KABANATA 3

10 YEARS AGO…

“O, anak, hindi pa ba tapos iyan? Anong oras na gising ka pa.”

Napangiti si Marcus saka tiningala ang ina niyang si Juliana. Ang maganda nitong mukha ang bumungad sa kanya. Pinanonood ang ginagawa niya.

“Kailangan po, para sure na maka-graduate,” sagot niya saka pinigil ang paghihikab.

Muling sumilay ang magandang ngiti sa mga labi ng kanyang ina. “O sige, igagawa nalang kita ng meryenda at ipagtitimpla ng kape,” anitong pagkatapos ng sinabi ay nakita niyang sinulyapan ang relo na nakasabit sa dingding.

Ala una na ng madaling araw. Totoo naman ang sinasabi ni Juliana. Pero thesis kasi ang tinatapos niya kaya hindi niya gustong magpakampante.

“Medyo tanghali naman ang pasok ko mamaya, nay, kaya makakatulog pa ako,” aniya.

“Ganoon ba? O sige, hindi na kita igagawa ng kape at baka hindi ka makatulog,” anito saka ibinalik ang hawak na tasa sa cupboard.

Graduating na si Marcus sa kursong BS Biology. Iyon ang kursong kinuha niya bilang kanyang pre-med course. Tama, gusto niyang magpatuloy sa medical school at maging ganap at isang mahusay na cardiothoracic surgeon pagdating ng panahon. Alam niyang medyo mahaba ang panahong kailangan niyang gugulin. Pero pasasaan ba at makakatapos rin siya. Dahil kung susumahin, sampung taon mula ngayon ay posibleng nasa malaking ospital na siya, nag-o-opera at sumasagip ng buhay.

“Sandaling panahon nalang, Ma, kahit papaano makakatulong na ako sa inyo ni Papa sa paghahanap buhay,” aniya.

Iyon ay nang ilapag ni Juliana ang platitong may egg sandwich. Paborito niya iyon. Masarap kasing magluto ang nanay niya. Branch manager sa isang kilalang bangko ang kanyang ina. Habang software engineer naman ang kanyang ama sa isang malaking telephone company. Ang pagkakaroon ng magandang propesyon ng mga magulang niya ang dahilan kaya nakakapag-aral siya sa isang kilalang unibersidad.

“Pagka-graduate mo, magtuloy kana agad sa med school,” ani Juliana na naupo sa isang bakanteng silya saka siya sinamahan sa may mesa.

“Maghahanap po ako ng trabaho, Ma. Gusto kong magturo sa school na pinapasukan ko ngayon habang nag-aaral ako sa med school,”aniyang sinimulang kainin ang sandwich na inihanda ni Juliana para sa kanya.

“Hindi mo naman kailangang magtrabaho habang nag-aaral, anak. Kasi napaghandaan na namin ng Daddy mo ang tungkol doon. Makakatapos ka sa med school gamit ang perang naitabi namin para sa iyo,” anitong sandaling nagsalubong ang mga kilay bagaman nakangiti.

Nagkibit ng mga balikat niya si Marcus. “Ma, I will be okay, promise,” aniyang inubos ng tuluyang ang sandwich.

Tinitigan lang muna siya ni Juliana. Isang uri ng pagtitig na kababakasan ng matinding pagmamahal ng isa ina para sa kanyang anak. Napakaganda talaga ng Mommy niya. At masasabi niyang ito ang dahilan kaya masyado siyang nagiging mapili sa mga babae.

Well, hindi lang naman itsura ang basehan niya. Si Juliana kasi bukod sa pagiging maganda, matalino, ay talaga naman napakabait. Bagay na bagay ito sa Daddy niyang si Mario na gwapo, matalino at mabait rin.

Ilan sa mga kaklase na rin niya ang nagsabing perfect combination daw ang ama at ina niya. Kaya daw hindi na nakakapagtakang lumabas siyang kapareho ng mga ito. Although marami ang nagsasabing mas kamukha niya ang kanyang ama kung sa tikas ng pangangatawan, tindig, at hugis ng mukha.

Ang mga mata niya at iba pa katulad ng mestisuhing kulay ng balat at kulay brown na mga mata ay naman niya kay Juliana.

“Kamukhang-kamukha mo talaga ang Daddy mo, anak,” si Juliana na siyang bumasag sa katahimikan.

“Yeah? Pero syrempre sa iyo ako nagmana ng mga mata at kulay ng balat,” aniyang tumawa ng mahina.

“Maliban doon, mas kinuha mo na sa kanya ang lahat. Kaya hindi na ako magtataka kung bakit ba napakaraming mga babae ang naghahabol sa’yo,” anito tinapik ang kamay niya habang proud na proud pa rin ang pagkakangiti.

Pinagmasdan lang muna ni Marcus ang kanyang ina. Ang maganda at perpekto nitong mukha, bumagay sa brown at alon-alon nitong buhok na may habang lampas sa balikat nito. Balingkinitan rin ang pangangatawan ni Juliana. Matangkad ito at totoong mas bata sa edad nitong fifty. Matanda ng sampung taon ang ama niyang si Mario rito na sixty na ngayon.

“Pero wala akong time para sa ganyan, Ma. Ang totoo kasi kayong dalawa ni D ang priority ko,” pagsasabi niya ng totoo.