“WHAT ARE you going to do now?” mahinang tanong ni Mylene sa kanina.
“Hindi ko alam,” agad niyang sagot at humugot ng malalim na hininga. “I’m worried that daddy and mommy will get mad at me. Mas lalo lang silang magagalit kapag nalaman nila kung sino ang ama.”
Delancy ran her fingers through her hair in frustration. Napatingin siya kay Mylene nang suminghap ito.
“Bakit? Sino ba ang ama niyang dinadala mo? Baka pwede kang magpatulong sa kanya–”
“No!” agad niyang sagot dito at humugot ng malalim na hininga. “You don’t wanna know who it is. You don’t wanna know.”
“Well, I wanna know, Delancy.” Inismiran siya nito. “Unless it was the hot guy that your father was talking to.”
Mariin niyang nakagat ang ibabang labi. Wala namang ibang ‘hot guy’ na kausap ang kanyang daddy kanina kundi ang lalaking ‘yon, Cydine Andreev–her ninong. At ‘yon ang hinding-hindi niya matatanggap.
Ano na lang ang sasabihin ng kanyang daddy kapag nalaman nitong buntis siya? And worse, ninong niya pa ang ama! Paniguradong magagalit ito sa kanya, lalo na ang mommy niya!
“Huy!” Mylene flicked her fingers in front of her, making her blink several times. “Sino nga? Nagpapa-thrill ka pa. Sabihin mo na kasi kung sino at nang makilala ko–”
“It was the man downstairs,” sagot niya at hilaw na ngumiti sa kaibigan. “That hot man you were referring to.”
Umawang ang labi nito sa narinig. Sa mga mata pa lang nito ay alam niyang hindi na ito naniniwala. Delancy looked away and heaved a deep breath. Mariin niyang kinagat ang ibabang labi at napayuko.
Humugot siya ng malalim na hininga. Hinahanda niya ang kanyang sarili sa kung ano man ang magiging reaksyon nito. Knowing Mylene, baka tumili ito nang sobrang lakas. Sana lamang ay hindi.
“You, bitch!” anito. “Are you freaking serious?!”
Delancy nodded her head. “Do you think I still have the time to kid around with this problem?”
Humugot ang kaibigan ng malalim na hininga. “Then what are you going to do now?”
“I don't know,” she replied.
“How about aborting the baby?” suhistyon ng kanyang kaibigan dahilan para mapa tingin siya rito nang wala sa sarili. “I mean, while it’s still early, Delany. That’s the only choice you have right now.”
Parang naging blanko ang kanyang utak sa sinabi nito.
Aborting the baby? She’s well aware that what’s inside her tummy is still not a fetus. Ngunit pakiramdam niya ay isang pagkakamali ang gawin ang bagay na ‘yon. Hindi kakayanin ng kanyang konsensya.
“Please leave me for a moment,” mahinang sambit niya rito at humugot ng malalim na hininga. “Give me time to think.”
Mukhang na-gets naman ni Mylene ang kanyang frustration kaya naman humugot na lamang ito ng malalim na hininga at tumango. “Okay. Aalis muna ako at nang makapagdesisyon ka nang tama. But no matter what happens, just remember that I’m always behind your back.”
Tinapik ni Mylene ang kanyang balikat saka ito lumabas ng silid. To be honest, she feels a little better knowing she has someone by her side to support her in this kind of time.
While staring into the horizon, she felt something drop on her cheeks. Kinapa niya ito at napansing namamasa ang kanyang pisngi. And that is when she realized it was tears. She was crying.
She hopes she will figure this out soon. Otherwise, she’s going to agree with Mylene’s decision–to abort the baby.
–
“YOU’RE silent, anak. Is there anything wrong?” tanong ng kanyang ina sa gitna ng kanilang hapunan.
Nag-angat siya ng tingin dito at tipid na ngumiti. “Nothing, mommy.”
She bit her lower lip. Hindi niya alam kung ito ba ang tamang oras na kausapin ang kanyang mommy tungkol sa bagay na ito. But there’s no other choice. It’s now or never.
“Mommy, can I ask you something?” mahinang tanong niya.
“What is it?” malumanay na baling sa kanya ng kanyang ina. “Is there something bothering you?”
