“Totoo po bang may relasyon kayong dalawa? Nagkikita po ba kayo ng palihim?” sunod sunod na tanong ng mga ilang paparazzi. Tumayo naman na si Darren saka nilapitan si Trina at hinawakan sa magkabilang balikat habang nakalagay sa ulo niya ang coat ni Darren.
“Excuse me,” tanging saad ni Darren subalit hindi man lang ito sila mga umalis.
“Damn it!” mahinang mura ni Darren dahil hindi na sila makaalis sa kinalalagyan nila.
“Excuse me ma’am, naaabala niyo na po ang mga customers namin. Sa labas na lang po tayo kung maaari.” Nakikiusap na saad ng manager ng coffee shop, kumilos naman na rin ang ibang staff para palabasin ang mga paparazzi. Napaupo na lamang uli si Darren at Trina ng makalabas na ang mga paparazzi.
“Look what happened.” Pigil ang inis niyang saad dahil tila mas lalong lumala ang nangyari dahil sa lihim nilang pagkikita.
“Are you blaming me? alam mo namang nasa public place tayo Darren so don’t blame me. Ikaw ang namili ng lugar na ito not me.” saad naman ni Trina, napahilot na lamang si Darren sa kaniyang sintido. Paniguradong wala silang kawala, ilang minuto pa silang nanatili sa lugar na iyun ng sabay na nagbeep ang cell phone nila kaya tiningnan nila ito.
“Fuck!” inis na talagang saad ni Darren, bahagya pa niyang nahampas ang mesa dahil sa nabasa nila.
“Look what have you done, what are you going to do now?” kunot noong saad na rin ni Trina. Mabilis na kumalat sa social media ang larawan nilang dalawa at ang caption pa ay Darren secretly dating Trina Montenegros. Kahit pala tinakpan niya na ang mukha ni Trina ay nakilala pa rin nila ito. Mariing naipikit ni Darren ang kaniyang mga mata, wala na siyang magagawa.
“I want to cancel this wedding dahil ayaw kong magpakasal sa taong hindi ko kilala at mahal then this is what happened. Oh damn!”
“Then do you want my sister instead?” napamulat naman si Darren at salubong ang kilay na tiningnan si Trina.
“What? Your sister? I should marry you then.” Saad pa nito, napataas pa ang kilay ni Trina dahil parang ayaw nito sa kaniyang kapatid. Nang may tumawag sa cell phone ni Darren ay tiningnan niya ito at mas lalong hindi na maipinta ang kaniyang mukha ng Lolo niya ang tumawag.
“Yes Lo?”
“What are you doing Darren?! Bakit hindi ka makapaghintay sa kasal ninyong dalawa ng dalagang Montenegros para makasama mo siya?!” napapikit na lamang siya dahil ang akala nito ay talagang nakipagkita ito sa dalaga. “Iuwi mo na siya at huwag mong hahayaang umuwi yan ng mag-isa baka kung mapano pa yan kapag naabangan siya ng mga nasa media. Please apo, makakasama mo naman siya araw-araw kapag naghahanda na tayo sa kasal niyong dalawa. Maganda pala talaga kaya nahumaling ka kaagad.” Mapang-asar na saad ng kaniyang Lolo, hindi nila alam kung ano talaga ang motibo nito kung bakit siya nakipagkita sa dalaga. Dahil sa media ay nagiging totoo ang kasinungalingan.
“What do I do now?” halos nasstres nitong saad ng mamatay ang tawag ng Lolo niya. Tiningnan niya naman si Trina na nasa labas naman ang tingin habang sumisimsim ng kape. Tinitigan niya ang kabuuan ng dalaga, taglay nito ang natural na ganda. Tila maganda rin ang kalooban nito kumpara sa kapatid niya. “Not bad,” usal niya sa kaniyang sarili, dahil maayos naman ang pagkakapili ng mga magulang niya sa magiging bride niya. Kinuha niya na lang din ang kaniyang kape saka uminom nun ng may bigla nanamang magflash na camera sa pwesto nila. Pinigilan na lamang ni Darren ang sarili at hindi na iyun pinansin pa. “Let’s go, ihahatid na kita.” Saad ni Darren ng matapos silang magkape.
“Kaya ko naman, may sasakyan ako. Hindi mo na ako kailangang ihatid.”
“But I need to, baka kung anong mangyari sayo diyan habang pauwi.” Saad nito, inalis naman na ni Trina ang coat ni Darren na nakalagay pa pala sa likod niya.
“Here, thank you.” saad niya, isinuot naman na ni Darren ang coat niya saka sila sabay na lumabas.
“Give me your key.”
“Why?”
