KABANATA 5

Limitado ang kilos ni Caramel habang naglalakad sa tabi ng dalawang bodyguard ni Fourth. Nakasunod sila kay Don Primero. Tahimik silang sumunod sa matanda papasok sa loob ng mansiyon, at hindi niya naiwasang mapahanga sa lawak at kagandahan ng paligid.

Napapalibutan ang buong lugar ng mamahaling kasangkapan at antigong kagamitan, habang sa mga dingding ay nakadisplay ang mga obra ng ilang kilalang pintor. Sa pagkakaalam niya, dito rin umuuwi ang dalawa pang kapatid ni Fourth na sina Sixto at Fifth.

Silang tatlo na lamang ang wala pang asawa.

Madalas daw ginaganap sa mansiyong ito ang mga party ng pamilya, lalo na ng mga anak at pamangkin ni Don Primero. Bukod sa marangya, mas malapit ito sa siyudad kumpara sa unang mansiyon na malayo sa syudad.

Pagkapasok nila sa loob, agad silang sinalubong ng tatlong kasambahay na sabay-sabay na yumuko bilang pagbati sa kanilang amo.

“Where’s Fourth?” tanong ni Don Primero sa isa sa mga kasambahay. Si Luna, isa sa mga recently hired na katulong sa mansiyong ito.

“Natutulog pa po, sir,” magalang na tugon nito.

Napabuntong-hininga naman si Don Primero, bakas sa mukha ang yamot dahil hindi nakinig sa kanya ang anak. Kasasabi niya lang kahapon na magising ng maaga dahil maaga ang punta nila sa balwarte ni Ling Xian, pero ang tigas talaga ng bungo ni Fourth.

"I told him to wake up early so he could join me for the meeting with Feng Xian's father," naiinis na bulong nito bago muling humarap sa kasambahay.

“Gisingin mo siya,” mahigpit na utos ni Primero kay Luna.

“Sir, kanina pa po namin siyang ginigising, pero sinisigawan lang po kami at sinasabing huwag siyang istorbohin,” alanganing sagot ng isa, waring takot na muling mapagalitan ni Fourth.

Napatingin si Caramel sa hagdan patungo sa ikalawang palapag.

“Don Primero, puwede po bang ako na lang ang gumising sa kanya?” magalang na ika ni Caramel sa matanda.

“Baka po ma-late kayo sa meet-up niyo sa Xian family,” dagdag niya pa.

Napangiti naman ang matanda at pinahintulutan siya. Kaagad na inutus ng Don Primero sa kasambahay na iabot kay Caramel ang master key, dahil sigurado siyang hindi pagbubuksan ni Fourth kung sino man ang kakatok sa pintuan nito.

Maingat namang umakyat ng grand stair si Caramel at noong nakarating na siya sa kwarto ni Fourth, sandali siyang huminto. Tatlong beses siyang kumatok ngunit parang wala itong balak na pagbuksan siya ng pinto.

"Fourth, maghanda ka na! Kung ayaw mo pa ring bumangon, gagamitin ko ang master key!" banta ni Caramel mula sa labas ng kwarto.

Sa loob, hindi man lang natinag si Fourth.

Sa halip, lalo pa nitong isiniksik sa tainga ang earplugs. Wala siyang balak bumangon lalo na’t siguradong may kinalaman na naman iyon sa napipintong kasal niya. Mas gugustuhin pa niyang matulog kaysa harapin ang isang buhay na hindi naman niya pinili.

Nakakakilabot isipin na ipapakasal siya sa isang babae. Iniisip pa lamang na magkaroon ng physical touch sa isang babae, kinikilabutan na siya.

Wala siyang intensyong magpakasal, pero aminado siyang gusto niyang magkaroon ng anak gamit ang tulong ng siyensiya. Kahit bakla siya, may karapatan naman siyang magkaanak, 'no?

Napailing si Caramel sa harapan ng pinto. Wala na siyang ibang opsyon kundi gamitin ang master key upang mabulabog ang pagtulog-tulugan ni Fourth.

Maingat niyang itinusok ang susi at marahang pinihit ang seradura. Pagkapasok niya sa loob ng malawak na kwarto, naigala niya pa ang mga mata dahil sa lawak nito. Halos buong bahay na nila sa probinsiya ang sukat ng kwarto ni Fourth.

Mabilis niyang ibinaling ang mga mata sa lalaking nakalublob sa ibabaw ng king-size bed. Nakabalot pa rin siya sa kumot habang abala sa pag-scroll sa cellphone. Nakasuot pa rin ito ng earplugs, sinadya upang hindi siya nito marinig.

Napangisi naman si Caramel.

