Capitulo Dos

“Bullshit!” Malakas na mura ni Viviene at ibinagsak ang kamay niya sa mesa, umuga tuloy ang mesa.

“Viviene!” Saway ni Theo sa kanya. “Watch your language! Hindi ganyan ang dapat mong reaksyon.” 

Bumalatay ang sakit sa buong mukha ni Viviene. Gusto niyang maiyak at magwala sa galit. Hindi siya bayolenteng tao pero sa pagkakataong ‘to nais niyang magwala sa galit at magmumura. Ano ba dapat ang maging reaksyon niya? Magtatalon sa tuwa at saya? Dahil bigla na lamang siyang hihiwalayan ng asawa niya sa mismong wedding anniversary pa nila? And what’s worse is that he wanted her to take everything lightly? Mukha bang magaan ang biglang anunsyo nito. 

“Ano ba ang dapat kong maging reaksyon, Theo?” Pinipigil ni Viviene na magmura. 

Nalukot ang mukha ni Theo, “Of course, I want you to accept everything, Viviene. Na kailangan nang matapos nitong pagsasama natin. You know that I didn’t want to get married, and I know you only agreed to this because Abuelo blackmailed you. I will soon become the President of Sutherland Group of Companies. We will announce our annulment, but for now, let’s act like what we always do in front of my family.”

Napaawang ang labi ni Viviene, hindi makapaniwala sa narinig mula sa labi ng kanyang asawa. 

“You’re asking for an annulment, yet you want me to act like a faithful wife. Anong kagaguhan ba ‘to, Theo?” 

“Viviene!” Saway nito sa kanya. Ayaw na ayaw kasi nitong nagmumura siya ngunit wala nang pakialam si Viviene.

“H’wag mo akong ma-Viviene, Viviene, Theo. Answer me, damn it! Inisakto mo pa talaga sa wedding anniversary natin ang pakikipaghiwalay mo. Sabihin mo, may iba ka ba?” 

Maayos ang pagsasama nilang dalawa sa nakalipas na taon. May mga tampuhan man ngunit na aayos naman nila. Nitong mga nagdaang linggo ay napansin ni Viviene na madalas late umuwi si Theo. Pinagsawalang bahala niya dahil alam niyang doble ang trabaho nito dahil sa nalalapit na paglipat ng pangalan ng kompanya sa pangalan nito. 

“Kasi the last time, I knew. Ayos tayong dalawa. We were good, naging abala lang ako sa trabaho ko. But that doesn’t mean, I am doing something that could ruin our relationship, Theo!”

Mahal ni Viviene si Theo, mahal na mahal. Natutunan niya itong mahalin sa nagdaang taon. Hindi man ideal ang rason ng pagpapakasal nilang dalawa ngunit naging masaya si Viviene sa pagsasama nila. Kaya hindi niya lubos maisip kung bakit biglang nagbago ang ihip ng hangin. 

“Wala kong ibang babae, Viviene. It’s just that, I no longer want to stay in this marriage. Sa umpisa pa lang ay alam na natin na hindi siya magtatagal. Hindi tayo kinasal dahil mahal natin ang isa’t-isa. You married me because of my Abuelo. Not because you loved me!”

“Oo, naiintindihan ko ‘yun, Theo. But, fuck! Maayos naman tayo, ah? Bakit biglang nanghihingi ka ngayon ng divorce? We’re compatible in all aspect! Pagdating naman sa pamilya mo maayos ako. Maayos ang trato nila sa ‘kin. Kung sa trabaho naman, maayos at marangal ang trabaho ko bilang propesor. And as far as I know, we’re both compatible in bed, Theo. Kaya please be honest with me, Theo.” 

Basag na ang boses ni Viviene, namumuo na ang luha sa kanyang mga mata at nanginginig ang kanyang mga labi. Tinignan niya si Theo at wala siyang makitang emosyon sa asawa niya. Hindi niya maintindihan kung ano ang nagbago. Bakit biglang kailangan matapos ang lahat?

“Viviene…” 

“Please be honest with me, Theo.” Pagmamakaawa pa ni Viviene. 

Hindi sumagot si Theo, tinignan lang nito si Viviene na parang pagod na pagod na ito sa usapan nila at nais na lamang nitong umalis. Hilam na ang mga mata ni Viviene at pagod na pagod na siya. Mahirap bang ibigay sa kanya ang hinihingi niyang katapatan mula rito? 