“Ako na ang maghahatid sayo. Just give me your key.” Matigas nitong saad, ibinigay naman na ni Trina ang susi niya dahil ayaw niya ng makipagtalo pa. “Nick,” tawag nito sa sekretarya niya saka niya ibinato ang susi ni Trina. “Ihatid mo yang kotse niya later.” Saad niya saka nilingon si Trina at isinenyas na sumakay na. Umikot naman na siya para sumakay sa driver seat. Sumakay na lang din si Trina saka nila tinahak ang daan patungong bahay nila Trina. “Do you really hate this kind of set-up?” basag niya sa katahimikan nilang dalawa.
“Hmmm, gaya mo ayaw ko pang ikasal lalo na sa lalaking hindi ko kilala at hindi ko mahal o minahal. Mahirap magtiwala sa panahon ngayon, marami pa rin akong pangarap na gusto kong maabot. Do you think we can escape here?”
“I don’t think so, lalo na ngayong kalat nanaman sa media ang tungkol dito.” problemadong saad ni Darren. Natahimik naman na silang dalawa hanggang sa makarating sila sa harap ng bahay nila Trina. Bumaba naman na silang dalawa saka nilapitan ni Trina si Darren.
“Papasok ka pa ba sa loob para makapagmeryenda man lang?”
“Hindi na, papasok pa ako ng kompanya.” Saad nito, napalingon na lamang sila sa bagong dating na sasakyan. Napakunot na lamang si Darren dahil kilala niya ang sasakyang iyun. Bumukas naman ang bintana nito saka dumungaw ang sakay.
“Hindi pa ba kayo papasok? Maraming makakakita dito sa inyo sa labas. Pumasok na tayo.” Saad ng matandang Dela Vegas saka ipinasok na ang sasakyan sa loob ng bahay nila Trina. Napaigting na lamang ang panga ni Darren dahil mas lalo ng lumala, ang plano niyang ihinto ang pagpaplano sa kasal ay naudlot na dahil sa mga paparazzi na yun. Tiningnan niya naman si Trina, alam niyang anak ito sa labas at patay na ang kaniyang ina. Hindi niya naman maatim na pilitin itong ipahinto rin ang kasal dahil wala siyang pupuntahan kapag nagkataon na nagalit ang kaniyang ama. Napahugot na lamang siya ng isang malalim na hininga.
“Let’s go.” Saad niya kay Trina saka ito hinawakan sa kamay at pumasok na sila sa loob. Nakangiti namang binalingan sila ng mga tao sa na nakaupo sa salas.
“Come in,” masayang saad ni Zack dahil masaya sila sa nangyayari. Naupo naman na si Darren at Trina sa iisang upuan. Napairap na lamang si Joyce.
“Mabuti naman at naisipan niyong magkitang dalawa, para ba mas lalo pa ninyong makilala ang isa’t isa?” tanong ng Lolo ni Darren, ngayon lang ito nakita ni Trina dahil wala naman ito kagabi sa pag-uusap nila.
“Yes Lolo, gusto ko lang po makilala ang babaeng pakakasalan ko.” saad ni Darren, kunot noong nilingon ni Trina si Darren dahil bakit iyun ang sinabi niya? ito na yung pagkakataon na sabihin nitong ayaw niyang ituloy ang magaganap na kasal sa kanilang dalawa pero bakit siya umoo sa tanong ng matanda? Hindi niya maintindihan ang binata, ayaw nitong magpakasal pero kung ano-ano ang isinasagot na mas lalong ikinatutuwa ng mga matatanda.
“So, kamusta naman apo?”
“Not bad Lolo, she’s beautiful, you guys have a good taste.” Napairap na lamang si Trina dahil lalo ng naloko. Paano sila makakatakas sa kasal kung ito ang sinasabi ni Darren?!
“Good to hear that then, so kailangan na nating planuhin ang lahat. Gusto ko kung makakaabot na ngayong buwan ay ipapakasal na natin sila.”
“Po? That fast?” singit na ni Trina dahil sa gulat. Masyado naman yatang mabilis kung ngayong buwan din ang kasal nila.
“Yes, iha. Mas mabilis, mas maganda. Ano sa tingin mo Zack? Kakayanin ba natin ngayong buwan?” tanong pa rin ng matanda.
“Yes chairman, magagawa natin yun.” Bagsak ang balikat ni Trina na nanahimik sa upuan niya, sinamaan niya na lamang ng tingin si Darren dahil sa sinabi nito ay mas lalong napabilis ang kasal nilang dalawa.
“Good,” masayang saad ng matanda. “Darren apo, pwede ka munang manatili rito huwag mo muna isipin ang kompanya basta uuwi ka rin mamaya dahil hindi pa kayo mag-asawa.” Panlalaki ng mata ng matanda.
