MasukShare
ตอนที่ 39 ร้านตัดเย็บเสื้อผ้าหรงหลัน
Terakhir Diperbarui:
2025-09-24 20:00:50แดดอบอุ่นในฤดูใบไม้ผลิสาดส่องผ่านหน้าต่างร้านเข้ามา ทำให้ชุดที่ถูกจัดแสดงในตู้กระจกดูโดดเด่นสะดุดตา
ซุยหลันซียืนมองผลงานของตนเองด้วยรอยยิ้มแห่งความภูมิใจ เดือนที่ผ่านมานับเป็นช่วงเวลาที่วุ่นวายแต่น่าตื่นเต้นที่สุดในชีวิต หลังจากกลับมาจากการแข่งขันที่ปักกิ่ง ทุกอย่างก็เปลี่ยนแปลงไปอย่างรวดเร็ว
“หลันหลัน วันนี้ลูกค้าสั่งตัดชุดเพิ่มอีกสามคนแล้วนะ”
หลี่ชิงหรงเอ่ยขึ้นพลางเดินออกมาจากห้องลองชุด เธอถือสมุดจดรายการสั่งตัดในมือ ใบหน้าเปื้อนรอยยิ้มกว้างด้วยความดีใจ
“จริงเหรอคะพี่ชิงหรง พี่ยังจัดตารางการส่งมอบชุดได้อยู่ใช่ไหมคะ?” ซุยหลันซีหันไปหาหุ้นส่วนของเธอด้วยความตื่นเต้น
“ทันสิ พี่เผื่อเวลาเกิดเหตุฉุกเฉินไปอีกเจ้าละสิบวัน”
“แล้วลูกค้าไม่ว่าอะไรเหรอคะ” ซุยหลันซีเอ่ยถามพลางเลิกคิ้วด้วยความสงสัย
“จะไปว่าอะไรล่ะ เพราะพี่บอกไปว่ากำหนดไว้เผื่อเหตุไม่คาดฝัน แต่ถ้าเสร็จก่อนก็จะรีบแจ้งให้ทราบ แต่ถ้ารอไม่ได้ ก็สามารถใช้บริการร้านอื่นได้”
“แหม เก่งใหญ่แล้วนะพี่ชิงหรง มีไม่ง้อลูกค
Bab terbaru
Back to 1985 ฉันกลายเป็นคุณหนูตกอับ ตอนที่ 39 ร้านตัดเย็บเสื้อผ้าหรงหลัน
แดดอบอุ่นในฤดูใบไม้ผลิสาดส่องผ่านหน้าต่างร้านเข้ามา ทำให้ชุดที่ถูกจัดแสดงในตู้กระจกดูโดดเด่นสะดุดตาซุยหลันซียืนมองผลงานของตนเองด้วยรอยยิ้มแห่งความภูมิใจ เดือนที่ผ่านมานับเป็นช่วงเวลาที่วุ่นวายแต่น่าตื่นเต้นที่สุดในชีวิต หลังจากกลับมาจากการแข่งขันที่ปักกิ่ง ทุกอย่างก็เปลี่ยนแปลงไปอย่างรวดเร็ว“หลันหลัน วันนี้ลูกค้าสั่งตัดชุดเพิ่มอีกสามคนแล้วนะ”หลี่ชิงหรงเอ่ยขึ้นพลางเดินออกมาจากห้องลองชุด เธอถือสมุดจดรายการสั่งตัดในมือ ใบหน้าเปื้อนรอยยิ้มกว้างด้วยความดีใจ“จริงเหรอคะพี่ชิงหรง พี่ยังจัดตารางการส่งมอบชุดได้อยู่ใช่ไหมคะ?” ซุยหลันซีหันไปหาหุ้นส่วนของเธอด้วยความตื่นเต้น“ทันสิ พี่เผื่อเวลาเกิดเหตุฉุกเฉินไปอีกเจ้าละสิบวัน”“แล้วลูกค้าไม่ว่าอะไรเหรอคะ” ซุยหลันซีเอ่ยถามพลางเลิกคิ้วด้วยความสงสัย“จะไปว่าอะไรล่ะ เพราะพี่บอกไปว่ากำหนดไว้เผื่อเหตุไม่คาดฝัน แต่ถ้าเสร็จก่อนก็จะรีบแจ้งให้ทราบ แต่ถ้ารอไม่ได้ ก็สามารถใช้บริการร้านอื่นได้”“แหม เก่งใหญ่แล้วนะพี่ชิงหรง มีไม่ง้อลูกค
