로그인บทที่ 8: จุดจบของคอมุนและการไถ่บาปของมลาด (เสียงการต่อสู้ครั้งสุดท้ายที่ดุเดือดกว่าเดิม เสียงห้ำหั่นของกองทัพที่เข้าปะทะกันอย่างบ้าคลั่ง เสียงคำรามของงูยักษ์) โฮสต์: สงครามดำเนินมาถึงจุดแตกหัก กองทัพของคอมุนเข้าสู่การรุกคืบครั้งสุดท้าย และอดัมต้องเผชิญหน้ากับคอมุน ราชาแห่งงูยักษ์ที่ทรงพลังและบ้าคลั่ง อดัมต่อสู้อย่างสุดกำลัง ใช้พลังและทักษะทั้งหมดที่ซิคสอนมา... แต่พลังของคอมุนนั้นมหาศาลเกินไป อดัมกำลังจะพ่ายแพ้! เขาถูกกระหน่ำโจมตีจนล้มลง! (เสียงอดัมล้มลงอย่างแรง เสียงคอมุนหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง เสียงเท้าคอมุนย่างก้าวเข้าหาอดัมช้าๆ) คอมุน (เสียงเย็นชา): "ฮ่า ฮ่า ฮ่า! ในที่สุด... ราชาปีศาจคนต่อไปก็ต้องจบสิ้นแค่นี้แหละ! ไม่มีใครที่จะหยุดยั้งความโกลาหลที่ข้าจะนำมา!" โฮสต์: ภายในเสี้ยววินาทีนั้น... ขณะที่คมเขี้ยวของคอมุนกำลังจะปลิดชีพอดัม... มลาด! ผู้ที่กำลังต่อสู้กับขุนพลของคอมุนอยู่... เขาเหลือบเห็นลูกชายถูกฆ่าอย่างโหดร้าย ความรู้สึกของพ่อถาโถมเข้าใส่จนเขาทนเห็นไม่ได้อีกต่อไป! ความจงรักภักดีที่สร้างขึ้นมากับคอมุนทั้งหมดพังทลายลงในพริบตาเมื่อชีวิตของลูกชายตกอยู่ในอันตราย! มลาด (เสียงกัดฟันแน่นด้วยความเจ็บปวดและความรักที่เก็บกดไว้มานาน): "ไม่! ฉันจะยอมให้ลูกของฉันตายไม่ได้! ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น! ฉันจะต้องปกป้องลูกชายที่ฉันรัก!" โฮสต์: มลาดละทิ้งการต่อสู้ของตัวเอง พุ่งเข้าขวางคอมุน และเข้าต่อสู้กับราชาผู้บ้าคลั่ง ด้วยพลังแห่งความเป็นพ่อที่ไม่สามารถหยุดยั้งได้ การต่อสู้ดำเนินไปอย่างดุเดือด มลาดใช้ประสบการณ์และพลังทั้งหมดที่เขามี โกรธเกรี้ยวและสู้สุดใจ ในที่สุด... มลาดก็สามารถเอาชนะคอมุนได้ครับ! ราชาแห่งงูยักษ์ผู้บ้าคลั่งล้มลงต่อหน้ามลาด! (เสียงชัยชนะเล็กๆ ที่ตามมาด้วยความโศกเศร้า เสียงโล่งใจของทหารฝ่ายเดียวกัน) โฮสต์: แต่ชัยชนะนั้นก็ต้องแลกมาด้วยการเสียสละอันยิ่งใหญ่... คอมุนได้เปิดใช้งานเครื่องจักรยักษ์ที่ถูกซ่อนไว้ในฐานลับ เป็นกลไกโบราณที่จะทำลายทุกสิ่งในบริเวณนั้น เพื่อให้ไม่มีใครครอบครองพลังของเขาได้! มลาดรู้ว่าเขาต้องหยุดมัน! ก่อนที่มลาดจะเสียสละตัวเองเพื่อหยุดเครื่องจักร... เขาก็บอกความจริงกับอดัม! ความจริงที่เขาเก็บงำมาตลอดชีวิต! มลาด (เสียงแหบพร่า สั่นเครือด้วยความรักและความเสียใจอย่างท่วมท้น): "อดัม... ลูกรัก... พ่อ... พ่อคือมลาด... พ่อคือพ่อของลูก... พ่อดีใจ... ดีใจแค่ไหนที่ได้เจอคุณ... ขอโทษสำหรับทุกสิ่ง... แต่... มันคือทางเดียว... ที่จะปกป้องลูกและทุกคนได้... เราจะต้องหยุดเครื่องจักรนี้!" (เสียงเพลงบีบอารมณ์อย่างรุนแรง เสียงระเบิดที่เริ่มดังขึ้น เสียงเครื่องจักรทำงานอย่างบ้าคลั่ง เสียงพลังงานมหาศาลที่กำลังปะทุ) โฮสต์: อดัมเสียใจอย่างสุดซึ้ง! ความจริงที่เพิ่งได้รับรู้ช่างเจ็บปวดเหลือเกิน! เขาพยายามจะช่วยพ่อ! แต่ไม่ทันการณ์ครับ! มลาดรวบรวมแรงเฮือกสุดท้าย ผลักอดัมออกไปนอกเครื่องจักรที่กำลังจะระเบิดอย่างรุนแรง! และตัวเขาก็ยอมสละชีวิตของตัวเองเพื่อช่วยทุกคน... แสงสว่างจ้าปกคลุมทั่วบริเวณ! เขายิ้มทั้งน้ำตาเป็นครั้งสุดท้าย... พร้อมกับถอดหน้ากากที่ปกปิดแผลเป็นที่ซิคฝากไว้มาตลอดชีวิตออก... เผยให้เห็นใบหน้าที่มีรอยแผลเป็น แต่แววตาเต็มไปด้วยความสงบสุขและความภาคภูมิใจ... (เสียงระเบิดที่ดังสนั่นหวั่นไหวสะเทือนไปทั่วทั้งสังสารวัฏ... ตามมาด้วยความเงียบงัน... มีเพียงเสียงลมพัดเบาๆ และเสียงร่ำไห้แผ่วๆ ของอดัม)
นี่คือเรื่องราวก่อนที่ทุกอย่างจะเริ่มขึ้น บทนำ: กำเนิดของผู้สร้างและคำสาปแห่งอสูร ในห้วงอวกาศอันว่างเปล่า "ธรรมชาติผู้สร้าง" ได้ถือกำเนิดขึ้นจากสิ่งๆ หนึ่งที่เขาเรียกว่า "เด็กแห่งจินตนาการ" ผู้สร้างได้สรรค์สร้าง "สังสารวัฏ" ซึ่งเป็นวัฏจักรแห่งการเกิด แก่ เจ็บ ตาย และสรรพสิ่งทั้งมวลขึ้นมาด้วยพลังอำนาจอันไร้ขีดจำกัด แต่ในความเดียวดายนั้นเอง เขาก็ปรารถนาที่จะมีใครสักคนอยู่เคียงข้าง จึงได้ให้กำเนิดบุตรชายคนแรกนามว่า แอสมาดิอุส แต่สิ่งที่ควรจะเป็นความสุขกลับกลายเป็นโศกนาฏกรรม เพราะด้วยความผิดพลาดบางอย่าง