“I want to work across borders.” There, she dropped the bomb.
“Across borders?” Binaba ng ina ang hawak nitong kutsara at tumingin dito. “What makes you want to go abroad?”
“To change environment? Try out new things?” Hilaw siyang ngumiti rito. “I want to explore, mommy. I promise that I will be a good girl.”
This is the only plan she can think of; to leave the country for good. Advantage na lang siguro na kaka-graduate niya lang ngayon. Maybe her mother would consider this.
Kita niyang nagkatinginan ang kanyang mga magulang. And weirdly, pansin niya ang simpleng paghugot ng malalim na hininga ng kanyang ama.
“Are you sure about that, pumpkin? You just graduated. Hindi ka ba muna mag-e-enjoy for a moment?” tanong ng kanyang ama na tumigil din sa pagsubo ng kinakain.
“I already had my prime during college days, dad. And I realized, maybe it’s time for me to have a job. You know, without anyone knowing that I am your daughter.” Matamis siyang ngumiti rito. “Please?”
Alam niyang imposible itong kanyang hinihingi sa kanyang ama. Ngunit gagawin niya ang lahat para lang mapapayag ito. She has to leave before everything gets out of hand.
Before they find out she’s having a child with her damn Godfather. Of all the people…
Wala sa sarili siyang napatingin sa kanyang ama nang marinig niya ang paghugot nito ng malalim na hininga.
“I thought spoiling you would only fill your head with air. But I guess I was wrong and I am so proud of you.” Ngumiti ang kanyang ama. “Okay. I’m letting you leave this town. If that’s what you wish.”
HUMUGOT siya ng malalim na hininga habang tinatanaw ang karagatan kung nasaan siya ngayon. Tahimik ang paligid, ngunit ang puso at isipan niya ay hindi. Magulo ang kanyang utak ngayon. Tinunga niya ang laman ng kanyang canned beer na dala at pinikit ang mga mata para damhin ang malamig na pag-ihip ng hangin. She then bit her lower lip as different kinds of thoughts came flashing inside her head.Sa ngayon ay hindi niya pa alam ni Cydine na siya mismo ang ama. Ngunit ang kinakabahala niya ay kung sakaling dumating ang araw na malaman nito ang katotohanan. “I didn't know I’d run into you here.”Wala sa sarili niyang dinilat ang mga mata at nilingon ang pinanggalingan ng boses. Kumunot ang kanyang noo nang makita ang assistant ni Mr. Chua. Si Gavin. ‘Yung nagbibigay sa kanya pagbabanta tungkol sa binatang si Cydine.Umismid siya at agad an pinunasan ang luha sa kanyang pisngi. Ang ilan pa sa kanyang mga luha ay natuyo na sa kanyang pisngi.“If you’re here to threaten me again, try agai
HINDI SIYA MAKAPAGSALITA. She ran out of words. Tinakasan din siya ng sariling boses. As much as she wanted to speak, it feels like she couldn’t find the right words to say. Parang nawawala ang pagiging magaling niya sa paghahanap ng rason ngayong kaharap na niya si Cydine.“Say it, woman.”Wala sa sarili siyang napatingin sa mga mata nito. His eyes are telling her he already knows everything. Ngunit ayaw niya. She’s in denial. Hindi pa siya handang tanggapin na alam na ni Cydine ang lahat.Mariin niyang kinagat ang ibabang labi. “Akin na ang folder,” kalmado niyang sambit kahit sa loob-loob niya ay parang sasabog na siya sa takot at kaba na nararamdaman ngayon.Akmang aabutin niya sana ito ngunit mabilis na inilayo ni Cydine ang hawak nitong folder at inangat. He’s taller than her. Hanggang balikat lang siya nito kahit sa height niyang five feet and seven inches. He’s like six feet and five inches tall. Kaya’t hirap siyang abutin ang kamay nitong nakaangat.“Not unless you tell me th
