CHAPTER 6 - AMAZING TWINS, EXCHANGED

ALAS DYES NG GABI ng tingnan ni Clarence ang oras sa suot niyang relo. Kasalukuyan siyang nakaupo sa couch sa loob ng kanyang home library. Katatapos niya lang mag zoom meeting sa Vice President ng Top world Airlines at ngayon lang pumayag ang mga ito na makipag collaborate sa DelCas Group para sa malaking project na pinoproposed niya. Almost 1 year na niyang nililigawan ang kumpanya na ito, ngunit hanggang ngayon, hindi pa rin niya alam kung sino ang pumalit na bagong CEO. Nagmumukha na siyang trying hard sa kakareasearch kung sino ang presidente nito, ngunit wala siyang nakukuha na impormasyon, dahil naka highly confidential ang background information nito at kahit malupit na hacker, hindi kayang e-access iyon. Nagsimula siyang magkaroon ng interest rito dahil sa loob ng limang taon, nagawa nitong i-akyat sa tuktok ng pyramid ang Sullivan Airlines na ngayon ay kilala sa tawag na Top World Airlines. Kaya niya naisipan ni e-hire si Ciara, dahil nalaman niyang naging Business Consultant rin ito ng Top world Airlines Ceo. Hinawakan niya ang labi niya ng maalala na naman si Ciara. Sumilay ang malapad na ngiti niya sa labi, ng mabuo sa imahe niya ang naniningkit na mga mata nito kapag nagagalit sa kanya. Nabasa niya ang personal profile Ciara, at halos maganda ang records ni nito. Nagtapos ito ng dalawang taon sa Harvard University with flying colours sa masteral business course nito. Tatlong taon ang agwat ng edad nila, dahil twenty five na ito ngayon samantalang siya twenty eight na. Hindi niya alam kung tama ba ang desisyon niya na e-hired ito, dahil ngayon pa lang parang apektado na siya sa presensya ng babae.

Sinara niya ang kanyang laptop at lumabas na ng kanyang library room. Naisip niyang silipin muna ang anak sa loob ng silid nito. Maingat siyang pumasok sa loob. Mahimbing na ang tulog nito. Inayos niya ang kumot ngunit agad siyang natigilan ng makita ang yakap-yakap nitong barbie doll. Umupo siya sa gilid ng kama, at tinitigan ng mabuti ang kanyang anak. Nagpakawala siya ng buntong hininga. Hanggang ngayon, hindi pa rin niya alam kung sino ang ina ni Clyde.

Five years ago, mayroong tumawag sa kanya na hindi kilalang numero at sinabing kunin raw niya ang kanyang anak sa tambakan ng basurahan. Una, hindi siya naniniwala dahil kung kilala siya ng mga babaeng nakasiping niya sa kama, dapat siya na mismo ang lapitan ng mga ito upang ipaako ang bata. Ngunit sa case ni Clyde hindi niya alam kung saan ang puso ng ina nito, bakit nagawa pa nitong iwan ang anak sa tambakan ng basurahan. Ngunit sa naalala niya, wala siyang ibang babae na pinaputukan ng sperm niya maliban na lang sa babaeng iyon na huling nai-kama niya. At ang nakapagtataka, kung bakit kilala siya ng lalaking tumawag. Alam agad nito na siya ang ama ng bata. Nakumpirma niya ito ng pina DNA niya si Clyde. Halos madurog ang puso niya kapag naalala niya noon ang eksena kung saan nakita niya si Clyde na halos wala ng buhay. Kaya hanggang langit ang galit niya sa ina nito dahil nagawang itapon sa basurahan ang kanyang anak. Dapat binigay na lang kaagad sa kanya hindi iyong itapon pa muna ang anak niya sa basurahan bago siya tawagan. Kung sino man ang ina ng anak niya, wala na siyang plano na makilala ito, at baka mapatay pa niya. Hinaplos niya ang pisngi ng anak. Hinalikan muna niya ito sa noo, bago lumabas ng silid nito.

Samantalang si Ciara, kanina pa tinititigan ang anak niya. Katabi niya ito ngayon sa pagtulog. Mahigpit ang pagkakayakap nito sa kanya na halos ngayon lang sila nagkita. Simula ng umuwi sila kanina, ang dating madaldal na Zariah, ay naging tahimik na at palagi niya lang itong nahuhuli na nakatingin sa kanya. Ang pagkakaalam niya sa anak niya, sa lalaki ito mahilig makipag-usap lalo na pag gwapo ang kaharap nito. Ngunit ngayon, kahit sa mga damit, ayaw nito nagsusuot ng dress, bagay na ipinagtataka niya dahil panlalaki ang gusto nitong isuot.

Beep..

Napalingon siya sa kanyang cellphone na nakapatong sa ibabaw ng bedside table ng marinig niyang tumunog ito. Kinuha niya ito upang tingnan kung sino ang nagtext. Nakakunot ang noo niya ng makita na hindi kilalang numero ang nagtext sa kanya.

“Are you asleep?”

Hindi niya alam kung sino ang nagtetext sa kanya kaya tamad niya itong nireplyan. “Do I know you?”

Walang pang isang segundo agad na itong nagreply. “Ms. De Luna, It seems like you've already forgotten about our kiss.”

Napabalikwas siya ng bangon, matapos basahin ang reply nito. Isang tao lang naman ang humalik sa labi niya kanina. Nakagat niya ang ibabang labi. Hanggang ngayon, pakiramdam niya nalalasahan pa rin niya ang labi nito. Hindi niya alam kung magrereply pa ba siya or hindi, ngunit minabuti na lang niya na hindi magreply. “Huh, bahala siya, ano ang palagay niya sa akin katulad ng mga babae niya?” usal niya sa sarili.

