ในระหว่างที่ทั้งสามคนเดินออกมาทำให้แววดาวรู้สึกหน้าเสียเป็นอย่างมาก
"คุณน้า สวัสดีครับ" เสียงของใครบางคนเอ่ยเรียกเอาไว้เเละเป็นคนที่มุกดารู้จักเป็นอย่างดี "น้องมุกก็มาด้วยหรอครับ" ประโยคคำถามทำให้มาเฟียหนุ่มตวัดตามองหน้าหญิงสาวเขม็ง "แล้วนี่นนท์รู้จักหนูมุกด้วยหรอลูก" หญิงวัยกลางคนสงสัย "ครับ มุกเป็นรุ่นน้องของผมน่ะครับ คุณแม่ท่านชอบมุกมากจนอยากได้เป็นลูกสะใภ้เลยแหน่ะ" นนท์พูดหยอกล้อมองใบหน้าสวยไปด้วย "คุณหญิงวิลัยรัตน์ชอบน้องขนาดนั้นเลยหรอ เห็นที่แม่ต้องพาน้องไปเยี่ยมเยียนเสียแล้วสิ" ทั้งสองพูดคุยกันหยอกล้อโดยไม่รู้ว่ามีคนที่กำลังตกที่นั่งลำบากอยู่ข้างๆ "น้องเคยไปทานข้าวที่บ้านผมบ่อยๆ อยู่ครับ คุณแม่ท่านชอบฝีมือการทำอาหารของน้องมาก ยิ่งอยากได้น้องมาอยู่ด้วยรายนั้นน่ะถึงกลับขอให้น้องค้างที่บ้านหลายครั้งเลย" นนท์ยิ่งพูดขึ้นมาเรื่อยๆ "หรอจ๊ะงั้นดีเลย แม่จะชวนน้องไปบ่อย เพื่ออนาคตเราสองคนทำความรู้จักกันไว้มากกว่านี้" เข้าทางเธอถ้าหากลูกชายเธอไม่ดีเธอก็พร้อมประเคนมุกดาใส่พานถวายให้คนดีๆ อย่างลูกชายเพื่อนดูแล "มุกไม่สบายหรอทำไมเงียบๆ คะ" นนท์เอ่ยอย่างเป็นห่วงเพราะรู้มาว่าหญิงสาวตัวเล็กจะชอบป่วยบ่อยๆ และขี้อ้อนมากๆ "เปล่าค่ะพี่นนท์มุกแค่ไม่รู้จะพูดอะไร" เธอตอบออกมาเบาๆ เพราะกดดันกับสายตาอันดุดันของคนข้างกาย "หรอคะพี่คิดว่าป่วยเสียอีก" "ค่ะ มุกไม่ได้เป็นอะไร" เธอยิ้มอ่อนๆ ออกไป แต่ก็ไม่พ้นแววตาจับผิดของนนท์เพราะเขาไม่เคยเห็นหญิงสาวตรงหน้าเงียบแบบนี้มาก่อน "เธอไปรู้จักกันกับมันตอนไหน" มาเฟียหนุ่มพูดเสียงรอดไรฟันข้างใบหูเล็กของเธอราวกับสะกดกลั้นอารมณ์บางอย่าง "งั้นพี่ไปก่อนนะคะตัวเล็ก" นนท์เอ่ยลาพร้อมกำลังจะยีผมคนตัวเล็กด้วยความเคยชินแต่ก็ต้องผละออกเมื่อเห็นอ้อมแขนของมาเฟียหนุ่มโอบเอวคอดเอาไว้ "กลับไปเจอดีแน่" เขาบีบเอวเล็กอย่างแรงเพื่อให้เธอรับรู้ว่าเขากำลังไม่พอใจเธอ "ค่ะ" เธอยิ้มอย่างปกติที่สุดถึงแม้ว่าจะรู้สึกเจ็บก็เถอะ "แล้วนี่วิไม่มาหรอ" หญิงวัยกลางคนเอ่ยถามประโยคสุดท้ายก้อนที่จะแยกกันเพราะใกล้จะเริ่มงาน "คุณแม่ท่านไม่ว่างเลยครับเพราะคุณย่าท่านไม่ค่อยสบายคุณแม่จึงส่งผมมาแทน" "จ้ะไว้ว่างๆ ป้าจะเข้าไปเยี่ยมนะ" "ครับคุณป้า" @ภายในงาน