LOGINEP.2
“พี่นิสัยไม่ดีเลย” “เธอนิสัยดีมากมั้ง มาแกล้งลูกฉันทำไม”ถึงจะเป็นเรื่องเข้าใจผิดแต่ที่ผู้หญิงคนนี้แกล้งลูกชายสุดที่รักคงไม่ใช่เรื่องเข้าใจผิดแน่ๆ เธอกลับก้มหน้างุดในตอนที่มาเฟียหนุ่มจ้องหน้าด้วยสายตายากจะคาดเดา “หนูแค่เล่นกับน้อง ถ้าพี่ไม่อยากให้ใครมาเล่นกับลูกพี่ พี่ควรเก็บลูกไว้บ้านเอาไว้เล่นคนเดียวนะคะ” “ปากดี”เขาใช้ด้ามมีดเชยคางเด็กสาวให้เงยหน้ามาสบตากัน จะว่าเขาทั้งทีทำไมถึงไม่กล้าสบตา มาเฟียหนุ่มควงมีดเล่นอย่างชำนาญพลางแสยะยิ้มอย่างเย้ยหยัน “อย่ามาให้ฉันเห็นหน้าอีก ไม่งั้น….” “ว๊าย!”สติจะแตกอีกรอบเพราะเขาโยนมีดพกขึ้นไปไม่สูงนักแล้วปล่อยให้มันตกลงมาเกือบจะถึงศีรษะของเธอแต่เขาก็รับมันไว้ทันแล้วเดินจากไปทันที “ไอ้ผู้ชายนิสัยไม่ดี”หวังว่าจะไม่เจอกันอีก เมื่อชายผู้นั้นเดินจากไปจนลับสายตาเธอจึงแหงนมองกล้องวงจรปิดเหนือศีรษะ หากมีคลิปบันทึกไว้เธอน่าจะได้เอาไปแจ้งความ แต่ปรากฏว่ามันถูกดันไปในทิศทางอื่นแล้ว ณาลัลน์กวาดสายตามองไปรอบๆ รปภ.ก็มีอยู่แต่ทำไมไม่มีคนเข้ามาช่วยเธอสักคน ชายคนเมื่อสักครู่ทำขนาดนี้ได้คงไม่พ้นผู้มีอิทธิพล แม้แต่คำขอโทษก็ไม่ได้รับในกรณีที่เขาเข้าใจเธอผิด มือเรียวเช็ดน้ำตาที่อาบสองแก้มออกไปอย่างหงุดหงิด หากวันนี้เธอเลิกเรียนเร็วคงได้มาที่นี่กับรถตู้ของบริษัท และคงไม่ต้องเดินมาเจอเขาในตอนที่กลับมาเอารถมอเตอร์ไซค์ของตัวเอง คงเป็นวันซวยของเธอจริงๆ เธอยืนสงบสติอารมณ์อยู่ที่เดิมสักพักถ้าดีขึ้นจะรีบกลับบ้านทันที แต่ยังมีเหยื่อรายใหม่ กับรปภ.เธอก็ไม่เกรงใจถ้าเขาไม่ช่วยเธอ เธอจะไปสร้างความปวดหัวโดยการไปตื๊อแจกโบรชัวร์ให้เขาเอง แต่หวังว่าเธอจะไม่ซวยซ้ำสอง มันคงไม่มีอะไรซวยไปกว่านี้แล้ว “เดี๋ยวนี้แกมีเรื่องกับผู้หญิงด้วยเหรอ ไม่รู้มาก่อนเลย”น้ำเสียงที่คุ้นเคยทำเจอาร์ที่เพิ่งเปิดประตูของรถตู้คันหรูเข้ามาอารมณ์แปรปรวนทันที เขาอารมณ์ดีๆแต่ก็ต้องเจอกับคนที่ไม่อยากเจอหน้ามันทำให้หงุดหงิด “นายแม่” “ก็ฉันน่ะสิ แกคิดว่าใครล่ะ”จารุณีแหวใส่ลูกชายในตอนที่เขาหย่อนสะโพกลงที่เบาะข้างๆกันแต่ทำทีไม่สนใจ “…” “เด็กคนนั้นทำอะไรให้แกล่ะ”ก่อนจะมานั่งรอในรถเหตุการณ์เมื่อสักครู่เธอเห็นเต็มสองตา “เด็กคนนั้นท่าทางแปลกๆ เลยมีเรื่องเข้าใจผิดกันนิดหน่อย”มาเฟียหนุ่มตอบอย่างขอไปที หยิบหูฟังมาเสียบหูพลางสนทนากับไม้ในมือถือ เมินเฉยคู่สนทนาที่นั่งข้างๆ ในขณะเดียวกันคนขับก็ขับรถออกไปเพื่อไปรับไม้และอคินที่รออยู่แถวร้านขนม “เมื่อไรแกจะอนุญาตให้หลานไปนอนบ้านฉันสักที” “…” “งั้นแกก็คงต้องเบื่อขี้หน้าฉันอีกหน่อยนะ วันนี้ฉันจะมานอนกับหลานก่อนจะไปญี่ปุ่น” “…” “ชาตินี้แกจะไม่ญาติดีกับฉันรึไง” “…” “เลิกทำตัวแบบนี้สักทีเถอะมันน่ารำคาญ เป็นบ้าอะไรของแก”เธอไม่รู้เหตุผลของการที่เจอาร์ทำตัวแบบนี้ หากจะบอกว่ามันมาจากการเสียใจจนเสียผู้เสียคนของเจอาร์จากรักครั้งเก่าแล้วทำให้เจอาร์กลายเป็นคนเย็นชาก็เป็นไปได้ เขาทำตัวขวางโลก อารมณ์แปรปรวนง่าย เหมือนว่าเธอไม่เคยรู้จักกับตัวตนใหม่ที่เขาสร้างขึ้นมา ชีวิตเจอาร์มีแต่ลูกและเพื่อนแต่เจอาร์ก็ทำตัวปกติกับทุกคนยกเว้นเธอที่หวังดีกับเขามากที่สุด “จอดรถ!”มาเฟียหนุ่มออกคำสั่งคนขับรถเสียงเข้ม รถก็เบรกกะทันหัน เจอาร์เปิดประตูรถและผายมือเชิญให้แม่แท้ๆของตัวเองลงไป “เชิญนายแม่ลงครับและเจอกันเย็นนี้ที่คอนโดผมถ้าอยากนอนกับหลานมาก” “เออ!”จารุณีตอบอย่างหงุดหงิดและรีบลงจากรถไปยังรถของตัวเองที่จอดทิ้งไว้โดยก่อนหน้านั้นส่งข้อความบอกลูกน้องเรียบร้อยว่าให้เอารถกลับแต่เปลี่ยนแผนกะทันหัน ทั้งที่เธอบอกเจอาร์ไว้แล้วว่าวันนี้จะมารับหลานเองแต่เขาก็มารับตัดหน้าไปเสียดื้อๆ “คุณผู้หญิงคะ” “อย่ามาเกะกะ ฉันรีบ”จารุณีตอบโดยไม่หันไปมองหญิงสาวผู้นั้นแต่ก็รู้สึกว่ามีคนเดินตามมา “พอจะมีเวลาสักสองนาทีไหมคะ มีหลานอายุประมาณสามขวบขึ้นไปไหมคะ สนใจพาหลานมาเรียนเปียโนเสริมสร้างพัฒนาการที่ดีให้กับหลานรักไหมคะ” “นี่…”จารุณีหันขวับเพื่อจะกลับมาต่อว่าแต่ก็ต้องชะงักไปเมื่อเด็กสาวคนนี้เป็นคนเดียวกับที่มีเรื่องกับเจอาร์ แววตาของเด็กสาวใสซื่อจนเธอยังหาเหตุผลของการที่เจอาร์บอกว่าเข้าใจผู้หญิงคนนี้ผิดไม่ได้สักนิด ไม่มีตรงไหนที่ดูเป็นพิษเป็นภัยกับใคร แต่ความน่ารำคาญอันนี้ไม่แน่ “ฉันไม่เอาหรอก” “ช่วยหนูหน่อยนะคะ เอาไปนอนคิดสักคืนก็ได้ แล้วค่อยปฏิเสธหนู” เด็กสาวแทบจะกรี๊ดออกมาในตอนที่จารุณีรับโบรชัวร์ไปพิจารณาเพื่อตัดรำคาญ “มันใกล้จะเจ๊ง? ถึงได้มายัดใส่มือคนอื่น” เธอก็ไม่รู้ว่ามันเป็นแบบนั้นรึเปล่า