"Inay gisingin na natin si ate ganda, tanghali na po.""Hayaan mo muna siya na magpahinga, pagod pa iyon sa biyahe kahapon.""Baka gutom na po si ate ganda inay." Napakunot-noo siya ng marinig ang mga boses na iyon. One was of a woman and the other was of a child. Maybe they were just outside of her room's door.'Ang ingay-ngay naman!' Maktol niya sa isip 'sino na naman kaya sa mga katulong nila ang nagdala ng anak sa ikalawang palapag?'She open her eyes slowly at nagtaka pa siya ng makitang nasa hindi pamilyar na kwarto siya."Gigisingin ko lang naman si ate ganda para kumain inay." Pamimilit pa ng bata.'Ate Ganda..'Doon lang siya parang nahimasmasan at nagising ng tuluyan. There's only one girl who called her that endearment. And it was since last night.Ang batang kapatid ni Simon!Agad siyang nagbalikwas ng bangon. Oo nga pala, nakalimutan niya, naglayas pala siya kahapon sa kanila at ngayon nasa bahay siya ng binata.She immediately run through the door at nagmamadaling binuk
IT was almost eleven thirty when they reach the rice field. Sa maliit na bakanteng lote, may nakatayong isang kubo na maaaring pahingahan ng mga magsasaka. May iilang babae silang nadatnan doon na naglalatag ng mga pagkain sa isang pahabang kawayang mesa. They all stop mid air when they saw her and Lia approaching. Lahat ng mga mata ay nasa kanya. "Sino yang kasama mo Lia?" Tanong ng isang medyo may edad ng babae doon. Probably the oldest of the five."Si ate Ella po anti Mery, kaibigan po ni kuya galing Manila." sagot ni Lia. Kinuha nito mula sa kanya ang basket at inilagay sa bakanteng espasyo sa mesa.She saw how the other woman look at each other as if there are something fishy on what Lia has said. "Naku, ang ganda-ganda mo ineng." Di napigilang sabi nong babaeng tinawag ni Lia na anti Mery."Thank you po.." She smile gently. Ngumiti rin siya sa mga babaeng kasama nito, they all look at her with astonishment and wonder. Lia introduced her to the other woman, may pangingilag
She struggle so much to get up from that muddy field. She fall with her back on it. Kalahati halos ng katawan niya ay nalubog doon at dahil malambot at malalim ang taniman ay nahihirapan siyang itukod ang mga kamay para makatayo dagdag pa ang kumikirot niyang kaliwang paa. She groaned from pain as she tried to get up once again. But still, she couldn't. She look at Simon as slowly walking towards her with his mocking grin. She closed her eyes tightly. Unti-unting lumalala ang kirot sa kanyang paa. At ng subukan niya iyon muling puwersahin para tumayo ay lalo iyong sumakit."Ahh!" She groaned painfully. Sweats are forming in her forehead. May pakiramdam pa nga siyang namumutla na ang kanyang mukha ng sandaling iyon.Dumilat siya ng maramdamang may mga bisig na umangat sa kanya mula sa putikan. Simon scoop her in his arms. He is in his usual dark face, wala na ang pangungutya sa mga mata nito."I..I think I broke my right foot." She whisper almost teary."Ganyan ang napapala ng mga mat
Its been two days since she injured her foot. Hindi man iyon ganoong kalala, pinagbawalan pa rin siyang magkikilos ni Simon. Wala siyang magawa kundi manatili sa bahay at sundin ang gusto nito. She don't want to create another scene na magpapainit pa lalo sa ulo nito na magiging dahilan para tuluyan siya nitong ihatid sa Manila.Pahinamad siyang bumangon. Alas siyete pasado pa lamang ng umaga pero alam niyang paglabas niya ay wala na sa bahay si Simon. It has always been like that. Sa tatlong araw niyang naroroon sa bahay ng mga ito, tatlong beses pa lang yata niya itong nakikita at nakakausap."Alam mo kasi iha, kapag ganitong buwan ng Abril, abala si Simon sa opisina dahil tig-tanim ngayon ng mga magsasaka. Maaga pa lamang umaalis na ang batang iyon at sa gabi naman ay gabi na kung umuuwi. " sagot ni nanay Sol ng magtanong siya rito ng hindi niya makita sa buong maghapon si Simon.Yes.. Opisina. Nagulat pa siya ng malaman iyon mula kay nanay Sol. Ang buong akala niya talaga ay isa l
