ปัง!
หญิงสาวหนึ่งในหกคนวิ่งไปหยิบปืนที่มันอยู่ที่พื้นขึ้นมาลั่นไกเรียกร้องความสนใจกลับมาทางนี้ และมันได้ผลสายตาหลายคู่จับจ้องมาที่เธอ มือที่สั่นเทาของเธอโยนปืนทิ้งไปและกลับมานั่งลงกับเพื่อนที่เดิม “มีปัญหาอะไร!” “มีใครจะมีปัญหาอะไรอีกไหม กูจะได้ฆ่าทีละตัวเลย”เจอาร์และชายอีกสามคนเดินมาที่หญิงสาวทั้งหก พวกหล่อนนั่งกอดกันตัวสั่นเทา เกรงกลัวคำขู่ของพวกเขาอย่างมาก “นายยยย~”ในขณะเดียวกันแพคทริคจะเดินไปรวมกับคนอื่นเพราะอีกสิบห้านาทีก็จะถึงเวลาที่นัดหมายต้องรีบจัดการทุกอย่างให้เรียบร้อยแต่ก็ถูกนินิวที่คุกเข่าอยู่รั้งเอวไว้ เหมือนว่าเธอจงใจดึงเสื้อลงพอให้มองลงไปเห็นเนินอกอวบอิ่มที่มีร่องรอยที่เขากระทำไว้จางๆ เขาจึงเบือนหน้าหนี มันน่าหงุดหงิดที่เขารู้สึกบางอย่างขึ้นมา “ฉันอยากกลับไปกับนาย~”น้ำเสียงออดอ้อน มือบอบบางสัมผัสกับแก่นกายที่อยู่ภายใต้กางเกงยีนส์ตัวหนาทำให้เขาหันมามองดุ สายตาอ้อนวอนสบตากับเขา ปลดกระดุมกางเกงและรูดซิปลง กางเกงยีนส์และกางเกงชั้นในของมาเฟียหนุ่มถูกดึงลงมาเล็กน้อย น่าเซอร์ไพรส์กว่าที่คิดเมื่อแก่นกายขนาดใหญ่ตื่นตัวแล้ว เขาไม่พูดอะไร ไม่รู้ทำไมเขาถึงยอมง่ายๆ ทำให้เขาเรียบร้อยเขาจะยืนยันเหมือนเดิมหรือเปล่าแต่ก็ต้องลอง นัยน์ตาของเขายังแฝงไปด้วยความโหดเหี้ยมใบหน้าเฉยชาจนคาดเดาอะไรไม่ได้ มือเรียวชักรูดท่อนเนื้อ ปลายลิ้นทำหน้าที่โลมเลียแม้กระทั่งซอกขาลากไล้มาที่พวงสวรรค์และรอบแก่นกายขนาดใหญ่ที่โอบล้อมไปด้วยเส้นเลือดปูดโปนจนมันเปียกแฉะไปด้วยน้ำลาย คนโดยกระทำหอบหายใจแรงขึ้นเรื่อยๆ ดวงตากลมโตจ้องแก่นกายขนาดใหญ่กว่าข้อมือตัวเอง เธอกลืนน้ำลายอึกใหญ่ลงคอ รวบรวมความกล้าทั้งหมดครอบริมฝีปากให้แก่นกายเข้ามาอยู่ในโพรงปาก มันเข้ามาลึกจนรู้สึกพะอืดพะอม มือข้างหนึ่งถกชายเสื้อเชิ้ตเขามากำไว้แน่น หัวใจดวงน้อยเต้นตึกตักทั้งตื่นเต้นและกลัวไม่ได้ผล กลัวว่าเขาจะให้ทำไปเพราะแค่รำคาญ นี่เป็นครั้งแรกแต่จะทำให้ดีที่สุดถ้าทำให้เขาติดใจได้ก็จะดีมาก “อ่าส์”แพคทริคคำรามเบาๆ โพรงปากอุ่นร้อนที่ขยับเข้าออกด้วยความเงอะงะสร้างความเสียวซ่านให้เขาอย่างมาก