Bahagyang nakaramdam ng kirot si Lyca sa kanyang puso, ngunit mahinahon siyang nagsalita. "Hindi ako nagkulang sa paalala kay Trixie, tungkol sa pagpapadala ng mga materyales Mr. Sandoval. Mayroong surveillance camera ang opisina ng kumpanya. Kung hindi ka naniniwala sa sinasabi ko, maaari nating imbestigahan at i-verify ito," wika niya sa harapan ng dating asawa at sabay sulyap kay Trixie na tila namutla ang mukha sa sinabi niya.
Pinunasan pa nito ng luha ang pilikmata at nagmukhang nakakaawa sa harapan nila. "Ate Lyca, siguro na distract ako sandali at hindi narinig ang mga sinabi mo, kaya nagkamali ako," anito sabay singhot ng ilong na tila sinisipon. Hindi pinansin ni Lyca si Trixie bagkus sumimangot na lang. "Sa sampu-sampung milyong mga materyales, imposibleng hayaan ng mga DR corp., na hindi tignan iyon kung tama ba ang natanggap nila. Ang kumpanya ay may mga patakaran. At ang mga resposibilidad ni Trixie sa kumpanya ay may kaukulang parusa." Tumalikod na si Lyca at umalis ng opisina. Titignan niya ang mga pagkukulang sa mga materyales. Kinagabihan saktong alas-otso ng gabi ay agad na nag set ng appointment si Lyca para sa DR corp., ukol sa naging problema sa mga materyales. Matapos makipag-usap ni Lyca kay Mr. Derek Bautista ay tatayo na sana siya para umalis. Hindi na niya napansin ang presesnya ng dating asawa na naroroon pala. Bago siya tumayo ay lumapit sa kanya ang assistant at magiliw na nagsalita. "Ma'am Lyca, hinihintay ka ni Mr. Sandoval sa kanyang sasakyan" anito. Sandaling natigilan si Lyca. "At ano naman ang ginagawa ng lalaking ito rito?" tanong niya sa isip. "Kung bakit naririto rin ito kung nasaan siya ngayon. Sinusundan ba siya nito?" mga salitang nagdagdag kaguluhan sa mga iniisip niya. Nang hindi pa tumayo si Lyca ay sinulyapan ni Derek ang assistant, pagkatapos ay tumingin sa kanya. Naka-angat ang kalahating labi nito na animoy nakangiti. "Ms. Lopez, kung hindi ka komportable na manatili sa bahay ni Sandoval ay maari kang umalis. At kung hindi ka na rin komportable sa kanyang kumpanya ay pwede kang lumipat sa kumpanya ko," wika ng lalaki at tiningnan siya. Naiilang pa siya sa malagkit na mga titig nito sa kanya na para bang tagos sa buto kung titigan siya. Hindi na nagbitiw ng ano mang salita si Lyca, bagkus ay nagpaalam na lamang siya ng maayos kay Mr. Bautista. Mayaman at gwapo rin ang lalaki, pero napepreskuhan siya rito, lalo na kung magsalita ito. Sumunod siya sa assistant niya at tinungo kung nasaan ang sasakyan ni Andrei, agad siyang sumakay sa loob ng kotse. Alas onse na pala ng gabi at medyo malamig na ang simoy ng hangin sa gabi. Nang sumakay si Lyca sa kotse ay halos namumutla ang hitsura niya at matamlay ang katawan niya na para bang nakakaawa siya tingnan. Kumunot ang noo ni Andrei. Marahil nagtataka sa hitsura niya lalo pa at mukhang nangangayayat siya ng mga oras na ito. "Tapos ka na ba sa DR corp?" kaswal na tanong ni Andrei. Tanging tango lang ang itinugon ni Lyca sa lalaki. Mababakas sa kanyang mga mata ang antok at pagod. "Hindi ganun kadali kausap ang taga DR corp., ngunit nangako na lamang ako na papalitan ang mas mababang mga gamit, kaya kailangan ko lang oras para roon," aniya. Muli siyang sinulyapan ni Andrei at nagsalita. "Masyado pang bata si Trixie at ignorante sa bagay na iyon. Kaya hindi siya lubos na masisisi sa