Wala namang sinabi sa kontrata na bawal siyang manghimasok sa ginagawa nito. Wala ring nakasaad na hindi niya ito pwedeng hawakan. Ang malinaw na nakasaad sa papel na pinermahan niya ay puwede siyang gumamit ng dahas kung kinakailangan.

Ibig sabihin... puwede niya itong batukan, suntukin, at bugbugin kapag matigas ang ulo nito.

Napatawa siya sa sarili. Di ba may pagka-harsh talaga ang utak niya? Ganun siya, at malas lamang ni Fourth dahil siya ang piniling maging bodyguard ni Don Primero.

Marahan siyang sumampa sa malambot na kama at lumapit sa kinaroroonan ni Fourth.

"Fourth, kumilos ka na. Kung ayaw mong masaktan, bumangon ka na ngayon din!" sigaw niya.

Walang tugon. Hindi pa rin siya nito pinansin.

Muling napailing si Caramel. Aba'y gusto talaga nitong makutusan.

Sumampa siya nang buo sa kama at biglang siniksik ang dalawang kamay niya sa ilalim ng tagiliran nito. Bago pa man makapag-react si Fourth, naitulak na niya ito nang malakas kaya derecho itong nahulog sa sahig.

"PUTIK! HOW DARE YOU TO—" natigil si Fourth nang makita kung sino ang naghulog sa kanya mula sa kama.

"Caramel?!" Gulantang na tanong ni Fourth noong makilala si Caramel nga ang kaharap niya.

Napangiti naman si Cara. Palihim na natuwa siya sa gulat na pinakita nito. Ang ganda kasi ng mga mata ni Fourth lalo na kapag nagugulat ito. Sino ba namang hindi mapapahanga sa mga mata nitong kakulay ng mga mata ni Alexandra Daddario?

"Yes, papa?" Masiglang tugon niya.

Naningkit ang mga mata ni Fourth.

"Eating sugar?"

"No, papa!" sagot niya naman na tila may pagngisi pa.

Napasinghap si Fourth.

"No papa?! Bigwasan kita diyan, e! Anong ginagawa mo rito?!" yamot na sigaw nito.

Napangisi si Caramel at pinagpag ang suot niyang itim na suit. Gusto niyang ipaalam na siya ang newly hired bodyguard.

Kitang-kita sa mukha ni Fourth ang unti-unting realization. Tumaas pa ang makapal at mataray nitong kilay.

Damn... napaka-perpekto talaga ng kilay nito. Halos lahat ng maganda ay nasa kay Fourth na. Magandang kilay, nakakaakit na mga mata, mapupulang labi, matangos na ilong, at napakagwapong mukha. Kaso nga lang... siya ay darna. Baklush. Badet.

Sayang nga eh. Sino ba namang hindi manghihinayang sa ganyang mukha?

"Ibig sabihin, ikaw ang newly hired bodyguard?!" gulantang nitong tanong.

Napatango naman si Caramel at napahalukipkip na tila proud na proud sa sarili. Napasapo si Fourth sa noo, halatang hindi makapaniwalang siya ang kinuha ni Don Primero.

"What the fvck," pabulong nitong mura bago nanghihinang napaupo sa kama.

Lumapit siya at tumayo sa harap nito. "Maligo ka na. Kung hindi, bubuhatin kita papasok ng banyo at isasalampak kita sa inodoro!" mariing banta niya rito.

Pinasaringan siya ng tingin ni Fourth mula ulo hanggang paa, saka siya tiningnan nang may halong pangmamata. Mas matangkad ito sa kanya, pero hindi kalakihan ang katawan, sakto lang naman, parang tipikal na Korean actor, pero may masarap na abs.

"Ang tapang mo naman. Kaliit-liit mong babae," pangmamaliit nito.

Tumaas ang kilay ni Caramel.

"Excuse me? Ilang pulgada lang ang lamang mo sakin. Kahit mas matangkad ka sa’kin ng 4 inches, kaya kitang buhatin at ibalibag sa sahig," sagot niya na walang pag-aalinlangan.

Mahina naman itong natawa. "K. Fine! Maliligo na ako. Baboosh!" Maarteng tugon nito bago pakending-kending na naglakad patungong banyo.

"BILISAN MO!" pahabol niyang utos sa bago niyang amo.

Pagkapasok ni Fourth sa banyo, sumilip siya at sinamaan ng tingin si Caramel.

"Boss mo ako kaya matuto kang gumalang! Huwag mo akong utusan! Huwag mo akong sigaw-sigawan!" anito bago pabagsak na isinara ang pinto.

Napailing na lang si Caramel.

"Asus... Boss mo mukha mo." Bulong niya sa sarili.

Kapag maraming tao, tatawagin niya itong ‘boss.’

Pero kapag silang dalawa lang? Neknek nito.

Hinding-hindi niya ito tatawaging ‘boss’ maliban na lang kung required talaga.