Share

EP.9 ดูถูก

Author: EWATIME
last update Last Updated: 2025-10-26 20:39:22

EP.9

“อึก….ฮือ”แววตาหื่นกระหายของเขาที่จ้องมองร่างกายของเธอมันทำให้น้ำตาไหลออกมาโดยอัตโนมัติ “อ๊ะ อ๊า พี่เจ อ๊า”นิ้วเย็นเฉียบขยี้ติ่งเกสรอย่างแผ่วเบา สัมผัสแปลกใหม่ทำให้ณาลัลน์เผยอครางออกมาอย่างลืมอายทั้งที่น้ำตายังคลอเบ้า ร่างกายผลิตน้ำหล่อลื่นออกมาตามรอยแยก เธอกัดริมฝีปากอย่างชั่งใจ ไม่รู้มันคือความรู้สึกแบบไหนที่โดนนิ้วปาดร่องไปมา ก้อนเนื้อข้างซ้ายเต้นแรงจนควบคุมไม่ได้ มือเรียวจิกแขนอีกฝ่ายแน่น

“ไง ฟินล่ะสิ อ้าขาให้ไม่หุบเลยนะ”

“เอาออกไปค่ะ พี่เจอย่าแกล้งหนู”

“ชอบก็พูดมาตรงๆ”ขาของเขาดันขาของเธอให้ไม่สามารถหุบขาหนีไปไหนได้ เพียงแค่นิ้วกลางยัดเข้าไปในร่องสวาทก็สัมผัสได้ถึงความฉ่ำแฉะภายใน ณาลัลน์รีบดึงมือของเจอาร์ออกมาแต่ก็ถูกเขารวบมือไว้หลังจากนั้นเธอก็โดนนิ้วเรียวยาวกระทุ้งเข้าออกอย่างรุนแรง เธอดีดดิ้นจนของบนโต๊ะหล่นกระจัดกระจาย

“อ๊า ยะ..หยุด…หนูไม่เอาแล้ว”

ครืด~ ครืด~

“พี่พอร์ช”มาเฟียหนุ่มเหลือบไปอ่านชื่อตรงหน้าจอโทรศัพท์ของณาลัลน์ที่ดังแทรกเสียงครางของเธอขึ้นมา เขาดึงนิ้วออกจากร่องสวาทแล้วดูดเลียน้ำหวานที่ติดนิ้วมา เธอมองไปที่โทรศัพท์เช่นกันแต่ก็ไม่ทันเจอาร์ที่แย่งโทรศัพท์เธอไปถือไว้ได้ “อ๋อ ไอ้คนที่มันไม่มีปัญญารักษาบริษัทที่พ่อสร้างมาแล้วต้องส่งเธอเอาตัวมาแลกใช่ไหม”

“พี่เจเอาของหนูคืนมานะคะ”เขาถือทั้งผ้าห่มและโทรศัพท์ของเธอไว้ ร่างเปลือยเปล่าพยายามยื้อแย่งของในมืออีกฝ่าย สายตาของเขาที่มองมามันทำให้เธอหยุดการกระทำนั้น ใช้มือปิดอกอวบเอาไว้

“เปิดกล้องเลยไหม ให้มันรู้ว่าเธอกำลังอ้าขาให้ฉันอยู่”

“…”

“น่าจะถ่ายรูปที่เธอทำหน้าฟินเมื่อกี้ใส่ฉันให้มันดูนะ มันเคยเห็นไหม”

“….”ณาลัลน์กำหมัดแน่นกับท่าทางยียวน เธอจึงเดินหนีไปหยิบผ้าขนหนูของเขาแล้วจะเดินเข้าห้องน้ำ แต่เขาก็ห้ามปรามเธอไว้ด้วยคำพูดที่ทำให้เธอต้องหยุดฝีเท้าแล้วหันกลับมามองเขา

“เธอดูรักมันมากนะ แต่เตรียมใจไว้บ้างก็ดีมันเป็นถึงประธานบริษัทผู้สูงส่งทำไมมันจะต้องลดตัวมาเกลือกกลั้วกับพนักงานธรรมดาๆอย่างเธอ ว่าไหม”

“เรื่องส่วนตัวกรุณาอย่ายุ่งค่ะ ทีพี่เจยังไม่อยากให้ใครยุ่งเรื่องของตัวเองเลย หัดมีมารยาทด้วยนะคะ”

“ก็เรื่องของเธอมันน่ายุ่งไง”

“นิสัยไม่ดี”

เจอาร์ดีดนิ้วเสียงดังหลายครั้ง เขาไม่ได้ตอบอะไรกลับแต่สายตาและรอยยิ้มของเขามันทำให้เธอไม่ไว้วางใจ ไม่รู้ว่าเขาต้องการอะไรกันแน่

.

