Not alone

Tulad ng sabi ng doctor ay nailipat na rin ng gabi si Lorain sa private room, pero kahit isang sign na gigising siya ay wala akong makita.

“Sir, sorry to disturb you pero tapos na po ang visiting hours.” Nag-aalangan na paalala ng nurse sa amin, “Isa lang po talaga ang pwedeng maiwan na bantay ayon sa rules, pasensya na ho sinusunod lang namin ang rules.”

Tinignan niya kaming tatlo isa’t-isa, nakikiramdam kung sino ang unang gagalaw para lumabas. Pero kahit isa sa amin dalawa ni Jake ay walang gustong umalis, tanging ang secretary lang niya ang tumayo.

Pinag-cross ko ang mga kamay ko sa harap ng aking dibdib at umiwas ng tingin sa kaniya, “bakit hindi ka muna umalis at ayusin ang gulong ginawa mo? Hindi pa naman siya nagigising, panigurado naman akong may connection ka rito para sabihan sa lahat ng mangyayari.”

“Bakit ba ang hilig mo na pakialamanan ang desisyon ko, bakit hindi mo gawin ang gusto mo at hayaan ako?” giit niya dahilan para mapaismid ako.

“Kung hindi kita kakausapin ay k