“Yes chairman, don’t worry.” Sagot niya na lang, tumayo naman na ang matanda at nagpaalam na dahil aalis na ito. Naiwan naman sa upuan si Darren, Trina at Joyce na masama ang tingin sa kapatid. Sinabi nitong ayaw niyang magpakasal pero nagawa pa niyang makipagkita.
“Congrats,” mapait niyang bati saka umalis na at pumasok sa kaniyang kwarto. “What did you do?” tanong ni Trina ng hindi tinitingnan si Darren. “Isipin mo na lang na ginawa ko ito para sayo, maybe we can plan this soon.” “Soon? Narinig mo ba kung anong sinabi nila? Ngayong buwan na magaganap yung kasal.” “There’s a divorce paper woman, do you get it?” saad nito, natahimik naman si Trina. Meron mang divorce paper pero hindi nila mababago na ikinasal nga silang dalawa. Napabuntong hininga na lamang si Trina dahil hindi niya naman makakausap ang kaniyang ama tungkol sa bagay na yun. “Yaya, bigyan mo sila ng meryenda. Iho, iha dun muna kayo sa garden para makapag-usap pa kayong dalawa.” Saad ng Daddy ni Trina, tumango na lamang silang dalawa saka sila nagtungo dun. “Ano pa bang pag-uusapan nating dalawa? Tapos naman na lahat, wala na tayong magagawa para ihinto ang kasal na ito. Gusto mo bang maging runaway bride ako?” tiningnan nama
“Nafinalize niyo na ba lahat ng gagamitin sa kasal niyong dalawa?” tanong ng Mommy ni Darren, nandito sila ngayon sa bahay nila Trina at muling pinag-uusapan ang tungkol sa kasal. “Okay na Mom, right Trina?” baling ni Darren kay Trina na kumakain pa. “Ah opo, okay na po lahat.” sagot niya naman saka sinamaan ng tingin si Darren. Walang araw na hindi siya nito bwinisit. Nang matapos na kumain ng tanghalian ay nag-usap usap na lang uli sila sa sala. Sinabi naman lahat ni Trina ang mga napag-usapan nilang dalawa ni Darren. Sa buong linggo na yun ay naging abala ang lahat sa kasal. Napapagod na rin si Trina dahil bawat araw ay may kinakausap siya sa mga nag-aasikaso sa kasal nila dahil sa susunod na araw na iyun magaganap. “Nakakapagod,” usal niya saka sumakay sa kotse ni Darren. Isinandal niya naman na ang kaniyang likod saka ipinikit ang kaniyang mga mata. Gusto niya na talagang matulog dahil kung saan saan sila nakakarating ni Darren sa pag-aasikaso sa
Hinarap naman na nila ang isa’t isa ng isusuot na nila ang mga singsing nila. They even exchange their vows at binalot ng palakpakan ang buong lugar. “You may now kiss the bride.” Anunsyo nito, hinarap naman na ni Darren si Trina at dahan dahan na inalis ang belo nito. Tinitigan niya si Trina, may make up man o wala ang dalaga ay maganda talaga ito. Naibaba na lamang niya ang kaniyang paningin sa labi ni Trina at tila sadyang inaakit siya nito. Dahan dahan niyang nailapit ang kaniyang mukha, naipikit na lamang ni Trina ang kaniyang mga mata. Hinalikan naman na ni Darren si Trina subalit sa gilid lamang iyun ng labi nito kaya napamulat siya kaagad. Ang akala niya talaga ay hahalikan siya ng binata, mabuti na lamang at sa gilid lamang iyun ng labi niya. Nagpalakpakan naman ang lahat ng tuluyan ng naging isa ang dalawa. Nagsimula na silang kumain, naupo naman na silang dalawa sa pwesto na nasa harap pa rin. Kaunti lang naman ang nakain ni Trina kaya napalingon sa kaniya
Nakatingin naman ang ibang mga empleyado ng pumasok si Trina, bahagya lang siyang ngumiti dahil naiilang siya sa mga tingin ng mga ito. “Hindi ba at siya yung nakita na kasama ni Sir Darren? Hindi kaya totoo yung sinasabi na siya ang dinedate ni Sir?” rinig pa nitong bulong ng mga kababaihan, hindi niya naman na iyun pinansin. Dumiretso na siya sa opisina ni Darren. Naabutan niya naman itong abala sa laptop niya. “What? Do you need something? Hindi porket asawa kita ay labas masok ka na lang sa opisina ko, empleyado pa rin kita rito Trina.” Malamig nitong aniya. “I know, I just want to know kung saan mo ako ilalagay.” “Diyan ka na lang sa labas ng office ko para kapag pinatawag kita ay mabilis ka lang pumunta. And I want you to do another design for the upcoming show. Nakita ko yung mga design mo pero gusto kong gumawa ka pa ng iba, I will give you one week, is that enough?” tanong nito, napaisip naman si Trina kung kakayanin ba niya ang isang linggo
