Okay, Fianna. Si Laya lang 'yan, pwede mo siyang tanggalin para hindi na sasakit ang ulo mo. Sabay na kaming bumaba ni Laya, nakita naman namin agad na handa na rin ang iba. Ang sabi ni Abuela ay hindi na kami mag-uumagahan sa mansyon dahil nagpahanda siya kung saan man kami pupunta ngayon. Lumapit ako kay Abuela at hinalikan siya sa pisngi, wala si Lolo dahil naunang umalis kaya ang kasama ko ngayon ay ang mga pinsan ko, ibang katulong at si Abuela. Sumakay na kami sa malaking jeep, dalawa ang nilabas dahil hindi naman kami kasya sa isa lang. Iyong jeep na nakikita ko rin sa Manila ay siyang ginagamit namin. "Mabuti naman ay maayos na ang suot mo ngayon, Fianna." Bumaling ako sa nagsalita, sinamaan ko ng tingin si Jeanna. Katabi niya si Lucy na parang walang pakealam sa sinasabi niya. Kahit ako ay walang pake sa kanya. "Syempre, baka mainggit ka ulit dahil nakayanan kong suotin ang mga gusto kong suotin. Kaya mo siguro ako sinumbong kay Lolo dahil naiinggit ka? How childish, Jeann
Napahawak ako kay Angela na nasa tabi ko, ramdam ko rin na nilalamig siya. "Tinatanong ko kayo kung ano ang ginagawa ninyo rito," ulit na sabi ni Lazardo."Napadaan lang kami, Lazardo. Babalik na rin kami, tara na Angela." Hinila ko si Angela at nagpahila naman siya ngunit bago pa kami makaalis ay narinig namin ang isang boses na tumawag kay Lazardo."Oh, Lazardo. Naparito ka, tapos na ba ang trabaho mo?" Rinig kong papalapit ang boses ng lalaki sa amin, tumingin ako kay Angela na ngayon ay namumutla na kaya hinawakan ko siya nang mabuti."Umalis na tayo, Fianna." Mahinang sabi ni Angela."May kukunin lang ako, Lorenzo. Napahinto lang dahil may nakita akong dalawang pusa rito—""Pusa? Alagaan natin, Lorenzo!" Masayang boses ng babae. Mas lalo kong idiniin ang hawak kay Angela dahil silang dalawa na ang papalapit sa amin.Sinamaan ko ng tingin si Lazardo, ginawa pa kaming pusa. "Hindi na, Mayne. Kilala ko ang may ari ng mga pusa, ibabalik ko muna ang mga ito sa kanila.""Paano ang kukun
SA ISANG mahabang hapagkainan ay nakaupo ang pamilya ni Aricella at si Igneel. Kaarawan ngayon ni Janette, ang ina ni Aricella. Mapagmataas ang kilay nitong nakapako kay Igneel at halatang namimintas sa paraan ng pagkakatingin. Tahimik ang lahat at hinihintay ang haligi ng tahanan.“Kumusta ang Astral Finance, Aricella? Nakarating sa amin ang balitang hindi maganda ang lagay ng kumpanya niyo,” panimula ni Arman, ang ama ni Aricella, pagkakita sa kaniya. “Nagtayo nga kayo ng Finance Company para mag-handle ng financial problem at solusyunan ito e sa nangyayari kayo ang nagkakaroon ng Financial problem,” patuloy nito habang umuupo.“Astral keep on striving for the better, Papa,” aniya habang iniangat ang baso at uminom ng tubig. “Nagkaroon lang ng maliit na aberya pero maaayos din iyon, para saan pa at nag-aral ako sa Harvard ng Finance Management kung hindi ko iyon mareresolba.”After graduating from a famous American university, Aricella Vermillion went back to the Philippines to accep
SINUKLAY ni Igneel ang buhok niya nang biglang bumalik sa kaniyang isipan ang nakaraan. Ang pamilya niya ang nasa likuran ng naglalakihang establishment hindi lang sa Pilipinas kung ‘di sa iba’t ibang panig ng mundo. His family was the real power behind the Dela Muerte family, the Vandorpe family, and the Del Vecchio consortium.Bilang isang Rubinacci at nag-iisang tagapagmana, kinakailangan niyang sumabak sa isang pagsubok. Hindi ito pangkaraniwan dahil sampung taon ang gugululin niya para lang mapatunayan na karapat-dapat siya para sa posisyon na iyon. Being Rubinacci’s heir wasn’t easy as one two three. He needs to successfully spend ten years under the family blockade.Sa loob ng sampung taon ay kinakailangan na buhayin niya ang sarili at tumayo sa sariling mga paa. He could not support himself by any labor, but begged around like a beggar. He also looked for a job at first, but without exception, he did not get paid in the end. Mula sa Italya ay ipinatapon siya sa bansang Pilipin