สายตาหยาดเยิ้มผสมกับคราบน้ำตาของเธอที่ช้อนสายตามองมามันยิ่งปลุกอารมณ์กระสันให้พลุ่งพล่าน “ซี๊ดดด"ทำไมเขาจะไม่รู้ว่านี่คือมารยาร้อยเล่มเกวียนของผู้หญิงที่ใช้โน้มน้าวให้เขาใจอ่อน เขาไม่ใช่ผู้ชายหน้าโง่ที่จะตามผู้หญิงไม่ทันแต่เขาเคลิบเคลิ้มไปกับการปรนเปรอของเธอ ความรู้สึกแปลกใหม่ที่ได้สัมผัสมันยากจะพรรณนา ปล่อยปืนที่ถือในมือให้หล่นลงที่พื้น มือหนาสอดเข้าไปขยุ้มกลุ่มผมสีดำสนิทไว้แน่น เสียวซ่านจนแทบจะยืนไม่ไหว “อ๊าา”เขาหอบหายใจแรงขึ้นกว่าเดิม เลือดในกายสูบฉีดพลุ่งพล่าน นินิวสัมผัสได้ถึงความพึงพอใจที่แสดงออกมาทางสีหน้าของเขาและเม็ดเหงื่อที่ผุดออกมาตรงไรผม เธอเรียนรู้เร็วและขยับศีรษะให้เร็วขึ้น เสียงลามกจากการขยับเข้าออกปลุกสัญชาตญาณดิบของทั้งคู่ให้ลุกโชน ทว่าทั้งคู่ไม่ได้อยู่กันแค่สองคน เสียงเจาะแจะของโพรงปากที่กลืนกินแก่นกายมันทำให้หลายคนตรงนั้นมองมา “มองทำเหี้ยอะไรกัน หันหลังไปให้หมด”เป็นขุนพลที่ตวาดใส่หญิงสาวทั้งหกอย่างเดือดดาล ไม่ใช่แค่โมโหพวกหล่อน แต่โมโหแพคทริคด้วยไม่คิดว่าจะใจอ่อนง่ายขนาดนี้ “ไอ้เหี้ยเอ้ย! ไม่มีสัจจะในหมู่โจรจริงๆ ไอ้สัส!”เจอาร์สถบคำหยาบอย่างหัวเสีย เขาเตะร่างของชายที่นอนจมกองเลือดที่พื้นเพื่อระบายอารมณ์ไปหลายๆครั้ง แต่ไม่ได้ช่วยให้แพคทริคหันมาสนใจเลยแม้แต่น้อย “มันเสร็จแล้วโทรไปบอกกูด้วยนะ”เคลีสบอกกับอีกสามคนเบาๆ เกรงว่าจะรบกวนเวลาอันมีค่าของน้องรัก ทั้งสี่คนมองหน้ากันแต่ไม่พูดอะไร พวกเขาอ่านความรู้สึกผ่านสายตาของกันและกันออก ก่อนที่เคลีสจะเดินออกไปรอข้างนอกด้วยความหงุดหงิด เสียงรอบข้างมิอาจทำให้นินิวเสียสมาธิได้ เธอสนใจแต่ชายหนุ่มตรงหน้า หากทำให้เขาพอใจมากที่สุดรางวัลใหญ่ในครั้งนี้คือการรอดออกไปจากที่นี่ซึ่งเธออยากได้มันมาก “อ๊าา~”เขาเปล่งเสียงครางกระเส่าลั่นอย่างเก็บไม่อยู่ ซาบซ่านไปกับรสสวาทที่หญิงสาวปรนเปรอ นานหลายนาทีที่เธอปล่อยให้น้ำลายไหลเปรอะเปื้อนปลายคางมนยืดยาด มือเรียวจับพวงสวรรค์ ขยับศีรษะเข้าออกเร็วกว่าเดิม อีกทั้งยังใช้ลิ้นสัมผัสท่อนเนื้อในโพรงปากจนรับรู้ได้ถึงการกระตุกถี่ๆของเขา ปฏิกิริยาตอบสนองอัตโนมัติว่าพอใจอย่างมากคือมือหนาที่ขย้ำศีรษะเธอแรงขึ้น “จะแตกแล้ว ซี๊ดดด” อ๊อก! อ๊อก! อ๊อก! “อื้อ!”