CHAPTER 7: HIRED

Malalim na ang gabi. Hindi magkandatutong isinuksok ni Ella ang susi sa seradura ng pinto.

"Siguradong nag-aalala na si Sophie." Pakikipag-usap niya sa sarili.

Malalaki ang mga hakbang na tinawid ang kabahayan at tuluy na kumatok sa kuwarto 

Nakalabi, nagmamaktol si Sophie, habang nakatingin kay Ella, na pinagbuksan niya ng pinto. Naiinis siya dahil madalas na niyang hindi nakakasabay sa hapunan ang kaibigan.

Malungkot ang kumain nang nag-iisa.

Agad ngumiti ang bagong dating, sabay sa paghalik sa pisngi ng kaibigan.

“Ano'ng balita?” tanong agad.

“Bakit ang tagal mong dumating? Kanina pa ‘ko hintay ng hintay sa ‘yo.” ganting tanong ni Sophie.

Hindi agad nasagot ni Ella ang kaibigan. Nakatutok ang kanyang tingin sa maletang nasa ibabaw ng kama.

“Aalis ka? Lilipat ka na ba? May nasabi ba akong mali? May nagawa ba akong masama sa iyo? Nagtatampo ka ba dahil hindi agad ako nakakauwi pag umaalis ako?”

Masayang niyakap ni Sophie ang kaibigan.

“Hired na ako as family nurse ng pamilya Madrid na inaplayan ko. Tinawagan na ako ni Ms. Amelia Madrid.” 

Kumalas sa yakap ng kaibigan si Ella.

“O, e, bakit kailangan mong umalis?” ang tanong na hindi itinago ang sama ng loob.

“Napakalayo po kasi ng Palawan, kaya kailangan kong mag-stay in.” 

Natigilan. Nag-alala ang kaibigan kay Sophie.

“Are you sure safe ka do’n? Mababait ba ang mga taong makakasama mo  do’n?”,

“Mabait si Mrs. Amanda Madrid, yung aalagaan ko. Ka-video chat namin siya ng anak niyang babae, noong nag-iinterbyuhan kami. Wala naman siyang sakit, gusto lang ng mga anak niya na nurse ang mag-aalaga sa kanya. Papunta na kasi ng UK ‘yung  uminterbyu sa akin, at doon na raw maninirahan after magpakasal sa boyfriend nitong Briton.”

“Aalis ka na agad? May tiket ka na sa eroplano?”

Tango ang sagot.

“Naikuha na ako ni Miss Madrid ng tiket, papuntang Palawan. Hihintayin naman ako ng kapatid niyang lalake sa airport sa Palawan at isasama sa bahay nila.”

Napaisip si Ella.

“Ano’ng pangalan ng lalaking anak?”

“Victor. Victor Madrid’

“Guwapo kaya?”

“Kung kamukha niya ang kapatid niya, e, siuradong guwapo siya’ Maganda si Miss Madrid, e.”

“Baka ‘yun na ang hero na hinihintay mo,” kinikilig si Ella, “ang iyong twin flame, ang soulmate mo!”

Napangiti si Sophie. Nakaramdam ng magandang pag-asa ang romantikang puso.

“Ano kaya at ganoon nga iyon. Na nasa palawan ang lalaking pangarap ko…”

“Baka si Victor Madrid na nga ‘yun!”

Nagtatawanang nag high five ang dalawa.

Umasam. Umasa.

Hindi na niya makakasama ang kaibigan na nakahiligan niyang alagaan. Ang taong kasama niya sa saya at kalungkutan. Ang nag-iisang tao na pinagkatiwalaan niya ng kanyang mga lihim.

Mapag-iisa na naman siya. Katulad ng madalas na pangyayari sa buhay niya, dahil laging wala ang mga magulang niyang abala sa paghahangad na magkamal ng maraming pera.  

"Huwag kang mag-alala, luluwas ako from Palawan every month" pangako ni Sohie, "tsaka puwede naman tayong mag-video call everyday."

"Magastos."

"Libre naman sa messenger!!"

Huminga nang malalim si Ella. 

"Bakit naman kasi sa Palawan mo pa nasumpungang mag-apply?"

Mahigpit na niyakap ni Sophie ang kaibigan.

"Alam mo naman hinahanting ako ng mga Sandoval, 'di ba? Madali nila akong matatagpuan kung sa NCR ako magtatrabaho."

Nagkibit ng balikat si Ella. Nakabukol pa rin ang sakit ng kalooban sa dibdib nito.

"Maraming koneksyon ang mga Sandoval dito. Maraming puwedeng magtsutsu sa akin."

Ayaw niyang malayo sa kanya ang kaibigan, ngumit mas lalong ayaw niyang mapahamak ito.

"Basta mag-iingat ka do'n ha? At huwag mong kakalimutan ang promise mong video call everyday!"

"Oo naman!"

Hinigpitan pa ni Sophie ang pagkakayakap sa kaibigan na gumanti ng mas mahigpit na yakap sa kanya.

"Mag-send ka agad ng picture ni Victor Madrid, once na magkita kayo."

"I will. Promise."

Dama ng bawat isa ang pagmamahal na kalakip ng yakap nila sa isa't-isa. At ang yakapan nilang iyon ang isa sa mga alaalang maiiwang nakatatak sa kanilang mga puso.

...Hanggang sa muli nilang pagkikita.

                      *******