Chapter 1 : Betrayal

Sobrang lakas ng kabog ng dibdib ko. Excited? Happy? Nervous? Halo-halong ang aking nararamdaman. Ika-dalawang taong anibersaryo namin ng boyfriend ko, at gusto ko siyang sorpresahin. Dahil dito, hindi na nga ako kumatok sa pintuan ng kanyang condo unit.

My boyfriend Felix was shocked to see me, and so was the girl he was making out with. Sa dami-daming babae sa mundo, yung best friend ko pa talagang si Alexzandra ang naging kabit niya. Hindi ko maintindihan ang aking nararamdaman—I felt a mix of anger, sadness, pain and betrayal.

Wala sa sarili kong sinabunutan si Alexzandra, nandidilim ang mga mata ko sa kanilang dalawa. “Tumigil ka na, Leana!” sigaw ni Felix sa akin. Pumagitna siya, at niyakap ang kaibigan kong matalim pa ang titig sa akin. Nakakabwísit! Ang sarap lamutakin ng makapal niyang mukha.

I couldn't control myself anymore. I slapped my boyfriend, hindi naman siya nanlaban. “How could you do this to me, Felix? At sa kaibigan ko pa talaga!” I said to him, the tears keep streaming down my face, halos mabasa na ang mukha ko sa luha.

“Pasensya na, Leana. I lost my sparks, pagod na ako sa relasyon natin, hindi ko alam kung pa'no ko sasabihin sa'yo—”

“Stop Felix! Ayaw ko nang marinig. Ginawa ko naman lahat ha? Kulang pa rin ba?! You promised me na ako lang, bakit ka naghanap ng iba? Edi sana gumawa ka ng paraan para mabalik 'yang kínginang sparks na 'yan!”

“Huwag mo nang ipilit, Leana. Hindi na kita mahal. I love Alexzandra. Sorry kung nasaktan kita, okay?” para akong sinasaksak ng mga salitang lumalabas sa bibig niya, sobrang bigat sa dibdib.

“Get loss, girl” pagsingit pa ni Zandra sa usapan namin, kung makapagsalita siya ay parang wala kaming pinagsamahan. “I despise you! Tinuring kitang kaibigan pero anong ginawa mo?!”

“Hindi lang naman ako ha, si Aliyah alam niya, may sinabi ba siya sa'yo?” I was stunned in her reply. So all this time, lahat sila, niloloko lang nila ako.

“Our. Trio. Is. Now. Over” nangangatal na ang aking boses ngunit pinilit ko pa ring magsalita. I walked out in that room carrying a heavy feeling. I'm hoping that this is all a dream.

Matalim kong tinitigan ang dalawa bago ako tuluyang lumisan sa condong iyon.

Padabog kong sinarado ang pintuan ng kotse ko, at walang takot itong pinaharurot sa kabila ng nanlalabo kong mga mata.

Hininto ko ang aking sasakyan sa tapat ng University of Sto. Tomas kung saan kami unang nagkita ni Felix, kasalukuyang dito rin kami nag-aaral. Ang lahat ng ipinangako niya sa akin ay maiiwan na lamang sa loob ng unibersidad na ito, hanggang doon na lamang iyon.

Marahan akong pumasok, at tinahak ang rooftop upang doon ibuhos ang natitirang sakit sa puso kong durog na durog. Umupo ako sa isang sulok habang nakayuko aking ulo, damang dama ko ang lamig ng hanging tumatama sa aking balat, parang kahapon lamang ay mainit pa ito.

Felix Gallardo was the first guy I took seriously. Maybe this is my karma for all the guys I played with back then. Namumugto na rin ang aking mga mata sa kakaiyak. It's really hard to accept the fact that my two years relationship with Felix will be ended up like this, hindi lang ang relasyon namin ang natapos kundi ang trio na matagal-tagal ko ring naging tahanan.

Just then, someone top me on the shoulder. Hindi ko na napansin ang presensya niyang lumapit sa akin kaya nagulat talaga ako. I suddenly looked up at a guy who is handing me a bottled water and a handkerchief. Tingin ko ay isa lang siya sa mga estudyanteng nabigyan ng scholarship kaya nakapasok dito sa university. “Kunin mo na, punasan mo yung sipon mo” he said to me, genuinely. Kahit na nag-aalangan ay kinuha ko pa rin, wala naman akong choice eh.

“Salamat” tipid kong sagot.

