episode 10 การตัดสินใจ

ผ่านมาหลายอาทิตย์อาการของเธอมันไม่ได้ดีขึ้นเลยแม้แต่น้อยกลับยิ่งแย่ลงทานอะไรไม่ค่อยได้ถ้าไม่ใช่ของที่อยากจริงๆ ง่วงนอนหนักกว่าปกติ เพลียตลอดเวลา หลายวันมานี้เธอแทบไม่อยากทำอะไรแม้แต่น้อยนอกเสียจากคำว่านอน จนคนเป็นแม่เริ่มสงสัยจึงคิดที่อยากจะมาคุยกับลูกสาวของตัวเองแต่คำว่าแม่ของมินตราซึ่งเธอเคยผ่านอะไรมาก่อนเยอะมากจึงคิดว่ามันต้องเป็นแบบที่เธอคิดหรือถ้าไม่ก็ดีต่อตัวของลูกสาวเธอ เธอตรงไปซูเปอร์มาร์เก๊ตเพื่อซื้อของบางอย่าง เธอไม่รู้ว่าลูกสาวมีแฟนรึเปล่าแต่ทุกๆคืนจะเห็นมีผู้ชายมาส่งตลอด แต่เธอก็ไม่อยากวุ่นวายกับลูกมากจนเกินไปรอให้พร้อมเมื่อไหร่ลูกคงมาบอกกับเธอเอง เมื่อกลับมาถึงมินตราจึงตรงขึ้นไปบนห้องลูกสาวทันทีวันนี้คงจะสะดวกที่จะคุยกันเพียงแค่สองคนเพราะคนอื่นๆไม่อยู่บ้าน

ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก!

มือบางเคาะประตูห้องนอนของลูกสาวอยู่ครู่หนึ่งประตูห้องนอนก็เปิดออกพร้อมกับรอยยิ้มที่ดูฝืนๆของลูกสาวเธอ คนตัวเล็กเดินนำแม่เข้าไปในห้องก่อนจะหย่อนตัวลงนอนบนเตียงเหมือนเคย

"อาการเป็นยังไงบ้างลูกไม่ดีขึ้นเลยหรอคะ" เสียงหวานปนห่วงใยของผู้เป็นแม่เอ่ยถามลูกสาวก่อนจะหย่อนตัวลงนั่งข้างๆก่อนที่มือเล็กจะยื่นไปลูบ