มาเฟียหนุ่มโอบเอวเล็กราวกับแสดงความเป็นเจ้าของตลอดงานก่อนจะโอบเอวเธอไปนั่งแถวโต๊ะหน้าเวที ยินดีตอนรับแขกท่านผู้มีเกียรติทุกท่านที่มาร่วมงานรับรางวัลนักธุรกิจต้นแบบที่ประสบผลสำเร็จในวันนี้นะครับ และแล้วพิธีกรก็ประกาศรายชื่อผู้ได้รับรางวัลนักธุรกิจยอดเยี่ยมและเป็นนักธรุกิจที่รวยที่สุดที่ประสบผลสำเร็จในเรื่องอสังหาริมทรัพย์คนสุดท้ายของงานก็คือมาดามเพรียวร่า "แม่ต้องไปสังสรรค์กับเพื่อนร่วมธุรกิจต่อ ลูกกลับกับน้องไปก่อนนะแล้วแม่จะตามไปทีหลัง" "ค่ะ" เธอตอบออกมาเบาๆ ทั้งที่ใจจริงไม่อยากจะกลับด้วยซ้ำเพราะเธอ..กลัว ระหว่างทางมาเฟียหนุ่มนิ่งเฉยไม่พูดอะไรด้วยซ้ำเขานิ่งราวกับน้ำทะเลที่กำลังรอซัดฝั่งทำร้ายทุกอย่างทีเดียวจนเธอรู้สึกกลัวไปหมด @เพนเฮ้าส์ ตุ๊บ!! เมื่อเข้ามาถึงห้องมาเฟียหนุ่มไม่รีรอกระชากแขนเธอโยนลงบนเตียงคิงไซส์อย่างแรงจนเธอจุกไปหมด "ฮรึก!!" เสียงเล็กสะอื้นไห้เพราะความกลัวตื่นกลัวจากการกระทำของเขา "มีฉันเป็นผัวคนเดียวไม่พอใช่มั้ยถึงต้องระริกระรี้อยากมีผัวอีกคน ห้ะ!!" มาเฟียหนุ่มตะคอกใส่เธอเสียงดังเพราะความโกรธ "ฮรึก มุกอธิบายเรื่องนี้ได้ และมุกกับเขาก็ไม่ได้เป็นอะไรกัน" เธอคลานมาจับแขนเขาเอาไว้แน่นพรางเขย่าเบาๆ เพื่อให้เขาฟังคำอธิบายจากเธอ "หรอ แล้วที่ไปทานข้าวที่บ้านมันและไหนไปค้างที่บ้านมันอีกห้ะ เธอจะอธิบายยังไง!?" "ฮรึก โอ้ย มุกเจ็บ" เธอจับมือเขาไว้เพราะเขาบีบคางเธอแน่นจนรู้สึกเจ็บปวด "มุกบังเอิญเจอแม่เขาที่กำลังจะเป็นลมและมุกก็เข้าไปช่วยเอาไว้แล้วคุณป้าเขาก็ชวนมุกไปทำอาหารทานด้วยกันที่บ้านเพราะลูกชายของท่านไม่ค่อยมีเวลาอยู่ด้วย" "แล้วมุกก็พึ่งรู้ว่าลูกชายท่านคือรุ่นพี่ที่มหาลัยที่มุกเรียนอยู่ ฮึก มุกเจ็บ" เธออธิบายไปแล้วเขายังไม่ปล่อยเธอ "หรอ แล้วเธอจำเป็นต้องไปค้างที่บ้านมันมั้ย จำเป็นมั้ย คงได้มันเป็นผัวแล้วสิท่าถึงต้องไปค้างที่บ้านมันหลายต่อหลายครั้ง?" "ฮรึก มุกไปแค่ไม่กี่ครั้งและที่ไปก็เพราะคุณป้าท่านขอไว้และเขาก็ไม่ได้มาบ้านวันที่มุกไปค้างด้วย" มันก็จริงที่เธอไปค้างที่นั่นแต่เธอไปเพราะคุณป้าท่านขอและเธอก็ไปค้างวันที่รุ่นพี่เธอไม่อยู่บ้านด้วยซ้ำเพราะแม่เขาเหงาที่ลูกชายไม่ค่อยกลับบ้าน ตั้งแต่ที่เธอรู้ว่าท่านเป็นแม่ของพี่นนท์รุ่นพี่ต่างคณะ เธอก็ไม่ได้ไปที่นั่นอีกเลยเพราะมันอาจจะไม่ค่อยดีเท่าไหร่กับการที่ผู้หญิงจะไปกินไปค้างบ้านผู้ชายแต่เธอไปเพราะคุณท่านขอร้องเพราะท่านอยากมีลูกสาว ส่วนเรื่องรุ่นพี่เธอก็แค่คุยกันบางครั้งที่มหาลัยด้วยซ้ำ และเวลาที่พูดคุยกันพี่เขาก็ไม่ได้อะไรเพื่อนเธอก็อยู่ด้วยตลอด "รู้ใช่มั้ยว่าฉันไม่ชอบคนโกหก แล้วทำไมเธอถึงทำ!!" เธอก็รู้ดีว่าเขาไม่ยอมเธอก็ยังทำ "มุกรู้ มุกขอโทษ แต่มุกไม่กล้าบอกเพราะมุกกลัว ส่วนที่มุกไปบ้านเขามุกไปก่อนที่จะอยู่กับคุณด้วยซ้ำ แล้วมุกก็ไม่ได้คิดอะไรกับพี่เขา ฮรึก" "คุณท่านแค่ขอร้องมุกไปทานข้าวและอยู่เป็นเพื่อนแค่นั้นเพราะท่านอยากมีลูกสาว และตั้งแต่ที่มุกมาอยู่กับคุณมุกก็ไม่เข้าไปตีสนิทกับพวกท่านอีกเลย เชื่อมุกนะคะ" "มุกรู้ว่าอะไรควรไม่ควรและตั้งแต่ที่มุกเป็นของคุณมุกก็ตีตัวออกห่างจริงๆนะคะ เชื่อมุกนะ" เขาเขย่าแขนเขาเบาๆ "หึ เธอจะบอกว่าฉันไม่มีสิทธิ์ห้ามเธอใช่มั้ย เพราะก่อนที่ฉันจะรู้จักกับเธอว่างั้น" "..." "ก็ดี กล้าพูดกับฉันแบบนี้เธอก็ต้องยอมรับความเจ็บปวดที่เธอจะได้รับวันนี้ก็เเล้วกัน" "ฮรึก มุกกลัว มุกขอโทษ ไม่เอานะคะ มุกขอร้อง ฮือ" เธอกอดแขนเขาเอาไว้ เธอยังจำครั้งแรกที่เขาขืนใจเธอได้ดีมันเป็นวันที่เธอแทบลืมไม่ลง "อย่าขออะไรในสิ่งที่เป็นไปไม่ได้ และเธอก็ไม่ต้องไปมหาลัยอีกจนกว่าฉันจะอนุญาตให้เธอไปเท่านั้น!!" "ฮรึก มุกขอร้อง มุกต้องไปเรียนพร้อมเพื่อนนะคะ" เธอร้องไห้ออกมาพร้อมขอร้องเขาไปด้วย "หึ เธอคงลืมไปสินะว่าฉันห้ามอะไร และเธอก็ยังกล้าที่จะคุยกับมัน!!" เขาตะคอกออกมาอีกครั้งจนเธอสะดุ้ง "ฮรึกก เพื่อนมุกก็อยู่ด้วยตลอดเวลาที่เขามาคุยด้วย ลูกน้องคุณก็อยู่ตลอดไงคะ" "เธอจงจำไว้คืนนี้ไว้ให้ดีเพราะมันจะเป็นวันที่เธอไม่ได้ออกไปไหนอีกเลย!!" "จำไว้มุกดา!!"เมื่อผู้เป็นภรรยาเดินลงมาจากห้องเพื่อทานข้าวพร้อมหน้าพร้อมตากันทั้งสองครอบครัว"อาหารถูกปากมั้ยคะ" เธอทำอาหารไทยผสมไปด้วยซึ่งบนโต๊ะไม่มีใครเชื่อสายไทยเลยสักคน"ทานได้ค่ะ" ซาเฟียร์เอ่ยขึ้นเพื่อไม่ให้เสียน้ำใจทุกคนบนโต๊ะอาหารทานข้าวกันพูดคุยกันตามประสาคนที่ไม่ค่อยได้เจอกันก่อนจะแยกตัวออกไปวันต่อมาหญิงสาวใช้เวลาจัดของทุกอย่างบนห้องนอนเพื่อเซอไพรซ์วันเกิดของสามีหนุ่มในช่วงที่เขาทำงาน