CHAPTER 4:
Ziven POV Kailangan kong mag isip ng paraan upang e cancel niya ang kasal, bahala ng sabihin niya na ayaw niyang madidissapoint ang ina niya pero mas lalong hindi ko rin hahayaan madissapoint si Daddy. Kita ko kung paano niya ayusin ang mga gamit niya sa kwarto ko, para talagang kinaka-career niya ang pananatili rito. Hindi ko siya kayang tingnan, dahil may parte kong naiinis at may parte ko ring parang naaawa at nagugstuhan ko ang bagong ugali niya. Maybe, nagbago na siya dahil matured na siya ngayon at bata pa siya noon. Hindi na ako nagpaalam sa kaniya at lumabas na ng kwarto ko para pumunta sa baba. Ayokong tumagal sa kwarto kasama siya dahil hindi ko siya masikmura, actually may ginawa siyang kakaiba sa akin dati. Flashback… “I don’t want to play with you” sabi niya at pinag krus ang maliliit niyang kamay. Ang maliit na batang ito ay sumubra sa oa at sama ng ugali. “Me either, lalo na sayo na masama ang ugali mo” sabi ko at inirapan siya. I really hated this girl! Andito kami sa may sala naming at iniwan kami ng parents naming para daw maglaro pero sinong gusting makipaglaro sa tulad niya? Naglaro na lang ako mag isa, at hindi na siya pinansin pero nagulat ako ng bigla siyang nagsalita. “Heeyyyy!! That’s my doll!” Rinig kong sigaw niya at halos sumakit pa ang airdrum ko sa subrang lakas at tinis ng boses nya. “May pangalan mo ba rito? Wala namag nakasulat na MARGARETTE ditto ah?” tanong ko at umirap. “You bitch!” Bigla siyang sumigaw “Hey!!” sigaw niya “Are you cursing me?” Kita ko ang galit sa mata niya. And I am mad too! “Yes! I do!” sigaw ko na sagot sa kaniya. Bigla namn siyang ngumiti, at laking gulat ko ng bigla niyang sipain ang maselang parte ng katawan ko. Napasigaw ako sa sakit athapdi “WAAHHHHHHHHHH” Nakahawak ako sa may gitna o sa sakit. “Mommy!!” sigaw ko sa sakit at hapdi pero tinawanan niya lang ako. END OF FLASHBACK>> At yun ang nangyari noon. Oh diba ang sama ng ugali niya, kaya sinong gugustuhing mapangasawa siya? Ede wala. Base nga sa naalala ko, nadala pa ako nun sa hospital dahil sa kaniya. Naku, kung nagka impeksiyon ako nun, kawawa siguro ako ngayon. Pagkababa ko, nakita ko naman si mommy, kuya at Zalvie sa baba na nag uusap. “She’s so pretty” komento ni Mommy “I can’t believe na lalaki siya na ganun ka ganda” “Mom, if ayaw sa kaniya ni Ziven, akin nalang siya.” Sabi naman ni Zalvie “Shut up, hindi ka pa pwede mag asawa” Sabi ni Mommy at tumikhim sa tsaa niya “Bata ka pa para mag asawa” Tinaasan naman ng kilay ni Zalvie si mommy, “Margarette is only 24 mom, mas matanda pa ako sa kaniya. Kami dapat ang perfect match pero bakit kay Ziven na 4 years ang gap nila?” sabi ni ZIven “Kung maaga ka nag matured ede sana ikaw ang ikakasal ngayon” sabi ni Mommy at tumayo na sa pagkakaupo “Gotta go” Iniwan sila ni Mommy kaya naman lumapit na ako sa kanila at umupo sa inpuan ni mommy. “Iniwan mo fiancée mo” sabi ni Kuya at tinaasan ako ng kilay “Yes, I don’t want to stay with her” sagot ko at tumango “I really hated here” Nakita ko naman ang pakikinig ni Zalvie sa pinag uusapan naming. “That’s my point, ayaw mo sa kaniya kaya dapat ako nalang ang ikakasal” sabi niya. Tinaasan ko siya ng kilay “bakit ba gustong gusto mong makasal sa malditang yun” tanong ko sa kaniya “Wala siyang wife material” Pagpapaliwanag ko sa kaniya, dahil totoo naman talaga, kung sa school pa ay ganda lang ang ambag. “I like her, she’s pretty that my girls. And I can sense US accent sa tuwing nagsasalita siya” paliwanag niya habang ngumingiti. “Hindi siya laruan” sagot ko at tinaasan siya ng kilay “Paano mo naiisip ang mga bagay nay an?” “Zalvie, you can’t marry someone kung ganyan ang mindset mo” sabi ni Kuya “Base sa interpretation mo sa pagpapakasal, hindi ka pa talaga handa. Dahil wala ka ng takas once