Kahit pa sabihing hindi sila kinasal dahil sa pagmamahal pero ilang taon rin silang nagsama. Pinakita niya kay Theo ang buong pagkatao niya. Pinaramdam niya rito ang pagmamahal na mayroon siya para rito. Kaya bakit ang dali lang para dito na bitawan siya? Paano naman siya? 

“Theo…” Wika ni Viviene sa pagitan ng kanyang pag-iyak. “B-Bakit mo ba ‘to ginagawa? Iiwan mo na ba ako? May nagawa ba akong mali? Subukan mo namang ipaintindi sa ‘kin, Theo. Aayusin ko,” Inabot niya ang kamay ni Theo at pinisil iyon ngunit marahas na hinila ni Theo palayo ang kamay niya. 

“Tama na, Viviene. Tigilan mo ako sa kadramahan mo. Let’s end this marriage,” Theo firmly said without even blinking. 

Talagang buo na ang desisyon nitong hiwalayan si Viviene. Sumisinok-sinok pa si Viviene, wala siyang pakialam kung magmukha siyang kawawa. She don’t want Theo to divorce her. 

“H’wag mo naman akong iwan sa ere, Theo. H’wag mo naman akong hiwalayan, please?” 

“Viviene!” Iritadong sambit ni Theo. “Kahit pa anong sabihin mo ay hindi na magbabago ang desisyon ko. I don’t want to be trapped in this loveless marriage. Kailangan lang natin magpanggap hanggang sa maipasa sa ‘kin ang posisyon. After that, we will announce our divorce.”

“She’s back right?” Matapos bitawan ang mga katagang iyon ay pinipigilan na ni Viviene na maiyak pa. 

Kumunot ang noo ni Theo, “What are you talking about?”

“H’wag na tayong maglokohan. Hindi ka naman magiging ganito kung hindi siya bumalik, Theo. Kaya umamin ka. Bumalik na ba siya sa buhay mo?” Ramdam ni Viviene ang panunuyo ng lalamunan niya. Hinihintay niya ang sagot ng asawa  niya. “Kaya ba bigla kang nagdesisyo nang ganito? Kaya ba gustong mong tapos ang mayroon tayo?”

“Walang tayo, Viviene. What we had was just a contractual marriage. Bukod doon wala na,” Malamig na ani ni Theo. 

“W-Wala?” Hinang-hina na wika ni Viviene. “Paano iyong mga panahong may nangyari sa ‘tin, Theo? Wala lang ba iyon?” 

“Really? Do you have to asked that? Of course it meant, nothing Viviene. Hindi ka na bata pa para magtanong patungkol doon. You gave me your consent and then we fucked. That’s it,” Walang kabuhay-buhay na wika ni Theo. 

Malaks na humalakhak si Viviene ngunit may mga luhang lumalandas sa kanyang pisngi, “I was just a temporary wife. Isang parausan lang. Itatapon na lamang kasi bumalik na siya. Hindi ba?” 

Magkasalubong ang kilay ni Theo. Halatang galit na galit na ito. “You want to know the truth? Sige, sasabihin ko na para tigilan mo na ako. Camilla is back, Viviene. And she wants me back, she wants to marry me. Kaya utang na loob, pakawalan mo na ako. Let me find the real happiness, Viviene–”

“At ang kasiyahan na ‘yun ay matatagpuan mo lang sa piling ni Camilla?” 

Pinunasan ni Theo ang labi niya gamit ang table napkin at marahas na itinapon iyon, “Alam ko namanng pera lang rin ang habol mo sa ‘kin at sa pamilya ko kaya hindi mo ako mabitawan. Don’t worry, I will give you fifty million after our divorce. A loyal from Spain will contact you.” 

Tumayo si Theo at mabilis rin na tumayo si Viviene at niyakap si Theo. Ngunit marahas na tinulak ni Theo si Viviene kaya napaupo ito sa sahig. Yumakap si Viviene sa binti ni Theo upang magmakaawa. But Theo kicked her hard, causing her to fall again. 

Tinanaw ni Viviene ang imahe ni Theo na unti-unting naglaho habang siya ay nakasalampak sa damuhan at umiiyak. Kahit ba kaunti ay walang naramdaman sa kanya si Theo sa loob ng tatlong taon? Kahit katiting lang sana. Pampalubag loob sa nararamdaman ni Viviene.