"ANO BA?! Bitiwan mo nga ako!” Pilit niyang inaagaw ang pagkakahawak nito sa kanyang braso ngunit hindi niya magawang bawiin ang kanyang braso dahil masyadong mahigpit ang pagkakahawak nito sa kanya.Few more walks and then he stopped walking. Saka pa lang nito binitiwan ang kanyang kamay. Agad niya itong binawi at humawak sa kanyang pulso. Mahigpit ang pagkakahawak nito sa kanya na nag-iiwan ng marka sa kung saan nito hawak-hawak.Sinamaan niya agad ito ng tingin. “What the hell is wrong with you? Bakit ba Bigla-bigla ka na lang nanghihila?” Hinarap siya nito at sinamaan ng tingin. “Where did you get these?”Pinakita nito ang folder na hawak sa kanya. Pansin niya ang galit sa mga mata nito habang nakatingin sa kanya. And that made her chuckle. Hindi niya maipaliwanag ang galit na kanyang nararamdaman ngayon. Napailing siya. “I see. Are you mad because I might ruin your too good to be true future mother-in-law?” asik niya rito. “Are you that scared I might do something that will ru
MARIIN NIYANG kagat ang ibabang labi habang ang kanyang dugo ay kumukulo sa labis na galit na kanyang nararamdaman ngayon. Ngunit pinipilit niya ang sariling maging kalmado. “I’m so happy to see you having dinner with us, Delancy.” Nakangiti ito at halso umabot sa tenga.But that smile is so fake as hell! Nakakainis tignan. “My dad invited me to come over for dinner together.” Tumingin siya rito, walang ekspresyon ang kanyang mga mata. “And I came because I thought it’s a father and daughter date. Guess I was wrong.”Agad itong umiling sa kanya at hilaw na ngumiti. “I really didn’t know you guys are having your date here. I was just looking for some table to eat alone since your father said he’s going to have dinner with you. I’m really sorry, hija.”So paano niya sasabihin ang tungkol sa pagtataksil nito sa kanyang ama ngayon? It feels like this woman is doing this on purpose. At parang iniinis din siya nito sa paraan ng pagngiti nito. Nakakapikon tignan.“It’s fine. Don’t be sorry
DAYS PASSED and she can tell she's doing great. Ang hindi niya na lang nagagawa ay ang maging malapit sa kanyang ama. He’s been trying to get close to her father even knowing it’s almost close to impossible, knowing her temper.Sa ilang araw rin na dumaan, hindi na niya nakakasalamuha si Cydine. Wala rin naman siyang pakialam. Ang gusto niya na lang ngayon ay makuha ang loob ng kanyang ama kahit na labag sa kanyang mismong kalooban.But her feelings doesn’t matter, as long as her mother and father will get back together. “Miss Delancy?” Nag-angat siya ng tingin sa tumawag sa kanyang pangalan at bumungad sa kanya si Cleofe. Mayroon itong hilaw na ngiti sa labi. “Yes?” she answered.“May tawag po kayo from the CEO,” anito. “Sasagutin niyo po ba?CEO? Her father? Bakit kailangang sa company line ito tatawag e may contact number naman ito sa kanya? Weird.Tumango siya rito. “Connect him to my line.”Agad na tumalima si Cleo sa kanyang inutos. After a minute, inangat niya ang telephone
AFTER HAVING lunch, Ava and the other three nannies decided to put the babies to sleep for their afternoon naps. Wala namang naging angal ang mga ito. Panay na rin kasi ang paghikab nila, nagsasabing inaantok na rin ang mga ito.Kasalukuyan silang na sa sala ngayon, nag-uusap. Her mother’s been asking random questions to Brandon. Nakakaawa na ngang tingnan ang binata, e. Nangangapa na sa kung ano ang isasagot.“Talaga? Ang bata mo pa ha. And yet, you’ve achieve this kind of success.” Ngumiti ito sa kanya. “You remind me of Delancy’s father.”“Bakit po?” nakangiting tanong ni Brandon.“He may be born with silver spoon on his mouth, ngunit ginawa niya naman ang lahat ng makakaya niya para maipakita sa kanyang ama na deserving siya sa kung ano ang meron siya ngayon.”Hindi maiwasang mapatitig ni Delancy sa mga mata nito. Pansin niya ang pagkislap ng mga mata nito nang mabanggit ang kanyang daddy.Parang may kung anong kumurot sa kanyang dibdib sa nakita. It’s pretty obvious that her moth