natali ka na sa kaniya.” Tumango naman ako sa sinabi ni kuya Zade, dahil tama siya. Tama si mommy, hindi pa nga pwedeng magpasal si Zalvie, pero anong nakita niya sa akin na naisip niya na pwede na akong magpakasal? “Also me, kahit ako ang panganay, ay hindi rin ako binigyan ni mommy ng bride, dahil masyado pa akong dependent sa kanila, unlike kay Ziven na mas matured na sa atin” sabi ni Kuya “Alam kasi ni Mommy and Daddy na kiaya n ani Ziven, kaya niya ng bumuo ng isang pamilya” “But I don’t want to marry yet, lagi na lang sumasagi sa isip ko ang mga ginawa sa kin ng babae yang noon, kung paano niya ako awayin, guluhin at kung ano ano pang pinag gagawa niya sa buhay ko.” Paliwanag ko “She was young back then, I think she change” sabi ni Kuya “soon, you will learn to love each other” sabi niya at ngumiti. “Try niyong kilalanin ang isat isa ngayon Ziven, at huwag mong gamiting pang background ang ugaling ipinakita niya sayo. Dahil bata pa siya noon, kilalanin mo siya ngayon ng maayos, sigurado akong magandang steps yan para sa inyo” “I am hoping that, the oa, maldita and feeling girl I meet before is not her now. Dahil hindi ko talaga kakayanin na tumira sa iisang bobong kasama ang babaeng tulad niya.” Sabi ko at ngumiti “Kung mangyari man yun, ako na mismo ang gagawa ng paraan para hindi matuloy ang walang kwenta at walang kabuluhang kasal kasalan na ito” “Hi Zalvie” napatingin naman ako sa nagsalita. Nakangiti at nakatingin kay Zalvie. Nakangiti ring nakatingin sa kaniya ang aking bunsong kapatid. “Do you know where your first aid kit place?” Napatingin naman ako sa may paa niya. Now she was wearing nothing. Hindi man lang siya ng suot ng tsinelas? Tiyak na ang lamig ng tiles. “May family doctor kami, gusto mo tawagan ko?” Hindi ko alam kung anong nagtulak sa akin pero parang naaawa ako sa kaniya. Kaya naman tumayo ako “I’ll handle here” sabi ko sabay karga sa kaniya. Sino ba kasing matinong babae ang maglalakad papuntang sala na walang tsinelas?Chapter 52: Morning Peace, Morning PlansZiven POVPagkapasok na pagkapasok ni Marga sa banyo, agad akong nag-inat. Aray ko! Napa-igik ako sa biglaang tusok ng pamamanhid sa kaliwa kong braso. Buong gabi kasi siyang nakaunan sa akin. Ramdam ko pa ang bigat ng ulo niya hanggang sa litid ko. Pero kahit ganun, hindi ko mapigilang mapangiti habang iniisip ang maamong mukha niya na mahimbing na natutulog sa tabi ko.Tumayo ako mula sa kama, sinulyapan ang pinto ng banyo. May tunog ng tubig, hudyat na nagsisimula na siyang maligo. Hay salamat, okay na kami. Pakiramdam ko nakahinga ako ng maluwag. Parang tinanggalan ako ng mga 10 toneladang pressure sa dibdib.Hindi na ako nag-abalang magbihis ng maayos. Naka-sando lang ako at boxer shorts. Dahan-dahan akong lumabas ng kwarto para kumuha ng almusal naming dalawa. Balak kong ibalik yung simple pero sweet moments namin — kahit itlog at sinangag lang, basta may usap at lambing, sapat na ‘yon.Pero pagda
Chapter 51: The View I’d Wake Up ToLileanne a.k.a. Marga POVNagising ako sa pakiramdam ng mainit na bisig sa paligid ko. Medyo masakit ang leeg ko pero hindi ko na naalintana ‘yon dahil nakaunan pala ako sa braso ni Ziven. Ay Diyos ko! Ang unang sumigaw sa isip ko.Hindi ko mapigilang mapangiti habang pinagmamasdan ang mukha niya. Tulog na tulog siya, halatang pagod, pero ang maamong mukha niya ang bumungad sa akin sa unang segundo ng paggising ko—parang ayoko nang gumalaw. Parang gusto ko siyang gisingin sa halik sa noo, pero… nakaunan ako sa braso niya! Ang awkward, pero ang kilig ko? Sukdulan!Gwapo talaga siya, grabe. Sabi nga sa romcoms, ang gwapo daw ng isang lalaki kapag tulog—eh paano kung kahit gising eh gwapo na, tapos pag tulog parang angel pa? Walang kahirap-hirap.Hinimas-himas ko ang ilong niya—ang tangos, grabe. Para akong bata na nakakita ng laruan na sobrang interesado. Pinaglaruan ko pa ng dulo ng daliri ko ang kilay niya,
