LOGINShare
EP.10 รนหาที่
Last Updated:
2025-10-26 20:40:45EP.10
“หนูกินยาคุมแล้วค่ะ หนูไม่ได้อยากเป็นแบบพี่เจ เลี้ยงลูกคนเดียวมันไม่สนุกหรอกค่ะ” “นับวันยิ่งปากดีนะ”ข้อมือบางเริ่มชาเพราะเขาบีบมันแน่นขึ้น แต่เธอกลับยกยิ้มมุมปากที่เห็นเขาโกรธเพราะคำพูดของเธอบ้าง มันอาจจะไปจี้โดนบาดแผลของเขา “ปกติหนูไม่ชอบว่าใครค่ะ พี่เจทำให้หนูหลุดกรอบของตัวเองได้ การรู้จักกับพี่เจถือเป็นการได้อัพสกิลปากตัวเองค่ะ”ณาลัลน์ว่ากลับพร้อมรอยยิ้มอันสดใส เธอสะบัดมือออกจากพันธนาการของเขาอีกครั้งแล้วรีบวิ่งไปรอพอร์ชหน้าห้องน้ำชาย เจอาร์มองแผ่นหลังบางไปจนลับสายตา ท่าทางอวดดีของเธอมันทำให้เขายิ่งหมั่นไส้ ญี่ปุ่น “คุณจะไม่รับสายเด็กนี่จริงๆเหรอ”เดชาถามภรรยาที่ดูไม่ใส่กับโทรศัพท์ที่ขึ้นแจ้งเตือนว่ามีคนโทรเข้ามา จารุณีนั่งทานข้าวต่ออย่างเอร็ดอร่อย ปล่อยให้สายมันตัดไปเองแบบทุกครั้ง “ช่างเถอะ ขี้เกียจสร้างภาพว่าเป็นคนใจดีแล้ว” “คุณก็นะ สมควรที่โดนลูกไล่ตะเพิด” “อ้าว! นี่คุณพูดอะไรแบบนั้น เจน่ะมันไม่เข้าใจความหวังดีของฉันน่ะสิ คุณก็หัดเข้าใจฉันบ้างนะ ฉันอยากให้ลูกมีความสุขเพราะเมียที่ดีคือ….”จารุณีรอคำตอบจากสามีแต่เขากลับถอนหายใจออกมาอย่างเหนื่อยหน่าย “ผมเองก็อยากมีเมียใหม่เหมือนกัน” “ไอ้คุณเดชา!” สัปดาห์ต่อมา “ฮัดชิ้ว!”ณาลัลน์ใช้ผ้าเช็ดหน้าปิดจมูกทันทีที่เธอจามออกมา เสียงดัง เพราะตอนนี้นั่งอยู่ในห้องสมุดของมหาวิทยาลัยกับพิมมี่และไม่อยากให้พิมมี่ติดไข้เธอไปด้วย แต่เธอก็เป็นจุดรวมสายตาของคนที่มีสมาธิอ่านหนังสือในบริเวณใกล้ๆกัน “ยังไม่หายอีกเหรอลัลน์ หลายวันแล้วนะ”พิมมี่กระซิบถามเบาๆ หากหล่อนจองห้องติวทันก็คงไม่ให้ณาลัลน์มานั่งรวมกับคนอื่นแบบนี้ “พักผ่อนไม่เพียงพออ่ะ ช่วงนี้มันต้องอ่านหนังสือ เหลือแค่จามอย่างเดียว หัวไม่ปวดแล้ว ไข้ก็เหลือน้อยแล้ว” “ฉันรู้สึกคันจมูกขึ้นมาเลย ฉันว่าฉันโดยแกแพร่เชื้อใส่แน่ๆ” “อย่ามารังเกียจฉันนะ” “ใครจะไปเหมือนพี่พอร์ชที่ไม่รังเกียจแกแถมยังดูแลแกทุกวันขนาดนี้ ถามจริงเมื่อไรแกจะรวบหัวรวบหางเขาสักที” “ตั้งใจอ่านหนังสือไปเถอะ”ด้วยความเขินอายณาลัลน์หยิบหนังสือมาปกปิดใบหน้าแดงก่ำของตัวเอง แต่พิมมี่ก็ยื่นใบหน้ามาใกล้ๆเพื่อจับผิด “ถามใหม่ เป็นสาวเป็นแส้จะรวบหัวรวบหางผู้ชายได้ยังไง ต้องไปถามพี่พอร์ชดีกว่าว่าเมื่อไร…” “พอเลย เรื่องเรียนแกอยากรู้ขนาดนี้ไหม แล้วจะแกล้งฉันเนี่ยจำบทที่ห้าได้ยังเถอะ” “ด่าแบบผู้ดี เป็นการเปลี่ยนเรื่องที่เจ็บอยู่เหมือนกัน เจ็บยิ่งกว่าโดนด่าว่าโง่อีก” “ล้อเล่นๆ”มือเรียวตบบ่าเพื่อนรักเบาๆในเชิงหยอกล้อ ก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูนาฬิกาก็เห็นการแจ้งเตือนสายที่ไม่ได้รับเป็นเพราะเธอตั้งสั่นไว้เลยไม่ได้ยิน เป็นเบอร์ที่คุ้นตามันคือเบอร์ของเจอาร์แต่เธอไม่ได้อยากจะเมมเบอร์ไว้ในเครื่อง จะโทรกลับไปแต่เขาก็โทรกลับมาพอดี “สวัสดีค่ะ”เธอทักทายปลายสายด้วยน้ำเสียงเย็นชา (ว่างไหม ไปรับอคินให้ฉันด้วย ฉันติดงาน) “ตอนนี้เลยเหรอคะ” (ใช่ ฉันประชุมเสร็จมืดๆ เดี๋ยวฉันไปรับที่คอนโดเธอ) ‘วานคนอื่นไม่ได้รึไง’เธอได้แต่คิดในใจ ไม่กล้าถามออกไป เพราะเกรงจะถูกกล่าวหาว่าหนีงาน เธอแค่รู้สึกว่ายังไม่พร้อมที่จะเอาอคินมาอยู่ด้วยในตอนที่เธอมีไฟในการอ่านหนังสือ (เงียบทำไม) “ค่ะ เดี๋ยวไปรับให้” (สิ่งที่เธอควรจะรู้อีกอย่างหนึ่ง ตอนนี้ฝนเหมือนจะตก ลูกฉันไม่สบายง่าย อย่าให้โดนฝนเด็ดขาด และหวังว่าเธอจะไม่เอามอ’ไซค์ไปรับลูกฉันนะ) “ค่ะ แล้วทำไมไม่ให้หนูไปส่งน้องที่คอนโดพี่เจคะ” (เธอคิดว่าเด็กสามขวบอยู่คนเดียวได้ป่ะ ถามอะไรโง่ๆ) “….” (ถ้าอย่างนั้นฉันสอนให้ลูกนั่งแท็กซี่กลับเองเลยดีไหม ถ้าคนที่แม่จ้างมามันมีปัญหามากนักอ่ะ) “ขอโทษค่ะ หนูแค่กลัวน้องจะอยู่ห้องหนูไม่ได้ กลัวน้องร้องจะกลับเสียก่อน”ใจเธอก็กลัวหากลูกเขามาอยู่ห้องเธอจะแพ้ฝุ่นไหม ห้องของเธอไม่ได้สะอาดสะอ้านทุกระเบียบนิ้วแบบห้องของเขา คนเคยสบายจะมาอยู่ในที่ไม่หรูหราไม่รู้ว่าจะอยู่ได้ไหม (จะส่งโลเคชั่นคอนโดเธอมาหรือให้ฉันหาเอง) “เดี๋ยวส่งให้ค่ะ” ปลายสายเป็นฝ่ายกดวางไปก่อน เธอจึงรีบกดส่งโลเคชั่นให้เจอาร์ด้วยความไม่เต็มใจนัก เธอหาบัตรผู้ปกครองที่ไม้พาไปทำมาที่โรงเรียนเมื่อวานเห็นว่าอยู่ในกระเป๋าก็โล่งใจนึกว่าจะต้องเสียเวลากลับไปเอาที่ห้อง “เป็นอะไรรึเปล่า”สีหน้าเป็นกังวลของณาลัลน์ทำให้พิมมี่สงสัย แต่เมื่อโดนทัก ณาลัลลน์ก็ยิ้มออกมาอย่างเสแสร้งว่าไม่ได้เป็นอะไร “ต้องไปรับลูกพี่เจอ่ะ” “เหรอ เออแก แกบอกว่าเขาโสดใช่ไหม” “ทำไม” “หล่อ~” “แต่นิสัยไม่ดี” “ฉันชอบผู้ชายแบดๆ ให้ฉันไปเลี้ยงน้องแทนไหม” “ได้ก็ดี” “เออ จริงจังล่ะนะ”อาการประชดประชันของณาลัลน์ทำให้พิมมี่เปลี่ยนสีหน้าจริงจังพร้อมกับขยับเข้าหาณาลัลน์อีกนิด “ระวังตัวด้วยนะ ผู้ชายเนี่ยมันมีอารมณ์ได้ตลอด สวยๆอย่างแกอาจจะตกเสือผู้หิวโหยโดยไม่รู้ตัว” “ระ…รู้แล้วน่า”ณาลัลน์ไม่กล้าสบตากับพิมมี่ เธอเก็บของบนโต๊ะแล้วก้มหน้าก้มตาหากุญแจรถเอาไปยื่นให้พิมมี่และคว้ากุญแจรถของหล่อนมาควงเล่น “ยืมรถหน่อย พอดีฉันต้องไปรับลูกคุณหนูคุณนายน่ะ วันนี้ติวแค่นี้นะฉันต้องไปก่อนล่ะ” “แล้วฉันกลับยังไงอ่ะ” “มอ’ไซค์ฉันไง” “ได้ไงเนี่ยยัยลัลน์!” ณาลัลน์ไปรับอคินมาจากโรงเรียนเรียบร้อย ระหว่างทางเด็กน้อยคุยโม้โอ้อวดให้ฟังถึงสิ่งที่เจอในระหว่างไปเที่ยวมาอย่างออกรส เธอค่อนข้างชอบเด็กจึงคุยกับอคินได้อย่างลื่นไหลและการช่างพูดช่างเจรจาของทั้งสองฝ่ายก็ทำให้ทั้งสองสนิทสนมกันอย่างง่ายดาย แม้อคินจะเป็นลูกชายของบุคคลที่เธอไม่ชอบหน้าแต่เธอแยกแยะได้ ลูกส่วนลูก พ่อส่วนพ่อ เธอจะไม่เอาความท็อกซิกไปใส่เด็กที่ไม่รู้อีโหน่อีเหน่ หากไม่ติดว่าอคินเป็นลูกเจอาร์จะดีใจกว่านี้ที่ได้เล่นกับเด็ก เธอจำเป็นต้องกลับมาที่บริษัทของพอร์ชเพราะพอร์ชเรียกประชุมด่วนอย่างจริงจัง มาถึงทุกคนก็ต้องประหลาดใจเพราะห้องประชุมขนาดใหญ่ถูกจัดให้เป็นห้องเลี้ยงฉลองของบริษัท ไหนๆวันนี้ก็ไม่ได้อ่านหนังสือแล้วเธอจึงสนุกกับมันให้เต็มที่ “สาาาหวัดดีกั๊บ ผมชื่ออคิน ผมชอบกินฉะปาเก็ตจี้”เด็กน้อยทักทายผู้คนในงานที่เดินผ่านมาทักทายเขาอย่างมีมารยาท ก่อนจะหันไปกินสปาเก็ตตี้คำโตที่ณาลัลน์ป้อนมาให้ เคี้ยวตุ้ยๆด้วยความเอร็ดอร่อย ปากเลอะจนณาลัลน์ต้องเช็ดให้ “ลูกใครอ่ะลัลน์”พอร์ชเดินมาด้านหลังไม่ทันเห็นหน้าเด็กที่ณาลัลน์พามาด้วยจึงยีผมอคินเพื่อเป็นการทักทาย แต่อคินก็หันไปมองแล้วยกมือสวัสดี ทำให้พอร์ชหน้าเสียเล็กน้อยและตีมือตัวเองเบาๆ ทำให้ณาลัลน์หลุดขำกับท่าทางของพอร์ช “จะตายไหมวะกูเนี่ย” “เล่นกับน้องได้ แต่อย่าให้น้องไปฟ้องพ่อล่ะกัน” “ไปดีกว่ารักตัวกลัวตาย” “ง่วงยังครับ ปกตินอนกี่โมง”ณาลัลน์หันกลับมาให้ความสนใจกับอคินที่ในตอนนี้โยกตัวเบาๆตามเสียงเพลง เธอไม่รู้ตารางเวลาของเขาแน่ชัดแต่เธออยู่ที่นี่มานานเกือบสองชั่วโมง