Chapter nineteen

Tulala ako habang nagkakape nang magising ako kinabukasan. Halos hindi kasi ako pinatulog ng bangungot ko kagabi.

First time ko yatang kinabahan ng sobra-sobra sa buong buhay ko. Akala ko talaga ay totoo ang lahat ng mga nangyari sa akin at kay kumag. Mabuti na rin at tumawag si Vienna kasi baka tuluyan na akong hindi nagising mula sa masamang bangungot kasama ang lalaking 'yon!

Parang may mahika kasi ang damuho na 'yon. Kaya ka niyang kulamin, agad-agad.

Bwisit talaga ang lalaking 'yon! Pati sa panaginip ko ay may pagnanasa pala sa katawan ko?! Naniniwala na akong modus lang niya ang patay-ilaw sa exhibit. So, manyak!

Pero ang totoo ay gusto ka lang niyang tsansingan ang mga babae. Bastos! Lalo tuloy namuo ang matinding galit ko para sa kanya. Pero dapat ay wag ko na siyang isipin baka mamaya ay siya na naman ang laman ng panaginip ko. Pinilig ko ang aking ulo upang alisin siya sa aking isipan. At muli akong humigop ng kape.

Tumayo ako saglit upang kunin ang tinapay na binili ko k