เธอเป็นแค่พนักงานคนหนึ่งที่ได้รับบัญชาจากเบื้องสูงมาให้ทำแบบนี้ ทั้งที่ก่อนหน้าก็ไม่เคยได้มาทำอะไรแบบนี้เหมือนกัน “อันนี้หนูไม่ทราบค่ะ รุ่นพี่หนูเป็นผู้บริหารที่นี่ ถ้ามันเจ๊งจริงหนูคงไม่ได้เงิน พอไม่ได้เงินหนูก็ไม่มีไปจ่ายค่าเทอมค่ะ สงสารเด็กตาดำๆเถอะนะคะ ลองพิจารณาคอร์สนี้ดูอีกหน่อยนะคะ” “ร้อนเงินเหรอ” “นิดหน่อยค่ะ มีเรื่องให้ใช้เงินพอสมควรเลย” “ทำไมไม่ใช้ร่างกายแลกเงิน” “คะ? มะ..หมายถึงขายตัว?” “ฉันหมายถึงขายเรือนร่างเช่นถ่ายแบบน่ะ สวยๆอย่างเธอไม่ควรมาเดินตากแดดตากลมแบบนี้นะรู้ไหม”จารุณีรีบแก้ตัวหลังจากที่เด็กสาวหน้าเหวอ แต่จริงๆแล้วเธอก็หมายความแบบนั้น เด็กวัยเดียวกันกับณาลัลน์เธอเจอมาเยอะที่ต้องการเงินและแค่ยื่นเงินไปให้ก็รีบคว้าไว้ โดยเฉพาะสาวๆที่เธอเคยให้เงินแลกกับการพลีกายให้กับลูกชายตัวเองเพราะต้องการให้เจอาร์มูฟออนจากเรื่องเลวร้ายแต่มันไม่เคยได้ผลสักคน นั่นก็เพราะลูกชายไม่เคยให้ความร่วมมือและเกลียดความรักไปเสียแล้ว เด็กคนนี้ช่างแตกต่าง คุยแป๊บเดียวก็สัมผัสได้ หากจะเอาผู้หญิงคนนี้เข้ามาอยู่ในชีวิตของเจอาร์ก็คงไม่เสียหายอะไรและเธอจะทำด้วยวิธีที่แยบยลกว่าเดิม “อ๋อ พอดีหนูไม่ถนัดค่ะ หนูถนัดพวกดนตรีสากลมากกว่าค่ะ ถ้าหลานคุณผู้หญิงมาเรียนกับหนูนะคะ รับรองว่าเล่นดนตรีได้หลายอย่างเลยค่ะ” “ขายเก่ง!” “ขอบคุณค่ะ” “ฉันจะพิจารณาดูก็ได้” “กรอกใบสมัครเลยไหมคะ” “ยัง” “พิจารณานานไหมคะ เห็นมีคนบอกแบบนี้เยอะแต่ไม่มีคนติดต่อกลับมาเลย”ณาลัลน์ทำหน้าหงอยเรียกร้องความเห็นใจจากผู้ใหญ่ “เดี๋ยวคืนนี้ฉันติดต่อกลับไปตามเบอร์ในโบรชัวร์ละกัน อย่าลืมรับเบอร์แปลกล่ะ” …………………………… น้องมันตก(ว่าที่)แม่ผัวได้แต่จะตก(ว่าที่)ผัวตัวเองได้ไหม555EP.21วันต่อมา“พี่เจตื่นค่ะ ตื่นมาคุยกันให้รู้เรื่อง”มาเฟียหนุ่มจิ๊ปากด้วยความหงุดหงิดที่โดนเด็กสาวรบกวนการนอนในช่วงเช้าของวันรุ่งขึ้น เธอเขย่าตัวของเขาปลุกให้ตื่นมาคุยเรื่องค้างคาใจ แม้เธอจะโดนยาแต่เรื่องเมื่อคืนเธอจำได้ทั้งหมด อยากจะบ้าตายกับเรื่องน่าอายที่มันเกิดขึ้นอีกครั้ง“อะไรของเธอ อยากโดนเอาอีกรึไง”เขาปรือตาขึ้นมามองคนหาเรื่องแสดงความไม่พอใจผ่านน้ำเสียงหงุดหงิด หยิบหมอนอีกใบมาฟาดร่างอรชรที่ทำตัวน่ารำคาญ ก่อนจะพลิกตัวหนีไปอีกทางแล้วหลับต่อ แต่ณาลัลน์กลับรวบผ้าห่มมาพันตัวแล้วมาคะยั้นคะยออย่างไม่ลดละความพยายาม“ไม่หมั้นได้ไหมคะ”“จะปลุกฉันมาแค่เรื่องแค่นี้?”