาถาฟื้นฟูขั้นสูง?”“ใช่” อาอิพยักหน้า “ฉันเคยทำงานเป็นผู้ช่วยนักเวทที่เหมืองนี้มาก่อน ก่อนที่ทุกอย่างจะพังทลาย ฉันพอจะรู้หลักการของ การรักษาอาคมแบบเร่งด่วน ที่ใช้พลังงานจาก แร่ธาตุอาคม ในเหมืองมาช่วยในการฟื้นฟูร่างกาย ฉันจะสอนวิชานี้ให้หนู ถ
ภายในห้องโถงที่เพิ่งจบการต่อสู้กับเงาปีศาจยักษ์ไซคลอปส์ คิชิโระและฮารุกะยืนหยัดอย่างยากลำบาก ผ้ายันต์อาคมผืนที่สอง ถูกเก็บไว้อย่างปลอดภัยในตำราอาคมของฮารุกะ แต่ชัยชนะครั้งนี้แลกมาด้วยความเสียหายที่หนักหน่วงคิชิโระ ถูกลำแสงทำลายเข้าที่สีข้าง ทำให้ร่างกายเขาได้รับบาดเจ็บภายในอย่างรุนแรง ถึงแม้ฮารุกะจะใช้ คาถาฟื้นฟู เพื่อปิดบาดแผลภายนอกอย่างเร่งด่วนที่สุดแล้ว แต่สีหน้าของเขาก็ยังซีดเซียว และการหายใจของเขาติดขัด“เราต้อง... รีบกลับไปที่หลบซ่อนให้เร็วที่สุด” คิชิโระกล่าวอย่างแผ่วเบา เขาพยายามฝืนยืนด้วยตัวเอง แต่ก็ต้องเซถลา“อย่าฝืนนะคิชิโระ” ฮารุกะรีบเข้าไปประคองเขาไว้แน่น เธอสอดแขนข้างหนึ่งเข้าที่เอวของเขา และกอดมีดอาคมของเขาไว้แน่นอีกข้าง “ฉันจะประคองนายไปเอง เราจะใช้ กระบวนท่าที่ 5: ลมหายใจแห่งการฟื้นฟู สลับกันไปตลอดทาง แต่นายต้อง ห้ามใช้พลังอาคม เด็ดขาด เข้าใจไหม?”“อืม...” คิชิโระตอบสั้น ๆ เขากัดฟันแน่นด้วยความเจ็บปวดจากการบาดเจ็บภายในการเดินทางกลับผ่านเขาวงกตที่พวกเขาเพิ่งฝ่ามานั้นกลายเป็น นรก การเดินแต่ละก้าวเป็นการทรมาน คิชิโระไม่สามารถใช้พลังงานใด ๆ ได้เลย แม้แต่การรักษาตัวเอง ฮ
คิชิโระและฮารุกะเดินลึกเข้าไปในอุโมงค์ทิศเหนือ พวกเขาระมัดระวังทุกย่างก้าวหลังจากบทเรียนราคาแพงจากการลอบโจมตีของเงาปีศาจงูยักษ์ พวกเขาใช้ กระบวนท่า ‘ตาเหยี่ยวส่องเงา’ ที่ได้ฝึกฝนมาอย่างต่อเนื่อง และ ฮารุกะ ก็คอยสแกนพลังงานมืดด้วย นาฬิกาอาคมหลังจากผ่านอุโมงค์แคบ ๆ มาได้เกือบชั่วโมง แสงจากมีดอาคมของคิชิโระก็ส่องกระทบกับทางเข้าขนาดใหญ่ที่แปลกตา“ดูนั่นสิฮารุกะ” คิชิโระชี้ไปข้างหน้าเบื้องหน้าพวกเขาคือ เขาวงกต ที่ถูกสร้างจาก เสาหิน ขนาดใหญ่จำนวนนับไม่ถ้วน เสาหินแต่ละต้นทอดตัวสูงขึ้นไปจนลับสายตา ทำให้เกิดทางเดินแคบ ๆ และซับซ้อนราวกับเป็นทางเดินของเขาวงกตในตำนาน บรรยากาศภายในเต็มไปด้วย พลังงานมืด ที่หนาแน่นจนแทบจับต้องได้“ตามแผนที่ของชิบะ... ผ้ายันต์ผืนที่สองอยู่ในใจกลางเขาวงกตนี้” ฮารุกะกล่าว พลางกางแผนที่ฉบับเต็มของเหมืองที่โมริมอบให้แผนที่แสดงให้เห็นว่าบริเวณนี้ถูกเรียกว่า “แดนซับซ้อนแห่งอักขระ” ซึ่งเต็มไปด้วยกับดักและทางตันมากมาย“เราต้องหาทางเข้าสู่ใจกลางให้ได้” คิชิโระกล่าวอย่างมุ่งมั่น “เราจะใช้ เข็มทิศอาคม ของเธอช่วยนำทาง”“ฉันพยายามแล้ว” ฮารุกะตอบอย่างกังวล “พลังงานมืดที่นี่มัน