.

.

คอนโดณาลัลน์

“ทำไมไม่รับสายเนี่ย”ร่างบางทิ้งตัวลงบนที่นอนเพราะหมดเรี่ยวหมดแรงกว่าเจอาร์จะปล่อยเธอมาได้ก็นาน เธอโทรหาจารุณีตั้งแต่กลับมาจากคอนโดของเจอาร์มันก็หลายสายแต่จารุณีไปรับสายมันพลอยทำให้อารมณ์เสียแอร์เย็นฉ่ำไม่ช่วยลดอาการหัวร้อนของเธอได้ แต่ก็พอจะประมวลผลได้ว่าสิ่งที่เจอาร์พูดมันคงเป็นความจริงไม่อย่างนั้นจารุณีคงไม่เงียบไปแบบนี้

“แล้วเราต้องไปบ้านเขาอีกนานแค่ไหนเนี่ย”ได้แต่ถอนหายใจแรงอย่างปลงตก วางโทรศัพท์ไว้ข้างๆหมอนใบใหญ่ ใช้เสียงรอสายของจารุณีกล่อมให้เธอเคลิ้มหลับไปในที่สุด

วันต่อมา

โรงพยาบาล

“ทำไมวันนี้แต่งหน้าเข้มจัง ส่วนการแต่งตัวเหมือนอยู่ขั้วโลกเหนือเลยล่ะ พี่ชอบแบบเมคอัพโนเมคอัพมากกว่า มันดูเป็นลัลน์มากกว่านะ”พอร์ชเริ่มบทสนทนาขึ้นมาในขณะที่พาณาลัลน์มานั่งรอจ่ายเงินค่ายา เธอโทรไปอ้อนเขาแต่เช้าให้มาหาหมอเป็นเพื่อนเขาก็ทำหน้าที่ขับรถไปรับถึงที่ แม้ณาลัลน์จะดูเงียบไปแต่เขาก็ทำให้สดใสขึ้นมาได้

“คนไม่สบายอ่ะนะแต่งน้อยมันดูป่วยกว่าเดิมไง”

“น่าสงสาร เดี๋ยวพี่กลับไปทำข้าวต้มให้ไหม ข้าวต้มหมูสับดีไหม”เมื่อพอร์ชแปะเจลลดไข้ให้เสร็จ ณาลัลน์ก็ฟุบลงที่ไหล่เพื่อออดอ้อน เมื่อคืนเธอผล็อยหลับไปแต่ก็ต้องตื่นมาอ่านหนังสือกลางดึก นอนไม่พอเลยทำให้ทรุดไปมากกว่าเดิม

“ดีค่ะ ป้อนยาด้วย หนูไม่มีแรงเลย”

“เช็ดตัวให้ด้วยได้นะ วันนี้นอนพักไปเถอะ ไม่ต้องไปเรียน ส่งไอ้พิมไปเป็นตัวแทนเก็บชีทให้แล้ว”

“ปีหนึ่งมันงานเยอะกิจกรรมแยะ นี่ก็ใกล้จะสอบแล้วไม่อยากขาดเลย”

“สอบอ่ะให้พิมติวให้ ถ้าทำไม่ได้จริงๆพี่ก็ช่วยได้”

“พ่อคนใจดีที่หนึ่ง”

“พี่ไม่ใช่คนใจดี พี่เป็นคนหล่อ มันเลยทำให้พี่เป็นคนใจดี”ณาลัลน์เบ้ปากกับการที่พอร์ชอวยตัวเอง เธอมันเขี้ยวจนต้องหยิกแก้มเขาไปแรงๆ

