ขุนศึกทะลุมิติ

เสียงกระแทกประตูดังสนั่น ประตูสั่นไปทั้งบาน เหล่าทหารเตรียมอาวุธพร้อมที่จะต่อสู้กับสิ่งที่กำลังจะพังประตูเข้ามา ชายร่างสูงใหญ่ผมดำสวมหมวกปีกสีน้ำตาล ไว้หนวดเคราถูกจัดแต่งอย่างดี  สวมเกราะสีฟ้า ที่อกมีรูปดอกกุหลาบสีม่วง ถือดาบอยู่ เป็นดาบเล่มเล็กบาง ด้ามจับมีที่ปกป้องกันนิ้ว แขนซ้ายสวมถุงมือหนา เป็นผู้นำกองทัพ ข้าง ๆ มีผู้หญิงคนหนึ่งผมยาวสีแดง รูปร่างเล็กแต่ดูแข็งแรง รัดผมเป็นหางม้า เธอมีดวงตาสีดำเป็นประกาย หน้าตาจัดว่าสวย เธอถือธนูเล็งเป้าหมาย ด้านหลังของเธอมีเด็กหญิงวัยสิบขวบคนหนึ่ง รูปร่างเล็กไว้ผมยาวสีดำถักเป็นเปียหลายเส้นแอบอยู่ข้างหลังหญิงสาว เธอตัวสั่นด้วยความกลัวน้ำตาไหลออกมาไม่หยุด  เหล่าทหารเริ่มมือสั่นเทาด้วยความกลัว ถ้าประตูบานนี้พังเมื่อใดชีวิตของทุกคนก็คงจะจบสิ้น ความหวังของทุกคนอยู่ที่กลุ่มคนเจ็ดคนกำลัง ยืนล้อมวงร่ายคาถา

ชายคนแรก สวมชุดขาวผิวสีแทนไว้ผมยาวและหนวดเคราหงอกขาวราวกับหิมะ ดวงตาสีขาวขุ่นทำให้รู้ว่าตาของเขาบอด มือข้างหนึ่งถือไม้เท้ายาวติด อัญมณีสีเขียว

อีกคนใส่ชุดสีดำสวมหมวกทรงสูง ไว้หนวด ถือไม้พลองสั้นสีขาวดำ

อีกคนเป็นชายหัวโล้น ไว้หนวดเคราสวมชุดสีแดงดำ มีดวงตาสีแดง ถือไม้เท้าที่มีไฟลุก

อีกคนเป็นชายร่างสูงสวมหมวกปลายแหลม ติดรูปมังกรถือไม้คทายาว เขาสัตว์ติดอยู่บนยอด มืออีกข้างถือโล่รูปวงรี

อีกคนเป็นชายไว้หนวดเครายาวที่ขาวหงอกเหมือนคนแรก แต่เขาสวมหมวกสีเทา ใส่ชุดสีฟ้า ถือ  คทาที่ประดับอัญมณีสีฟ้าที่ปลาย

อีกคนสวมเสื้อน้ำเงินเข้มเก่า ๆ มีหมวกคุมไว้ แต่เห็นว่าเขาไว้หนวด สีดำ ดวงตาสีแดง

            ผู้หญิงคนเดียวในกลุ่ม เธอสวมชุดกระโปรงสีดำ สวมหมวกยอดแหลมสีดำ หน้าเธอจัดว่าสวย ผมยาวสีดำเป็นเงา แต่ว่าเธอทาหน้าเป็นสีเขียว  ทุกคนกำลังร่ายคาถา มันเป็นเหตุการณ์ที่ตึงเครียด เพราะตอนนี้ความหวังในการมีชีวิตรอดของทุกคนอยู่ที่คนทั้งเจ็ด ทำให้เหงื่อไหลออกมาราวกับอาบ ชิ้นส่วนประตูเริ่มหลุดออกมาแล้ว เป็นสัญญาณว่าประตูบานนี้ต้านการโจมตีไม่ไหวแล้ว

 “จะทำอะไรก็รีบทำเข้าเถอะ พวกข้าจะต้านไม่ไหวแล้ว” ผู้นำทหารตะโกนบอก แต่กลุ่มคนไม่ยอมตอบ การร่ายคาถานี้ใช้สมาธิมาก เกิดแสงสว่างวาบขึ้นมา

