KABANATA 2 

Bandang alas nuwebe ng gabi, bumalik na ang mag-amang sina Shiro at Raeshin.

Hawak-hawak ni Raeshin ang laylayan ng damit ng kanyang ama at mabagal ang pagbaba niya ng sasakyan.

Because her mom was there, she really didn’t want to go home tonight.

Pero sabi kasi ng Tita Nini niya na sinadyang pumunta ang kanyang mommy rito sa California para samahan sila ng kanyang ama kaya naman kung hindi sila uuwi ay malulungkot raw ang kanyang ina.

Sabi rin ng kanyang ama ay kung hindi sila uuwi ngayong gabi, panigurado ng sasama sa kanila ang kanyang Mommy bukas para sa boat trip nila.

So she had to agree to come home.

Pero medyo nag-aalala pa rin talaga ang bata at malungkot na sinabi "Daddy, paano kung bukas eh magpumilit si Mommy na sumama sa boating natin?"

"She won't" pagtitiyak ni Shiro sa anak.

Sa mga taon ng kanilang marriage life, kahit na laging naghahanap ng paraan si Reeve Carzen para makasama siya nang mas matagal.

Still, she was also sensible enough to know when to back off if he made his feelings clear.

Sa mga memorya ni Shiro, laging sumusunod si Reeve Carzen sa sinasabi niya.

If he said she wouldn’t, then she definitely wouldn’t.

Dahil sa sinabi ng ama ay kahit papaano ay nakampante naman na si Raeshin. Gumaan na rin ang kanyang pakiramdam at nawala ang dating pagkabagot niya kaya naman ay masayang tumalon-talon si Raeshin papasok ng pinto at sinabi kay Manang Carol na gusto niyang maligo.

"Sige na, sige na." Paulit-ulit na sumagot si Manang Carol matapos ay naalala ang bilin ng amo niyang si Reeve kaya naman ay inabot niya ang sobre kay Shiro "Sir, ito po pala, pinapabibigay sa inyo ng inyong asawa na si Ma'am Reeve"

Kinuha ni Shiro ang enveloped at kaswal na nagtanong "Where is she?"

"Ahh.. kasi.. Mukhang umuwi na po ng Pilipinas si Ma'am Reeve, dala-dala niya kasi yung maleta nya kaninang tanghali nung umalis siya. Di po ba siya nagsabi sa inyo?"

Napahinto ang pag-akyat ni Shiro sa hagdan matapos ay lumingon pabalik sa matanda "She's gone back?"

"Yes po."

Shiro Fulvuente hadn’t given Reeve a chance to explain why she’d suddenly come to California, Wala siyang pake at hindi rin siya interesado sa dahilan neto.

Nang malaman niyang umalis na rin ito agad ay pinagsawalang bahala lamang ito ni Shiro.

Ngunit medyo nagulat din si Raeshin nang marinig niya ito, nakaramdam siya ng kaunting pagkadismaya knowing her mom isn't around.

Iniisip niya pa if her mom wasn’t going to tag along on their boat trip tomorrow, maganda rin naman kung kasama niya ang kanyang mommy sa gabi pag uwi nila.

Plus, her hands got sore from polishing the shells, and she wanted her mom to help her finish them!

It had been months since Shiro Fulvuente and Reeve Carzen had seen each other at ngayo'y mukhang naisingit na ng amo niyang si Reeve sa schedule neto na makapunta siya sa California, She had gone to so much trouble just to come, only to not even see Shiro Fulvuente or even her few strands of hair nor his shadow.

Naalala ng matanda ang itsura ng amo niya nang umalis ito, tila ba hindi maganda kaya naman hindi napigilan ni Manang Carol na paalalahanan si Shiro "Sir, nang umalis po si ma'am Reeve eh mukhang hindi maganda ang mood neto and mukhang galit."

Manang Carol had originally thought Reeve Carzen had an urgent matter and rushed back to the Philippines.

Ngayon lang niya nalaman na hindi pala alam ng amo niyang si Shiro na umuwi na ang asawa neto kaya naman she realized something was wrong.

Galit?

Sa harap niya, Reeve Carzen had always been so good-tempered and tolerant.

Nagagalit din pala siya?

This is so new to him.

Hindi gaanong pinansin ni Shiro ang mga eto at ngumiti na lamang saka kaswal na sinagot si Manang Carol matapos ay tuluyan ng umakyat na sa taas.

Pagbalik sa kwarto, akmang bubuksan na niya ang sulat na ibinigay sa kanya ni Reeve Carzen nang biglang tumawag si Honey Warrez.

Pagkatapos sagutin ni Shiro ang tawag ay kaswal niyang itinapon ang sobre at lumabas ng pinto.

Maya-maya, nahulog ang sobre mula sa tabi ng kama papunta sa sahig.

That night, Shiro Fulvuente didn’t come home.

Kinabukasan, nang umakyat si Manang Carol para maglinis ay nakita niya ang sobre sa sahig na nakakalat at agad niya etong nakilala, na iyon ang sulat na pinabibigay sa kanya ng amo niyang si ma'am Reeve kahapon kay Shiro.

Akala niya ay nabasa na eto ni Shiro kaya naman ay maingat at simple niya itong inilagay sa cabinet sa tabi.

...

Pagbaba ni Reeve Carzen ng eroplano at pagdating niya sa bahay ay agad siyang umakyat sa taas para mag-ayos ng mga gamit niya.

Pagkatapos ng anim na taon, naparami rin ang kanyang mga gamit sa bahay nila sa Maynila.