ชายหนุ่มกัดริมฝีปากตัวเองแน่น มือหนาข้างหนึ่งจับปลายคางมน อีกข้างยังขยุ้มกลุ่มผมของเธอแน่น เป็นฝ่ายอัดกระแทกแก่นกายสวนไปถึงลิ้นไก่ในห้วงอารมณ์สุดท้าย จนหญิงสาวจะอาเจียนออกมาอยู่รอมร่อ เธอจิกเล็บลงที่ขากางเกงยีนส์ของเขา เนื้อผ้าที่หนาทำเล็บเกือบหัก “อ่าส์”น้ำรักสีขาวขุ่นถูกปลดปล่อยออกมา มาเฟียหนุ่มเชิดใบหน้าคำรามด้วยความชอบใจ เสียงหัวใจเต้นระรัวคละเคล้ากับเสียงหอบหายใจของเขาสร้างความรู้สึกดีใจให้กับนินิวอย่างมาก ด้วยความรู้งานเธอกลืนน้ำรักในปากลงคอไปอย่างรวดเร็ว นินิวผละริมฝีปากออกมาแล้วถอนหายใจหนักๆอย่างโล่งอก สูดลมหายใจรับอากาศดีๆเข้าปอด เธอถกเสื้อที่ตัวเองสวมใส่อยู่มาเช็ดปากลวกๆและทำความสะอาดแก่นกายให้เขา ก่อนจะสวมใส่กางเกงให้เหมือนเดิมและดันตัวลุกขึ้นมาสบตากับมาเฟียหนุ่ม “ข้อเสนอของเธอหวังว่าเธอจะไม่ลืมนะ แล้วฉันก็หวังว่าเธอจะไม่ลืมที่ฉันขู่ไว้ด้วย”นัยน์ตาของเขาแฝงไปด้วยความโหดเหี้ยมมากกว่าตอนที่ขู่ตอนแรก ต่อจากนี้ถ้ามีอะไรหลุดจากปากนินิวเขาจะปลิดชีพเธอแบบไม่คิด “อือ”นินิวแสดงความดีใจออกไปทางสีหน้า แววตา ท่าทาง เธอขอบคุณเขาโดยการเข้าไปกัดริมฝีปากเขาเบาๆอย่างยั่วยวน เขาประกบจูบเธออย่างดูดดื่ม สอดมือหนาเข้ามาบีบขย้ำหน้าอกในเสื้อสอดเข้าไปในบราเซียร์ ปัง! “กูต้องรอพวกมึงเอากันด้วยไหม” เสียงปืนและน้ำเสียงประชดประชันของเจอาร์รั้งสติของแพคทริคให้กลับมา เขาผละจูบออกมาและหยุดการกระทำนั้น ใช้หลังมือเช็ดปากลวกๆ ก่อนจะหยิบปืนที่พื้นและเดินไปหาเจอาร์ “คะ…คุณ ฉันขอ….”หญิงหนึ่งในหกคนคลานเข้ามาหาแพคทริค เธอพูดไว้แค่นั้นแต่แววตาของเธอเป็นประกายทำให้แพคทริครับรู้ได้ว่าหล่อนต้องการอะไร “แค่นินิวคนเดียว” พลั่ก! เท้าของแพคทริคถีบไปที่ไหล่ของหญิงสาวคนนั้นไม่แรงนักแต่เธอหงายหลังไป นอนสะอื้นไห้อย่างสิ้นหวังซึ่งก็ไม่ได้รับความเห็นใจจากแพคทริคแม้แต่น้อย ‘โคตรเลว’เพียงแค่คิดในใจไม่กล้าเปล่งวาจา ตอนนี้เธอยังไม่กล้าปากดี “ไป! ลุก!” “เธอ ช่วยพวกฉันด้วยสิ อึก…นะๆๆๆ”นินิวถอยหลังหนี สายตาน่าเวทนาของพวกหล่อนมันทำให้นินิวนึกสงสารแต่เธอไม่ได้มีอำนาจขนาดที่จะขออะไรมากมายได้ขนานนั้น นินิวพ่นลมหายใจออกมาเบาๆ รู้สึกหนักใจเล็กน้อยที่จะต้องพูดแบบนั้นจริงๆ “ฉันบอกไปแล้วนะว่าฉันไม่รับปาก ฉันช่วยแค่ตัวเองเท่านั้น ขอโทษด้วย” “แต่พวกฉันก็มีส่วนช่วยชีวิตเธอนะ อย่าทำกับพวกเราแบบนี้สิ….” “ฉันบอกตั้งแต่ต้นแล้วไงว่าไม่รับปาก”นินิวรีบตวาดกลับ “ทำไมเธอ….” “เงียบ!”แพคทริคตวาดข่ม เสียงสะอื้นไห้ของหญิงสาวทั้งหกดังระงมอีกครั้ง เหมือนฟ้าผ่ากลางใจ พวกหล่อนหมดหวังอีกครั้ง “ลุก! ได้เวลาแล้ว”เสียงตวาดดุให้ทั้งหกลุกขึ้น เรียวขาสั่นเทาของหญิงสาวทั้งหกค่อยๆก้าวออกจากห้องไป “นายแล้วฉันต้องทำไงต่อ ให้ฉันช่วยไหม ฉันว่าฉันเหมาะกับการเป็นแม่เล้านะ” “อยู่เฉยๆ รออยู่นี่ห้ามไปไหน ไม่งั้นตาย”แพคทริคหันมาตวาดอย่างเอือมระอา แต่นินิวก็ไหวไหล่อย่างไม่สะทกสะท้าน “แล้วจะกลับยังไงอ่ะ จะกลับตอนไหน ฉันง่วงแล้ว อยากอาบน้ำด้วย ร้อน วันนี้มีซีรี่ย์เรื่องโปรดออนด้วยอยากดู” “น่ารำคาญ ตอนมามายังไง ตอนกลับก็กลับไปแบบนั้นแหละ”กลายเป็นว่าแพคทริคเป็นคนที่โดนล่ามเสียเอง แพคทริคนั่งอยู่บนโซฟาขนาดพอดีกับตัว โดยที่แขนของเขาถูกกุญแจมือพันธนาการไว้ทางด้านหลัง มีผ้าปิดดวงตาคมกริบไว้ ภายใต้ความมืดมิดยิ่งทำให้ตื่นเต้น เรือนร่างกำยำเปลือยเปล่าของเขามีมือเล็กลูบไล้พานให้ร่างกายตื่นตัว ไรขนอ่อนลุกชูชันทั่วร่าง“หิวนมเมียหรือยัง”มือบางชักรูดแก่นกายเกินมาตรฐานชายไทยอย่างเบามือ สัมผัสจากมืออุ่นๆทำให้เท้าของมาเฟียหนุ่มจิกเกร็ง“หิวมาก อย่าทรมานผัวนะ”เพียะ!