Back to 1985 ฉันกลายเป็นคุณหนูตกอับ ตอนที่ 38 งานเลี้ยงแห่งความสำเร็จ
แสงไฟระยิบระยับจากโคมระย้าสะท้อนกับผนังหินอ่อนของห้องจัดเลี้ยงในโรงแรมหรูใจกลางเมืองกว่างโจว กลิ่นอาหารหอมกรุ่นลอยอวลไปทั่วห้อง เสียงพูดคุยจอแจผสมกับเสียงหัวเราะของผู้คนที่มาร่วมงานดังแว่วไปทั่วซุยหลันซียืนอยู่ข้างเติ้งเว่ยหมิงที่มุมห้องด้านหน้า สวมชุดกี่เพ้าสีน้ำเงินเข้มที่เธอออกแบบเอง สายตากวาดมองความสำเร็จที่เกิดจากความคิดของเธอการจัดงานที่แบ่งพื้นที่อย่างลงตัว โต๊ะด้านหน้าถูกจัดไว้สำหรับแขกผู้ใหญ่และคู่ค้าทางธุรกิจ ถัดมาเป็นโต๊ะของพนักงานระดับหัวหน้า และด้านหลังสุดเป็นพื้นที่สำหรับครอบครัวพนักงานที่มีเด็กเล็กหลิวเจิ้งเย่กับเล่อเล่อก็มาร่วมงานนี้ในฐานะครอบครัวของหลี่ชิงหรงเช่นกันพวกเขานั่งที่โต๊ะด้านหน้าถึงแม้ว่าจะมีเด็กเล็กก็ตาม นั่นเป็นเพราะเล่อเล่อเป็นคนพิเศษของซุยหลันซีนั่นเองหวงเสี่ยวเหมยนั่งอยู่ที่โต๊ะหลัก ใจลอยนึกย้อนไปถึงการสนทนากับซุยหลันซีเมื่อคิดจะจัดงานเลี้ยงเพื่อเฉลิมฉลองความสำเร็จเมื่อสัปดาห์ก่อน“พี่เสี่ยวเหมยคะ ฉันว่าเราควรจัดงานใหญ่สักครั้ง”ซุยหลันซีเอ่ยขึ้นขณะนั่งจิบชาในห้องทำงาน “ไม่ใช่แค่เพื่อฉลองควา
Back to 1985 ฉันกลายเป็นคุณหนูตกอับ ตอนที่ 37 นายพลกุ้ยผู้มีพระคุณ 2
“หลันหลัน ลุงรู้จักพ่อของหนูมาตั้งแต่ครั้งที่พวกเรายังเป็นทหารรุ่นหนุ่มๆ” ท่านนายพลหยุดไปครู่หนึ่ง ดวงตาฉายแววระลึกถึงความหลัง“ตอนนั้นพวกเราถูกส่งไปปฏิบัติภารกิจที่ชายแดนด้านตะวันตก มีครั้งหนึ่งที่หน่วยของลุงถูกโจมตีอย่างหนัก ลุงได้รับบาดเจ็บสาหัสและถูกตัดขาดจากกองกำลังหลัก พ่อของหนูเสี่ยงชีวิตฝ่าแนวข้าศึกเข้ามาช่วย แบกลุงเดินทางข้ามเขาสามวันสามคืนจนกลับมาถึงฐานที่มั่นได้”ซุยหลันซีนั่งฟังอย่างตั้งใจ เมื่อได้ยินเรื่องราวของบิดา เติ้งเว่ยหมิงที่นั่งข้างๆ ค่อยๆ เลื่อนมือมาจับมือภรรยาไว้อย่างให้กำลังใจ“ตอนนี้ลุงไม่ได้นิ่งนอนใจเลยนะ” ท่านนายพลกุ้ยเอ่ยต่อน้ำเสียงจริงจัง “ที่เงียบไปหลายเดือนเพราะไม่อยากให้เรื่องกระเทือนไปถึงพวกที่คอยจับตาดูอยู่ แต่ลุงได้ติดต่อกับหลิวป๋อไปรับหลักฐานสำคัญจากคนของเราที่ชายแดน หลักฐานชิ้นนี้จะพิสูจน์ได้ว่าข้อกล่าวหาทั้งหมดเป็นเรื่องที่ถูกสร้างขึ้นมา”“จริงหรือคะ...?” ซุยหลันซีเอ่ยถามเสียงมีความหวัง“คุณพ่อจะได้กลับมาจริงๆ หรือคะ?”ท่านนายพลพยักหน้า “ใช่ ลุงสัญญาว่าไม่เกินสี่เดือน พ่อของหนูจะต้องได้รับอิสรภาพ ทุกข้อก
Back to 1985 ฉันกลายเป็นคุณหนูตกอับ ตอนที่ 37 นายพลกุ้ยผู้มีพระคุณ 1
ห้องบันทึกรายการโทรทัศน์เงียบลงชั่วขณะเหรินหย่าเฟยถูกลากตัวออกไปจากงาน เสียงฝีเท้าของเจ้าหน้าที่ค่อยๆ เงียบหายไป ทิ้งความเงียบงันไว้ชั่วครู่ ก่อนที่พิธีกรสาวจะได้รับสัญญาณจากท่านรัฐมนตรีพิธีกรหญิงหัวไวสมกับที่ได้รับมอบหมายให้ทำหน้าที่ เมื่อท่านรัฐมนตรีกระทรวงวัฒนธรรมได้ส่งสัญญาณมาให้ พิธีกรสาวจึงได้หันไปทางท่านประธานคณะกรรมการที่ยืนอยู่บนเวทีแล้ว“ท่านประธานคณะกรรมการคะ เรื่องราวทุกอย่างคลี่คลายแล้ว ทางท่านประธานและคณะกรรมการมีคำตัดสินเป็นอย่างไรคะ” พิธีกรสาวเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงชัดเจนประธานคณะกรรมการหญิงหันไปมองคณะกรรมการที่นั่งอยู่ด้านข้างเวที สายตาของเธอกวาดมองไปทีละคนอย่างช้าๆ เมื่อเห็นทุกคนพยักหน้าเห็นพ้องต้องกัน จึงหันกลับมาที่ไมโครโฟน ก่อนจะประกาศเสียงดังฟังชัด“ทางคณะกรรมการขอตัดสินให้โรงงานเฟิงหยุนเป็นผู้ชนะในการแข่งขันในวันนี้ค่ะ”เสียงปรบมือดังกึกก้องไปทั่วห้องส่ง พิธีกรสาวรอให้เสียงปรบมือเบาลงก่อนจะเอ่ยต่อด้วยรอยยิ้ม“เรื่องทุกอย่างจบลงด้วยดีแล้ว ดังนั้น ฉันขอถือโอกาสนี้เริ่มการมอบรางวัลชนะเล
Back to 1985 ฉันกลายเป็นคุณหนูตกอับ ตอนที่ 36 ผู้ชนะเลิศที่แท้จริง