pangyayaring ito," depensa ni Andrei sa babae. Napatigil si Lyca at sinagot ang dating asawa. "Ikaw ang presidente ng sarili mong kumpanya. Kung ano man ang gusto mong gawin ay depende sa sarili mong kagustuhan." Bata pa? Ngumiti siya ng mapakla. Nang pumasok siya noon sa pamilya Sandoval ay mas bata siya kaysa kay Trixie. Gayunpaman, di Andrei ay palaging gumagawa ng pagkakaiba sa pagitan ng pampubliko at pribadong mga bagay. "Hindi ko pa nababanggit kay Lolo ang tungkol sa hiwalayan," sambit ni Andrei. Nagpapagaling si Lolo sa bahay nitong mga nakaraang taon at hindi niya matiis ang excitement kahit na mahina ang kapit ng relasyon ng dalawa. Natatakot marahil ito na baka marinig ang balita tungkol sa hiwalayan ng dalawa. Ibinaba ni Lyca ang ulo, at marahang ipinikit ang mga mata. "Alam ko ang sasabihin ko kay Lolo, kapag tama na ang oras," aniya sabay idinilat ang mga mata. Hindi naman na nagsalita si Andrei sa tinuran niya. Uminom ng tubig si Lyca, medyo humapdi ang sikmura niya dala ng hindi siya kumain kanina pa. Isinandal niya ang ulo sa upuan at hindi nagtagal ay nakatulog siya sa kotse. Ngunit kalaunan ay agad naman siyang nagising. Medyo namumutla ang mukha niya. Bagay na napansin agad sa kanyan ni Andrei. Na tila ba nag-iba ang ekspresyon ng mukha niya. "Nasaan na tayo?" tanong niya sa medyo paos na boses. Mahinang nagsalita si Andrei. "Dadalhin kita sa ospital," seryosong wika nito. Bumilis ang tibok ng puso ni Lyca sa naisip. Kaya agad niyang pinigilan ang lalaki. "Hindi na kailangan, medyo sumakit lang ang tiyan ko. Uuwe na lang ako para makapagpahinga ng maaayos," aniya. Taimtim siyang tinitigan ni Andrei sa mga mata. Malalim ang pagkakatitig nito sa kanya na para bang binabasa ang nasa isip niya. "Mabuti naman kung ganun," tanging sagot ng lalaki. Sa wakas nakahinga ng maluwag si Lyca ng pumayag ito. Pag-uwi niya sa bahay ay agad niyang tinawagan ang kaibigan niya na si Althea at nakisuyo rito. "Maaari bang bilhan mo ako ng pregnancy test kit." Kinabukasan, sa isang salo-salo. Inimbetahan ni Marco sina Lyca at Andrei. Parehong magkaibigan ang tatlo. Tinawagan pa ni Marco si Lyca na isama si Carina sa salo-salo. Ang isa nilang kaibigan. Matapos malaman ni Marco ang tungkol sa nangyari sa pagitan nila Andrei at Lyca, ay sinadya niyang pagsamahin ang dalawa. Nang dumating si Lyca, sa pintuan pa lamang ay naririnig na niya ang matinis boses ni Marco. "Naghiwalay na ba talaga kayo ni Lyca? Dahil ba roon kay Trixie?" tila imbistigador na nagtatanong. Huminto sandali si Lyca, nanginginig ang mga kamay na itinulak niya ang pinto at bumukas ito ng kaunti. Hindi nagtagal at narinig din niyang nagsalita ang dating asawa. "Wala itong kinalaman sa kanya, sadyang hindi kami bagay ni Lyca sa isa't-isa." "Tsk, saan banda ang hindi bagay at nararapat?" tanong ni Marco. "Maganda at matalino si Lyca. Kilala na rin siya ng pamilya Sandoval at ng ibang tao sa loob ng maraming taon. Bakit ka ganyan? Bakit mo nasasabing hindi kayo bagay? Not to mention that she saved you in the first place. There are some things that you most fear is the hindsight," lintaya ni Marco. Nakita na rin naman niya si Trixie bata pa ito at maganda rin, pero walang-wala ito kumpara kay Lyca. Si Lyca ay isang babaeng, matatag at kayang pagsilbihan si Andrei. Kaya kung talagang maghihiwalay ang dalawa ay natatakot