CHAPTER 25

“Where the hell are you?”

Sa hindi inaasahan ay biglang tumunog ang telepono ko, lumabas kaagad ang text ni Zeke sa akin, napakunot ako ng noo. Naiimahe ko ang ekspresyon ng mukha niya habang sinasabi ang mga katagang iyon.

Mariin akong napalunok. Ipinasok ko ulit ang telepono sa bulsa ko. 

“Boyfriend mo?” Nagtama ang paningin naming dalawa nang mabigla ako ng titig sa kaniya. 

Napailing ako nang bahagya. “Hindi pa.”

Muli akong nag-iwas nang tingin sa kaniya. Narinig ko ang mahinang bungisngis niya.

“Bakit hindi pa? Jowain mo na, mag-asawa ka na o baka hinihintay mo lang ako?” Pabirong aniya. Napangiwi ako.

“Yuck, Damian. Alam mo namang kapatid ang turing ko sa ‘yo, hindi ba?” Napangisi siya sa sinabi ko. “Ito naman, masyadong seryoso. Nagbibiro lang eh!” Sinabayan iyon nang malakas na halakhak niya.

Ilang saglit pa nang muling tumunog ang t