Chapter 1 – The Proposal She Never Wanted

Chapter 1 – The Proposal She Never Wanted

“Papa… please tell me this is a joke.”

Parang sumabog ang mundo ni Celine nang marinig ang sinabi ng kanyang ama. Nasa hapag-kainan sila ng buong pamilya, isang tipikal na gabi na puno ng amoy ng pritong isda at sabaw na tinola. Ngunit sa isang iglap, nagbago ang lahat. Ang tinola sa kanyang harapan ay naging mapait, ang pritong isda ay wala nang lasa.

Si Mang Ramil, ang ama niya, halos hindi makatingin sa kanya. Ang mga kamay nito ay nakapatong sa mesa, nanginginig ng bahagya. “Anak…” nagsimula ito, mabigat ang boses. “Hindi biro ang sitwasyon natin. Nalulunod na tayo sa utang. Kung hindi tayo kikilos ngayon, mawawala lahat ng pinaghirapan natin. Bahay, lupa, tindahan, pati ang kinabukasan ng mga kapatid mo.”

Nanlaki ang mga mata ni Celine. Hindi niya alam kung tatawa ba siya sa absurdity o iiyak. “So, Papa, ang solution n’yo… ipapakasal n’yo ako sa isang lalaking hindi ko kilala?”

Napatingin ang lahat sa kanya. Tahimik ang mga kapatid niya, si Lira na bunso, si Anton at si Mara, nakatitig lang na parang mga estatwa. Ang bunso, halos pumatak na ang luha habang nakayakap sa mangkok ng kanin.

“Hindi lang basta lalaki,” singit ng nanay niya, si Aling Marites. May lungkot at desperasyon ang mga mata nito. “Si Liam Alcantara. CEO ng Alcantara Group. Anak, kilala siya, may pangalan, may kayamanan. Kung pumayag ka… masasalba ang pamilya natin.”

Parang binuhusan ng malamig na tubig si Celine. Liam Alcantara. Narinig na niya ito, hindi lang isang beses. Sa balita, sa social media, sa business magazines na minsang nakikita niya sa tindahan. Kilala ito bilang isa sa pinakamakapangyarihang negosyante sa bansa. Matalino, guwapo, pero higit sa lahat—cold, ruthless, walang inuurungan.

“Bakit ako?” halos pabulong niyang tanong.

“Dahil pumayag siya,” sagot ng ama niya, halos hindi makatingin. “At dahil wala na tayong ibang choice. Kung hindi… babawiin ng mga pinagkakautangan natin ang lahat. Anak, wala nang ibang paraan.”

“Papa, this isn’t fair! Hindi ko siya mahal. Hindi ko nga siya kilala!” sigaw ni Celine. Tumayo siya at halos mabangga ang mesa.

Tahimik ang lahat. Ramdam niya ang kabigatan sa mesa. Ang mga kapatid niya, walang masabi. Ang bunso niyang si Lira ay suminghot at bahagyang napaiyak.

“Celine,” malumanay na sabi ng nanay niya, “ginagawa lang namin ito para sa inyong lahat. Ayokong mawalan kayo ng kinabukasan. Hindi kami mapapalagay kung mawawala lahat sa atin.”

Pero hindi siya natahimik. “Eh paano naman ang kinabukasan ko, Ma? Hindi ba ako tao? Hindi ba ako pwedeng pumili kung sino ang mamahalin ko?”

Sumiklab ang luha sa kanyang mga mata, pero pinilit niyang pigilan. Ayaw niyang makita nilang umiiyak siya. Ayaw niyang magmukhang mahina. Kaya lumabas siya ng bahay, hindi na ininda ang malamig na hangin ng gabi.

Sa labas, nakatayo siya sa ilalim ng buwan. Tahimik ang paligid, tanging mga huni ng kuliglig at kaluskos ng hangin sa puno ng mangga ang naririnig. Pero sa loob niya, puro kaguluhan.

Ipapakasal ako… sa isang estranghero. Para lang sa pera? Para lang maligtas ang bahay namin?

Napatingala siya sa langit. Ang buwan ay maliwanag, tila nanunukso. “Kung ito ang destiny ko, Lord… sana bigyan Mo ako ng lakas. Kasi baka hindi ko kayanin.”

Sa likod niya, narinig niya ang yabag ng kanyang kapatid na si Mara. “Ate…” mahina nitong tawag.

Nagpunas si Celine ng luha bago lumingon. “Bakit?”

Yumuko si Mara. “Pasensya ka na. Gusto ko lang sabihin… hindi namin ginusto na ikaw ang magsakripisyo. Pero alam ko rin… walang ibang makakagawa nito kundi ikaw.”

Napangiti si Celine, mapait at pilit. “Swerte naman ako at ako ang napili.”

Lumapit si Mara at niyakap siya nang mahigpit. “Ate… sana maging okay ka. Sana hindi ka saktan ng taong ‘yon.”

Hindi na nakasagot si Celine. Sa halip, niyakap din niya ang kapatid at pumikit.

Kung ito ang kapalit ng lahat… handa na ba talaga ako?

Pagbalik niya sa loob, nakita niyang tahimik ang lahat. Ang ama niya, nakayuko at tila mas tumanda ng sampung taon. Ang nanay niya, nakapikit na parang nagdarasal.

Huminga nang malalim si Celine. “Okay. Kung ito ang kailangan… pumapayag ako.”

Nagulat ang lahat.

“Pero isang bagay lang,” dagdag niya, matatag ang boses. “Kung magkamali siya ng pagtrato sa akin, Papa, Mama… tatayo ako at lalaban. Hindi ako magpapatalo.”

At doon, tuluyang nagsimula ang kwento na hindi niya kailanman pinili.

---