สุดท้ายเขาก็นอนต่อไม่ได้ต้องลุกขึ้นมาคุยกับเด็กสาวผู้น่ารำคาญ เขานั่งพิงหัวเตียงโดยมีผ้าห่มคลุมช่วงล่างเปลือยเปล่าไว้“มันไม่แค่นี้สำหรับหนูไงคะ”“ไปถามแม่ฉันเองนะ พอดีว่าฉันเป็นลูกที่ดีต้องทำตามคำสั่งแม่ทุกอย่าง”“อึก หนูไม่อยากหมั้น หนูเกลียดพี่เจ”“ปัญญาอ่อน! คิดว่าเป็นนางเอกเจ้าน้ำตาแล้วฉันจะสงสาร?”“….”“หาเงินที่แม่ฉันให้ไอ้พอร์ชมาคืนด้วยตัวเธอเอง บางทีการหมั้นอาจจะไม่เกิดขึ้น”เด็กสาวปาดน้ำตาที่เปียกพวงแก้มอ
EP.20“พี่เจ อะ…เอาอะไรให้หนูกิน อึก”"...""หนูไม่หมั้น""อ้าขาให้ฉันก่อน"กิก!เมื่อถอดเสื้อผ้าของณาลัลน์เสร็จ มาเฟียหนุ่มจ้องนาฬิกาข้อมือแล้วดีดนิ้วให้สัญญาณเพราะยาออกฤทธิ์เต็มที่ ก่อนหยัดกายลุกจากตัวเด็กสาวมาปลดเปลื้องเสื้อผ้าของตัวเองอย่างเร่งรีบ ฤทธิ์ของยาหลายชนิดที่ผสมอยู่ในน้ำที่ดื่มเข้าไปทำให้เกิดอารมณ์และเคลิบเคลิ้ม ภายในกายร้อนรุ่มอย่างน่าประหลาด เด็กสาวปรือตามองไปที่ปลายเตียงเห็นร่างกำยำเปลือยเปล่าเซ็กซี่ไร้ที่ติใดๆ เพียงแค่นี้ก็ทำให้ใบหน้าหวานแดงก่ำเห่อร้อนด้วยความเขินอาย เธอลอบกลืนน้ำลายอึกใหญ่ลงคอจนอีกฝ่ายสังเกตเห็น“พี่เจ~”กัดริมฝีปากอย่างยั่วยวน ลืมเรื่องที่จะเอาความกับเขาไปชั่วขณะ ตอนนี้จิตใต้สำนึกของเธอมีแต่ความต้องการ น้ำหล่อลื่นผลิตออกมาเต็มกลีบอวบอูม เด็กสาวอ้าขาออกโดยอัตโนมัติ ทำให้คนตัวโตรีบขึ้นมาบนเตียง แต่สายตาที่เธอมองแก่นกายของเขาอย่างหื่นกระหายนั้นทำให้เขาขยับตัวเข้าไปใกล้ริมฝีปากบาง“อยากอมรึไง”เขาถามพร้อมกับวางแก่นกายไว้ที่กลีบปากของเด็กสาวพร้อมกับถูไถแก่นกายเสียดสีริมฝีปาก “หนูทำไม่เป็นค่ะ”“งั้นเลีย”มือเรียวสัมผัสแก่นกายอย่างเงอะงะ เส้นเลือดปู