“สำเร็จแล้ว” เสียงของชายตาบอดพูดขึ้นมา

 เมื่อแสงสว่างหายไป ก็ปรากฎร่างของชายหนุ่มร่างสูงใหญ่ ใบหน้าคมคาย ผมยาวยุ่ง คิ้วเข้ม สวมเสื้อสีขาวเปื้อนเลือด เขาเอามือคล้ำรอบคอและทำท่าตกใจ มองไปรอบตัวราวกับทุกอย่างดูเป็นของใหม่ กลุ่มคนทั้งเจ็ดมองเขาด้วยสายตาแปลก ๆ

“ที่นี่ไหน ข้ามาอยู่นี่ได้ไงกัน” เขาถามเป็นภาษาจีน ไม่ใครฟังเข้าใจ ชายตาบอดรีบถามเป็นภาษาอังกฤษว่า

“เจ้าเป็นใคร” แต่เขาทำหน้างง เพราะไม่เข้าใจภาษาที่ได้ยิน ประตูเริ่มต้านไม่อยู่แล้ว ชายหนุ่มหันไปมอง เขารู้ได้ทันทีว่า กำลังจะมีเรื่องร้ายเกิดขึ้นจึงรีบลุกขึ้นมา

             “ท่านวีโต้ นี่ท่านอัญเชิญอะไรมา ทำไมมันดูโง่เช่นนี้” ผู้นำทหารร้องถามชายตาบอดหรือนามว่าวีโต้ ประตูต้านไม่อยู่พังไม่มีชิ้นดี เหล่าสัตว์ประหลาดบุกเข้ามา พวกมันทุกตัวมีหัวเป็นวัว ร่างเป็นคนถืออาวุธเป็นขวาน กระบอง หัวหน้าของมันมีสองตัว ตัวแรกมีร่างเป็นน้ำตาล รูปร่างใหญ่กว่าทุกตัวถือต้นเสาขนาดยักษ์ อีกตัวเป็นร่างเป็นขาว สวมเกราะสีดำถือลูกตุ้มติดโซ่ ชายหนุ่มตกตะลึงเพราะไม่เคยเห็นอะไรแบบนี้มาก่อน

“จัดการมัน ฮาวูนน้องชายข้า” เจ้าตัวสวมเกราะออกคำสั่ง เจ้าตัวใหญ่คำราม และฟาดเสาอย่างรุนแรงกองกำลังทหาร ต่างแตกกระจาย คนที่สวมเสื้อสีน้ำเงิน ร่ายมนต์และยิงไฟออกมา เจ้าฮาวูนกลับไม่เป็นอะไร และมันเข้าโจมตี กลุ่มคนทั้งเจ็ด

“ทำไมท่านไม่ใช้เวทมนต์ที่รุนแรงกว่านี้” ผู้นำทหารร้องถาม

“ไม่ได้เจ้าชายโฮเซ่ พวกเราใช้พลังไปมากกับคาถาอัญเชิญ” วีโต้ตอบ ผู้นำทหารหรือชื่อโฮเซ่ หันมองชายหนุ่มด้วยดวงสายตาไม่พอใจ เขาไม่ว่าคิดเลยว่าคาถาของกลุ่มคนทั้งเจ็ดจะพลาดเลยตะโกนขึ้นมา

“ไอ้โง่ !” แม้จะฟังไม่เข้าใจแต่ชายหนุ่มรู้สึกว่าไม่ชอบน้ำเสียงแบบนี้ เลยลุกพรวดขึ้นมา เหล่าสัตว์ประหลาดกำลังจะเข้าโจมตี  เขารวมพลังไปที่เท้ายกเท้าขึ้นและกระทืบลงไปอย่างแรง

 “กระทบปฐพี ”

เกิดแรงสั่นสะเทือน เหล่าสัตว์ประหลาดล้มลงไป ผู้ชายท่าทางง ๆ คนหนึ่งกลับมีพลังประหลาดแบบนี้  เขาเห็นหอกตกอยู่เลยรีบไปเก็บขึ้นมาและเข้าต่อสู้กับเหล่าสัตว์ประหลาด พอได้จับอาวุธเขากลับใช้มันได้อย่างคล่องแคล้วราวกับมันเป็นส่วนหนึ่งของร่างกาย พวกสัตว์ประหลาดล้มตายราวกับใบไม้ร่วง  แต่ว่าอาวุธที่ใช้นั้นไม่แข็งแรงพอ ไม่นานมันก็หักคามือของเขา เจ้าสัตว์ประหลาดยังคงโจมตีไม่อยู่ ชายหนุ่มหยิบอาวุธใหม่คราวนี้เป็นดาบ เขาฟาดฟันไปอย่างรวดเร็วได้สังหารเหล่าสัตว์ประหลาดได้หลายตัว เจ้าตัวสวมเกราะเห็นลูกน้องถูกฆ่าจึงบอกกับ เจ้าฮาวูนว่า

