Chapter 5

I don't know how I slept that night. His voice kept on running through my head. Kahit anong gawin kong pagpikit, hindi ako makatulog dahil sa boses ng putanginang lalaking 'yon.

Pupungas-pungas akong naglakad pababa. Wala na si Kristen sa tabi ko nang magising ako, so I assume she's with my mother.

I hope so.

"Mama!"

I immediately look at the kitchen and saw her sitting on a high chair. She was wearing a wide, happy smile while waving her cute hands at me. I smiled back at her before walking my way to her.

"Good morning, sweetie," bati ko sa kanya bago ko siya hinalikan sa pisnge.

Pangisi-ngisi siyang tumingala sa akin na siyang nagpangisi sa akin. "You're that happy, huh?" Umupo ako sa tabi niya.

Tumango siya sa akin. "I made cookies for you, Mama."

Napanganga ako sa sinabi niya. "Wow," tanging komento ko habang nakangiti. "You did?"

"Yeah," tumatango-tangong sagot niya. Tumingin siya kay Mama na nakangiti na sa amin ngayon. "Lola Ma helped me do it."

Nakangiti akong tumingin kay Mama. Tumango siya sa akin habang nakangiti bilang sagot sa mga katanungan ko.

"Wow. That's great bonding, huh? Then, what should you say to Lola Ma for helping you?" I asked my daughter.

"Thank you, Lola Ma!" nakakatuwang sambit nito na siyang ikinangiti namin ni mama.

"You're always welcome, apo," nakangiting sambit ni Mama sa anak ko.

We are on that moment when we suddenly heard the doorbell rang. Tumayo ako para tingnan kung sino ang tao sa labas.

"I'll just see who's outside," paalam ko bago lumabas ng bahay.

Naglakad ako palapit sa main door at binuksan iyon. It was Rachel and Allyson. Aba, himala at maagang dumalaw ang dalawang 'to. Hindi napuyat kagabi.

I was about to tease them when they suddenly surpass me, as if I was like an air, ain't noticeable at all. Wow, that's great to begin a great day, huh? Don't mind me. I was being sarcastic here. Nasaktan lang ang ego ko.

Napairap ako sa kanila nang makitang may hinahanap sila.

"Where's Kristen?" Rachel asks me while roaming around.

Yeah, I thought I was the one they wanted to visit. All along, it was Kristen.

Great!

Just great!

"Kitchen," nakatimping saad ko.

Nagtakbuhan silang dalawa papuntang kusina. Nakabusangot naman ang mukha ko nang isara ko ang pinto at sumunod sa kanila.

"Hey, sweetie!"

Naabutan ko silang nag-aagawan sa inuupuan kong upuan kanina. Napailing-iling ako. Hindi ko maiwasang ma-appreciate ang ginagawa nila kahit na nasasaktan na ako nang kaunti. Slight lang naman. Well, I appreciated how they cared about Kristen. Parang sa ganoong paraan, nagkaroon siya nang higit sa isa pang mga magulang. Minsan nga, nagmumukhang si Rachel na ang ina ni Kristen dahil grabe kung makaspoil, grabe din naman kung makapangaral sa bata.

"Hi," simpleng tugon ni Kristen at mapapansin ang kalamigan sa boses nito.

Napatawa ako nang makitang napatigil sina Rachel at Allyson sa pag-aagawan sa upuan at nakatungangang napatingin sa gawi ni Kristen.

"Kristen, is that you?" parang tangang tanong ni Rachel.

"Yup," simpleng sagot ng anak ko.

Napakurap-kurap si Rachel. "Where's the Tita Mom code?" Napangiwi siya kalaunan. "Why do I felt like you're being cold?" She was more like saying that words to herself.

Tiningnan lang sila ni Kristen bago ito muling tumingin sa gatas na nasa harap niya.

"Woah!" Parang hindi makapaniwalang saad ni Rachel. "What's with the different aura today, guys?"

Napailing-iling ako sa sinabi niya. "There's none. Ganoon parin," simpleng sagot ko bago lumapit sa kanila.

Inirapan niya ako dahilan para mapatimpi ako.

Aba! Namumuro na yata 'tong babaeng 'to.

Halos magulat si Rachel nang pagtingin niya kay Kristen, nakatingin na ito nang masama sa kanya.

"O, my god! What did I do for you to glare at me like that, sweetie?" Nakahawak pa siya sa dibdib niya nang sabihin ang mga katagang iyon dahilan para mapairap ako.

Overacting!

"You..." My daughter hesitated. Kita ko ang lungkot sa mga mata niya. Basang-basa ko 'yon. "You took away my mama yesterday," nakangusong sambit ni Kristen kalaunan dahilan para mapailing-iling ako. Umupo ako sa tabi niya at saka siya nginitian.

"Sweetie, I didn't took away your mama. She did," sambit ni Rachel bago tinuro si Allyson na ngayon ay nanlaki na ang mata. Kaagad namang hinampas ni Allyson si Rachel.

Napaface-palm nalang ako sa sinabi ni Rachel. Mas pinapalala niya. Hindi nalang kasi magsalita nang maayos.

"Char lang. Hey sweetie. I didn't took away your mama. Niyaya ko lang siya sa isang concert para kahit papaano ay sumaya naman ang mama mo."