“จ้าพ่อคนหล่อ ทำให้หนูนิสัยเสียล่ะสิ อยากจะทำอะไรก็ทำ หนูจะนอนดู วันสอบก็โกงข้อสอบให้ด้วยเลยนะ”

“ได้ทีละเอาใหญ่นะ”

“หนูส่งข้อความบอกพิมก่อนดีกว่าว่าไม่ไปเรียนแล้ว”

“รอคิวจ่ายเงินไปก่อนนะ พี่ไปเข้าห้องน้ำแป๊บนึง ถ้าถึงคิวแล้วเอาเงินพี่ไปจ่ายก่อนเลย”

“ขอบคุณนะคะป๋า”ณาลัลน์ยกมือไหว้จริงจัง เธอรับธนบัตรใบสีเทาของพอร์ชมาโดยไม่อิดออด พอร์ชหยัดกายลุกขึ้นเธอก็ลุกขึ้นตาม คอแห้งจะเดินไปหยิบน้ำเปล่าที่ทางโรงพยาบาลแจกแต่ความรู้สึกเหมือนจะเห็นคนเดินมาขวางข้างหน้า เธอจึงเงยหน้าจากจอโทรศัพท์มามอง ร่างกายเป็นไปโดยอัตโนมัติเธอถอนหายใจเฮือกใหญ่ที่เจอเจอาร์

“บังเอิญดีเนอะ”

“มุกตื้นไปไหมคะ จะเดินมาชนหนูทุกรอบเลยรึไง”ณาลัลน์ว่ากลับอย่างรู้ทัน แต่เธอไม่เดินหนีเพราะมั่นใจว่าเจอาร์จะไม่ทำมิดีมิร้ายเธอในโรงพยาบาล เธอมองไปยังจุดหมายเดียวกับเขา เจอาร์กำลังมองพอร์ชที่เดินตรงไปยังห้องน้ำ สายตาของเขามันทำให้เธอเสียวสันหลังแทนพอร์ช

“อย่ามองพี่พอร์ชด้วยสายตาแบบนั้นค่ะ”

“ฉันจะจัดการศัตรูของฉันยังไงดี เธอยังไม่ตอบฉันเลยนะ”

“พี่พอร์ชไปทำอะไรให้พี่เจเจ็บใจขนาดนั้นคะ”

“ไม่มีใครกล้าต่อยฉัน”

“งั้นพี่พอร์ชก็คงเป็นตัวแทนหมู่บ้านล่ะค่ะ”เธอว่ากลับอย่างประชดประชัน

“ความรักเป็นเรื่องน่าสมเพชว่าไหม โดยเฉพาะความรักของเธอกับมัน”

ถึงแม้สถานะของเธอกับพอร์ชจะไม่ได้มีชื่อเรียกแน่ชัด บางครั้งมันก็มากเกินไปกว่าพี่น้อง แต่ไม่ได้อยากให้ใครมาดูถูกดูแคลน สายตาของเขามันอ่านออกแบบนั้น อยู่กับเจอาร์เธอกำหมัดนับครั้งไม่ถ้วน ครั้งนี้ก็เป็นอีกครั้งที่เธอโกรธมากเช่นนั้น

“พี่เจก็เกิดมาจากความรักนะคะ อย่าลืม”

“ตอนแรกก็คิดว่าเธอจะชอบมันฝ่ายเดียวซะอีก ไม่คิดว่ามันก็ชอบเธอด้วย”

“บอกแล้วไงว่าอย่ามายุ่งเรื่องของหนู”

“ทำให้มันตายอย่างทรมานมันคงไม่สะใจเท่าให้มันอยู่ต่อไปแบบเจ็บปวดหรอกเนอะ”