ผู้สร้างได้มอบชีวิตให้แก่บุตรชายที่มีจิตใจที่มืดมิดและโหดเหี้ยม แอสมาดิอุส เติบโตขึ้นมาเป็นปีศาจร้ายที่ไร้ซึ่งเมตตา เขาทำลายทุกอย่างที่ผู้สร้างสร้างขึ้นมา และพยายามที่จะลอบสังหารผู้เป็นบิดาของตนเอง ด้วยพลังอำนาจที่มากเกินไป ผู้สร้างจึงจำต้องใช้พลังทั้งหมดของเขาเพื่อกักขังจองจำแอสมาดิอุสไว้ในคุกที่มืดมิดและลึกที่สุดในสังสารวัฏ แต่ผู้สร้างก็รู้ดีว่า สักวันหนึ่งแอสมาดิอุสจะต้องหลุดพ้นจากพันธนาการนี้ เขาจึงได้ให้กำเนิดบุรุษและสตรีคู่แรกขึ้นมานามว่า ฟาเธอร์ และ มาเธอร์ เพื่อหวังว่าในอนาค
บทที่ 13: กำเนิดนิวเวิลด์: ยูโทเปียแห่งสังสารวัฏ (เสียงเพลงแห่งความสงบสุข ความหวัง และการเริ่มต้นใหม่ที่ยิ่งใหญ่และงดงาม เสียงเหมือนจักรวาลกำลังก่อร่างสร้างตัว) โฮสต์: หลังจากสงครามอันยาวนานจบลง... ผู้ที่เคยเข้าร่วมกับอากัสก็ถูกจับเป็นนักโทษ รวมถึง เวอร์เม้า พี่ชายฝาแฝดของแดเรียสด้วย ซึ่งเขาถูกส่งไปคุมขังในคุกมิติที่เข้มงวดที่สุด เพื่อรอวันที่จะได้รับการตัดสินและไถ่บาปในสิ่งที่ได้ทำลงไป และด้วยชัยชนะอันยิ่งใหญ่จากการร่วมมือกันโค่นล้มแอสมาดิอุส ธรรมชาติผู้สร้าง ที่เฝ้ามองทุกสิ่งมาตลอด จึงได้สร้าง นิวเวิลด์ หรือโลกใหม่ขึ้นมา! เป็นโลกที่เป็นยูโทเปียอย่างแท้จริง! เพื่อเป็นที่อยู่ของทุกสรรพสิ่งในสังสารวัฏ! นิวเวิลด์มีลักษณะเป็นดวงดาวทรงกลมที่สวยงาม ส่องประกายระยิบระยับในห้วงอวกาศ มีขนาดใหญ่มากๆ ใหญ่กว่ากาแล็กซีทางช้างเผือก หรือ มิวกี้เวย์ หลายเท่า มีเขตเมืองที่เจริญรุ่งเรืองด้วยเทคโนโลยีล้ำสมัยและสถาปัตยกรรมที่งดงาม เขตหนาวจัดที่ปกคลุมด้วยหิมะและน้ำแข็ง เขตร้อนจัดที่เต็มไปด้วยป่าฝนเขียวขจี ทะเลทรายอันกว้างใหญ่สุดลูกหูลูกตา อุณหภูมิเยือกแข็งที่ไม่มีสิ่งมีชีวิตใดอยู่ได้ ภูเขาไฟที่ยังคุกรุ่
บทที่ 14: คำทำนายสุดท้าย: บุรุษสีแดงและการสิ้นสูญ (เสียงเพลงปิดที่ทิ้งท้ายด้วยความลึกลับและน่าติดตาม เสียงคล้ายคำทำนายที่ดังแผ่วเบาและสะท้อนก้อง) โฮสต์: ทุกอย่างดูเหมือนจะจบลงด้วยความสุขในโลกยูโทเปียแห่งนิวเวิลด์... สังสารวัฏเข้าสู่ยุคแห่งสันติสุขที่ยั่งยืน... แต่เรื่องราวนี้ยังคงมีปริศนาอีกอย่างที่รอคอยการเปิดเผย... ปริศนาที่จะกำหนดชะตากรรมของทุกสรรพสิ่งในสังสารวัฏในอนาคตอันไกลโพ้น... คำทำนายของเด็กหญิงตาบอด โซฮี ผู้เป็นธิดาของนักทำนายผู้ล่วงรู้ ได้ทำนายเอาไว้ว่า: (เสียงเด็กหญิงพูดช้าๆ เสียงสะท้อนเล็กน้อย เหมือนเสียงก้องมาจากอดีตหรืออนาคต) "อีกหลายแสนกัปข้างหน้า... โลกใหม่จะถึงจุดตกต่ำ... และจะถูกทำลายล้างทั้งสังสารวัฏ... ด้วยน้ำมือของบุรุษสีแดงผู้ถูกพันธนาการด้วยดาบที่หัก... เมื่อถึงวันนั้น... มังกรยักษ์จะหมดลมหายใจล้มลงใส่ต้นไม้... เลือดของมังกรจะไหลออกไปจนถึงอีกโลกธาตุ... และทุกอย่างจะสิ้นสูญ... และจะถือกำเนิดขึ้นใหม่จากเลือดของบุรุษสีแดง..." (เสียงเพลงปิดพอดแคสต์ที่ทิ้งท้ายด้วยความลึกลับและน่าติดตาม ค่อยๆ เฟดลง) โฮสต์: คุณผู้ฟังครับ... เรื่องราวของแดเรียส มลาด อากัส และตำนานแห่
บทที่ 12: สงครามที่บานปลายและการไถ่บาปครั้งสุดท้าย (เสียงบรรยากาศแห่งสงครามโลกครั้งใหญ่ เสียงปะทะของกองทัพขนาดมหึมาที่โหมกระหน่ำไม่หยุด เสียงคำรามของปีศาจ เสียงพลังงานมหาศาลที่ปะทุขึ้นทั่วทั้งสังสารวัฏ) โฮสต์: การกระทำของอากัสทำให้เกิดกลุ่มต่อต้านก่อกบฏมากมายทั่วสังสารวัฏ โดยมี เจซซี่ หญิงสาวผู้แข็งแกร่ง และ ราฟาเอล องครักษ์ผู้พ่ายแพ้ในอดีต เป็นหัวหน้าผู้นำในการต่อสู้กับอำนาจของอากัส แต่อากัสก็ส่งคนไปกำจัดตลอด และเขาก็ยังคงมุ่งมั่นที่จะหาชิ้นส่วน 5 อันที่เหลือให้ครบเพื่อปลุกแอสมาดิอุส ระหว่างช่วงเวลาแห่งสงครามอันยาวนานนี้เอง... ในชีวิตที่เต็มไปด้วยความมืดมิด... อากัสก็ได้เจอรักแท้อีกครั้ง! เป็นหญิงสาวที่ชื่อ ลอเลน เทพแห่งสงคราม! เธอเป็นคนเดียวที่เข้าใจเขา ยอมรับในความมืดในใจของเขา และได้ให้กำเนิดบุตรชายคนหนึ่ง เดวิน ผู้ที่ภายหลังแดเรียสจะนำไปเลี้ยงดู! (เสียงเพลงรักที่เศร้าหมอง แต่มีความหวังเล็กๆ เสียงหัวใจอากัสที่เต้นผิดจังหวะเมื่ออยู่กับลอเลน) โฮสต์: อากัสเชื่อว่าการปลุกแอสมาดิอุสจะนำไปสู่การชำระล้างครั้งยิ่งใหญ่ และสร้างโลกใบใหม่ที่บริสุทธิ์ในแบบที่เขาต้องการ แต่ในสงครามสุดท้าย...