Chapter 50: The Warmest ApologyLileanne a.k.a. Marga POVTahimik lang kami habang nakahiga. Ilang minuto na rin mula nang humiga siya sa tabi ko—walang imikan pero damang-dama ko ang bigat ng emosyon sa pagitan naming dalawa.Ilang ulit akong huminga nang malalim. Ang lamig ng hangin mula sa aircon ay kabaligtaran ng init na nararamdaman ko sa dibdib ko ngayon. Para akong pinipiga sa kaba, sa kilig, sa dami ng tanong, pero sa gitna ng lahat ng ‘yon—isa lang ang malinaw…Gusto kong manatili siya sa tabi ko.“Can I cuddle with you?” mahina niyang tanong, habang nakatagilid na paharap sa akin.Tumigil ang mundo ko ng ilang segundo.Halos marinig ko na ang tibok ng puso ko. Cuddle? Sa ganitong posisyon? Sa ganitong katahimikan?Nagkatinginan kami. Tila may pagtitimpi sa mga mata niya. Parang takot siyang ma-reject, pero may pag-asang nagbabakasakali.“Sure,” mahina kong sagot. At kung pwede lang sigawan ang sar
Chapter 49: “Can I Sleep Beside You?”Lileanne a.k.a. Marga POVPagkatapos ng lahat ng mga nangyari… sa wakas, nakapagusap din kami ni Ziven. Hindi ko alam kung paano pa maipapaliwanag ‘yung nararamdaman ko ngayon—relief, comfort, pero may halong takot.Hindi ko pa rin alam kung anong kinabukasan ang naghihintay sa akin sa katauhan ni “Margarette.” Pero ngayon, ang alam ko lang, masarap pala sa pakiramdam na piliin… at ipaglaban.Nasa kama na ako, nakapantulog na. Nakahiga ako pero hindi pa ako tulog. Nakaharap ako sa may lampshade habang iniisip ang mga sinabi niya kanina.“Ikaw lang ang gusto ko. Ikaw lang.”Napangiti ako, sabay pikit. Pero nagulat ako nang marinig ko ang mahina’t mabagal na katok sa pinto.Tok. Tok.Umangat ako mula sa pagkakahiga. “Who is it?” mahina kong tanong.“It’s me…”Boses ni Ziven.Tumayo ako at binuksan ang pinto. Nakatayo siya doon, naka-white shirt at gray na
Chapter 48: Break the IceZiven POVAlas-singko ng hapon. Ang dami ko nang ginawa sa opisina — dalawang meeting, isang conference call sa Singapore, at anim na pirma sa kontrata — pero kahit anong gawin ko, kahit ilang ulit kong balikan ang proposal sa harap ko, isa lang ang laman ng utak ko: si Marga.Kamusta na kaya siya? Kumain na kaya siya?Mula kahapon, wala pa rin kaming usap. Ni isang mensahe, wala. At oo, ako ang may kasalanan. Alam kong kahit anong paliwanag ang gawin ko, ang nakita niya ay isang halik mula sa ex ko. At sa paningin niya, hindi iyon biro.Napapikit ako habang nakasandal sa swivel chair ko. God, ang gulo.Tumunog ang phone ko. Tumayo ako agad, kinuha ito mula sa table, pero hindi siya ‘yon. Isa lang sa mga staff. Nagpa-follow up ng approval.“Pabukas na lang ‘yan,” sagot ko.Hindi ko na talaga kaya. Lumabas ako ng office at pumunta sa balcony sa 15th floor ng gusali. Ang taas. Ang hangin. Pero
Chapter 47: A Conversation in the GardenLileanne A.K.A. Marga POVAng tagal kong nakatulala sa kisame ng kwarto. Sobrang bigat pa rin ng dibdib ko. Alam kong hindi ako dapat masyadong apektado, pero kahit anong pilit kong kumbinsihin ang sarili ko—hindi ko na lang kasi siya mahal, kundi nasasaktan na rin ako.Napabuntong-hininga ako at dahan-dahang bumangon mula sa kama. Kinuha ko ang cardigan na nakasabit sa gilid ng pintuan, tsaka lumabas ng kwarto. Tahimik ang buong mansyon. Wala ang dating sigla, wala rin si Ziven.Naglakad ako papunta sa garden, sa paborito kong spot—isang deck chair sa ilalim ng malaking puno ng acacia. Ang ganda ng tanawin, ang hangin malamig at presko, pero sa kabila noon, parang kulang.Kulanging-kulangi.Kulanging-kulangi kasi wala siya.Umupo ako sa deck chair. Sandaling nagsara ang mga mata ko. Sa dami ng inisip ko buong gabi, ngayon pa lang yata ako nakaramdam ng konting katahimikan.At naka