Pero ilang gamit lang ang dinala niya, dalawang set ng pang-araw-araw na gamit at ilan sa kanyang mga propesyonal na libro.

After their marriage, Shiro Fulvuente gave her and their daughter a monthly allowance, which was deposited into two separate accounts.

Isa para sa kanya at isa para sa kanyang anak.

Pero sanay si Reeve Carzen na gamitin ang sarili niyang card sa pang-araw-araw niyang gastos at hindi niya kailan man ginamit ang card ng kanyang anak mula simula hanggang ngayon.

Besides, she loved Shiro Fulvuente so much kaya naman tuwing namimili at kapag nakakakita siya ng mga damit, sapatos, cufflink, kurbata, at iba pa na bagay sa kanyang asawa ay hindi niya mapigilang bilhin ito para sa kanila.

As for herself, due to her work, her daily expenses were low. She was completely focused on her husband and daughter, always wanting to give them the best, so she spent most of the allowance Shiro Fulvuente gave her on them.

Sa ganitong sitwasyon, dapat ay wala nang natitirang pera sa card ngayon.

But for over a year, since her daughter had mostly been living in California with her husband, nabawasan ang mga pagkakataon niyang bilhan sila ng mga bagay bagay.

Ngayon ay may natitira pa ring mahigit tatlumpung milyong pesos sa card na hawak niya.

Shiro Fulvuente wouldn’t bat an eye at that amount, but it was a significant sum for her. Since it was her money naman, hindi na nagpapakipot pa si Reeve Carzen at inilipat na ang pera sa card niya matapos ay iniwan ang dalawang card sa mansion.

Kinaladkad niya ang kanyang maleta, at umalis ng hindi lumilingon pa.

Mayroon siyang isang apartment na hindi kalayuan sa kumpanyang pinagtatrabahuhan niya.

Hindi eto malaki at mga mahigit isang daang metro kwadrado lamang ang sukat.

She bought it four years ago to help a friend who had quit her job, and she’d never lived there before.

Ngayon ay magagamit na ito.

Someone had been cleaning it regular kaya naman hindi marumi at maaaring tirahan pagkatapos ng simpleng paglilinis.

Dahil sa pagod buong araw at halos bandang mga alas diyes na ng gabi, pagkatapos maligo ni Reeve ay bumalik na siya sa kwarto para magpahinga.

"Beep beep, beep beep, beep beep—"

Tumunog ang nakakabinging alarm clock dahilan upang biglaang magising si Reeve mula sa panaginip.

Nablangko ang isip ni Reeve sa loob ng ilang sandali dahil sa hindi boluntaryong pagmulat at pagbangon.

Nang luminaw ang kanyang isip, naalala niya na alas-una na ng madaling araw at alas-siete na ng umaga sa California kung saan naroon si Shiro at ang kanyang anak.

Shiro Fulvuente and her daughter usually had breakfast around that time.

Mula nang sumama ang kanyang anak kay Shiro sa California, karaniwan na siyang tumatawag sa kanyang anak sa mga oras na ito.

but she was usually tired from work and went to bed early, so she set this alarm so she wouldn’t miss talking to her daughter.

When her daughter first went to live in California, she wasn’t used to it and missed her mom terribly, lagi itong gustong tawag ng tawag sa kanya. Pero habang tumatagal ang kanyang pananatili sa California, ang pagmamahal at pagka-miss ng kanyang anak sa kanya sa simula ay naging pagkabagot at pagka-irita.

This alarm was no longer necessary; she was just clinging to it like a dumb.

Nang maisip ito, mapait na ngumiti si Reeve Carzen.

Pagkatapos mag-atubili ng ilang sandali ay binura na ni Reeve Carzen ang alarm clock matapos ay pinatay ang telepono at natulog ulit.

Sa kabilang banda.

Tapos na halos kumain ng almusal si Shiro at Shingshing.

Although Shiro knew Reeve usually called their daughter around this time, he wasn’t always home and didn’t pay much attention.

Ngunit, napansin niya na hindi tumawag si Reeve ngayon but he just ignored it, maybe baka na overslept lamang si Reeve at tatawag ito mamaya. Pagkatapos kumain ng almusal ay umakyat siya sa taas para magpalit ng damit.

Pakiramdam ni Raeshin ay lalong nagiging madaldal ang kanyang mommy at lalo niyang ayaw makipag-usap rito sa telepono.

Nang makita niyang hindi pa tumatawag si Reeve kahit lumipas na ang ilang oras, naisip niya na baka may mga bagay siyang pinagkakaabalahan ngayon kaya busy siya.

Umiikot ang kanyang malalaking mata matapos ay kinuha niya ang kanyang bag at tumakbo palabas ng pinto.

Nang makita ito ni Manang Carol, nagmamadali siyang sumunod "Miss, maaga pa, pupwedeng mamaya ka na lamang umalis!"

Hindi nakinig si Raeshin at masaya lang siyang tumakbo papunta sa sasakyan.

It was a rare occasion that her mom didn’t call at the usual time. If she didn’t leave now, her mom might call later, and she’d have to chat with her again—she didn’t want that!

...

After getting married, pumasok si Reeve Carzen sa Fulvuente Group para roon magtrabaho.

Pumasok siya sa kumpanyang yon noon para kay Shiro.

Ngayon na nakikipag divorce na siya at anumang oras ay magiging opisyal na ang divorce nila ay wala na siyang dahilan pa para manatili sa kumpanyang ito.

Kinabukasan ng umaga, pagdating na pagdating niya sa kumpanya ay agad na ibinigay ni Reeve Carzen ang kanyang resignation letter kay Jamiel Santos.