Bon Garçon Series 1: Leo Bandemer

PROLOGUE

"What did you say?" I nervously ask him when he walks closer to me. So close, that I can smell his fresh breath. I can also feel my urges from inside na siya lang ang nakakapagpalabas.

"Why are you doing this to me? Why? Huh?! Why?! Tell me!" he suddenly shouted that almost break my eardrums. What the hell?!

"I don't know what you are talking about! What the hell?!" Napailing-iling naman ito.

"Fuck!" Tinakpan ko ang baba nito dahil ang bad.

"Waaah! 'Wag ka ngang magmura," inis kong sabi dito sabay nguso.

Nabigla ako nang hinila nito ang baba ko na nakanguso. 

"Teka! Anong ginagawa mo?"

Nandito kami ngayon sa garden ng bahay niya dahil gusto ko sanang sabihin ang nangyari kanina ngunit bigla na lamang itong nagkaganito kaya nagtataka ako. Nakainom ba ito ng mainit na tubig bago ako dumating dito kanina? Kaya ito nagkakaganito ngayon? Dahil di'ba? Mainit ang tubig kaya pag uminom ka, mag-iinit ka pero hindi naman mainit ang katawan niya ah? Ang ulo nga lang. 

Napailing-iling ako. Hindi maganda 'to. Kailangan ko ata ito bigyan ng malamig na tubig upang mahimasmasan. 

"Hoy! Ano'ng iniisip mo diyan babae?" Napabalik ako sa wisyo sa tawag nito sa akin. 

"Tubig. Bibigyan ko siya ng malamig na tubig," wala sa sarili kong sabi sa sarili saka akmang maglalakad papunta sa kusina nang hilahin ako nito pabalik kaya't napasandal ang likod ko sa balikat niya. 

Tumingala ako rito, "Bakit?" takang tanong ko.

"Anong tubig? Did I ask you to get me a glass of water?" Nagtanong pa siya ng obvious. 

"Tubig lang. Walang glass. Sinabi ko bang may baso huh?" Nagsabi ba ako? Wala naman di'ba? Diba?! Lokong 'to. Tubig lang eh. Walang baso. 

I stared at him when he suddenly burst out laughing. 

"Anong nakain mo at ganyan ka? Wait?! Help! May kasama akong baliw!" naghehesterical kong sabi sabay takbo pabalik sa loob ng bahay niya. 

"Hey! Come back here," habol nitong tanong. 

"Baliw ka! 'Wag kang lumapit sa akin!" takot kong sabi dito habang tumatakbo papuntang kusina at naghanap na pwedeng gawing pamalo sa kaniya. 

"You're funny. That's the reason why I like you," he suddenly said dahilan ng pamumula ng pisngi ko. Nanlalaki ang mga matang nabitawan ko ang sandok na ipapalo ko sana sa kaniya. Ano daw? 

Lumapit ito sa akin. Pagkalapit, kinuha nito ang kamay ko at dinala sa magkabila niyang pisngi. Then, he lean closer. 

"I like you," ulit nito sa sinabi kanina. He stared at my eyes hanggang sa bumaba ito papunta sa aking labi. 

I was about to ask him when he suddenly presses his lips to mine. 

Itatanong ko pa sana kung anong ibig niyang sabihin sa 'You're funny' niya ngunit tuluyan na itong nakalayo. Si Sophia ako hindi ako si funny. I pout.