It’s been a week since Trisha heard Chelsea’s reason for hating her and no matter how much she tried to be optimistic and stop herself from feeling guilty, she can’t. Because she was there, and Ash did kissed her and she let him, to show him that she’s not affected anymore, there’s no spark, that things have changed for months of being apart after she transferred to a public school. And also to close their relationship properly, to say goodbye, so Ash would stop those childish acts that forced her to come to him. Chloe was in Davao with her boss and Marsden was in Bacolod to close a big deal. She missed him so badly especially now that she’s feeling down. They talked over the phone yet being together physically is different. She can’t eat properly, she can’t even sleep for fearing of the nightmare that came to her that night after she and Chelsea talked. She woke up crying, feeling the pain of losing someone, her heart cried and ache for someone. Her baby, her own baby. Most
After a while, she raised her head, blew her nose with her handkerchief and looked at him. He wiped a drop of tear upon her lip. “What happened?”“It’s because of me…it’s my fault, I killed an innocent child Mars.”“What are you talking about?”She retold Chelsea’s accusations and it angered him.“Nothing happened that night, I just let him kiss me to show him I don’t feel anything anymore, to have a closure, for him to leave me alone.”“Hey, hey, listen to me,” gently palming her cheeks with both hands. “It’s not your fault, it was an accident.”“I know, yet I’m so afraid…what if karma befell me. I know I shouldn’t because God won’t be that cruel pero kasalanan pa rin ‘yun. She lost her child because of me, because I let Ash kissed me that night. I have the choice to stop it but I didn’t–““And what are you afraid of? That someday it will also happen to you?” Napansin niyang natigilan ito. “We all have our sins Trish and what you think you’ve done is not even your fault at all.
“Kuya, ano ba! ba’t ba gustung-gusto mong makipaglaro sa batang yan?” himutok ng batang si Trisha sa kanyang kuya na magiliw na nakikipaglaro sa kapitbahay nila nang masilayan niya ang mga ito sa harapan ng kanilang mansyon. Tumayo ang mga ito at nagtawanan. “Gummy, ang bata-bata pa natin, para ka ng matandang dalaga kung magtatalak,” tugon ng siyam na taong gulang na si Marsden. Dalawang taon ang tanda niya kay Trisha samantalang ang kapatid nitong si Marco ay isang taon ang tanda sa kanya. “Will you stop calling me that gummy, gummy…I hate it and I super duper hate you!” pairap na saad ni Trisha kay Marsden. “Patawarin mo na siya Trish, kawawa naman mag-isa lang siya sa bahay nila ngayon. Halika sali ka na lang sa’min,” paanyaya ni Marco sa kapatid habang hawak-hawak ang remote control niyang sasakyan. “Ayoko…ayoko, ayoko, AYOKO! Hmph! Mas gusto ko pang kalaro si Rapun
Finally, nakarating na rin si Marsden ng Pilipinas. How he missed this place, his home. Nang palabas na siya ng airport at hinahanap ang phone number ng personal secretary niya sa Engineering and Construction Company na kanyang pagmamay-ari ay may nabunggo siyang babae and rashly held her from falling face down to the floor. Beautiful was not enough to describe her but gorgeous was most fitting. He met more beautiful women and dated a lot of them yet there’s one thing that he can’t take his eyes of. It’s her eyes. Napakaitim nito laying under long and gracious lashes, with full sexy lips and a cute little pointed nose. He wanted to feel that seductive lips inviting him for a taste. Then suddenly, he realized that the woman was flirting with him and swiftly pulled his head lower for a kiss just like how he wanted to do a moment ago. She tasted sweet and he wanted more, squeezing her body towards him and intensified the kiss but the woman stopped and blushed like an innocent gi
