Capitulo Uno

“Manang Liza?” Tawag ni Viviene sa matandang kasambahay nila. “Luto na ba iyong paboritong putahe ni Theo?” 

“Malapit na, Hija. Kumalma ka nga! Ako’y nahihilo sa kakaparito at paroon mo,” Saway ng matanda kay Viviene. 

Hindi kasi siya mapakali. Ngayon araw ay ang third wedding anniversary nilang dalawa ni Theo at nais niyang surpresahin ito dahil abala siya sa pagtatrabaho nitong mga nakaraang linggo at hindi  na pinaglalaanan ni Viviene ng panahon ang asawa nito. 

Isang simpleng dinner date lang ang surprise nito kay Theo at syempre, balak niyang bigyan ito ng isang memorableng gabi. Buong magdamag ay abala si Viviene para sa pagdedecorate niya at pamamalengke. Siya mismo ang namalengke upang makasiguro na pasok lahat sa gusto ng asawa niyang si Theo ang lahat ng mga ingredients. Siya rin ang nagluto ng steak ngunit sa putaheng pinaka paborito ni Theo ay ang kasambahay na nila ang pinaluto niya dahil hindi niya kayang gayahin ang timpla nito ng pasta na paborito ni Theo. 

“Hindi ho ako mapakali kapag hindi pa tapos ang lahat. Alam niyo naman ang asawa kong ‘yun, metikuloso sa lahat ng bagay. Ayaw na ayaw pa naman nun ng palpak,” Namomoblemang sambit ni Viviene. 

Sa tatlong taon nilang pagsasama ay kabisado na ni Viviene ang asawa niyang si Theo kaya lahat ng mga ayaw ni Theo ay iniiwasan ni Viviene. She want their marriage to work, kaya kahit na hindi siya iyong tipo ng tao na mitekuluso sa lahat ay naging mitekuluso siya sa paglipas ng panahon. 

Kahit na iyong pagiging OC ni Theo ay na-adapt na rin ni Viviene. Lahat ng mga bagay sa silid nilang mag-asawa ay nakaayos ayun sa kulay. Noong una mahirap para kay Viviene ang ganun ngunit dahil sa pagmamahal niya sa asawang si Theo ay nasanay na rin siya doon. 

“Hay naku! Ang nagagawa nga naman ng pag-ibig,” Tudyo ni Manang Liza kaya natawa na lamang si Viviene. 

“Manang naman!” Natatawang saway ni Viviene, kahit ang totoo ay kilig na kilig siya sa tuwing tinutudyo siya sa asawa niya. 

Nagtungo si Viviene sa fridge at tinignan ang cake na gawa niya para sa asawa. Sinisiguradong nasa ayos pa rin ito, maarte pa naman ang asawa niya. Kapag hindi presentable ang dating ng cake ay hindi nito kakainin at ayaw iyong mangyari ni Viviene. Pinaghirapan pa naman niya iyong gawin. Nakatatlong subok sa paggawa ng cake si Viviene bago niya na perpekto ang lahat. Noong una matabang, noong pangalawang subok nasunog, at sa pangatlo ay perpekto na niya. Mabuti na lamang kahit papaano ay may artistic side si Viviene at na-i-decorate niya nang maayos ang cake.

Kalahating oras pa bago na tapos ang lahat. Tinext ni Viviene ang asawa kung pauwi na ba ito, nag-reply naman itong pauwi na kaya agad siyang pumuwesto sa garden area. Sinisigurado na ayos na ang lahat ng makasiguro ay doon lang siya kumalma. 

Kina sabwat niya pa ang dalawang kasambahay na si Cherry at Apple na sila ang mag-on noong switch para sa lights at fireworks display. Sumulyap pa siya kina Cherry at Apple na nasa likod ng backdrop display. 

“Kaya mo ‘to, Ma’am!” Pag-chi-cheer pa ng mga ito sa kanya. 

“Thank you,” Sinsero niyang saad at muling bumaling paharap. 

Medyo madilim at ang tanging ilaw mula sa buwan at bituin ang nagsisilbing ilaw nila. Kabadong-kabado si Viviene sa magiging reaksyon ni Theo, madalas niya itong isurpresa sa tuwing may okasyon pero ngayon lang naging ganito ka bongga na siya mismo ang may gawa ng halos lahat. 