EP.19“ใช่ ปัญญาอ่อน”เจ้าของน้ำเสียงเย็นชาเห็นด้วยกับนินิวอย่างมาก อดีตนักฆ่าหนุ่มเดินเข้ามาแทรกกลางระหว่างสองหนุ่มสาวที่คุยกันอยู่ก่อนหน้า “ปกติ”ไม่เชิงยอมรับแต่ไม่สะทกสะท้านกับคำต่อว่าของเคลีส“มึงอย่าบอกนะว่ามึงเอายาของกูไปเล่นปัญญาอ่อนด้วย”“มันเดายากตรงไหน”แม้จะถูกบ่นก็ใช่ว่าจะสลด เจอาร์ยื่นแก้วจะชนกับอีกฝ่ายแต่เคลีสกับเมินเฉย ส่ายใบหน้าเบาๆอย่างเอือมระอากับคำตอบ“เพื่ออะไร”นินิวอยากรู้คำตอบ“สนุก”“มันต้องเล่นใหญ่ขนาดนั้นเลยเหรอ”“เร้าใจ”“ระวังเถอะ ถ้ามึงหมั้นกับนางไปแล้วหลงรักนางขึ้นมาจริงๆ มึงจะสนุกไม่ออก”“เบื่อก็ทิ้ง ไม่เห็นยาก”“ปากดี”นินิวว่าให้พร้อมกับเบ้ปากด้วยความหมั่นไส้กับคำตอบสุดมั่นใจของเจอาร์ คนที่พูดแบบนี้สุดท้ายก็เจ็บเองทุกครั้ง“มึงอกหัก มึงล้มเหลวเรื่องความรักก็อย่าไปพาลใส่คนอื่น มึงเกลียดความรักไม่ได้หมายถึงว่ามึงจะต้องเกลียดความรักของคนอื่นด้วย”“รสชาติของความเจ็บปวดมันหอมหวานจะตาย”สีหน้าและแววตาโรคจิตของเจอาร์ทำให้นินิวและเคลีสที่มองเจอาร์อยู่ต้องตวัดสายตามามองกันโดยอัตโนมัติ “น่าลิ้มลองนะ”เจอาร์ยกยิ้มมุมปากอย่างเจ้าเล่ห์“เหอะ!”เคลีสเค้นเสียง
EP.18“ทำไมออกมาเร็วจังล่ะลัลน์” เพราะณาลัลน์เดินออกมาจากห้องทำงานของจารุณีด้วยใบหน้าบึ้งตึง ประธานหนุ่มจึงเข้าไปดึงแก้มให้หญิงสาวฉีกยิ้มกว้างออกมา“พี่เจแย่งคุย”“แล้วจะคุยอะไรกับคุณหญิงอ่ะ บอกพี่ได้ไหม”“เรื่องทั่วไป แต่เหมือนเขายุ่งๆ คงไม่ได้คุยแล้วมั้ง”ปึง! เสียงบานประตูห้องทำงานของจารุณีถูกปิดอย่างแรงโดยฝีมือของเจอาร์มันทำให้สองหนุ่มสาวตกใจและหันไปมองกับท่าทางเกรี้ยวกราดของมาเฟียหนุ่ม เขาจะเดินออกไปแต่เมื่อเหลือบมามองคนที่มองเขาอยู่สองหนุ่มสาวจึงหลบสายตา เจอาร์จึงเปลี่ยนใจเดินเข้ามาหาณาลัลน์ คว้าข้อมือบางแล้วพาเธอเดินออกห่างจากพอร์ชมาระยะหนึ่ง“มากกว่านี้ก็ทำมาแล้ว แค่นี้รังเกียจรึไง”เด็กสาวพยายามสะบัดมือแต่เขาก็จับไว้แน่นกว่าเดิม ก่อนโน้มเข้ากระซิบข้างใบหูเล็กให้ได้ยินกันแค่สองคนเท่านั้น “คำถามที่เธอถามแม่ฉันเมื่อกี้ ฉันตอบให้เธอเองก็ได้ เธอถามแม่ฉันไปก็ไร้ประโยชน์”“แล้วมันเมื่อไรล่ะคะ”“เมื่อฉันเบื่อเธอ หมายถึงเมื่อฉันเอาเธอจนพอใจที่สุดน่ะ ถึงจะปล่อยเธอไป”ดวงตากลมโตเพ่งมองบุคคลตรงหน้าด้วยความไม่พอใจ คาดเดาอะไรจากเขาไม่ได้เลย เขาดูไม่ชอบเธอ แล้วทำไมเขาต้องมาทำแบบนี้กั
