Chapter Fourty Seven

IGINALA ni Minnie ang paningin sa buong paligid. Kahit saan siya tumingin ay puro puti.

"Teka! nasaan ba ako?"pakikipag-usap ni Minnie sa sarili. Kinusot-kusot pa niya ang mata. Baka namamalikmata lang siya.

Tuluyan siyang naglakad habang palinga-linga lang siya sa kapaligiran niya. Maya-maya buhat sa malayo ay unti-unti siyang nakakaninag ng isang korte.

Ipinikit-bukas niya ang mata, mukhang pinaglalaruan na siya ng sarili niyang imihinasyon dahil sa kung ano-ano na ang nakikita niya.

"I-it can't be,"hindi makapaniwalang-bulalas ni Minnie. Tumigil pa siya saglit sa paglalakad. Ngunit pamaya-maya ay tuluyan na siyang nagpatuloy.

"A-ate Ayessha,"bigkas ni Minnie.

Hindi niya alam kung totoo ang nakikita niya. Hindi na niya naiintindihan ang nangyayari.

"Yes ako nga."Lahat ng mga katanungan niya ay biglang naglahong parang bula ng madinig ni