หากเจอาร์เลิกประชุมเร็วและไปหาเธอที่คอนโดแล้วไม่เจอเธอคงหูชาเพราะโดนเขาบ่น จึงอยากพาอคินกลับไปเร็วๆ แต่ดูเหมือนว่าอคินจะพลังเหลือล้น “สองตุ้มครับ” “ไปคอนโดพี่กันเถอะเนอะ” “ผมอยากย้องเพลง~”ว่าจบอคินก็วิ่งเข้าไปขอไมโครโฟนคนอื่นจนผู้ใหญ่ต้องยื่นให้ร้อง กลับกลายเป็นว่าเธอลำบากใจที่จะเข้าไปขัดขวางจึงต้องปล่อยเลยตามเลยเพราะอคินสนุกสนานกับมันมาก . . . “รีบกลับแล้วเหรอมึง”นินิวถามเจอาร์ที่ลุกจากเก้าอี้เป็นคนแรกหลังจากเธอสรุปการประชุมเสร็จ ไม้ที่นั่งอยู่ด้วยก็ลุกไปตามกัน“กินข้าวก่อนป่ะ” “กูจะไปรับลูกแล้ว โคตรคิดถึงเลย” “อ้าว ลูกมึงอยู่ไหน เมื่อเย็นกูให้แม่ของเฮียไปรับพลอย ทำไมมึงไม่บอก จะได้ฝากเขารับมาด้วย” “ไม่อยากรบกวนแม่มันหรอก ขอบใจ”เจอาร์ตอบพร้อมกับเปิดโทรศัพท์เข้าแอปติดตามตัวที่เชื่อมกับนาฬิกาสมาร์ทวอทช์ของอคิน เขาโทรหาอคินหลายสายแต่ไม่รับณาลัลน์ก็เช่นกัน และเมื่อดูโลเคชั่นที่ลูกชายอยู่ก็เห็นว่าลูกชายอยู่ที่บริษัทของพอร์ช เขายกยิ้มมุมปากอย่างเจ้าเล่ห์ในตอนที่คิดเรื่องสนุกๆออก “กล้าดีเนอะ รนหาที่จริงๆ” ...................................... 🤪🤭😏🤔 ร่างกายต้องการซาบะ หิว!
Latest chapter
BAD WIDOWER มาเฟียลูกติด EP.21 แค่นี้ไม่ตาย
EP.21วันต่อมา“พี่เจตื่นค่ะ ตื่นมาคุยกันให้รู้เรื่อง”มาเฟียหนุ่มจิ๊ปากด้วยความหงุดหงิดที่โดนเด็กสาวรบกวนการนอนในช่วงเช้าของวันรุ่งขึ้น เธอเขย่าตัวของเขาปลุกให้ตื่นมาคุยเรื่องค้างคาใจ แม้เธอจะโดนยาแต่เรื่องเมื่อคืนเธอจำได้ทั้งหมด อยากจะบ้าตายกับเรื่องน่าอายที่มันเกิดขึ้นอีกครั้ง“อะไรของเธอ อยากโดนเอาอีกรึไง”เขาปรือตาขึ้นมามองคนหาเรื่องแสดงความไม่พอใจผ่านน้ำเสียงหงุดหงิด หยิบหมอนอีกใบมาฟาดร่างอรชรที่ทำตัวน่ารำคาญ ก่อนจะพลิกตัวหนีไปอีกทางแล้วหลับต่อ แต่ณาลัลน์กลับรวบผ้าห่มมาพันตัวแล้วมาคะยั้นคะยออย่างไม่ลดละความพยายาม“ไม่หมั้นได้ไหมคะ”“จะปลุกฉันมาแค่เรื่องแค่นี้?”สุดท้ายเขาก็นอนต่อไม่ได้ต้องลุกขึ้นมาคุยกับเด็กสาวผู้น่ารำคาญ เขานั่งพิงหัวเตียงโดยมีผ้าห่มคลุมช่วงล่างเปลือยเปล่าไว้“มันไม่แค่นี้สำหรับหนูไงคะ”“ไปถามแม่ฉันเองนะ พอดีว่าฉันเป็นลูกที่ดีต้องทำตามคำสั่งแม่ทุกอย่าง”“อึก หนูไม่อยากหมั้น หนูเกลียดพี่เจ”“ปัญญาอ่อน! คิดว่าเป็นนางเอกเจ้าน้ำตาแล้วฉันจะสงสาร?”“….”“หาเงินที่แม่ฉันให้ไอ้พอร์ชมาคืนด้วยตัวเธอเอง บางทีการหมั้นอาจจะไม่เกิดขึ้น”เด็กสาวปาดน้ำตาที่เปียกพวงแก้มอ
