LOGIN"Wala akong pakialam kung isa kang reporter o isang prostitute, ibigay mo sa akin ang bag mo!" Biglang sumugod si Fidel, umiikot sa likuran niya, at mabilis na inagaw ang kanyang bag.
"Huwag mong kunin ang pera ko sa bag na iyan!" sigaw ni Alyanna habang sumusugod para agawin ang bag niya. "Para sa pagpapagamot ng kapatid ko 'yan! Hindi ka ba man lang naaawa sa kanya, Pa?!” "Lumayas ka rito! Wala kang respeto sa akin!" itinulak siya ni Fidel pagkasabi noon. "Mr. Fidel Suarez! “Tatay ka ba talaga namin? Alam mo, sa mga kinikilos mo ngayon, parang wala lang kami para sa iyo, e.” Ganap nang nawalan ng pag-asa si Alyanna sa ama niyang ang tanging inaalala ay ang makakuha ng pera at hindi ang kalagayan ng kapatid nila. Pinisil niya ang kanyang mga kamao at sumigaw sa kanya nang buong lakas, habang tumutulo ang mga luha, "Bulag talaga sa pagmamahal ang nanay ko para sa iyo nang pinakasalan ka niya! Alam mo, sana hindi ka na lang namin naging tatay!" "Bakit ang liit lang ng perang nandito sa bulsa mo? Ganoon ka na ba kahirap? Ni hindi sapat para ipangpabunot ng ngipin ko!" Binulsa ni Fidel ang laman ng pitaka ni Alyanna at kinuha ang mahigit dalawang libong piso na kulang pa para sa kanya sa sugal. "Alyanna, hindi ba't nagtapos ka ng pag-aaral sa isang sikat na university? Sabi ng Tita Clara mo, limang digit ang sahod mo kada buwan. Nasaan ang pera na iyon? Ibigay mo na sa akin! Ano ba naman iyan, ama mo ako pero pinagtataguan mo ko ng pera?!" Tinadyakan ni Fidel si Alyanna gamit ang matulis niyang leather shoes. Matalim ang tingin ni Alyanna kay Fidel noong mga oras na iyon. "May mukha ka pang banggitin ang university kung saan ako nag-aral. Kung hindi dahil sa’yo, limang taon na ang nakakaraan, hindi sana ako napatalsik sa university na iyon, hindi sana ako nakaalitan ni Clark, at hindi sana ako nag-iisa sa buhay ko ngayon. Kasalanan mo kung bakit ako nasa ganitong sitwasyon!" "Alam mo ba kung gaano kahirap ang buhay ko sa Manila noong mga panahon na iyon? Well, hanggang ngayon naman ay ganoon ang buhay ko pero wala kang pakialam!” "Araw-araw, bukod sa pagtatrabaho ko para mabuhay, kailangan ko ring kumayod para sa pagpapagamot ng kapatid ko, pambayad ng mga utang mo sa sugal, at sahod ni Tita Clara na in the first place, wala naman sana talaga. Tuwing tatawag ka, lagi kang humihingi ng pera sa akin! Ni minsan hindi mo tinanong kung ayos lang ba ako sa Manila! Kung may kinakain ba ko roon o maayos naman ba ang tinitirhan ko!” Tiningnan lang ni Fidel si Alyanna nang walang pakialam. Hindi siya interesado sa mga sinasabi nito. Ang gusto lang niya ay malaman kung nasaan ang ATM card ni Alyanna para makapag withdraw na siya ng pera. Palapit na sana siya at magsasalita para sabihing tigilan na ang madaming satsat at ibigay na ang ATM card. Nang biglang pumasok ang isang message sa kanyang cellphone. Pagkabasa niya ng message, agad nagbago ang ekspresyon ni Fidel. Ngumiti siya, lumapit kay Alyanna, at ipinatong ang braso sa balikat nito. "O, Alyanna, huwag ka nang magalit. Ako na ang may kasalanan. Sobrang nalulong ako sa sugal kaya hindi kita napansin. Patawad." Itinulak siya ni Alyanna palayo habang takot na takot ang mukha, "Anong balak mong gawin sa akin ngayon?” Sa alaala niya, tuwing ganito ang itsura ni Fidel sa kanya, may masamang mangyayari. Noong huli, ibinenta siya nito sa isang mayamang negosyante. Kahit na dumating si Clark sa tamang oras para iligtas siya, nakuhanan na siya ng picture at muntik nang gahasain. Kalaunan, kumalat ang mga picture na iyon sa internet, at pagkatapos ay pinalayas siya ng university kung saan siya nagtatrabaho sa dahilan na ang magulo niyang pribadong buhay ay nakakaapekto sa reputasyon ng paaralan. Sa pag-alala nito, nanlamig ang buong katawan ni Alyanna, nanigas ang puso niya, at galit na galit