"Napakalalim naman ng iniisip mo, magandang binibini." Mula sa pagkakaupo sa balkonahe ay napa-angat ang tingin niya. Sandaling kumunot ang noo sa estrangherong nasa harapan niya. Ni hindi man lang niya namalayan ang pagsulpot nito doon. "I..ikaw yung.." "Yes, the tricycle driver." Ngiti nito "Ako nga pala si Erick.." Naglahad ito ng kamay "Erickson Buencamino, second cousin ni Simon at Lia, mother side." Dagdag pa nito.Napayuko siya sa nakalahad nitong palad at muli ring bumaling sa nakangiti nitong mukha. Kaya pala una niya pa lang itong nakita ay napansin na niya ang resemblance nito kay Simon."I..I'm Arabella Santana." Magalang niyang tinanggap ang pakikipagkamay nito, but instead of shaking her hands ay napapitlag siya sa ginawa nito. Marahan nitong dinala ang palad niya sa labi nito at hinagkan ang likod niyon ng hindi inaalis ang tingin sa kanya."It's my pleasure meeting you Arabella." Mahina nitong sabi.Alanganin siyang ngumiti. "Me too Erick, salamat nga pala sa pag alo
It just her and Simon who came, hindi sumama si nanay Sol at Lia dahil inatake na naman ng ubo ang bata.The party was held in the front yard of their house. A two storey bungalow house. Isa-isa siyang ipinakilala ni Simon sa mga kamag-anak ng mga ito kabilang na ang mga magulang ni Erick. Erick wasn't there though. Ayon sa nanay nito ay nasa bayan ang binata para sunduin ang tiyahin na bunsong kapatid ng tatay nito.Ipinakilala siya nito bilang kaibigan. At katulad ng reaksyon ng mga magsasakang kasama ni Simon noon sa taniman ay alam niyang ang iba ay hindi naniniwalang ganoon lang ang estado nila ng binata."Nagbabaksyon lang po talaga siya rito." Simon explain in a deep voice na para bang ayaw na ayaw nitong isipin ng mga kamag anak na may 'something' sa kanilang dalawa. "Katunayan po niyan si Ella ay anak po ni Don Armando Santana."Automatikong napatingin sa kanya ang lahat ng mga naroroon na nakarinig sa sinabi ni Simon. Gulat at pagkamangha ang nakarehistro sa bawat mukha. "S
Hindi na niya alam kung anong oras na siyang nakatulog ng nagdaang gabi. Maybe it's already midnight. No.. Madaling araw na yata, and yet she still wake up so early in the morning. Quarter to six pa lamang ang oras sa wall clock na nakasabit sa may pader.Bumangon siya at dala ang isang bath towel ay tinungo niya ang banyo sa labas. Napakagat labi pa siya ng mamasdan ang nakasaradong pinto sa kabilang kwarto. She wonder if Clark is still inside of his room. But knowing him, alam niyang maaga pa rin itong bumangon kahit sa araw na iyon ng linggo.Minasdan niya ang sariling repleksyon sa salamin at wala sa sariling dinama ang mga labi. A smile crept in her lips as she remember what happened last night. Kung hindi lang malinaw na malinaw sa isip niya ang nangyari ay iisipin niyang panaginip lang iyon. The gentle and passionate kissed Simon gave her make her night so sleepless. She can still feel the fluttering of her stomach as if may mga paru-paro pa rin naglalaro sa loob niyon. It wa
"GOOD morning po 'nay." Bati niya ng maabutang nasa kusina na si nanay Sol at nagkakape."Oh, ang aga mo yatang nagising iha." Ngiti nito saka siya minasdan. "Nag enjoy ka ba kagabi?" "Po?" Gulat nya pang sabi. Hindi man sinasadya pero may ibang klaseng 'enjoyment' ang pumasok sa isip niya sa tinuran nito. Simon kissed. And of course she really enjoyed it. Sobra."Sa kaarawan ni Carmen, masaya ba doon kagabi? Iniisip ko kasi baka hindi ka nag enjoy dahil hindi ganoon ang mga nakasanayan mong mga pagtitipon sa Manila.""Huwag po kayong mag alala nay, nag enjoy po ako, katunayan po niyan, nakapagsayaw ako ng cha-cha doon ng hindi ko alam." natatawa niyang sabi. Sana lang hindi nito napansin ang pamumula ng mga pisngi niya kanina.Natawa rin ito. "At duda akong si Simon ang kapareha mo, ni minsan kasi hindi ko pa nakitang sumayaw ang batang iyan.""Hindi nga ho. Si Erick po ang nagsayaw sa akin.""Mukhang nabighani yata sayo ang pamangkin kong iyon ah, sabi ni Lia panay daw ang tanong n