BAD WIDOWER มาเฟียลูกติด EP.20 หลอกล่อNC++
EP.20“พี่เจ อะ…เอาอะไรให้หนูกิน อึก”"...""หนูไม่หมั้น""อ้าขาให้ฉันก่อน"กิก!เมื่อถอดเสื้อผ้าของณาลัลน์เสร็จ มาเฟียหนุ่มจ้องนาฬิกาข้อมือแล้วดีดนิ้วให้สัญญาณเพราะยาออกฤทธิ์เต็มที่ ก่อนหยัดกายลุกจากตัวเด็กสาวมาปลดเปลื้องเสื้อผ้าของตัวเองอย่างเร่งรีบ ฤทธิ์ของยาหลายชนิดที่ผสมอยู่ในน้ำที่ดื่มเข้าไปทำให้เกิดอารมณ์และเคลิบเคลิ้ม ภายในกายร้อนรุ่มอย่างน่าประหลาด เด็กสาวปรือตามองไปที่ปลายเตียงเห็นร่างกำยำเปลือยเปล่าเซ็กซี่ไร้ที่ติใดๆ เพียงแค่นี้ก็ทำให้ใบหน้าหวานแดงก่ำเห่อร้อนด้วยความเขินอาย เธอลอบกลืนน้ำลายอึกใหญ่ลงคอจนอีกฝ่ายสังเกตเห็น“พี่เจ~”กัดริมฝีปากอย่างยั่วยวน ลืมเรื่องที่จะเอาความกับเขาไปชั่วขณะ ตอนนี้จิตใต้สำนึกของเธอมีแต่ความต้องการ น้ำหล่อลื่นผลิตออกมาเต็มกลีบอวบอูม เด็กสาวอ้าขาออกโดยอัตโนมัติ ทำให้คนตัวโตรีบขึ้นมาบนเตียง แต่สายตาที่เธอมองแก่นกายของเขาอย่างหื่นกระหายนั้นทำให้เขาขยับตัวเข้าไปใกล้ริมฝีปากบาง“อยากอมรึไง”เขาถามพร้อมกับวางแก่นกายไว้ที่กลีบปากของเด็กสาวพร้อมกับถูไถแก่นกายเสียดสีริมฝีปาก “หนูทำไม่เป็นค่ะ”“งั้นเลีย”มือเรียวสัมผัสแก่นกายอย่างเงอะงะ เส้นเลือดปู
BAD WIDOWER มาเฟียลูกติด EP.19 อย่าให้ต้องขู่
EP.19“ใช่ ปัญญาอ่อน”เจ้าของน้ำเสียงเย็นชาเห็นด้วยกับนินิวอย่างมาก อดีตนักฆ่าหนุ่มเดินเข้ามาแทรกกลางระหว่างสองหนุ่มสาวที่คุยกันอยู่ก่อนหน้า “ปกติ”ไม่เชิงยอมรับแต่ไม่สะทกสะท้านกับคำต่อว่าของเคลีส“มึงอย่าบอกนะว่ามึงเอายาของกูไปเล่นปัญญาอ่อนด้วย”“มันเดายากตรงไหน”แม้จะถูกบ่นก็ใช่ว่าจะสลด เจอาร์ยื่นแก้วจะชนกับอีกฝ่ายแต่เคลีสกับเมินเฉย ส่ายใบหน้าเบาๆอย่างเอือมระอากับคำตอบ“เพื่ออะไร”นินิวอยากรู้คำตอบ“สนุก”“มันต้องเล่นใหญ่ขนาดนั้นเลยเหรอ”“เร้าใจ”“ระวังเถอะ ถ้ามึงหมั้นกับนางไปแล้วหลงรักนางขึ้นมาจริงๆ มึงจะสนุกไม่ออก”“เบื่อก็ทิ้ง ไม่เห็นยาก”“ปากดี”นินิวว่าให้พร้อมกับเบ้ปากด้วยความหมั่นไส้กับคำตอบสุดมั่นใจของเจอาร์ คนที่พูดแบบนี้สุดท้ายก็เจ็บเองทุกครั้ง“มึงอกหัก