Bigla siyang umupo sa aking tabi, hindi nakatakas sa tainga ko ang malakas niyang pagbuntong hininga na para bang mas problemado pa siya kaysa sa akin. “Why are you crying? Don't tell me na iniwan ka ng boyfriend mo, sa ganda mong 'yan?” natatawa niyang sambit ngunit nanatili lang akong tahimik, nagawa niya pa talagang mambola. Feeling close, amp!

“Sorry” agad siyang napahingi ng despensa sa sinabi ngunit hindi ko iyon tinanggap dahil wala naman siyang kasalanan. Ayaw kong magsungit sa isang tao dahil lang sa broken hearted ako, kaya kinausap ko pa rin siya.

Ngumiti ako, “It's fine, ano nga palang ginagawa mo rito?”

“Wala naman, nagpapahangin lang. You're Leana V. Allegre from class A, right?” tanong niya na siyang tumango nalang ako. I'm one of the most popular girls here, hindi na ako magtataka kung bakit alam niya ang aking pangalan. “Ako si Damian Wayne Paredes” pagpapakilala niya sa sarili bagama't hindi ko naman tinatanong.

Tinanggap ko ang nakalahad niyang kamay kahit na wala naman talaga akong paki-alam kung sino siya, “I have a joke. Matatawa ka'ba kapag sinabi ko na ang tagalog ng 'Be Free' ay Leana?” bigla niyang sambit na hindi ko mawari kung saan niya ba napulot. Sa halip na matawa ay bahagyang napataas ang isa kong kilay,

“Ginagawa mo bang joke yung name ko?” may katarayan kong sambit, inirapan ko siya dahilan upang bahagyang kumunot ang noo niya, “It means laya na, ang hirap namang magjoke sa'yo” naiinis niyang turan ngunit parang balíw lamang akong tumawa.

Ang Corny! Bakit kasi ga'non siya magjoke?!

“Damian, thank you! I appreciate your effort just to cheer me up pero hindi mo naman kailangan gawin iyon” sagot ko.

Ngumiti ito sa akin, “It's not just a joke, gusto kong sabihin sa'yo na 'laya na'. Kung sino man 'yang ex-boyfriend mo na nagpaiyak sa'yo, free yourself from the pain he caused you.” maawtoridad niyang litanya. “Hindi ga'non kadali. He's not the only one who causes pain to me, even my two bestfriends betrayed me” mahina kong saad.

Nadatnan ko na lamang ang aking sariling nagkukwento sa isang estranghero, sinabi ko sa kanya ang lahat ng nangyari—kung paano ako niloko ni Felix at Alexzandra, kung paano pinagtakpan ni Aliyah ang paborito niyang kaibigan sa halip na sabihin sa akin ang totoo.

“I've become a third option in the trio I made.

Noong una, akala ko ay ayos lang na palagi silang pair kapag sinasabi ng teacher namin na 'find a partner for project'. Masaya ako kasi nagkakasundo yung dalawa kong bestfriend. We became trio since then. Hindi lang ako makapaniwala na kakampihan at pagtatakpan ni Aliyah si Zandra even though I was her bestfriend first” para akong bata na umiiyak sa harap ni Damian habang inilalabas ang lahat ng bigat sa aking dibdib.

Walang pag-aalinlangan niya akong ikinulong sa mainit niyang bisig, isinubsob ko ang sarili ko sa kanyang matipunong dibdib. “It's okay, Leana. They didn't deserve you” mapanuyong sambit niya sa akin.

“Sana hindi nalang nabuo yung trio namin kung ganito lang din naman” dagdag ko pa. Naramdaman ko ang kanyang labi na dumampi sa aking ulo, doon lamang ako nabalik sa ulirat. Agad akong kumawala mula sa pagkakayakap namin sa isa't isa, nakakahiya, kíngina!!

“Pasensya na” nahihiyang giit ko.

“It's okay, don't be shy around me. Friends na tayo, Leana. You're not alone, nandito lang ako para sa'yo” kumurba ang ngiti sa aking labi, sana nga kakampi ko siya. Napangisi nga ako nang maisip ang isang ideya, gusto ko siyang gamitin para magpanggap bilang fake boyfriend ko—gusto kong pagsisihan ni Felix ang ginawa niyang panloloko sa akin, ayaw ko namang maging talunan sa harap nilang dalawa ni Zandra

“Damian, can you do me a favor?” mahina kong tanong dito, buong buo na ang aking loob, at wala na ngang makakapigil sa akin.

“Hmm? What is it?”

“Can you pretend as my fake boyfriend? Don't worry, babayaran naman kita, ayaw ko lang na maging talunan sa harap nila Felix at Zandra” umiyak akong muli para magpaawa. I stared at him, directly like I was waiting for his answer.