Chapter 11

2 hours later.

Habang naglalakad ako patungo sa unit ko ay hindi ko mapigilang hindi mapangiti dahil sa pinaghalong saya at kilig na nararamdaman ko ngayon.

Hindi ako makapaniwalang umamin din siya na may gusto siya sakin.

Grabe! 

Hanggang ngayon tandang tanda ko pa ang mga sinabi niya kanina. Tanda ko pa kung papano niya banggitin ang salitang 'GUSTO DIN KITA' hindi talaga ako makapaniwalang sinabi niya 'yon kanina.

Akala ko kanina nag ha-hallucinate lang ako, hindi pala. Totoong umamin siya sakin at pareho kami ng nararamdaman.

Hindi ako makapaniwalang mangyayare 'to. Buong buhay ko, akala ko hindi ko na mararamdaman ang ganitong klase ng saya.

Sabi na nga ba, Impossible things can be possible. Lahat ng bagay ay may kabaliktaran. There's no permanent things in this world. Kaya ang isang impossible ay pwede rin maging possible.

No'ng nasa harap na ako ng unit ko ay biglang bumukas 'yong pinto ng unit ni Wesley at