“แล้วหลักฐานล่ะ?” ท่านรัฐมนตรีเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม “มีเพียงคำให้การของพยานคนเดียวไม่อาจยืนยันได้ว่าโรงงานหย่งเจิ้นเป็นผู้ว่าจ้างหญิงคนนี้ ในทางกลับกัน คุณอาจจะเป็นคนจ้างหญิงคนนี้มาใส่ร้ายโรงงานหย่งเจิ้นก็อาจเป็นไปได้”เติ้งเว่ยหมิงค้อมศีรษะให้กับท่านรัฐมนตรีอย่างนอบน้อม ก่อนจะเอ่ยด้วยน้ำเสียงสุขุม “ท่านรัฐมนตรีพูดถูกครับ หญิงคนนี้เป็นเพียงแม่บ้านทำความสะอาด คำพูดของหล่อนอาจจะไม่น่าเชื่อถือ อาจจะจริงอย่างที่ท่านว่า อาจจะเป็นผมที่จ้างหญิงคนนี้มาใส่ร้ายโรงงานหย่งเจิ้น”เขาหยุดชั่วครู่ ก่อนจะยิ้มบางๆ “แต่ว่า... ถ้าพยานเป็นท่านผู้นี้ ท่านรัฐมนตรียังคิดว่าคำพูดของท่านไม่น่าเชื่อถืออยู่อีกไหมครับ?”เสียงฝีเท้าหนักแน่นดังก้องในห้องที่เงียบกริบทุกสายตาหันไปมองประตูทางเข้า ที่ซึ่งชายสูงวัยในเครื่องแบบทหารยศนายพลกำลังก้าวเข้ามา ดวงตาคมกริบของเขาจ้องมองไปที่เหรินหย่าเฟยนิ่ง จนเธอถึงกับถอยหลังไปหนึ่งก้าวด้วยความตกใจ“ท่าน...ท่านนายพลกุ้ย!” ท่านรัฐมนตรีอุทานออกมาด้วยความประหลาดใจห้องทั้งห้องตกอยู่ในความเงียบงัน ไม่มีใครกล้าแม้แต่จะหายใจแรง การปร
Back to 1985 ฉันกลายเป็นคุณหนูตกอับ ตอนที่ 35 ผลการตัดสิน
เมื่อครบหนึ่งชั่วโมง ผู้เข้าร่วมงานทุกคนทยอยกลับเข้าสู่ห้องโถงใหญ่อีกครั้ง บรรยากาศเต็มไปด้วยความตึงเครียดและความคาดหวัง เสียงพูดคุยที่ดังอยู่เบาๆ ค่อยๆ เงียบลงเมื่อพิธีกรก้าวขึ้นเวที“สวัสดีทุกท่านอีกครั้งค่ะ” พิธีกรสาวในชุดกี่เพ้าสีแดงเอ่ยทักทายด้วยรอยยิ้ม “หลังจากที่คณะกรรมการได้พิจารณาผลงานทั้งหมดอย่างละเอียดถี่ถ้วนแล้ว บัดนี้ถึงเวลาที่ทุกท่านรอคอย นั่นคือการประกาศผลการประกวดค่ะ”เธอหยุดชั่วครู่ ก่อนจะหยิบซองสีทองขึ้นมา “สำหรับการประกวดในครั้งนี้ จากโรงงานที่เข้าร่วมทั้งหมดเจ็ดโรงงาน ทางคณะกรรมการจะมอบรางวัลดังนี้ รางวัลชนะเลิศหนึ่งรางวัล รางวัลรองชนะเลิศหนึ่งรางวัล และที่เหลือเป็นรางวัลชมเชยโดยไม่มีการจัดอันดับ”หวงเสี่ยวเหมยกุมมือซุยหลันซีไว้แน่น ในขณะที่เสี่ยวน่าและเสี่ยวจูก็ไม่ต่างกันอยู่ด้านหลัง“ก่อนที่จะประกาศผลรางวัลชนะเลิศ ฉันขอเรียนให้ทราบว่า รางวัลรองชนะเลิศนั้นจัดไว้ในกรณีที่ผู้ชนะไม่สามารถส่งผลงานเข้าร่วมการเดินแบบในงานเทศกาลแฟชั่นและวัฒนธรรมนานาชาติฮ่องกงที่ฮ่องกงได้”พิธีกรอธิบายด้ว