“Mommy, who are you talking to?”

Bumalik siya sa paghiga ng marinig ang boses ng kanyang anak. Muli itong yumakap sa kanya, tila bang namimiss siya.

“No baby, just go back to sleep,” sagot niya rito. Hinimas-himas niya ang likod nito upang bumalik sa pagtulog.

Isang oras na naghihintay si Clarence sa reply ni Ciara, ngunit walang message na dumating sa inbox niya. Nahilamos niya ang mukha. Bakit ba pakiramdam niya, walang pakialam ang babaeng iyon sa kanya? Muli siyang nagsend ng message, “The vice president of Top World Airlines will be coming tomorrow. You should get ready, as we are scheduled to meet him at nine o'clock tomorrow morning.”

“I know,” mabilis pa sa alas kwatro ang reply nito sa kanya. “Wala man lang ibang sinabi, I know, lang?” nagmamaktol niyang tanong sa sarili. Hinagis niya ang cellphone sa bedside table, at nagpasya na lang matulog.

***

Habang nagkakape sa veranda ng mansyon, nasa kalagitnaan ng pagbasa si Clarence ng dyaryo ng mapansin niya ang yaya ng kanyang anak na patakbong lumapit sa kanya.

“Sir… sir.. Patawad po, ngunit ang young master, ayaw po niyang magbihis kapag hindi cocktail dress ang suot,” parang iiyak ang katulong niyang si Loyda habang nagsusumbong sa kanya. Nagdikit ang dalawang kilay ni Clarence dahil sa narinig. Agad niyang pinatong ang newspaper sa maliit na table sa harapan niya. Ang aga pa sumasakit na ang ulo niya sa anak niya ngayon, hindi niya alam kung sinaniban ba ito ng babaeng esperito bakit bigla na lang pambabae ang galawan nito. Tumayo na siya at mabilis na tinungo ang silid ng anak. Nakahilata pa rin ito sa kama niya at walang plano na magbihis.

“Son,” tawag niya rito.

“Daddy, how many times do I have to say that you should call me baby. I don't like you calling me son, it's too masculine.” reklamo nito sa kanya. Pakiramdam niya atakehin siya sa puso sa mga sinasabi nito.

“Clyde!” sigaw niya rito dahilan upang bumalikwas ito ng bangon at nakaramdam ng takot sa kanya. Namilog ang mga mata nito dahil sa pagkagulat. Halata na pinipigilan lang nito na umiyak.

“Daddy, are you mad at me?” Heto siya, parang nasasaktan ang puso niya kapag nakikita niyang bumabagsak ang mga luha nito. Kailan pa naging artista itong anak niya? “Daddy, I'm sorry, can I kiss you?” parang nakakaawa nitong tanong sa kanya dahilan upang lumambot ang puso niya. Umupo siya sa kama nito, “Come here,” sagot niya rito at agad naman itong yumakap sa kanya. Pinaulanan nito ng halik ang buong pisngi niya, bagay na hindi naman nito ginagawa dati. Pero nagustuhan niya ang pagiging malambing ngayon ng anak niya.

“Baby,” nakamot niya ang ulo, kung bakit nakikibaby na rin siya sa pagtawag rito. Ayaw pa naman niyang bini-baby ang anak niya lalo pa at tagapagmana ito ng kanyang kumpanya. Baka magiging mahinang CEO ito balang araw. “If you want to come with me to the office, you should change your clothes,” mahinang wika niya rito.

Umangat ito ng mukha at tumingin sa kanya. “But daddy, I want to wear a cocktail dress,” sagot nito sa kanya. Parang aakyat na naman ang dugo sa ulo niya, ngunit pinipigilan niya lang ang sarili. Siguro kailangan na niyang pa tingin sa Doctor itong anak niya. “Son, you're a boy. A cocktail dress is not a good choice. why? Are you a girl?” tanong niya rito.

“Y..no,” tanging sagot ni Zariah. Ayaw niyang aminin na babae siya, gusto muna niyang makausap ang batang iyon na kamukha niya.

“If you want to accompany me, don't insist on wearing what you want; instead, wear the clothes that are already there in your closet.” mahinang wika niya sa anak at sumang-ayon naman ito.

“Good boy. Okay, I'll be waiting for you in the lounge. I need you to make it on time since I have a meeting to attend.” Lumabas na siya ng silid at hinayaan ang anak na makapag bihis.

Twenty minutes later, lumabas na ito ng silid.

“Daddy, I'm ready,” excited nitong sigaw sa kanya habang pababa ng hagdan.

Nakangiti syang umangat ng mukha upang tingnan ito. Parang gusto niyang himatayin ng makita ang ayos ng anak niya. Nakasuot nga ito ng pantalon, ngunit ang damit naman na suot nito ay hanggang pusod ang iksi, tila ginawa ng crop top. Humugot siya ng maraming hangin at dahan-dahan itong binuga upang kumalma. Hindi na niya alam kung ano ang gagawin sa kanyang anak. Tiningnan niya ang oras, One hour na lang at magsisimula na ang ang meeting niya with the Vice President of Top World Airlines. Labag man sa kalooban niya ang suot ng anak, wala na siyang magagawa kundi an payagan ito, kaysa ma late pa siya.

After thirty minutes nasa harapan na sila ng Madge Cafe, kung saan dito ang meeting place nila ni Ciara at ng Vice President ng Top World Airlines.