“อ๊าาา”แพคทริคครางเสียงกระเส่าเมื่อร่างกำยำถูกฟาดด้วยแส้หนังเบาๆ ที่แผงอก ซึ่งก่อนหน้านี้เธอฟาดมาแล้วหลายครั้งจนเขาแสบซ่านไปทั้งตัว แต่เขาก็ยินดีที่จะโดนมันอีกร่างเล็กเปลือยเปล่าอ้าขาคร่อมลำตัวแพคทริคใช้กลีบอวบนูนถูไถไปกับแก่นกาย ยิ่งส่วนนั้นเสียดสีกันมันยิ่งกระตุ้นให้เธอรีบดันหัวเห็ดแดงก่ำเข้ามาในร่องสวาทจนสุดความยาว“อ๊าาา”เสียงครางกระเส่าดังออกมาโดยพร้อมเพรียงกันระงมห้องนอน ทั้งคนปรนเปรอและคนถูกปรนเปรอต่างอารมณ์พลุ่งพล่าน เธอจึงยื่นอกอวบไปป้อนยังปาก ในขณะที่ร่องสวาทขยับเข้าออกรูดกลืนแก่นกายอย่างเนิบนาบร่างกายของเธอกลับมาปกติ หมอก็อนุญาตให้มีได้แล้ว แต่กลับไม่
แพคทริครับกล่องของขวัญจากบีน่ามาให้นินิว เมื่อนินิวรับมาเปิดกล่องออกมามันเป็น ไปตามคาด สร้อย กำไร ต่างหูรูปงู รูปทรงของมันสวยงามนินิวเองก็ถูกใจไม่น้อย “เป็นไง”“ได้แซะเมียนี่มีความสุขมากมั้ง”“ราคาแพงนะ หอมผัวหน่อยสิ”นิ้วชี้สะกิดแก้มสากตัวเองรอให้แฟนสาวหอมแต่เธอกลับหยิกเบาๆ“มาดื่มกันดีกว่ามา”นินิวยกแก้วเครื่องดื่มขึ้นมารอให้ทุกคนชนแก้วด้วยกันเคล้ง!“หมดแก้ว!”แก้วเก้าใบชนกันเสียงดังก่อนที่แต่ละคนจะกระดกเครื่องดื่มลงคอไปอย่างรวดเร็ว“เออพวกมึง แล้วสิ่งที่กูเคยขอไปว่าจะรวมสองแก๊งเข้าด้วยกันนี่เอายังไง”“มันต้องน่าสะพรึงกลัวมากแน่ๆเพราะแต่ละคนสุดๆกันทั้งนั้น”บีน่าบอกออกมา“รวมไหม แถลงข่าวด้วยไหม เดี๋ยวเอาขึ้นหน้าหนึ่งให้”“มีนักข่าวขี้เสือกอยู่ด้วยวะ”เจอาร์ปรายตาไปมองธามแต่ก็รู้ว่าธามแค่กระเซ้าเย้าแหย่“เดี๋ยวกูตั้งโต๊ะแถลงข่าวให้เอาไหม”“เก็บแม่งจะดีไหม…ซี๊ดด”จู่ๆเจอาร์ก็รู้สึกแปลกๆ เผลอซี๊ดปากเสียงกระเส่าอย่างลืมตัว ทำให้เขาเป็นจุดรวมสายตา ทุกคนมองมาด้วยความประหลาดใจ เจอาร์เองก็ไม่ต่างกันนัก“มึงเป็นอะไร ไอ้เจ”ขุนพลถามด้วยความสงสัยเมื่อเจอาร์เหงื่อเริ่มผุดออกมาตามกรอบโ
สองเดือนต่อมาคฤหาสน์แพคทริค“ไอ้ตัวเล็กของแด๊ดหลับง่ายที่สุด”หลังจากเจ้าตัวเล็กทานนมจนอิ่ม แพคทริคก็กล่อมพิ้งค์พลอยจนหลับไปอย่างง่ายดายภายในไม่กี่นาที เขาวางลูกน้อยลงในที่นอนอย่างเบามือ ยืนดูลูกหลับต่ออีกพักใหญ่ ไม่มีเบื่อ“ละมุนเนอะ”เสียงของนินิวที่ดังมาทางด้านหลังทำให้แพคทริคยิ้มกริ่มแพคทริคไม่เคยคิดเลยว่าตัวเองจะละมุนละม่อนได้ขนาดนี้เขาเองก็แปลกใจที่ตัวเองมีลูกแล้วเปลี่ยนไปขนาดนี้~ฟอด~นินิวเข้าไปสวมกอดแฟนหนุ่มทางด้านหลัง