Share

KABANATA 26

Penulis: LonelyDeeemon
last update Terakhir Diperbarui: 2021-09-07 19:38:41

           PASADO ALA-UNA ng madaling araw nang marinig ni Demani ang pagdating ng kotse ng asawa. Mabilis siyang humakbang patungo sa front door upang salubungin ito. Subalit ilang minuto na siyang naghihintay sa likod ng pinto ay hindi pa rin itong pumapasok. 

            Kunot-noong binuksan niya ang pinto at lumabas. Naglakad siya patungo sa garahe, at nang marating iyon ay lalo siyang nagtaka sa nakita. Van was standing on the side of his car. Hands on the roof and his head down. Nakapatay na ang makina ng kotse, pero ang pinto ng driver’s side ay nakabukas pa. 

             Lumapit siya sa pag-aalala. Pero nakakailang hakbang pa lang siya'y muling nahinto nang marinig si Van na umungol. 

            She frowned. 

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab Terkunci

Bab terbaru

  • AIN'T NO MOUNTAIN HIGH ENOUGH   KABANATA 82 - FINAL

    MALAPAD NA NGITI ANG NAMUTAWI SA MGA LABI NI DEMANI nang sa pagpasok niya sa private unit ni Van ay inabutan niya itong gising na, nakasandal sa headboard, at naka-antabay sa pinto. Nang makita siya nito’y initaas nito ang dalawang mga braso upang salubungin siya ng yakap. Mabilis siyang lumapit, inilapag ang dalang bulaklak sa ibabaw ng couch katabi ng kama nito, at pumaloob sa mga bisig ng asawa. It had been fourteen hours since she last saw him; ang huling pag-uusap nila’y bago ito pumasok sa operating room. Tatlong oras ang operasyon, at nang makalabas ay ipinagbawal muna ang pagpasok niya sa recovery room. The operation was successful as expected. Nakausap

  • AIN'T NO MOUNTAIN HIGH ENOUGH   KABANATA 81

    MALAKAS NA NAPASINGHAP SI DEMANI NANG sa wakas ay maiahon niya ang ulo at makalanghap muli ng hangin. She still couldn’t move her right leg, and her body tremble in cold. Napayuko siya kay Van na lumangoy hanggang sa dulo ng pantalan. Mahigpit siyang nakakapit sa mga balikat nito habang ang isang kamay nito’y nakapulupot sa kaniyang bewang. She could see the pain in his face. Pain and fear. Pero gulong-gulo ang isip niya sa mga sandaling iyon na hindi niya alam kung ano ang unang sasabihin dito, dagdagan pa ang takot na naramdaman kanina nang sa tingin niya'y katapusan na niya. “V-Van…”&n

  • AIN'T NO MOUNTAIN HIGH ENOUGH   KABANATA 80

    Malalim na paghinga ang pinakawalan ni Van matapos marinig ang tanong niya. He was silent for a while, walang salitang lumabas sa mga labi nito sa loob ng ilang segundo. At alam niyang nag-iisip ito ng tamang sagot; sagot na sana’y hindi makasisira sa nagiging maganda na nilang samahan. “Because I thought it was the best for you," ani Van sa malumanay na tinig. "I thought letting you go would make you happy, and would stop your pain.” “But it didn’t…” she answered quietly. Walang panunumbat, walang galit. Van let out a deep sigh. “I got tired of seeing you cry everyday, Demani. Sa tuwing nakikita kitang umiiyak ay sinisisi ko ang sarili ko. Lalo akong nagagalit sa sarili ko. Lalong

  • AIN'T NO MOUNTAIN HIGH ENOUGH   KABANATA 79

    “Mr and Mrs. Loudd, okay lang po kayo?” Mabilis na ini-alis ni Van ang kamay na nakapasok sa loob ng kaniyang sweatshirt, habang siya’y balewalang tumayo at hinarap si Nurse Art na lumapit. Ningitian niya ito. “We’re okay, don’t worry. N-Nabitiwan ko ang fishing rod at sinalo ako ng aking asawa.” Niyuko niya si Van na inayos ang nagusot na blanket na nasa kandungan nito. But not only was he trying to fix it, but he was also trying to cover his desire. “Nakita nga po namin ang nangyari,” sabi naman ni Nurse Ella, ang mga mata’y nasa tubig. “Naku, malaking isda sana ang nahuli ni Mr. Loudd. Sayang..."&nb

  • AIN'T NO MOUNTAIN HIGH ENOUGH   KABANATA 78

    Ilang segundo muna ang pinalipas ni Van bago sumagot. “Is that even a serious question, Demani?” “Just answer it.” “No. Paano ako aakyat sa attic kung ganitong naka-lugmok ako sa wheelchair?” Bumaba ang kaniyang tingin sa automatic wheelchair nito, pababa pa sa mga binti nitong natatakpan ng makapal na blanket. “Dahil ba ito sa kumot?” Muling umangat ang kaniyang tingin sa mukha ni Van nang marinig ang sinabi nito.

  • AIN'T NO MOUNTAIN HIGH ENOUGH   KABANATA 77

    It was a cottage in the middle of the forrest. At dahil nasa itaas na bahagi nakatayo ang cottage ay natatanaw niya mula sa attic ang malawak na gubat, ang mahaba at paikot na kalye, ang malaking lawa sa kabilang bahagi, at ang malawak at matataas na pine trees na nakapaligid sa gubat. The place reminded her of the forrest she would also see on Western movies. And Demani liked it. Tahimik doon, malamig, at presko. Malayong-malayo na kinalakihan niya sa Maynila. Ang cottage na kinaroroonan nilang pag-aari ni Dr. Eisenburg ay malawak; sa ibaba’y may isang silid. Sa loob ng silid na iyon ay may bunker na maaaring tulugan ng dalawang tao, at mayroon ding matress n

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status