มึงล้มเหลวเรื่องความรักก็อย่าไปพาลใส่คนอื่น มึงเกลียดความรักไม่ได้หมายถึงว่ามึงจะต้องเกลียดความรักของคนอื่นด้วย”“รสชาติของความเจ็บปวดมันหอมหวานจะตาย”สีหน้าและแววตาโรคจิตของเจอาร์ทำให้นินิวและเคลีสที่มองเจอาร์อยู่ต้องตวัดสายตามามองกันโดยอัตโนมัติ “น่าลิ้มลองนะ”เจอาร์ยกยิ้มมุมปากอย่างเจ้าเล่ห์“เหอะ!”เคลีสเค้นเสียง
BAD WIDOWER มาเฟียลูกติด EP.18 จนกว่าจะพอใจ
EP.18“ทำไมออกมาเร็วจังล่ะลัลน์” เพราะณาลัลน์เดินออกมาจากห้องทำงานของจารุณีด้วยใบหน้าบึ้งตึง ประธานหนุ่มจึงเข้าไปดึงแก้มให้หญิงสาวฉีกยิ้มกว้างออกมา“พี่เจแย่งคุย”“แล้วจะคุยอะไรกับคุณหญิงอ่ะ บอกพี่ได้ไหม”“เรื่องทั่วไป แต่เหมือนเขายุ่งๆ คงไม่ได้คุยแล้วมั้ง”ปึง! เสียงบานประตูห้องทำงานของจารุณีถูกปิดอย่างแรงโดยฝีมือของเจอาร์มันทำให้สองหนุ่มสาวตกใจและหันไปมองกับท่าทางเกรี้ยวกราดของมาเฟียหนุ่ม เขาจะเดินออกไปแต่เมื่อเหลือบมามองคนที่มองเขาอยู่สองหนุ่มสาวจึงหลบสายตา เจอาร์จึงเปลี่ยนใจเดินเข้ามาหาณาลัลน์ คว้าข้อมือบางแล้วพาเธอเดินออกห่างจากพอร์ชมาระยะหนึ่ง“มากกว่านี้ก็ทำมาแล้ว แค่นี้รังเกียจรึไง”เด็กสาวพยายามสะบัดมือแต่เขาก็จับไว้แน่นกว่าเดิม ก่อนโน้มเข้ากระซิบข้างใบหูเล็กให้ได้ยินกันแค่สองคนเท่านั้น “คำถามที่เธอถามแม่ฉันเมื่อกี้ ฉันตอบให้เธอเองก็ได้ เธอถามแม่ฉันไปก็ไร้ประโยชน์”“แล้วมันเมื่อไรล่ะคะ”“เมื่อฉันเบื่อเธอ หมายถึงเมื่อฉันเอาเธอจนพอใจที่สุดน่ะ ถึงจะปล่อยเธอไป”ดวงตากลมโตเพ่งมองบุคคลตรงหน้าด้วยความไม่พอใจ คาดเดาอะไรจากเขาไม่ได้เลย เขาดูไม่ชอบเธอ แล้วทำไมเขาต้องมาทำแบบนี้กั
BAD WIDOWER มาเฟียลูกติด EP.17 อยากให้หมั้น
EP.17“ปากแกไปโดนอะไรมาอ่ะ”พิมมี่เริ่มบทสนทนาขึ้นมาหลังจากณาลัลน์มาหย่อนสะโพกลงที่โต๊ะเลคเชอร์ข้างๆกัน คนถูกทักเม้มริมฝีปากเข้าหากันโดยอัตโนมัติ พยายามที่จะไม่สบตากับพิมมี่ ทำเป็นค้นหาของในกระเป๋าสะพาย หยิบนู่นหยิบนี่ขึ้นมาทำตัวให้ยุ่งเข้าไว้“ฉันเผลอกัดปากตัวเองอ่ะ แกอย่าสนใจเลย ตอนนี้ฉันยังทำงานไม่เสร็จเมื่อคืนไม่ค่อยสบาย เอามาลอกหน่อย”“เอาไปๆ เร็วๆเลยนะ อาจารย์จะเข้าแล้ว”“ขอบใจ”“ว่าแต่ อะไรทำให้แกแต่งตัวแบบนี้วะ”พิมมี่มองการแต่งตัวของณาลัลน์ตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า นั่นก็เพราะถูกใจมากที่ณาลัลน์แต่งตามที่หล่อนเคยคะยั้นคะยอ“อยากแซ่บเหมือนแกไง” “แล้วทำไมแกไม่แต่งหน้าเข้มๆ จะได้ดูเฟียสกว่านี้”“ทำไมแกไม่ไปเกิดเป็นแบบสอบถาม?”