siyang baka pagsisihan ito ni Andrei sa huli. Binasag ni Andrei ang katahimikan. "Hindi natin maaaring pilitin ang mga bagay na emosyonal." Napayuko si Lyca at napapikit ng mga mata, habang mahigpit na kuyom ang mga kamao. Hindi na siya tumuloy pa sa loob at piniling magpaalam na lamang sa chat. Hindi nagtagal pagkatapos sabihin ni Lyca kay Marco sa chat na hindi na siya makakapunta ay pumayag naman ito. Sinabi niya sa lalaki na may gagawin pa siya at makikipagkita kay Althea at para makapagpahinga na rin agad. Pag-uwi niya sa bahay ay naroon na si Althea at agad na iniabot sa kanya ang dala nitong pregnacy test kit. "Lyca, wala ka talaga nito di ba? Hindi ka ba talaga dinatnan?" tanong ni Althea sa kanya.Tiningnan naman ni Lyca si Dean at nagtagpo nga ang kanilang mga mata. Nakita ni Lyca na bahagyang nakangiti ang binata. “Dean, gusto mo na naman akong takutin,” sabi ni Lyca sa binata. Kanina pa kasi gising si Dean, pero sa halip na alalahanin nito ang sariling kalagayan ay mas inuna pa nitong sinabi sa kanya ang tungkol sa mga impormasyon ng kanyang ina na si Helen na wala raw ibang makakuha niyon hanggat hawak nito. Mahina naman na natawa si Dean dahil sa sinabi na iyon ni Lyca at kahit na namumutla pa ito ay nagawa pa talaga nitong tumawa. Ngunit bago pa man makapagsalita si Dean ay hinawakan na ni Lyca ang kanyang mukha at saka nito dinampian ng magaan na halik ang gilid ng labi ng binata. Nagulat si Dean sa ginawa na iyon ni Lyca at katahimikan ang namayani sa kanilang dalawa sa loob ng hospital room. Medyo nalalasahan pa ni Lyca tamis ng labi ni Dean. Lumapit pa siya rito at naamoy niya ang dugo at ang amoy ng gamot sa katawan ni Dean. “Lyca, hindi pa nawawala ang epekto
Pagkatapos na magsalita ni Lyca ay agad na rin siyang sumakay sa sasakyan ni Kyrie. Nakasunod naman si Kyrie sa kanya at hindi inaalis ang tingin sa kanya. Tanging sila lang na dalawa ni Kyrie ang nasa loob ng sasakyan. “Yca, ang tindi mo,” mahinahong sabi ni Kyrie kay Lyca habang dahan-dahang pinaandar ang sasakyan. Kahit hindi magsalita si Lyca, alam na niya kung saan ito pupunga—sa ospital para bisitahin si Dean. Nanatiling walang imik si Lyca at hinaplos ang hibla ng kanyang buhok sa noo. Naalala niya na noong kasama pa niya si Dean ay palagi nitong inaayos at hinahaplos ang buhok niya sa punong tainga niya. Bahagyang bumigat ang pakiramdam ni Lyca. Naalala na naman kasi niya ang itsura ni Dean na nakahandusay habang duguan, kaya muli may kirot siyang naramdaman sa kanyang dibdib. Napahawak siya sa kanyang dibdib. Ramdam niya ang mabilis at malakas na pagkabog ng kanyang puso. "Kuya," mahinang tawag ni Lyca kay Kyrie. "Kung ikaw at si Chris ang pinaslang ng mga taong iyon a
“Ms. Lyca ito po ba ang bagong sasakyan na dinivelop nyo?” tanong ng assistant ni Dean kay Lyca at hindi nito napigilan ang sarili na pumalakpak. Bakas ang paghanga sa anyo nito. "Ang sasakyan na ito ay dinevelop lamang upang subukan ang performance nito. Kakailanganin pa itong i-optimize nang maraming beses sa hinaharap," sagot ni Lyca rito. Naglakad siyapalapit sa sasakyan na halos mawasak na. “Anton, ano’ng pakiramdam mo ngayon?” tanong ni Lyca habang tinitingnan nga niya si Anton na may umaagos na dugo mula sa noo nito. Bigla namang pinanghinaan ng loob si Anton. Agad na namaluktot ang katawan ni Anton na parang bata. Labis pa rin ang takot sa anyo nito. Totoo ngang dahil sa malubha niyang sakit at ang katotohanan na hindi na siya magtatagal sa mundo kaya naisipan niyang saktan si Dean nang walang alinlangan. Tumanggap siya nang malaking halaga mula kay Arthur para mayroon nga siyang maiiwan sa kanyang pamilya kapag namatay siya. Ngunit ang pakiramdam na paramg mamamatay ka