D’Trios “Pare, I can’t still believe it! Andito ka ngayon sa Pilipinas at nakikipag-inuman sa amin,” turan ng kaibigan niyang si Drazen. Nasa counter sila ng bar na binuo nilang tatlo noong nasa college pa sila. “Imagine that! Noong huli kitang makita para bang kahit magunaw ang mundo hinding-hindi ka na babalik dito,” patuksong turan naman ni Dave. Siniko siya ni Drazen sa tagiliran and they both uncomfortably looked at their friend. “Stop that look! It’s fine, it’s been five years already and I’ve moved on.” Nginitian niya ang mga ito to wash out the awkwardness. “And besides, we’ve already talked about it last year when you visited in the US, forgiven and forgotten. No need to think of the past. Hindi ba kayo masayang andito na ulit ako? Huh!” he smirked. “Dadami nanaman ang tao dito sa bar especially women…sexy and beauteous women,” sabay lingon sa naggagandahan at nagseseksihang mga babae sa gitn
Napakalamig ng panahon, napakasarap matulog lalo na kung ang kumot mo ay napakabango, smooth na, makapal pa. Ngunit iba ang pakiramdam ni Trisha nang imulat niya ang kanyang mga mata. Umiikot ang paningin at tila ba may maliliit na dwendeng pumupukpok sa kanyang ulo. Dim ang light na nanggagaling sa lamp shade kaya naman hindi niya gaanong makita ang paligid. Nakaramdam siya ng ginaw ngunit nang hilahin niya ang kumot tila ba may nakadagan ditong nagpapabigat. Bigla siyang natigilan, bumalik sa kanya ang mga pangyayari kahapon. Nasaktan siya sa pagtatraydor ng pinsan at ng kanyang nobyo. Gusto niyang makalimot kaya naman pumunta siya sa isang bar at naparami ang inom. Ngunit hanggang d’on lang ang clear na naaalala niya. Lumalala lamang ang sakit ng kanyang ulo sa pagpipilit na maalala ito. Her heart suddenly beats fast, her headache is getting worse. Oh my God! Ganito ang mga nangyayari sa pelikula, malalasing ang babae at magkakaron ng one night stand! Naalarma niyang bul
“So, how’s ‘the thing’ huh?!” kinikilig na tanong ng ka-officemate ni Trisha, even quoting with her hands when she mentioned ‘the thing’. Nasa cafeteria silang dalawa situated at the ground floor. It’s been a week since the incident at hindi pa sila nagkikita ni Drake dahil nasa Conference ito. He didn’t even contacted her nor she did to him. It just like both of them were avoiding the issue. Natigilan siya kahit alam niyang itatanong ito ni Abby sa kanya. “Ano bang pinagsasabi mo?” Pilit siyang ngumiti para hindi nito mahalata that there’s something wrong. “Ano ka ba! It’s your Third Anniversary, don’t tell me nothing happened?” pangungulit nito. Actually, something happened. “I’m not ready yet!” pagsisinunghaling niya dito. “Hay naku! Alam mo ba kung gaano kagwapo ‘yang boyfriend mong ‘yan? Everyone wants to do him, except me of course, and that’s because you’re my frie
Kakalipat pa lamang nila Marsden sa BLUE STREET Subdivision nang makilala niya ang dalawang batang magiliw na naglalaro sa maliit na park inside the Exclusive Subdivision. Palaging wala ang mama niya dahil palagi itong nasa business trip kaya naman sa parke siya lumalage pagdating niya galing sa eskwela. Maraming gustong makipagkaibigan sa kanya lalo na ang mga batang babae dahil na rin sa looks niya. Pero dahil sanay siyang mag-isa, walang kapatid o matalik na kaibigan hindi niya alam kung paano ewe-welcome ang mga ito kaya naman palagi siyang mag-isang naglalaro ng skateboard sa sementadong daanan within the park. “Kuya naman eh, ang daya daya mo, enemy na tayo,” sabay kabit ng matabang batang babae ng little finger nito sa batang lalaking nakaupo sa damuhan. “Sige na nga, o ikaw nanaman,” binigay nito ang brick game sa kapatid. “Kainis naman oh!” with pouty lips the girl was annoyed nang h