เธอคิดว่าเราคงลืมวันเกิดตัวเองแน่ๆ เพราะสามีหนุ่มทำงานหนักมากขนาดนี้จนเธอนึกเป็นห่วงสุขภาพของเขา "เฮ้อ เสร็จสักที" ร่างเล็กถอยออกมาห่างเพื่อชื่นชมวันเกิดเธอเมื่อเธอลองดับไฟดูเพื่อความเรียบร้อยจนทุกอย่างเป็นไปตามที่วางแผนเอาไว้ เธอใช้เวลาที่เหลือทำธุระส่วนตัวรวมถึงอาบน้ำให้ลูกสาวของเธอบรึ้น!! รถลีมูซีนคันหรูวิ่งเขามาภายในรั้วบ้านก่อนจะปรากฏร่างของสามีหนุ่มเดินลงมาจากรถโดยมีลูกสาวคนสวยวิ่งเข้าไปโอบกอดบิดาเช่นทุกวันฟอด!! ฟอด!!! เมื่ออุ้มลูกสาวแนบอกมาเฟียหนุ่มก็ไม่ลืมหอมแก้มลูกสาวและภรรยาสุดที่รักอย่างเช่นทุกวัน"ขึ้นไปอาบน้ำเถอะค่ะมาเหนื่อยๆ" เธอยื่นแก้วน้ำให้สามีหนุ่มดื่มแก้เหนื่อยก่อนจะกอดหอมจนพอใจและบ
4 ปีต่อมา"หม่ามี๊ขาแด๊ดดี๊มาแล้ว" เบบี๋เด็กหญิงตัวเล็กวัยสามขวบลูกสาวของแด๊ดดี๊เดรร้องเล่นเสียงใสเมื่อรถยนต์คันหรูของผู้เป็นบิดาวิ่งเข้ามาบ้าน"คิดถึงแด๊ดดี๊จังเลยค่ะ" เด็กน้อยได้นิสัยขี้อ้อนเหมือนมารดาไม่มีผิดฟอดด!!! "แด๊ดดี๊ก็คิดถึงเบบี๋เหมือนกันค่ะ" มาเฟียหนุ่มอุ้มลูกสาวคนเล็กแนบอกพร้อมหอมแก้มป่องๆนั้นอย่างหมั่นเขี้ยว"หม่ามี๊ล่ะครับ" เมื่อไม่เห็นผู้เป็นภรรยาออกมารอรับอย่างเช่นทุกวันก็เอ่ยถามอย่างสงสัย"หม่ามี๊บอกว่าจะไปเตรียมอาหารรอคุณลุงตินกับน้าเฟียร์ค่ะ" เด็กน้อยพูดกับบิดาตลอดทางระหว่างที่เดินเข้าไปหาภรรยาในครัว"หื้ม คุณลุงจะมาหรอคะ" เขาไม่ยักรู้ว่าเพื่อนรักจะแวะมาหาเพราะออสตินไม่ได้โทรมาบอก"ช่ายค่ะ เบบี๋ดีใจมากๆเลยค่ะ พี่ออสก้ากับพี่เดซี่จะมาเล่นกับเบบี๋ด้วย" ลูกๆของออสตินและซาเฟียร์อายุห่างกันกับเบบี๋เพียง 1-2 ปีเขาคงต้องหวงลูกสาวมากแน่ๆ เพราะเบบี๋ค่อนข้างสนิทและรักออสก้ามากด้วย"ทำอะไรอยู่ครับที่รัก" มาเฟียหนุ่มปล่อยลูกสาวไปเล่นกับลัคกี้และคนดูแลก่อนจะเดินเข้ามาหาภรรยาและสวมกอดอย่างแผ่วเบาตามประสาผู้ชายคลั่งรักเมียเด็ก"ทำอาหารรอเพื่อนพี่คะ น้องเฟียร์จะแวะมาเล่นด้วย" พู
นี่ก็แต่งงานมาร่วมสามเดือนแล้ว เธอก็ไม่มีวี่แววว่าจะตั้งครรภ์สักทีซึ่งเธอก็ท้อแล้วแหละ"หวังว่าจะชอบนะคะสามี" หญิงสาวคลี่ยิ้มอย่างสุขใจสายตามองดูกล่องอาหารที่เธอเพิ่งทำเสร็จเพื่อเตรียมจะไปส่งอาหารให้สามีที่บริษัทตามเช่นทุกวัน"ไปกันเถอะค่ะ" เธอถือกล่องอาหารเดินขึ้นรถออกไปพร้อมคนดูแล้วเธอRrrr