“แผลระบมแล้วหรอคะถึงมาหาหมอได้”เธอไม่เข้าใจว่าทำไมเขาถึงแค้นพอร์ชขนาดนั้น แต่เธอเลือกที่จะไม่สนทนาเรื่องเดิม เธอจับมือของเขาขึ้นมาดูอย่างไม่ใส่นักผ้าพันแผลใหม่เอี่ยมผิดจากเมื่อคืนที่เขาพันมันเอง เขาก็ไม่ได้มีปฏิกิริยาอะไรกับการโดนเธอบีบแผลแรงๆ ดวงตาคมกริบจ้องมองใบหน้าจิ้มลิ้มด้วยสายตายากจะคาดเดา ซึ่งเธอไม่ใส่ใจนัก คงเป็นแค่คำขู่ให้เธอกลัว หากเขาจะทำอะไรพอร์ชจริงๆ เขาคงไม่รอถามเธอ “ขอให้พี่เจแผลติดเชื้อ เป็นหนองและเจ็บปวดมากๆค่ะ”

“เจ็บแบบที่เธอเจ็บตอนโดน…”เธอง้างหมัดหมายจะฟาดเข้าใบหน้ายียวนของเขา แม้แรงจะไม่ได้เยอะแต่มันก็คงสามารถทำให้เขาเจ็บได้บ้าง แต่เขาก็รับหมัดนั้นไว้แล้วกำข้อมือของเธอไว้แน่นดึงเธอเดินมาที่เคาน์เตอร์ของแผนกการเงินทันทีที่ได้ยินเสียงประกาศเรียก

“จ่ายเงินให้คุณณาลัลน์ครับ”

“ไม่ต้องค่ะ หนูจ่ายเองได้”เธอไม่ได้อยากรับน้ำใจจากเขาสักนิด จะสะบัดมือออกแต่เขาก็ไม่ปล่อยง่ายๆ

“เอาไปเถอะ ฉันทำเธอป่วยหนิ ถือซะว่าเป็นค่าตัวเมื่อคืน”เขากระซิบเบาๆข้างกกหู

“ทำตัวดีๆก็ได้นี่คะ”ถึงจะไม่ชอบประโยคท้ายแต่ก็ยังดีที่เขามีความรับผิดชอบ

“…”

“ทำไมถึงต้องทำตัวมีปัญหาด้วยคะ”

“อย่ามาปากดี หายาคุมกินด้วยล่ะ เดี๋ยวจะปากดีไม่ได้”

……………………………….

หนักใจแทนน้องเลยนะคะ มีแต่คนอยากเปย์

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • BAD WIDOWER มาเฟียลูกติด   EP.21 แค่นี้ไม่ตาย

    EP.21วันต่อมา“พี่เจตื่นค่ะ ตื่นมาคุยกันให้รู้เรื่อง”มาเฟียหนุ่มจิ๊ปากด้วยความหงุดหงิดที่โดนเด็กสาวรบกวนการนอนในช่วงเช้าของวันรุ่งขึ้น เธอเขย่าตัวของเขาปลุกให้ตื่นมาคุยเรื่องค้างคาใจ แม้เธอจะโดนยาแต่เรื่องเมื่อคืนเธอจำได้ทั้งหมด อยากจะบ้าตายกับเรื่องน่าอายที่มันเกิดขึ้นอีกครั้ง“อะไรของเธอ อยากโดนเอาอีกรึไง”เขาปรือตาขึ้นมามองคนหาเรื่องแสดงความไม่พอใจผ่านน้ำเสียงหงุดหงิด หยิบหมอนอีกใบมาฟาดร่างอรชรที่ทำตัวน่ารำคาญ ก่อนจะพลิกตัวหนีไปอีกทางแล้วหลับต่อ แต่ณาลัลน์กลับรวบผ้าห่มมาพันตัวแล้วมาคะยั้นคะยออย่างไม่ลดละความพยายาม“ไม่หมั้นได้ไหมคะ”“จะปลุกฉันมาแค่เรื่องแค่นี้?”สุดท้ายเขาก็นอนต่อไม่ได้ต้องลุกขึ้นมาคุยกับเด็กสาวผู้น่ารำคาญ เขานั่งพิงหัวเตียงโดยมีผ้าห่มคลุมช่วงล่างเปลือยเปล่าไว้“มันไม่แค่นี้สำหรับหนูไงคะ”“ไปถามแม่ฉันเองนะ พอดีว่าฉันเป็นลูกที่ดีต้องทำตามคำสั่งแม่ทุกอย่าง”“อึก หนูไม่อยากหมั้น หนูเกลียดพี่เจ”“ปัญญาอ่อน! คิดว่าเป็นนางเอกเจ้าน้ำตาแล้วฉันจะสงสาร?”“….”“หาเงินที่แม่ฉันให้ไอ้พอร์ชมาคืนด้วยตัวเธอเอง บางทีการหมั้นอาจจะไม่เกิดขึ้น”เด็กสาวปาดน้ำตาที่เปียกพวงแก้มอ