Nang matapos si Darren ay inayos naman na ni Trina ang mga pinagkainan nila. Tinakpan niya na lang din ang mga pagkaing hindi nila naubos. “Hayaan mo na lang diyan ang mga cleaners, bumalik ka na sa trabaho mo.” malamig pa rin niyang aniya. Lumabas naman si Trina ng wala ng salita. “May pinagawa pa sayo si Sir? kumain ka na ba?” tanong ni Angel ng makita niyang bagong labas si Trina sa office ni Darren. “Kumain na ako, huwag mo akong alalahanin.” Nakangiti niyang sagot. Bumalik naman na sila sa trabaho nila. Nakatuon lang ang atensyon ni Trina sa drawing niya. Lima na lang siguro ang iguguhit niya para makapamili si Darren. Napainat na lamang siya ng mangalay siya, napatingin na lang siya sa paligid niya at napakunot noo ng makita niyang wala ng masyadong tao. Nilingon niya naman si Angel na abala pa ring nakatingin sa computer niya. Tiningnan niya ang oras niya ay alas sais na. “Hindi ka pa ba uuwi?” tanong ni Trina sa kaniya dahil parang hin
Hindi pa alam ni Trina kung maglalakad ba siya patungong office ni Darren. Ramdam niya ang pag-iiba ng tinig nito kanina at alam niyang galit talaga ito. Naipikit na lamang niya ang kaniyang mga mata, dahan dahan niyang tinungo ang office ni Darren. Parang hindi pa niya maramdaman ang paghawak niya sa door knob dahil sa kabang nararamdaman niya. Nakayuko ang kaniyang ulo ng makapasok na siya, nakatalikod naman sa kaniya si Darren. Ilang minuto pang namutawi ang katahimikan sa silid na iyun bago siya hinarap ni Darren. “Sinabi mong ngayon mo na yun ipapasa sa akin, what happened Trina?!!” galit nitong tanong, nagitla pa si Trina kaya naipikit pa niya ang kaniyang mga mata. “Pasensya ka na, hindi ko naman alam na ganun ang mangyayari eh.” “Tatlong araw na lang ang natitira sa araw na ibinigay ko sayong palugit, mahalaga ang show na ito. Kung hindi mo kayang pahalagahan ang trabaho mo, magkulong ka na lang sa kwarto mo!!” “Hindi ko sinasadya! Nag
“Nakalimutan niyo bang nag-ayos kami ng cctv? Pinatay muna namin ang mga cctv na inayos namin kasama na rin ang cctv sa labas ng office ni Sir kaya putol yan. Ilang floor ang inayos namin, bakit ba?” tanong pa nito, naipikit na lamang ni Trina ang kaniyang mga mata at humugot ng malalim na hininga. Bakit ngayon pa kung kailan may kailangan siyang tingnan. “Pasensya na po kayo ma’am mukhang hindi niyo po makikita ang gusto niyong makita. Ano po bang gusto niyong malaman?” “Wala, salamat.” Nakangiting saad ni Trina saka lumabas ng silid na iyun, bagsak ang balikat niyang naglakad pabalik ng department nila. Iyun na lang kasi ang pag-asa niya para mapatunayan na hindi siya pabaya at hindi nag-iingat. Pakiramdam niya kasi talaga may taong sinadyang tapunan ang mga gawa niya. Hinayaan niya na lang naman na iyun saka itinuon ang atensyon sa pagguhit ng panibago. Tatapusin niya na lamang iyun kahit alam niyang masyado ng gahol sa oras. Ng sumapit ang oras ng uwian n
“Napakawalang puso niya talaga.” Saad niya habang naglalakad papasok ng bahay nila, napaupo na lamang siya sa sofa at hawak hawak ang ulo niya dahil nahihilo talaga siya, pakiramdam niya umiikot ang paligid niya. Tila ba pinipiga ito sa sobrang sakit, pumasok naman na siya sa kusina nila at naghain ng makakain niya. Gusto niya na talagang matulog. “Kaunti nanaman lang po kakainin niyo ma’am?” tanong ng katulong nilang si Annie. “Gusto ko na kasing matulog kaya kaunti lang kakainin ko, babawi na lang ako bukas.” Nakangiti niyang saad, dahan dahan siyang umakyat ng hagdan hanggang sa makapasok siya ng kwarto. Ibinagsak na lamang niya ang sarili sa kama dahil hindi niya na talaga kaya, hindi na rin siya nakapagbihis at hinila na ang kumot niya dahil nilalamig na siya. Pumasok naman ng bahay nila si Darren saka niya inilibot ang paningin niya dahil alam niyang nakauwi na si Trina, nasa labas na kasi ang kotse nito. “Manang si Trina nakauwi na ba?” tanong