“หูย~ เดี๋ยวนี้ปากก็แซ่บนะ ไม่ใช่การแต่งตัวอย่างเดียวแล้วแหละ”“ก็นิดหนึ่งอ่ะ”ณาลัลน์หันมามองเพื่อนรักอย่างอารมณ์ดี เสียงการแจ้งเตือนแอปพลิเคชันไลน์ดังขึ้นมา ดวงตาสีดำเข้มกลับมามองมือถือที่วางทับสมุดรายงานอยู่เรียกรอยยิ้มให้เธอได้มากเพราะพอร์ชส่งข้อความมาหาP’พอร์ช: ไอตัวเล็กยุ่งไหม อยากคุยด้วยอ่ะ ณาลัลน์: ยุ่งมาก ต้องการคนช่วยทำงานส่งจังเลยP’พอร์
BAD WIDOWER มาเฟียลูกติด EP.16 กลั่นแกล้ง
EP.16“สรุป เธอไม่ได้จนจริงๆสินะ”“ตอนม.ปลายอยู่ชมรมดนตรีค่ะ ก็เลยได้เล่นของแพง หนูแค่ไม่รวยเท่าพี่เจ แต่คนเรามันต้องไต่เต้าให้ตัวเองมีกินมีใช้มากกว่าเดิมนี่คะ”“ด้วยวิธีนี้?”“จะวิธีไหนมันก็เรื่องของหนูค่ะ”ไม่ใช่เรื่องที่จะต้องเล่าให้เขาฟังว่าจารุณีหลอกมา หากคนอคติพูดให้ตายยังไงก็อคติไม่มีจบมีสิ้น“พ่อครับ ดูนี่”อคินดึงความสนใจของเจอาร์มาที่ตัวเอง ใช้นิ้วสัมผัสกับแป้นเปียโนจนเกิดเสียงดัง เป็นการเล่นมั่วๆแต่ก็สนุกสนานตามประสาเด็กที่แค่ตื่นเต้นกับของเล่นชิ้นใหม่ปกติจับแต่ปืนปลอม ด้วยความจำที่ดีก็เล่นตามที่ณาลัลน์สอนให้ดูเมื่อสักครู่ได้เล็กน้อย เล่นเสร็จก็ปรบมือให้ตัวเองด้วยความชอบอกชอบใจ“ผมอยากให้พี่ลัลน์มาอยู่ในแก๊งซาตาน ให้สอนคนอื่นด้วยครับ”“ไม่ดีหรอก”เจอาร์ปฏิเสธทันที“แต่พี่ลัลน์เป็นเพื่อนผมนะ ผมอยากให้พี่ลัลน์มาเล่นกับผมทุกวัน”“ไม่ได้ครับ”เด็กชายทำหน้าหงอยทันทีที่โดนปฏิเสธ“อ้ะ!…สายแล้ว”เมื่อเห็นนาฬิกาที่ผนังกลับต้องตกใจที่ตัวเองเพลิดเพลินจนลืมเวลา เด็กสาวรีบอุ้มอคินลงจากตักเพราะจะต้องรีบอาบน้ำแต่งตัวไปเรียนวิชาสำคัญในช่วงบ่าย แม้จะเหลือเวลาอีกหลายชั่วโมงแต่กว่าจะได้แท็ก
You may also like
เสพติดหัวใจมาเฟีย
มดตัวจี๊ด8.0K viewsสยบรักมาเฟีย
มดตัวจี๊ด4.8K viewsพายุร้ายพ่ายเมีย
นามปากกา อายดอลลี่8.3K viewsสิงขร [มาเฟียร้ายรัก]
ชะนีติดมันส์4.1K viewsH'TIA ZONE คนในปกครอง
-Something288 viewsยัยแสบของมาเฟีย
NITa'vianna813 viewsหลงรักเด็กซ่อง
naennarm 3.0K viewsเล่ห์รักผู้ชายสารเลว
สาวน้อย.ช่างฝัน635 views