  • BAD WIDOWER มาเฟียลูกติด   EP.20 หลอกล่อNC++

    EP.20“พี่เจ อะ…เอาอะไรให้หนูกิน อึก”"...""หนูไม่หมั้น""อ้าขาให้ฉันก่อน"กิก!เมื่อถอดเสื้อผ้าของณาลัลน์เสร็จ มาเฟียหนุ่มจ้องนาฬิกาข้อมือแล้วดีดนิ้วให้สัญญาณเพราะยาออกฤทธิ์เต็มที่ ก่อนหยัดกายลุกจากตัวเด็กสาวมาปลดเปลื้องเสื้อผ้าของตัวเองอย่างเร่งรีบ ฤทธิ์ของยาหลายชนิดที่ผสมอยู่ในน้ำที่ดื่มเข้าไปทำให้เกิดอารมณ์และเคลิบเคลิ้ม ภายในกายร้อนรุ่มอย่างน่าประหลาด เด็กสาวปรือตามองไปที่ปลายเตียงเห็นร่างกำยำเปลือยเปล่าเซ็กซี่ไร้ที่ติใดๆ เพียงแค่นี้ก็ทำให้ใบหน้าหวานแดงก่ำเห่อร้อนด้วยความเขินอาย เธอลอบกลืนน้ำลายอึกใหญ่ลงคอจนอีกฝ่ายสังเกตเห็น“พี่เจ~”กัดริมฝีปากอย่างยั่วยวน ลืมเรื่องที่จะเอาความกับเขาไปชั่วขณะ ตอนนี้จิตใต้สำนึกของเธอมีแต่ความต้องการ น้ำหล่อลื่นผลิตออกมาเต็มกลีบอวบอูม เด็กสาวอ้าขาออกโดยอัตโนมัติ ทำให้คนตัวโตรีบขึ้นมาบนเตียง แต่สายตาที่เธอมองแก่นกายของเขาอย่างหื่นกระหายนั้นทำให้เขาขยับตัวเข้าไปใกล้ริมฝีปากบาง“อยากอมรึไง”เขาถามพร้อมกับวางแก่นกายไว้ที่กลีบปากของเด็กสาวพร้อมกับถูไถแก่นกายเสียดสีริมฝีปาก “หนูทำไม่เป็นค่ะ”“งั้นเลีย”มือเรียวสัมผัสแก่นกายอย่างเงอะงะ เส้นเลือดปู

  • BAD WIDOWER มาเฟียลูกติด   EP.19 อย่าให้ต้องขู่

    EP.19“ใช่ ปัญญาอ่อน”เจ้าของน้ำเสียงเย็นชาเห็นด้วยกับนินิวอย่างมาก อดีตนักฆ่าหนุ่มเดินเข้ามาแทรกกลางระหว่างสองหนุ่มสาวที่คุยกันอยู่ก่อนหน้า “ปกติ”ไม่เชิงยอมรับแต่ไม่สะทกสะท้านกับคำต่อว่าของเคลีส“มึงอย่าบอกนะว่ามึงเอายาของกูไปเล่นปัญญาอ่อนด้วย”“มันเดายากตรงไหน”แม้จะถูกบ่นก็ใช่ว่าจะสลด เจอาร์ยื่นแก้วจะชนกับอีกฝ่ายแต่เคลีสกับเมินเฉย ส่ายใบหน้าเบาๆอย่างเอือมระอากับคำตอบ“เพื่ออะไร”นินิวอยากรู้คำตอบ“สนุก”“มันต้องเล่นใหญ่ขนาดนั้นเลยเหรอ”“เร้าใจ”“ระวังเถอะ ถ้ามึงหมั้นกับนางไปแล้วหลงรักนางขึ้นมาจริงๆ มึงจะสนุกไม่ออก”“เบื่อก็ทิ้ง ไม่เห็นยาก”“ปากดี”นินิวว่าให้พร้อมกับเบ้ปากด้วยความหมั่นไส้กับคำตอบสุดมั่นใจของเจอาร์ คนที่พูดแบบนี้สุดท้ายก็เจ็บเองทุกครั้ง“มึงอกหัก มึงล้มเหลวเรื่องความรักก็อย่าไปพาลใส่คนอื่น มึงเกลียดความรักไม่ได้หมายถึงว่ามึงจะต้องเกลียดความรักของคนอื่นด้วย”“รสชาติของความเจ็บปวดมันหอมหวานจะตาย”สีหน้าและแววตาโรคจิตของเจอาร์ทำให้นินิวและเคลีสที่มองเจอาร์อยู่ต้องตวัดสายตามามองกันโดยอัตโนมัติ “น่าลิ้มลองนะ”เจอาร์ยกยิ้มมุมปากอย่างเจ้าเล่ห์“เหอะ!”เคลีสเค้นเสียง

