Chapter 2

Biglang may isang makinis at payat na braso na lumitaw mula sa likuran ni Alyanna.

"Ah——"

"Gusto mong tumakas pagkatapos ng nangyari kagabi?" galit ang tono ni Clark nang sabihin niya iyon.

Hinawakan ni Clark ang likod ni Alyanna na may madilim na mukha at mariing itinulak siya pabalik sa kama. 

Ang kanyang malamig na mga mata ay singlamig ng yelo. Kitang-kita ang galit sa kanya.

"Sino ang nagpadala sa'yo rito? Sabihin mo sa akin! Sino?!” sigaw ulit niya.

"Ahhh.. Hindi ko alam. Wala akong alam! Nakita ko na lang ang sarili ko na nasa kama, katabi ka,” paliwanag ni Alyanna sa kanya.

Nataranta si Alyanna sa malamig niyang mga mata na tila nais siyang kainin ng buhay. Buti na nga lang din at nakapagsalita pa siya.

Ang galit na kitang-kita sa kanyang mga mata ay naputol ang dahil sa pagkabigla niya nang malinaw na makita ang mukha ng babae, "Alyanna, ikaw pala ‘yan?!”

"Oo... P-pasensya ka na. Hindi ko sinasadya. Nakita ko na lang din ang sarili ko sa kwarto na ito,” nanginginig na tinig ni Alyanna habang nagsasalita. "Clark, kung ano man ang nangyari kagabi sa atin, hindi ko iyon sinasadya…”

Pagkarinig nito, mariing kumunot ang makakapal na kilay ni Clark, at ang malamig niyang mga mata ay bumagsak sa balat ni Alyanna na may bakas pa ng pag-ibig. Ang dating hhindi mabasang mukha ni Alyanna ay biglang napuno ng galit.

"Alyanna, isa kang malanding babae! Wala pa akong nakitang babaeng mas masama pa sa'yo! Paano mo nagawa ito, ha?!”

Matalim ang titig niya habang sumisigaw, malamig at mabagsik ang kanyang tinig, ang kanyang mga mata ay parang gustong lamutakin siya at higupin ang kanyang dugo, na para bang nahuli niya ang kanyang asawa habang nakikipagtalik sa kanyang kabit.

Namutla ang mukha ni Alyanna noong mga oras na iyon, at biglang bumuhos ang kanyang mga luha na parang rumaragasang baha.

Paano siya naging masama? Dahil lang sa nagtabi sila sa kama? Masama na agad ang tingin ni Clark sa kanya?

Hindi siya tumabi sa kama niya para sa pera. Hindi siya isang malanding babae na bayaran ng kung sinu-sino.

Isa siyang biktima na planadong scandal, hindi ba’t ganoon ang nangyari? Wala naman siyang alam sa pangyayaring iyon kagabi.

"Alyanna! Bakit ka umiiyak? Anong karapatan mong umiyak sa harapan ko?" Walang bakas ng awa sa gwapo at nakasisilaw na mukha ni Clark.

Ang kanyang mga mata ay parang dalawang espada ng yelo,  na dumuduro sa mga mata ni Alyanna. 

Ang kanyang maninipis na labi ay bumuka, malamig ang tinig, at ang kanyang mga salita ay tila sumaksak sa puso ng dalaga.

"Matapos ang nangyari sa atin, limang taon na ang nakalipas, sinabi ko sa’yo na huwag ka nang magpakita sa akin ulit, hindi ba? Kung hindi, ipaparanas ko sa’yo ang buhay na mas masahol pa sa kamatayan. Hindi ka lang nakinig sa akin, naglakas-loob ka pang tumabi sa kama?! Ibang klase ka rin naman!”

Malinaw at mabagal ang pananalita ni Clark, ngunit ang dating nito ay parang pagsabog ng isang atomic bomb sa tainga ni Alyanna. 

Nang marinig ni Alyanna ang kanyang sinabi, namutla siya sa takot at hindi na nakuhang umiyak pa.

"Lumayas ka rito! Hindi kita kailangan!" Marahas niyang hinila ito pababa ng kama at inihampas sa mukha nito ang sexy na pantulog at maskara.

Nang marinig ni Alyanna na pinapalayaa na siya ni Clark, nakaramdam siya ng ginhawa. Pinulot niya ang kanyang mga damit sa sahig at agad na nawala sa paningin ni Clark noong oras din na iyon.

"Put—ng ina! Bakit nasa iisang kama kami ng babaeng iyon?!"

Habang pinagmamasdan ang aligagang pag-alis ni Alyanna, sinipa ni Clark ang unan sa kanyang paanan sa galit. Hindi niya alam kung bakit siya nagagalit. Dahil sa masama ang kanyang mood, nagsindi siya ng yosi at tumawag sa kanyang cellphone, “ Alfred! Pumunta ka rito!”

Makaraan ang tatlong minuto, humahangos na pumasok si Alfred sa presidential suite ni Clark. Nakasuot si Clark ng itim na nightgown at nakatayo sa harap ng malawak na glass window. Hawak ng mahahaba niyang daliri ang sinindihang yosi habang nakatitig sa labas, hindi gumagalaw.

Sa mga sandaling iyon, bahagyang napigilan ni Clark ang kanyang sarili sa galit, ngunit ramdam pa rin ang lamig sa kanyang presensya na tila nagtataboy siya ng mga tao.

“Boss Clark..” maingat na lumapit si Alfred at tinawag siya, “Nandito na po ako. Ano pong meron?”

“Sino ang nagpasok ng babae kagabi rito sa kwarto ko?” Bahagyang ngumiti si Clark, tila karaniwang tanong lang ito gaya ng "Ano ang schedule ko ngayon?" ngunit halos hindi makahinga si Alfred sa takot dahil sa tanong niyang iyon.

Si Clark Denver Benitez ang hari ng mundo ng negosyo, hawak niya ang kapalaran ng maraming tao. Araw-araw, napakaraming gustong magpakitang-gilas sa kanya. At hindi lahat ay nabibigyan ng chance para gawin iyon.

Gaya ng mga sinaunang ministro na sinusuyo ang emperor, ang pagpapadala ng babae sa kanyang kama ay isa sa karaniwang paraan para makapagpasalamat sa kabutihang taglay niya.

Pero, hindi lamang tinatanggihan ng kanyang amo ang mga babaeng ipinapadala sa kanya kung hindi wala talaga siyang kahit sinong babae sa kanyang paligid buong taon. 

Dahil dito, kumakalat ang tsismis na may problema siya sa pakikipagtalik o di kaya'y bakla siya, kaya wala siyang interes sa mga babae.

“Tinanong kita Alfred, pipi ka ba o bingi? Hindi mo talaga narinig kung anong sinabi ko?”

Matagal nang walang sagot si Alfred kaya bigla siyang nilingon ni Clark, kumikislap ang malamig na liwanag sa kanyang mga mata. Seryoso siya.

“Boss Clark, pasensya na po talaga. Huwag po kayong mag-alala. Aalamin ko agad kung sino ang nagbigay ng babae sa inyo kagabi at ibibigay ko sa inyo ang sagot sa loob ng sampung minuto.” 

Napagtanto ni Alfred noong mga oras na iyon na may malaking pagkukulang sa part niya. Hindi siya naging alisto. Iyan tuloy, may babaeng nakapasok sa kwarto ng kanyang boss na may masamang motibo. 

Ano na lang ang mangyayari sa kanya kung napahamak si Clark?

Alam ni Alfred na sa ganitong simpleng pagkakamali lang kay Clark ay sapat na para matanggal siya. Syempre, hindi niya iyon hahayaan na mangyari.