siyang tumingin sa ama niyang si Fidel, "May utang ka na naman ba sa sugal at gusto mo akong ibenta sa mga mayayamang manyakis bilang maging sex slave nila?” "Alyanna, huwag mo namang isipin na gano'n kasama ang tatay mo. Nag-sorry na nga ako, hindi ba?" Napangiting nahihiya si Fidel, "Ganito kasi, may nakilalang tao si Clara na gustong pakasalan ka. Mayaman daw 'yung lalaki, at kung papayag kang magpakasal, agad siyang magbabayad para sa bone marrow transplant ng kapatid mong si Ashley. Bukod pa diyan, sinabi rin niyang kung magkaanak ka ng lalaki para sa pamilya nila pagkatapos ng inyong kasal, bibilhan ka niya ng mansion sa isang lugar na sobrang mahal ng lupa." "Hindi ako naniniwala na may ganyang kagandang bagay na mangyayari sa akin. Sabihin mo nga ang totoo, ilang taon na 'yung lalaking 'yan?" Mula nang makipaghiwalay siya kay Clark, hindi na siya muling sinuwerte sa buhay man o sa pag-ibig. Nakapikit si Fidel habang nakangising sagot, "Hindi naman siya ganoon katanda, halos 70 years old lang. Biyudo na siya, walang anak, at gusto nang magkaroon ng tagapagmana. Sabi ni Clara, ayon sa hula, ikaw daw ay nakatakdang magkaanak. Kailangan mong magkaanak ng tatlong lalaki bago ka mamatay. Kaya ikaw ang napili nila para maging asawa niya.” Hindi na nakapagsalita pa noon si Alyanna. "Alyanna, may blind date ka ngayong gabi ‘di ba? Mag-ayos ka na at ihahatid kita mamaya." Nang makita niyang sabik na sabik si Fidel na ipamigay siya sa isang matandang mayaman bilang isang babymaker, namula ang mga mata ni Alyanna sa galit at panlalamig ng damdamin, para bang lumubog ang puso niya noong mga oras na iyon.“Hintayin mo ako, babalik ako agad,” biglang sabi ni Clark, dahilan para mabigla si Alyanna.“Huh? Bakit ka babalik ngayon? Hindi ba sabi mo bukas ka pa uuwi?”“Lulutuan kita ng noodles pag-uwi ko. Hindi ba sabi mo, sa’kin pinakamasarap ang luto ng noodles?” sagot ni Clark, kasabay ng malambing at pilyong tawa.Napakunot ang noo ni Alyanna dahil may ibang kahulugan siyang narinig sa tawa nito. Napuno ng inis ang dibdib niya. Dumilim ang mukha niya at pasigaw niyang sabi, “Bastos ka! Ang dumi ng isip mo! Ang tinutukoy ko ‘yung noodles na niluluto mo!! NOODLES!!!”Binaba niya ang tawag, at nang mapatingin siya sa niluluto niyang noodles sa kawali, biglang nawala ang gana niya.Galit na galit niyang hinaplos ang buhok niya, ibinuhos ang noodles sa lababo, saka kinuha ang bag niya. Nagpalit ng sapatos at lumabas ng bahay.“Ang mga babae,” bulong niya sa sarili, “dapat marunong silang alagaan ang sarili nila, lalo na kapag bad mood sila. Kumain dapat sila sa labas, pampasaya rin ‘yon kung
Hindi nagsalita si Jenny, ngunit tumitig nang matagal sa picture sa lapida ni Catherine at tahimik na sinabi sa sarili sa puso niya, “Tita, magpahinga ka na. Poprotektahan ko si Alyanna at Trisha para po sa inyo. Pangako iyan.”May gusto sanang sabihin si Alyanna nang nag-iisa kay Catherine, kaya sinabihan niya sina Fidel at Jenny na maghintay muna sa kotse.Pagkatapos nilang umalis, muli niyang inayon ang tingin sa picture ng yumaong si Catherine sa lapida. Puno ng luha ang kanyang mga mata habang ngumiti at nagsalita, “Mama, ang dala ko pong magandang balita ngayon, rehistrado na kami ni Clark bilang mag-asawa. May biyenan na kayo.”Naisip ni Fidel na may naiwan siya roon kaya bumalik siya sandali; nang marinig iyon ay natigilan siya at tumigil ng ilang hakbang, pinayagang magpatuloy si Alyanna.“Mama, congrats sa pagiging biyenang walang kapantay,” inialay ni Alyanna ang isang baso ng alak sa kanyang inang namayapa at nagpatuloy, “Plano ko sanang dalhin sa iyo ang biyenan mo para
