CHAPTER 20

"Then, mukhang mahihirapan ako." Kung anu-ano talaga ang sinasabi ng lalaking ito. Hindi lang baduy, weird pa.

"Umamin ka nga---"

"Ano namang aaminin ko?"

"Patapusin mo muna kasi ako! Singit ka nang singit eh!"

"At ikaw naman, sungit nang sungit!" pang-aasar niya.

"Dami mong alam! Umamin ka nga. Nasapian ka ba ng maligno kaya kung anu-ano ang sinasabi mo sa akin ngayon? Naku, baka malala na iyan! Baka kailangan mo na magpagamot sa albularyo. Sasamahan kita. Tara na agad para malunasan ka na!" Hindi ko alam kung matatawa ako sa mga sinasabi ko o maiinis ako dahil walang sense ang mga pinagsasabi ko sa kaniya.

"Of course not. Ikaw lang talaga ang pinili ng puso ko kaya ganito ako magsalita." Corny talaga. Pinili raw ng puso niya. Weird.

Napailing nalang ako sa sinabi niya. "Ba't ba hindi ka pa umaalis? malumanay kong tanong para umalis na siya. Gusto ko na ring bumalik sa kuwarto ko para makapagpahinga at makakabalik lang ako kapag umalis na itong lalaking ito.

"Because you're stil