Rrrrr Rrrrrr เทีี่ยวมือถือเครื่องหรูดังขึ้นมาก่อนจะเห็นเป็นเบอร์ของเคอาร์"ว่าไงคะคุณอองเดรอยากได้อะไร" เธอคิดว่าเขาอยากให้เธอเองของไปให้เสียอีก[คุณมุกครับ นายอาการแย่แล้วไม่รู้ว่านายเป็นอะไรรีบมาเลยนะครับ] เมื่อได้รับแจ้งใจเธอถึงกลับตกวูบเมื่อกลัวว่าอีกคนจะเป็นอะไรไป"ค่ะ มุกจะรีบไปเดี๋ยวนี้"เมื่อมาถึงหน้าบริษัทหญิงสาววิ่งลงจากรถทั้งน้ำตาอย่างไม่อายอะไรเพราะจิตใจตอนนี้เธอลอยไปอยู่กับอีกคนแล้ว"ฮรึก อย่าเป็นอะไรนะคะ" เธอรีบกดลิฟต์ขึ้นชั้นสูงสุดของบริษัททันทีเพราะเธอเข็ดแล้ว กลัวว่าเขาจะจากเธอไป"อ๊วก แหวะ อ๊วก" มาเฟียหนุ่มนั่งคุกเข่าโก่งคออาเจียนในห้องน้ำด้วยความเพลียใบหน้าหล่อเหลาซีดเผือดหยาดเหงื่อผุดขึ้นเต็มไปหมดเขาหงุดหงิดตัวเองมากเพราะไม่มีแรงและทำอะไรก็เวียนหัวไปหมด"คุณอองเดร ฮึก ไหวไหม
หญิงสาวเดินเข้าไปจับมือหนาผู้เป็นสามีด้วยใบหน้ายิ้มแย้มและมีความสุขบาทหลวงกล่าวถึงพิธีแต่งงานก่อนทั้งสองจะตกลงปลงใจรักและเคารพกันฉันท์สามีภรรยาที่รักใคร่"I declare that you two are lawful husband and wife from now on. พ่อขอประกาศว่าเจ้าทั้งสองเป็นสามีภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายนับแต่บัดนี้เป็นต้นไป"ทั้งสองประกบจูบกันด้วยความรักท่ามกลางแขกเหรื่อที่มาร่วมงานตึก ตึก ตึก เสียงฝีเท้าหลายคู่เดินเข้ามาภายในงานและเป็นใครไปไม่ได้นอกจาก ท่านแคสเซียส ผู้นำองค์กรมาเฟียที่เขาและออสตินอยู่ร่วมองค์กร"congratulations i wish both of you love each other for a long time very happy" [ยินดีด้วย ขอให้ทั้งคู่รักกันนานๆ มีความสุขมากๆ]"Thank you very much" หญิงสาวขอบคุณกล่าวอย่างสุภาพเมื่ออีกฝ่ายอวยพร"It is a great honor for you to join our auspicious event." [รู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่งที่ท่านมาร่วมงานมงคลของเรา]"Don't be inconsiderate because I'm happy to come and bless you." [ไม่ต้องเกรงใจเพราะฉันยินดีมาร่วมงาน]งานแต่งงานถูกจัดถึงช่วงบ่าย และมี After Party ย้อนหลังงานสละโสด"ถึงเวลาสาวเจ้าบ่าวเจ้าสาวเ
