Chapter 31

Madeline's P. O. V.

Kinabukasan, maaga akong gumising. Parang hindi ko na kaya harapin pa si Raven, gusto ko na lang lumayo sa kaniya. Parang mababaliw ako tuwing naaalala na nahalikan niya ako, nang hindi sinasadya. Ayoko na siyang makita, nakaka-trauma. Feeling ko kapag didikit siya sa akin mahahalikan na naman niya ako. I hate what I felt after that f*cking kiss!

"6:30 am pa lang. Siguro naliligo pa lang 'yon, since 7 am kami umaalis. Magta-taxi na lang ako," bulong ko sa sarili ko habang nagsusuklay ng buhok ko.

Kinuha ko ang aking paboritong shade ng liptint at naglagay sa aking labi. Kinuha ko na ang backpack ko at cellphone saka lumabas ng kwarto. Napansin ko namang tahimik sa sala at kusina kaya mukhang nasa kwarto pa si Raven. Mabuti naman.

Naglakad na ako pababa ng hagdanan, dumiretso ako sa shoe rack at kinuha ang black shoes ko for school na may 1 inch na takong. Nang akmang isusuot ko na ang sapatos ko ay nagulat ako nang marinig ang mabibigat na yapak sa hagdanan. Alam k