หอมหนักๆที่แก้มสากเพื่อเป็นรางวัลให้แพคทริค“เฮียน่ารักจนทนไม่ไหวเลยหรือไง”“ขอบคุณเฮียมากที่ช่วยแบ่งเบาภาระนิว”“มันเป็นหน้าที่ผัวและผัวที่ดีอย่างเฮียก็ต้องช่วยเมียที่ดีที่สุดเลี้ยงลูก”“น่ารักที่สุด”หยิกแก้มสากเบาๆด้วยความเอ็นดู“วันนี้ได้ฤกษ์งามยามดี เดี๋ยวเพื่อนเฮียมาหาลูกนะ”“นิวก็นัดธามไว้แล้ว”“เมื่อไรลูกจะพูดได้”“ใจเย็นก่อนไหมพ่อ”“ทำยาเร่งดีไหม”“เดี๋ยวตบคว่ำเลย”สีหน้าหน้าแปรเปลี่ยนเป็นจริงจัง ทั้งๆที่รู้ว่าแพคทริคพูดเล่น เธอง้างมือหมายจะฟาดเขาจริงๆ“ล้อเล่น”มาเฟียหนุ่มยกมือขึ้นไหว้แฟนสาวโดยอัตโนมัติ “ใครจะทำแบบนั้นกับลูก”“แล้วไป”
หลายเดือนต่อมาบ้านพักของนินิวปัง! ปัง! ปัง!เสียงปืนดังสนั่นหวั่นไหวในห้องยิงปืนมานานนับชั่วโมง นินิวลั่นไกใส่เป้าปืนด้วยความชำนาญ เป็นกิจกรรมยามว่างในตอนที่แพคทริคห้ามไม่ให้ทำงาน หลายเดือนที่ผ่านมาเธอจึงซ้อมยิงปืนเป็นกิจวัตรท้องโตขึ้นทุกวัน ในที่สุดนินิวก็ต้องบอกเรื่องนี้กับยายวีรกรรมทั้งหมดของเธอเธอก็เล่าให้วรรณาฟังอย่างละเอียดจะได้ไม่มีอะไรที่ปิดบังกันต่อไป แม้วรรณารู้แล้วจะตกใจอยู่บ้างแต่สุดท้ายก็ยอมรับได้“แม่มันเกรี้ยวกราดขนาดนี้ ลูกออกมาจะเกรี้ยวกราดขนาดไหน”มาเฟียหนุ่มเดินเข้ามาสวมกอดหญิงสาวทางด้านหลัง วางปลายคางเกยไหล่มน มือหนาโอบหน้าท้องขนาดใหญ่ไว้อย่างทะนุถนอม นินิววางปืนลงที่โต๊ะ เหลียวมองแพคทริค มือเรียวกุมมือหนาที่กำลังลูบท้องเธออยู่ “ก็เป็นลูกสาวซาตานจะธรรมดาได้ไง”“ลูกอาจจะออกมาพร้อมกับปืนเลยก็ได้นะ”“ไม่แน่คำแรกที่พูดได้อาจจะเป็นปืน”“เมียเฮียเก่งขึ้นทุกวันนะ”เขาปรบมือเบาๆ ก่อนจะกลับไปกอบกุมมือเธอไว้เหมือนเดิม“กลัวไหมล่ะ”“เกรงใจมากกว่าน่ะ”“นี่ถ้าไม่ติดว่าท้องอยู่จะกระโดดตีลังกาม้วนหน้าม้วนหลังยิงปืนให้ดู”เธอว่าพลางหยิบปืนขึ้นมาควงเล่นด้วยความชำนาญ“