Hinawakan ni Clark ang kamay ni Alyanna, marahang hinalikan ito, at sa mahinahon ngunit seryosong tinig ay sinabi, “Mag-behave ka at hintayin mo ako sa bahay. Babalik ako bukas. Promise ko iyan. Wala na akong pupuntahan after ng business meeting ko.”“Okay. Madali naman akong kausap. Isa pa, alam ko naman na iyon talaga ang gagawin mo. May tiwala ako sa’yo,” tugon ni Alyanna, kagat-labi habang bahagyang tumango.“No biting of your lip, please,” saway ni Clark, may halong biro sa boses. “Hindi ko kayang tiisin ’yan. Baka mamaya, maisipan kong hindi na lang umattend ng business meeting ko at samahan ka na lang dito.”Napangiti si Alyanna at marahang isinandal ang ulo sa balikat niya.Mahal niya ang ganitong klase ng pag-aalaga mula kay Clark, mahigpit, pero may lambing kahit paano.Yumakap nang mas mahigpit si Clark at ilang sandali pa’y tumigil ito, parang nag-aalangan. Ang mga mata niya ay puno ng init, ngunit may halong pag-aalala.“My wife,” bulong niya, paos ang tinig noong mga ora
“Basta’t hindi mo na siya hahabulin kahit kailan Clark, gagawin ko na ang gusto mo,” sa wakas ay napilitang magkompromiso si Wilfred. Alam niyang mas malaki ang kapahamakan kung makakalaban nila ang pamilya ni Clark, kaysa sa simpleng pagpapadala kay Beatrice sa ibang bansa.“Salamat po, Tito Wilfred, sa kabutihan ninyo na pinakita sa akin,” magalang na sabi ni Clark.Bahagyang napangiti nang pilit si Wilfred. “Sobra ka naman, Clark. Ako nga dapat ang magpasalamat sa’yo.”“Kung gano’n,” sabi ni Clark, malamig ngunit mahinahon ang tono, “pag-usapan na natin kung paano haharapin ang pamilya Sy.”Ang boses ni Clark ay kalmado, pero may halong kapangyarihang na hindi pwedeng tanggihan ng kahit na sino man.Dalawang dahilan ang pagpunta niya sa pamilya ni Lou nang gabing iyon. Una, para pilitin si Wilfred na paalisin si Beatrice palabas ng bansa, at pangalawa, para makipag-alyansa sa pamilya nila laban sa pamilya ni Rue.Ang gulong ginawa ng pamilya Sy sa bahay ng mga ito ay naging malina
Sumagot pa si Gilbert sa kanya. “Oo nga.”Dahil doon ay inis na inis na sumagot si Wilfred.“Gilbert, ito’y usaping pamilya namin! Hindi ka kasali rito. Naiintindihan mo ba iyon?!” matigas na sabi ni Wilfred, nilingon si Gilbert na para bang pinapayuhan siyang huwag magsalita nang sobra sa kanya.Nang makita ni Clark si Wilfred na tumuturo kay Gilbert nang malamig, lumubha ang mukha ni Clark. Inilagay niya ang mga binti nang magarang nagtawid, saka malamig na nagsabi, “Kung ganoon, pag-usapan natin ang usaping pamilyang ating pinagkakaabalahan.”“Anong pinagkakaabala nating pamilyang usapin? Ha? Anong sinasabi mo?”Itaas ni Wilfred ang mga kilay at lumingon kay Clark na may pagtatakang mukha. Dito lang niya napansin na ang Clark na kanina’y maamo ay ngayo’y napapalibutan ng malamig na aura, parang espada na hinubog mula sa yelo na libong taon ang tanda, napakalamig na tumusok sa buto. Nanigas siya sa upuan, na tila may napakabigat na bato sa dibdib at hindi makagalaw.Tumitig si Cla
Si Rue ay tumingin sa kanya at nagsalita, “May binayaran ang anak mo para ikalat ang nude photos ko, para rape-in ako. Tapos wala akong gagawin? Hindi pwede! I won't let this go! Naiintindihan mo ba ‘yon? Dad, let's go!”Pinilit sana ni John na ipakasal si Francis kay Rue bilang pagpapakilala ng paghihiganti at balak niyang pag-isahin ang dalawang pamilya para harapin sina Clark at Alyanna. Ngunit hindi niya inasahan na hihindi sa kasal si Francis dahil sa kanyang sexual orientation. Nang maubos ang pag-asa sa kasal, umalis siya nang galit.Dahil sa insidenteng ito, muntik nang mapahiya si Wilfred sa harap ng mga kasamahan. Nang makita niyang marangal na dumating at umalis sina John at ang kanyang anak, napuno siya ng poot at muntik na siyang magsuka ng dugo. Agad niyang iniutos sa katiwala niya si Beatrice sa ospital para gamutin, at pinaalis ang lahat ng mga kasambahay,hindi na niya binanggit pa ang balak na ibalik si Beatrice sa kanilang angkan.Si Lyn, nang malaman ang nangyari,