“ฆ่ามันเดี๋ยวนี้เลย”

ต้นเสาถูกฟาดมาเต็มแรง เหล่าทหารถูกสังหารไปจำนวนมาก มันฟาดมา แต่ชายหนุ่มกระโดดสูงและไปยืนบนเสา ฮาวูนเหวี่ยงเสาอย่างแรงแต่เขากระโดดตัวลอย ไปยืนบนเสาอีกครั้ง รวมพลังไปที่เท้า

“กระทบปฐพี ”กระทืบลงไปเสาแตกเป็นชิ้น ๆ ฮาวูนไม่มีอาวุธแล้ว มันยังไม่ทันได้ตั้งตัว ชายหนุ่มแทงดาบเข้าไปปักที่หน้าของมันเต็ม ๆ  ฮาวูนร้องลั่น ความเจ็บปวดแบบนี้ที่ไม่เคยเจอมาก่อนทำให้ฮาวูนวิ่งหนีออกไป เจ้าตัวที่สวมเกราะเห็นท่าไม่ดีเลยต้องสั่งให้ทหารถอยทัพ พวกสัตว์ประหลาดหนีไปหมด ทิ้งให้ทุกคนตกตะลึงไม่คิดเลยว่าเจ้าคนแปลกหน้าที่พูดจาไม่รู้เรื่องจัดการสัตว์ประหลาดพวกนี้ได้

“เจ้าเป็นใคร ทำไมถึงจัดการ มิโนทอร์[1]ได้” โฮเซอร์ถามเป็นภาษาอังกฤษ แต่เขาไม่รู้เรื่องเลยถามกลับไปว่า

“เจ้าพูดอะไรข้าฟังไม่รู้เรื่อง” ภาษาที่เขาพูดนั้นเป็นภาษาจีน การพูดกันคนละภาษาแบบนี้เป็นเรื่องที่ชวนให้หงุดหงิด โฮเซ่กำดาบแน่นแล้วบอกว่า

“นี่ถ้าพูดกันไม่รู้เรื่อง เจ้าเจ็บตัวแน่” ชายหนุ่มเห็นโฮเซ่จับดาบก็รู้ได้เลยว่าคนตรงหน้าต้องการจะมีเรื่องกับเขาแน่ เลยตั้งท่าเตรียมพร้อม วีโต้เห็นท่าไม่ดีเลยรีบร้องห้าม

“เดี๋ยวก่อนเจ้าชาย ข้าคิดว่าเขาฟังภาษาเราไม่ออก อย่าเพิ่งมีเรื่องกัน ธีโอดอร์ จัดการได้มั้ย” วีโต้พูดขึ้น หญิงสาวที่ทาหน้าสีเขียว หรือ ที่มีชื่อว่า ธีโอดอร์ ถอดสร้อยคอออกมา มันเป็นสร้อยสีเงินมีจี้รูปเหรียญสีทองมีทับทิมสีแดงประดับอยู่ เธอเดินเข้ามาหาเขา เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายเป็นหญิงและไม่มีอาวุธจึงคลายความระวังตัวลง เธอส่งสร้อยให้เขา

..........

[1] มิโนทอร์ สัตว์ประหลาดจาเทพนิยายกรีซ เมื่อกษัตริย์ ไมนอสก้าวสู่บังลังค์ของเกาะครีสนั้นได้อ้างว่าเทพเจ้าก็เห็นชอบด้วยเช่นกัน โดยทำพิธีขอสิ่งยืนยันจากเทพเจ้า ซึ่งโพเซดอนเทพแห่งสมุทรได้ส่งวัวขาวที่งดงามตัวหนึ่งว่ายน้ำมาถึงเกาะ ตามธรรมเนียมจะต้องบูชายันคืนให้เทพแต่ ไมนอสกลับเก็บวัวเอาไว้เอง ทำให้ เทพโพเซดอนพิโรธ จึงสาปให้มเหศรี ปาซิฟาอี หลงรักเจ้าวัวขาวนั้น และได้เสพสังวาสกัน ทำให้เกิด บุตรเป็นสัตว์ประหลาดตัวเป็นคน หัวเป็นวัว