คฤหาสน์แพคทริค“นอนเลยนะ ตั้งแต่พรุ่งนี้เป็นต้นไปไม่ให้ทำงานแล้ว”หลังจากกลับมาจากโรงพยาบาลแพคทริคก็ประคบประหงมนินิวเป็นอย่างดี ประคองให้เดินขึ้นเตียงไปพักผ่อนสำหรับค่ำคืนนี้“แค่ท้องไม่ได้พิการ ไม่ต้องขนาดนี้”เมื่อศีรษะทุยถึงหมอน ด้วยความหมั่นไส้ที่เขาเห่อมากเกินจึงตำหนิเบาๆ“ฉันเพิ่งเคยมีลูก ไม่รู้ต้องทำไง เป็นห่วงเธอและลูกด้วยเข้าใจไหม”ดึงหมอนอีกใบมาหนุนนอน ตะแคงหันหน้าเข้าหานินิว“รู้ ขอบคุณมาก แต่ตอนนี้ไม่ได้เป็นอะไร”“งั้นก็นอน ดึกแล้ว”“ฝันดีนะคะแด๊ดดี้”“แด๊ดดี้เอาไว้ให้ลูกเรียกเถอะ ฉันว่ามันไม่เหมาะกับคนโฉดอย่างฉัน”“สรรพนามเดิมมันดูห่างเหินไปนะ”“ไหนลองเรียกฉันว่าเฮีย”“เฮียแพค~”“ฟังดูแปลกๆแฮะ น้องนิว”ทั้งสองหัวเราะเบาๆกับสรรพนามใหม่ที่ใช้เรียกของกันและกัน“เดี๋ยวก็ชินนะ”“ขอไปทักทายลูกได้ไหม”“หยุดความคิดนั้นไว้ก่อน เวียนหัวจะตายอยู่แล้ว”“บอกลูกว่าแผ่นดินไหวเขาก็เชื่อ”“ไม่เอาเดี๋ยวลูกมึนหัวตาม”“งั้นตั้งแต่พรุ่งนี้นอนอยู่บ้านเฉยๆเดี๋ยวเฮียเลี้ยงเอง”“นี่ก็สนับสนุนให้เมียเป็นง่อยจัง”ดันตัวลุกขึ้นเพียงนิดไปหยิบผ้าห่มที่พับอยู่ปลายเท้ามาคลี่ออกแล้วห่มปิดใบห
หลายวันต่อมาแก๊งนกต่อนินิวสูดกลิ่นยาดมเข้าปอดฟืดใหญ่เพื่อบรรเทาอาการวิงเวียนศีรษะที่เป็นมาหลายวันแบบไม่ทราบสาเหตุ ทานยาไปแล้วทุเลาลงบ้างแต่ก็ไม่หายไปทีเดียว“ไหวไหม นางพญามานั่งดมยาอย่างนี้เนี่ย”ปกรณ์จับไหล่มนของนินิว ทำให้เธอเหลียวมามอง เธอปิดฝายาดม วางมันไว้ที่โต๊ะ ก่อนจะหันมาหาปกรณ์เต็มตัว ตวัดขาเรียวยาวไขว่ห้าง “ไหวอยู่แล้ว”มือเรียวตบใบหน้าสวยเบาๆเรียกสติตัวเองกลับมา“เออ มีงานเข้ามาเนี่ย”“งานอะไร”“สายสืบของหน่วยอื่นส่งข้อความมาให้หน่วยเราช่วย ไปล้วงข้อมูลของผู้ชายคนนี้”ปกรณ์ว่าพลางหยิบไอแพดมาเปิดให้นินิวดูรูปชายที่เป็นเป้าหมายรายต่อไป “แล้วนิวต้องทำอะไรบ้าง”ปกรณ์บอกรายละเอียดงานสองสามนาทีหลังจากนั้นนินิวไม่พิรี้พิไรรีบไปแต่งตัว ก่อนจะวางแผนคร่าวๆกับลูกน้องก่อนเริ่มงานคืนนี้คฤหาสน์แพคทริค“เฮีย งานเรียบร้อยแล้วนะ ตอนนี้นิวกลับบ้านแล้ว”เสียงเจื้อยแจ้วรายงานปกรณ์ผ่านโทรศัพท์ ทันทีที่ทำงานเสร็จนินิวก็รีบกลับมาหาแพคทริค(ได้ครบนะ)“ครบ ทั้งหมดฝากไปกับไอ้เปี๊ยกแล้ว สักพักคงถึง มันมาส่งนิวก่อน”(โอเค พรุ่งนี้รอรับเงินได้เลย) “โอเคครับ รับทราบครับ”นินิวกดวางสาย เธอเดิ