  • BAD WIDOWER มาเฟียลูกติด   EP.18 จนกว่าจะพอใจ

    EP.18“ทำไมออกมาเร็วจังล่ะลัลน์” เพราะณาลัลน์เดินออกมาจากห้องทำงานของจารุณีด้วยใบหน้าบึ้งตึง ประธานหนุ่มจึงเข้าไปดึงแก้มให้หญิงสาวฉีกยิ้มกว้างออกมา“พี่เจแย่งคุย”“แล้วจะคุยอะไรกับคุณหญิงอ่ะ บอกพี่ได้ไหม”“เรื่องทั่วไป แต่เหมือนเขายุ่งๆ คงไม่ได้คุยแล้วมั้ง”ปึง! เสียงบานประตูห้องทำงานของจารุณีถูกปิดอย่างแรงโดยฝีมือของเจอาร์มันทำให้สองหนุ่มสาวตกใจและหันไปมองกับท่าทางเกรี้ยวกราดของมาเฟียหนุ่ม เขาจะเดินออกไปแต่เมื่อเหลือบมามองคนที่มองเขาอยู่สองหนุ่มสาวจึงหลบสายตา เจอาร์จึงเปลี่ยนใจเดินเข้ามาหาณาลัลน์ คว้าข้อมือบางแล้วพาเธอเดินออกห่างจากพอร์ชมาระยะหนึ่ง“มากกว่านี้ก็ทำมาแล้ว แค่นี้รังเกียจรึไง”เด็กสาวพยายามสะบัดมือแต่เขาก็จับไว้แน่นกว่าเดิม ก่อนโน้มเข้ากระซิบข้างใบหูเล็กให้ได้ยินกันแค่สองคนเท่านั้น “คำถามที่เธอถามแม่ฉันเมื่อกี้ ฉันตอบให้เธอเองก็ได้ เธอถามแม่ฉันไปก็ไร้ประโยชน์”“แล้วมันเมื่อไรล่ะคะ”“เมื่อฉันเบื่อเธอ หมายถึงเมื่อฉันเอาเธอจนพอใจที่สุดน่ะ ถึงจะปล่อยเธอไป”ดวงตากลมโตเพ่งมองบุคคลตรงหน้าด้วยความไม่พอใจ คาดเดาอะไรจากเขาไม่ได้เลย เขาดูไม่ชอบเธอ แล้วทำไมเขาต้องมาทำแบบนี้กั