“Kulang pa nga ito eh di ba? Hindi pa ito sapat,” sabi ni Lyca habang nakakuyom nga ang kanyang kamay. Muli niyang kinuha ang remote control at pinaandar niya ulit ang sasakyan na iyon sa track. “Tama na! Pakawalan mo na ako. Parang awa mo na,” nanginginig sa takot na sigaw ni Anton. Ngunit tila bingi na walang naririnig si Lyca at nanatili pa rin sa walang emosyon ang kanyang mukha. “Yca, tama na,” ulit-ulit na saway ni Kyrie kay Lyca at hinawakan siya sa pulsohan, pilit na pinapakalma. Pero hindi siya nagpatinag sa pagpipigil ni Kyrie sa kanya kahit pa kayang-kaya siya nitong pwersahing pigilan. Mariin pa rin niyang hinawakan ang remote control ng sasakyan na iyon. “Hindi pa iyon sapat,” sabi ni Lyca na puno ng kalamigan sa boses. “Kung nagawa niyang gawin ang ganoong bagay, ibig sabihin, ay wala siyang pakialam sa buhay ni Dean. Na wala itong halaga. Kaya bakit ko naman siya kaawaan ngayon?” mariin pa na sabi ni Lyca. Tumingin naman si Lyca sa gawi kung nasaan ang sasakyan at
“Yca, masyado nang mabilis ang takbo ng kotse! Itigil mo na ‘yan!” awat ni Kyrie pero tila bingi lang si Lyca na walang naririnig. “Paano magiging mabilis ‘yan? Kung totoong sira ang sasakyan, hindi ‘yan makakatakbo nang ganito kabilis.” Yumuko si Lyca at tiningnan ang remote control. “Ang susunod na kailangang subukan ay kung ligtas ba ito sa banggaan.” Walang emosyon sa mukha ni Lyca habang patuloy na pinapatakbo nang mabilis ang kotse. Bigla niya itong ibinangga sa pader. “Lyca, tama na!” malakas na sigaw ni Kyrie kay Lyca para sawayin ito sa ginagawa. Hindi na siya nakapagtimpi dahil pakiramdam niya nawawala na ito sa katinuan. Sandaling huminto ang sasakyan. Pero saglit lang pala iyon at muli na naman ito pinatakbo nang mabilis ni Lyca at ibinangga muli sa pader. Samantala, pinagpapawisan na si Kyrie dahil sa kabang nararamdaman niya. Wala kasi atang balak na makinig sa kanya si Lyca. Wala siyang ideya kung buhay pa ba ang driver na nasa loob ng sasakyang minamani-obra n
Wala ni anumang emosyon na makikita sa mga mata ni Lyca. Tahimik lang niyang nyang tiningnan ang lalaking nakahandusay sa lupa at sumisigaw. Kinuha ni Lyca ang kanyang cellphone at saka nya idinial ang number ni Chris. Bago pa man makapagsalita si Chris mula sa kabilang linya ay nauna na si Lyca na nagsalita. Hindi pa man ito nakakasagot sa kabilang linya ay pinutol na rin niya ang tawag. Muling tinapunan ng tingin ni Lyca ang driver na si Anton Castillo na patuloy pa rin sa pagpupumilit na makawala. “Fine! Kung ayaw mong magsalita, hindi kita pipilitin,” saad ni Lyca. Pumalakpak siya at mahinang tawa ang kanyang pinakawalan. “You know what? Kakadevelop ko lang ng bagong sasakyan, pero hindi pa ito natetest. Siguro aabutin pa ito ng ilang taon bago ito opusyal na mailabas sa merkado,” aniya at seryoso ang mga matang tinitigan si Anton. “Naisip ko na driver ka naman, kaya bakit hindi mo ako tulungang subukan kung puwede na ba itong patakbuhin sa kalsada?” saad pa ni Lyca. Biglang