บทที่ 10: อากัส: เบื้องหลังความมืดมิดของจอมวายร้าย (เสียงเพลงประกอบที่มืดหม่นและหดหู่ แสดงถึงความเจ็บปวดในอดีตที่ฝังลึกและก่อร่างสร้างความแค้น) โฮสต์: เราได้รู้ถึงปมในอดีตของแดเรียสและตระกูลของเขาไปแล้ว ตอนนี้เราจะมาเจาะลึกถึงชีวิตของจอมวายร้ายอย่าง อากัส กันบ้างครับ... บางครั้งความชั่วร้ายก็ไม่ได้เกิดขึ้นมาเอง แต่มันถูกหล่อหลอมมาจากความเจ็บปวดอันแสนสาหัสที่เขาต้องเผชิญมาตั้งแต่เกิด... ความเจ็บปวดที่ผลักดันให้เขากลายเป็นจักรพรรดิผู้บ้าคลั่ง อากัส เกิดมาเป็นลูกของจักรพรรดิ นูมะ แห่งเผ่าพันธุ์เทวทูตผู้ร่วงหล่น... จักรพรรดิผู้เหี้ยมโหด เห็นแก่ตัว และไร้ซึ่งความเมตตา แต่เขาก็มี มีอา ราชินีผู้แสนใจดี และเป็นมารดาผู้มอบความรักให้ลูกจนวาระสุดท้าย ราชินีมีอา เป็นแสงสว่างเพียงหนึ่งเดียวในชีวิตของอากัสและฮามัส ชีวิตของอากัสและน้องชายของเขา ฮามัส จึงเริ่มต้นด้วยความเจ็บปวดครับ พวกเขาถูกพ่อทุบตีทารุณทั้งร่างกายและจิตใจอยู่เสมอ ไม่เว้นแต่ละวัน ถูกบังคับให้ฝึกฝนอย่างหนักจนเกินขีดจำกัด ถูกปลูกฝังความโหดเหี้ยมตั้งแต่ยังเด็ก มีเพียงราชินีมีอาผู้เป็นแม่เท่านั้นที่คอยปลอบโยนทั้งสองเสมอ แม้ว่าตัวท่านเอ
บทที่ 11: การแสวงหาพลังและการแก้แค้นของอากัส (เสียงบรรยากาศที่มืดมิดและน่ากลัวมากขึ้น เสียงเหมือนมีบางสิ่งกำลังถูกปลุกให้ตื่นขึ้นจากหลับใหล) โฮสต์: อากัสและฮามัสใช้ชีวิตอย่างหลบๆ ซ่อนๆ ด้วยความเสียใจกับทุกสิ่งที่เกิดขึ้น แต่อากัสเครียดแค้นผู้เป็นพ่อและนิน่ามากกว่านั้น... ความแค้นนั้นกลายเป็นแรงขับเคลื่อนอันมหาศาล เขาเริ่มศึกษา ศาสตร์มืดโบราณ ที่ถูกกล่าวขานในตำนาน และพยายามค้นหา ชิ้นส่วนทั้ง 6 ซึ่งเป็นสิ่งที่เหลืออยู่จาก 6 ขุมพลังแห่งแรก ของนีโอ ราชาปีศาจตนแรก ที่ใช้ผนึกแอสมาดิอุส ความมุ่งมั่นของอากัสไม่ใช่แค่การแก้แค้นครับ! เขามีปรัชญาที่บิดเบี้ยวแต่ลึกซึ้ง... เขาเชื่อว่าสังสารวัฏนี้เน่าเฟะเกินจะเยียวยา เขาต้องการที่จะปลุกคืนชีพแอสมาดิอุส ปีศาจแห่งบาปบรรพกาลให้มาเป็นพลังของเขา และใช้พลังนั้นทำลายทุกอย่างที่มันโสมมในสังสารวัฏ! เพื่อให้วัฏจักรแห่งชีวิตและความตายกลับไปสู่ความว่างเปล่า และเริ่มต้นใหม่อีกครั้ง! เขาเชื่อว่านี่คือทางเดียวที่จะล้างความสกปรกทั้งหมดที่เขามองเห็น โฮสต์: เขาศึกษาประวัติศาสตร์ของสังสารวัฏอย่างลึกซึ้ง จนรู้เรื่องราวของธรรมชาติผู้สร้าง และสิ่งที่สร้างธรรมชาติมาก่อ