Mabait si Theo bilang asawa kahit madalas siya nitong nasusungitan ay never naman nitong pinaramdam sa kanya na isa lang kasunduan ang pagsasamang mayroon sila. Theo made her feel like their marriage didn’t started with a deal. Parang normal na pagmamahalan lang gaya ng iba. 

Napatayo ng tuwid si Viviene nang marinig ang tunog ng sasakyan ni Theo sa garahe. Kabadong-kabado na si Viviene kaya agad niyang sinindihan ang kandila ng cake na gawa niya. Hinihintay na lamang niyang tumapak si Theo sa garden. 

“Kaya mo ‘to, Vivi!” Pag-chi-cheer niya pa sa sarili niya. 

Ilang saglit pa ay nakarinig na si Viviene ng mga yapak kaya agad siyang pumuwesto sa gitna at dala-dala ang cake na gawa niya. Ilang segundo pa ay naglalakad na papasok sa garden si Theo. Malapad naman ang ngiti ni Viviene. 

“Happy anniversary, Theo!” Bati ni Viviene at naging hudyat iyon para umilaw ang buong paligid nila. 

May lights na nasa sahig at ang backdrop design ni Viviene na may nakalagay na happy anniversary. Kasabay noon ang paputok na iba’t-ibang kulay. Nakangiti lang si Viviene habang pinagmamasdan si Theo na ginagala ang paningin nito sa buong paligid. 

Nang matapos ang fireworks display ay lumapit na si Viviene kay Theo, “Happy anniversary, Theo!” Pag-uulit niya pa. 

“Viviene,” Seryosong sambit ni Theo na kinabahala ni Viviene. 

Kabado man ay nginitian niya si Theo, “Hindi mo ba nagustuhan ang surpresa ko para sa ‘yo.” 

Theo sighed, “We need to talk.” 

“Of course, we will, but before that. Magdinner na muna tayo, Theo!” 

Naunang naglakad si Viviene at inilapag niya ang cake sa mesa na may nakahandang mga kubyertos. Pinaghila pa ni Viviene ng upuan si Theo, naiilang naman ang asawa niya ngunit wala na ring nagawa. Umupo si Viviena sa katapat nitong upuan at naging hudyat iyon para ihatid nila Cherry ang mga pagkain. 

Nakangiti si Cherry at Apple na inilapag ang steak, sisig pasta at wine. Pinagsalin pa sila ni Cherry. Ngiting-ngiti naman si Viviene, nang matapos mag-serve ang mga kasambahay ay silang mag-asawa na lamang ang naiwan sa hardin. 

“Let’s eat, Theo. I am sure gutom na gutom ka mula sa trabaho. Kaya nga I made sure paborito mo ang hinanda, you also try this truffle fries, masarap ‘to. Come on, try this one–”

“Viviene,” Seryosong tawag ni Theo sa kanya. Parang sinuntok sa sikmura si Viviene nang marinig ang pagtawag sa kanya ni Theo. 

Binaba ni Viviene ang kubyertos na hawak. Sinalubong niya ang tingin ni Theo, “May problema ba sa pagkain na hinanda ko? Iyang sa pasta si Manang Liza ang gumawa niya kaya I am sure magugustuhan mo. But the steak, the side dishes and the desert ako ang may gawa. Kaya sabihin mo sa ‘kin kapag hindi mo nagustuhan ang lasa. I won’t force you to eat it, okay?”

“Itigil na natin ‘to,” Walang kabuhay-buhay na sambit ni Theo. 

Napatigalgal naman si Viviene sa narinig. “What are you talking about? Hindi pa nga tayo tapos kumain.” 

Ramdam ni Viviene ang kakaibang kilos ng asawa niya. Kahit anong pilit niyang pagtanggi at pagpapanggap na ayos lang ang lahat ay wala siyang magagawa kung si

Theo na mismo nag-o-open ng usaping ito. 

“Cut the bullshit, Viviene. Alam mo kung ano ang tinutukoy ko!” Inilapag ni Theo ang isang kulay kayumanggi sobre. “This is the divorce papers. Wala kang paggagastuhan, dadalo ka lang sa hearing at kung ano pa. I will provide you a good lawyer at kung ano ang ipag-uutos niya ay gagawin mo para mas mapadali itong paghihiwalay natin. I want to end this marriage, Viviene. Matagal ko na dapat itong ginawa but I was afraid what would happen to Abuelo. Nunit ngayon, ayaw ko nang isipin ang mga mangyayari at ang magiging reaksyon ni Abuelo. I shouldn’t have married in the first place. Hindi sana ganito ka komplikado.”