EP.17“ปากแกไปโดนอะไรมาอ่ะ”พิมมี่เริ่มบทสนทนาขึ้นมาหลังจากณาลัลน์มาหย่อนสะโพกลงที่โต๊ะเลคเชอร์ข้างๆกัน คนถูกทักเม้มริมฝีปากเข้าหากันโดยอัตโนมัติ พยายามที่จะไม่สบตากับพิมมี่ ทำเป็นค้นหาของในกระเป๋าสะพาย หยิบนู่นหยิบนี่ขึ้นมาทำตัวให้ยุ่งเข้าไว้“ฉันเผลอกัดปากตัวเองอ่ะ แกอย่าสนใจเลย ตอนนี้ฉันยังทำงานไม่เสร็จเมื่อคืนไม่ค่อยสบาย เอามาลอกหน่อย”“เอาไปๆ เร็วๆเลยนะ อาจารย์จะเข้าแล้ว”“ขอบใจ”“ว่าแต่ อะไรทำให้แกแต่งตัวแบบนี้วะ”พิมมี่มองการแต่งตัวของณาลัลน์ตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า นั่นก็เพราะถูกใจมากที่ณาลัลน์แต่งตามที่หล่อนเคยคะยั้นคะยอ“อยากแซ่บเหมือนแกไง” “แล้วทำไมแกไม่แต่งหน้าเข้มๆ จะได้ดูเฟียสกว่านี้”“ทำไมแกไม่ไปเกิดเป็นแบบสอบถาม?”“หูย~ เดี๋ยวนี้ปากก็แซ่บนะ ไม่ใช่การแต่งตัวอย่างเดียวแล้วแหละ”“ก็นิดหนึ่งอ่ะ”ณาลัลน์หันมามองเพื่อนรักอย่างอารมณ์ดี เสียงการแจ้งเตือนแอปพลิเคชันไลน์ดังขึ้นมา ดวงตาสีดำเข้มกลับมามองมือถือที่วางทับสมุดรายงานอยู่เรียกรอยยิ้มให้เธอได้มากเพราะพอร์ชส่งข้อความมาหาP’พอร์ช: ไอตัวเล็กยุ่งไหม อยากคุยด้วยอ่ะ ณาลัลน์: ยุ่งมาก ต้องการคนช่วยทำงานส่งจังเลยP’พอร์
EP.16“สรุป เธอไม่ได้จนจริงๆสินะ”“ตอนม.ปลายอยู่ชมรมดนตรีค่ะ ก็เลยได้เล่นของแพง หนูแค่ไม่รวยเท่าพี่เจ แต่คนเรามันต้องไต่เต้าให้ตัวเองมีกินมีใช้มากกว่าเดิมนี่คะ”“ด้วยวิธีนี้?”“จะวิธีไหนมันก็เรื่องของหนูค่ะ”ไม่ใช่เรื่องที่จะต้องเล่าให้เขาฟังว่าจารุณีหลอกมา หากคนอคติพูดให้ตายยังไงก็อคติไม่มีจบมีสิ้น“พ่อครับ ดูนี่”อคินดึงความสนใจของเจอาร์มาที่ตัวเอง ใช้นิ้วสัมผัสกับแป้นเปียโนจนเกิดเสียงดัง เป็นการเล่นมั่วๆแต่ก็สนุกสนานตามประสาเด็กที่แค่ตื่นเต้นกับของเล่นชิ้นใหม่ปกติจับแต่ปืนปลอม ด้วยความจำที่ดีก็เล่นตามที่ณาลัลน์สอนให้ดูเมื่อสักครู่ได้เล็กน้อย เล่นเสร็จก็ปรบมือให้ตัวเองด้วยความชอบอกชอบใจ“ผมอยากให้พี่ลัลน์มาอยู่ในแก๊งซาตาน ให้สอนคนอื่นด้วยครับ”“ไม่ดีหรอก”เจอาร์ปฏิเสธทันที“แต่พี่ลัลน์เป็นเพื่อนผมนะ ผมอยากให้พี่ลัลน์มาเล่นกับผมทุกวัน”“ไม่ได้ครับ”เด็กชายทำหน้าหงอยทันทีที่โดนปฏิเสธ“อ้ะ!…สายแล้ว”เมื่อเห็นนาฬิกาที่ผนังกลับต้องตกใจที่ตัวเองเพลิดเพลินจนลืมเวลา เด็กสาวรีบอุ้มอคินลงจากตักเพราะจะต้องรีบอาบน้ำแต่งตัวไปเรียนวิชาสำคัญในช่วงบ่าย แม้จะเหลือเวลาอีกหลายชั่วโมงแต่กว่าจะได้แท็ก