  • BAD WIDOWER มาเฟียลูกติด   EP.17 อยากให้หมั้น

    EP.17“ปากแกไปโดนอะไรมาอ่ะ”พิมมี่เริ่มบทสนทนาขึ้นมาหลังจากณาลัลน์มาหย่อนสะโพกลงที่โต๊ะเลคเชอร์ข้างๆกัน คนถูกทักเม้มริมฝีปากเข้าหากันโดยอัตโนมัติ พยายามที่จะไม่สบตากับพิมมี่ ทำเป็นค้นหาของในกระเป๋าสะพาย หยิบนู่นหยิบนี่ขึ้นมาทำตัวให้ยุ่งเข้าไว้“ฉันเผลอกัดปากตัวเองอ่ะ แกอย่าสนใจเลย ตอนนี้ฉันยังทำงานไม่เสร็จเมื่อคืนไม่ค่อยสบาย เอามาลอกหน่อย”“เอาไปๆ เร็วๆเลยนะ อาจารย์จะเข้าแล้ว”“ขอบใจ”“ว่าแต่ อะไรทำให้แกแต่งตัวแบบนี้วะ”พิมมี่มองการแต่งตัวของณาลัลน์ตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า นั่นก็เพราะถูกใจมากที่ณาลัลน์แต่งตามที่หล่อนเคยคะยั้นคะยอ“อยากแซ่บเหมือนแกไง” “แล้วทำไมแกไม่แต่งหน้าเข้มๆ จะได้ดูเฟียสกว่านี้”“ทำไมแกไม่ไปเกิดเป็นแบบสอบถาม?”“หูย~ เดี๋ยวนี้ปากก็แซ่บนะ ไม่ใช่การแต่งตัวอย่างเดียวแล้วแหละ”“ก็นิดหนึ่งอ่ะ”ณาลัลน์หันมามองเพื่อนรักอย่างอารมณ์ดี เสียงการแจ้งเตือนแอปพลิเคชันไลน์ดังขึ้นมา ดวงตาสีดำเข้มกลับมามองมือถือที่วางทับสมุดรายงานอยู่เรียกรอยยิ้มให้เธอได้มากเพราะพอร์ชส่งข้อความมาหาP’พอร์ช: ไอตัวเล็กยุ่งไหม อยากคุยด้วยอ่ะ ณาลัลน์: ยุ่งมาก ต้องการคนช่วยทำงานส่งจังเลยP’พอร์

  • BAD WIDOWER มาเฟียลูกติด   EP.16 กลั่นแกล้ง

    EP.16“สรุป เธอไม่ได้จนจริงๆสินะ”“ตอนม.ปลายอยู่ชมรมดนตรีค่ะ ก็เลยได้เล่นของแพง หนูแค่ไม่รวยเท่าพี่เจ แต่คนเรามันต้องไต่เต้าให้ตัวเองมีกินมีใช้มากกว่าเดิมนี่คะ”“ด้วยวิธีนี้?”“จะวิธีไหนมันก็เรื่องของหนูค่ะ”ไม่ใช่เรื่องที่จะต้องเล่าให้เขาฟังว่าจารุณีหลอกมา หากคนอคติพูดให้ตายยังไงก็อคติไม่มีจบมีสิ้น“พ่อครับ ดูนี่”อคินดึงความสนใจของเจอาร์มาที่ตัวเอง ใช้นิ้วสัมผัสกับแป้นเปียโนจนเกิดเสียงดัง เป็นการเล่นมั่วๆแต่ก็สนุกสนานตามประสาเด็กที่แค่ตื่นเต้นกับของเล่นชิ้นใหม่ปกติจับแต่ปืนปลอม ด้วยความจำที่ดีก็เล่นตามที่ณาลัลน์สอนให้ดูเมื่อสักครู่ได้เล็กน้อย เล่นเสร็จก็ปรบมือให้ตัวเองด้วยความชอบอกชอบใจ“ผมอยากให้พี่ลัลน์มาอยู่ในแก๊งซาตาน ให้สอนคนอื่นด้วยครับ”“ไม่ดีหรอก”เจอาร์ปฏิเสธทันที“แต่พี่ลัลน์เป็นเพื่อนผมนะ ผมอยากให้พี่ลัลน์มาเล่นกับผมทุกวัน”“ไม่ได้ครับ”เด็กชายทำหน้าหงอยทันทีที่โดนปฏิเสธ“อ้ะ!…สายแล้ว”เมื่อเห็นนาฬิกาที่ผนังกลับต้องตกใจที่ตัวเองเพลิดเพลินจนลืมเวลา เด็กสาวรีบอุ้มอคินลงจากตักเพราะจะต้องรีบอาบน้ำแต่งตัวไปเรียนวิชาสำคัญในช่วงบ่าย แม้จะเหลือเวลาอีกหลายชั่วโมงแต่กว่าจะได้แท็ก

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status