Napatingin sa akin si Kristen. Nginitian ko lang siya at saka hinaplos ang buhok niya.

"Ayaw mo bang maging masaya ang mama mo?" sambit ni Rachel dahilan para agaran siyang mapatingin sa tita niya.

"Gusto," nakangusong sambit ng anak ko.

Napangiti kaming lahat sa naging sagot ni Kristen. She's really kind. And she always wanted to make me happy.

"Kami rin. Gusto namin siyang sumaya kaya iginala namin siya kagabi."

Tinitigan siya ni Kristen. "Okay," simpleng sagot ng anak ko sa lahat ng sinabi ni Rachel dahilan para mapatawa ako.

Napangiwi si Rachel. "Cold parin sumagot ang anak mo, Kirstie. Inutusan mo ba 'to?" pangongompronta niya sa akin dahilan para mapairap ako.

"Hindi. May ginawa lang talaga kayo kaya naggaganyan 'yan sa inyo," malditang saad ko na siyang ikinanganga nilang dalawa.

Umirap si Rachel sa akin. Tiningnan niya si Kristen at nginitian dahilan para mapairap na naman ako.

Bias!

"How about an ice cream? Pay back for taking away your mama yesterday," nakangiting sambit ni Rachel sa anak ko.

Napatingin ako kay Kristen at nakitang napapatikhim na siya. Kaagad namang sumilay ang malapad na ngiti sa labi ni Rachel nang dahan-dahang tumango ang anak ko. Tsh! Alam na alam talaga niya ang kahinaan ng anak ko.

"Yeah! Ice cream!" Rachel crazily screamed that.

"Mamaya na 'yan." Sinamaan ko nang tingin si Rachel. "Hindi pa nga nag-uumagahan yung bata, e."

Pinagtas-an niya ako nang kilay. "Sinabi ko bang ngayon na?"

Napairap nalang ako nang siya naman ang mambara sa akin ngayon. Ganoon pala ang pakiramdam, nakakainis.

We all had a breakfast in the house. Matapos uminom ni Kristen nang gatas, magpapaalam na sana ako kay mama na aalis na kami pero nagpumilit siyang doon nalang kami kumain. Marami raw siyang niluto, hindi niya mauubos nang siya lang. Wala kasi si papa, nasa Cebu, may inasikaso sa negosyo namin doon. Si kuya naman, nasa London, doon siya nagtatrabaho.

"Mama..."

Mula sa daan, inilipat ko ang paningin ko sa front mirror kung saan kitang-kita roon ang anak kong pinaggigitnaan nina Rachel at Allyson na nasa backseat.

"Yes, sweetie?" Ibinalik ko ang paningin ko sa daan.

"Can we go to the mall?"

Napatingin akong muli sa anak ko. "Why? May kailangan ka bang bilhin?"

Kaagad siyang umiling.

"Then why?"

Ngumuso lang siya sa akin. Napatawa ako sa cute gesture niyang iyon.

"I wanted to roam around with you, sweetie. But you know I can't. Walang magbabantay sa cafe. Hindi rin naman pwedeng hindi ko bubuksan ang cafe dahil iyon lang ang tanging ikinabubuhay natin anak."

Kitang-kita ko ang lungkot sa mukha ng anak ko. Napabuntong-hininga ako. I can't sacrifice the cafe, not now that I have sacrificed the profit for yesterday.

"Sweetie, you have three mothers! So, yeah! Don't worry, we'll roam you around at the mall. Is that okay with you?"

And here comes the spoiler tita.

Tumingin si Kristen kay Rachel. Bumaling siya saglit sa akin at tinitigan ako kaya tinanguan ko siya. Nakangiti siyang bumaling kay Rachel.

"Yes, Tita Mom!"

Napangiti ako nang makita na naman ang maaliwalas na mukha ng anak ko. I mouthed Rachel and Allyson thank you. They just smiled at me and nodded.

Inihinto ko sila sa MOA. Ako naman ngayon ang nakasimangot nang makita ko silang tatlo na papasok na sa loob. Gusto ko sanang sumama sa kanila kaso kailangan kong magtrabaho.

Kaagad akong nagdrive papunta sa cafe ko para buksan iyon. Ako mismo ang nagma-manage niyon para naman bawas babayarin.

Same routine, nakaupo lang ako sa upuan ko habang nagbabantay sa cafe. Minsan ay tumutulong ako sa paghahatid ng mga orders lalo na kapag maraming customers. Kagaya ngayon, busy ang tatlong staff ko sa paggawa at paghahatid ng mga kape kaya tumayo ako at tumulong sa kanila.

"Ako na Jes." Kinuha ko ang tray na dala ni Jessa at inutusan siyang asikasuhin na yung ibang kakarating lang.

Nang matapos maihatid ang mga orders, nagpunta ako sa counter para ako naman ang umasikaso roon.

Kasalukuyan akong nakaharap sa isang customer nang marinig kong tumunog ang chain, nagpapahiwatig na may bagong dumating na customer.

Biglaan akong napatingin doon at halos manigas ako sa kinatatayuan ko nang makita kung sino ang mga taong kakarating lang.

It was Taylor.

My ex.