เช้าวันต่อมาช่วงเช้านี้เธอต้องรีบแต่งตัวเพื่อไปโรงพยาบาลซึ่งอีกคนนัดหมอไว้ให้แล้ว"กลัวหรอ" มาเฟียหนุ่มเอ่ยถามเมื่อเขาสัมผัสถึงมือที่เย็นเฉียบของเธอ"นิดหน่อยค่ะ กลัวเข็ม" เธอกลัวเข็มเป็นชีวิตจิตใจยิ่งไม่อยากมาแตะโรงพยาบาลเลยสักครั้ง"เชิญคุณมุกดาค่ะ" จากอาการที่เราสอบถามและตรวจไปก่อนหน้านี้ปรากฎว่าคุณมุกดามีอาการป่วยซึมเศร้า "..." ร่างเล็กเงียบไปทันที เธอเป็นซึมเศร้าหรอ เธอก็ใช้ชีวิตปกตินิไม่ต้องกังวนนะคะคุณมุกดาเป็นแค่ระยะแรกทานยาสม่ำเสมอก็จะหายเป็นปกติค่ะ ส่วนที่คุณมุกดาบอกว่าใช้ชีวิตปกติคืออาการแค่แรกเริ่มค่ะอาจจะไม่รู้ตัว ".."อาการพวกนี้ถ้าปล่อยไว้นานๆ อาจจะถึงขั้นฆ่าตัวตายก็ได้ค่ะเพราะงี้เราถึงต้องรีบรักษากึก! ประโยคนี้ทำให้เธอนึกไปถึง..วันที่ฆ่าตัวตายเธอเพียงแค่คิดว่าอยากตามลูกในครรภ์เธอไปแค่นั้น และไม่ได้คิดไปถึงวันที่เธอป่วย"เดี๋ยวหมอจะให้ยาไปทานนะคะ และย้ำว่าให้ทายสม่ำเสมอและที่สำคัญคนไข้ห้ามเครียดนะคะ ไม่ว่าจะผ่านเรื่องเลวร้ายอะไรมาสู้ๆ และยิ้มรับไว้นะคะ" มาเฟียหนุ่มที่ได้ยินเรื่องทุกอย่างที่หมอพูดก็ฉุกคิดว่าตัวเองเป็นต้นเหตุที่ทำให้เธอเป็นแบบนี้แน่ๆ เพราะที่ผ่านมา
เมื่อตัวเองปลดปล่อยอารมณ์สวาทเสร็จสิ้นมาเฟียหนุ่มก็ย่อตัวลงไปโอบอุ้มหญิงคนรักขึ้นมาแนบอกและวางเธอลงช้าๆ อย่างอ่อนโยนตรงอ่างอาบน้ำที่เตรียมเอาไว้"อ๊ะ!" เธอถูกจับคว่ำหน้าลงโดยใช้มือค้ำไว้ที่ขอบอาบโดยมีอีกคนช้อนหลังเธออยู่แจ๊ะ แจ๊ะ แจ๊ะ นิ้วเรียวยาวถูกสอดเข้ามาในกายเธอเพื่อช่วยให้เธอผลิตน้ำหวานออกมาเพื่อจะได้ง่ายต่อการสอดใส่ เพราะที่ผ่านมาห่างเรื่องอย่าว่ามานานพอสมควรแผล็บ แผล็บ แผล็บ จู่เขาก็สอดแทรกเรียวลิ้นเข้ามาดูดดึงร่องสาวของเธอจนร่างเล็กบิดเร้าอารมณ์"อ๊าๆ มุกเสียว อื้อ~" ยิ่งเมื่อเขารัวลิ้นเธอก็แทบทรงตัวไม่ไหวแล้ว"หึ เธอต้องเสร็จจากอย่างอื่น" มาเฟียหนุ่มหยัดตัวขึ้นมามทิหนาชักรูดกายใหญ่เพื่อเตรียมสอดใส่ นิ้วเรียวยาวลูบไล้กายสายของเธออย่างหยอกล้อ มือล็อคสะโพกเล็กทำไงแน่นและค่อยๆกดแก่นกายใหญ่เข้าไปในกายเธอช้าๆ"อ๊ะ มะ..มุกอึดอัด" ความรู้สึกแรกที่เกิดขึ้นคือความเจ็บแต่ไม่มากเท่าตอนที่เธอมีอะไรกันกับเขาครั้งแรก แต่ความเจ็บครั้งนี้เพียงเพราะเธอห่างหายจากเรื่องอย่าว่าไปนานและเมื่อเขากดเข้ามาเรื่อยๆ เธอก็อึดอัดอยากจะให้เขาขยับเพื่อให้เธอคลายความอึดอัดนี้ส๊วบ!! เมื่อกายใหญ่ถูกสอดเข้าไ