PAKIRAMDAM ng manager ay nawalan siya lakas. Kung nasa ibang lugar lang siya ay baka nalugmok na siya sa lupa dahil walang tigil sa panginginig ang tuhod niya. Hindi hihigit sa sampung tao ang mayroong VIP card sa buong Pilipinas, at napagtanto nitong hindi simple ang pagkakakilanlan ni Igneel.Nahihiyang ngumiti ang manager nang tanggapin ang card ni Igneel. Matapos i-scan and VIP card at bayaran ay agad niyang binalot ang kwintas.“Here’s what you purchase. Thank you for coming to Del Vecchio.” Maingat nitong iniabot kay Igneel iyon kasama ang card nito.Tumikhim si Igneel para kunin ang atensiyon ng manager na nakatitig sa kaniya. “Nais kung i-donate ang isang taong sweldo ng isa sa staff mo sa orphanage na ito,” ani Igneel saka binaggit ang pangalan orphanage para sa mga batang may cancer.Gumuhit ang munting ngiti sa mga labi ng manager, “Asahan niyong aasikasuhin ko ito, Sir.”Tumango si Igneel. Siniko naman ng manager ang babaeng staff at pinanlakihan ito ng mata. Wala itong kib
Klarence went to Aricella, kinuha niya mula sa kamay ni Aricella ang kwentas.“This is fake!” sigaw niya. He checked carefully pero mas lalo lang siyang nagulat nang makitang totoo ito. “What? Is it fake or what?” tanong ni Aricella nang tumingin bigla si Klarence kay Igneel ng masama. “Ninakaw mo ba ito?” Nanlaki ang mga mata ni Igneel sa tanong ni Klarence, ganoon din si Aricella.“Anong sinasabi mo, Klarence? Paano naman magagawa iyon ni Igneel?” tanong ni Aricella. Tiningnan siya ni Klarence. “This necklace is not fake at mahal ito. Saan siya kukuha ng pera para bilhin ito. Kaya sigurado akong ninakaw niya ito! Damn it, let’s call the police—”“Nagkakamali ka. Hindi ko ninakaw ang kwentas na iyan. Binili ko mismo—”“Igneel?” hindi makapaniwalang sabi ni Aricella. Alam niyang walang trabaho si Igneel para makabili ng mamahaling gamit pero kung ninakaw niya nga ito para bigyan siya ng regalo ay dapat hindi na niya ginawa. Maraming sumagi sa isipan ni Aricella. “You stole it
Pagkatapos malaman ni Aricella na hindi ninakaw ni Igneel ang kwentas, palihim siyang ngumiti at umaktong kunyari ay galit. She slowly slapped Igneel in the face. “Gumastos ka agad sa walang kwentang bagay, kailangan kitang parusahan.” Umawang ang bibig ni Igneel sa sinabi ni Aricella. “Parusa? Regalo ko iyon sa’yo, bakit ako mapaparusahan?” Lumapit nang bahagya si Igneel kay Aricella nang siyang dahilan ng pag-atras ni Aricella dahil nakaramdam siya ng kaba sa paglapit ni Igneel. “Anong parusa?” bulong ni Igneel na nagpainit lalo sa pisngi ni Aricella. Tinulak niya nang mahina palayo si Igneel, pinakita niya ang kwentas at pinasuot kay Igneel. “I let you wear this, this is your punihsment for spening money and not letting me know about you winning in the lottery.”Igneel plastered a smile on his face, hindi makapniwala sa ginawa ng asawa. Sa sobrang lapit nila ay ayaw niya nang lumayo mula kay Aricella. Hindi niya inasahan na ito ang unang paglalapit nilang dalawa maliban sa araw na
Nang buksan ni Aricella ang pintuan, bumungad sa kanya ang mukha ng kanyang Uncle, ang kapatid ng kanyang ina kasama ang mga kasamahan niya na gustong bumisita kay Arman, ang ama ni Aricella. Nakita ng uncle at ng mga kasama nito na wala si Igneel kaya nagsimula nila itong insultuhin, pinagtawanan na para bang wala lang sa kanila kung gaano nila insultuhin si Igneel. Nakikitawa rin ang ina ni Aricella dahil iniisip niya na tama lang kay Igneel na makatanggap ng insulto, meron man siya o wala. Pero natigil lang din sila nang pumasok bigla si Igneel sa loob ng kwarto.Nabigla ang uncle ni Aricella kaya naman para hindi siya mapahiya, lumakas ang boses niya at tinanong si Igneel. “Sino ka para magbukas agad ng pintuan na hindi kumakatok, hindi ka mayaman tulad namin kaya matuto kang rumespeto! Galing ka nanga sa kalye, ang ugali mo ay asal kalye din!” galit na turan ng Uncle ni Aricella. Sumabay din sa pang-iinsulto ang ibang kasama ng uncle ni Aricella na mga kamag-anak lang din nila.