Mag-log inSinabi ko na kay Elena noon, hindi ko na hahayaan ang kung sino man para lang i-bully ko. I should've done this before para hindi nila ako inaapi ng ganito."Malakas ka na ngayon dahil alam mong ipagtatanggol ka ni Sean." Nawalan ako ng balanse nang itulak niya ako banda sa dibdib. Tumama ang likod ng paa ko sa kung saan at aaminin kong masakit 'yon pero hindi ko ipinakita sa kanya.Muli niyang idinikit ang palad banda sa dibdib ko para sana itulak ulit ako pero tumayo na ang president namin."Itigil mo na yan, Naomi."Naomi scoffs and turns her gaze to our president, Daisy. "Hwag kang mange-alam." "Nagpadala na ako ng isang classmate natin para tawagin si Sean sa room nila. Anong gagawin mo pag andito na siya?"Nakita ko ang pagkuyom ng kamao ni Naomi. Ako naman ay napa-iling na lamang. Bakit kailangan niya pang tawagin si Sean?"Hindi pa ba malinaw sa ating lahat? Sean is clearly head over heels to
Inilibot ko muli ang paningin para hanapin siya but he didn’t show up. Kinakabahan ako. I need to tell Sean about it. Baka masama ang bampirang ‘yon at naghahanap lang ng tyempo na patayin ako.I went back to my classroom. Lumipas ang ilang oras ay sumapit na nga ang break time. A new announcement was made sa pager na nasa canteen. That there were another victim again. Dalawa pa.Ang maingay na canteen ay napalitan ng ilang minutong katahimikan. We’re all shocked and afraid. Hindi sila titigil hangga’t hindi nila ako nakikita at napapatay.Sean came with his food. Nagkatitigan kami dahil sa announcement. Alam kong pareho na kami ng iniisip ngayon.“I will help your Dad.” Suhestyon nito pagka-upo. “Nagt-trabaho ka rin ba sa council?”“No. But my acting-parents do.”“Acting parents?” Takang tanong ni Elena. Natahimik si Sean. He shouldn’t have said that. Acting parents means... did he manipul
“Hindi mo kailangan matakot. Dahil kung gusto ko kayong patayin, una pa lang na nalaman niyo kung ano ako ay ginawa ko na. But I spare you. Both of you.”“Kung ganon… ‘yon lang ba ang pinunta mo dito… ang sabihin ang nangyari sa council? Bakit kailangan mo pang magpunta sa ‘kin? Bakit hindi mo na lang sinabi kay Dad? I could ask him and he can tell me what happened! Bakit kailangang pumunta ka dito?”“Yes, he knows that I set the fire. Alam niya rin ang patungkol sa mga bampira. But he’s protecting everyone. He’s protecting their scared soul. Nagpapalabas siya ng kahit anong salita na walang katotohanan para hindi matakot ang tao.”I knew it! Dad… sana ayos ka lang. “Pero hanggang kailan? Hanggang kailan siya magsisinungaling sa inyo? Kahit na gawin niya ‘yon o kahit pa maghanda kayo ng selebrasyon buwan-buwan o pagkatapos ng mga insidente para pagtakpan ang mga nangyayari, nothing will ever change.”He's right. Matag
Prologue:Fangs. Hazy and blood-lusty eyes. Fast pace. I woke up with those thoughts lingering in my head. Wala atang gabi na nakatulog ako ng mahimbing. Lagi na lang akong nagigising sa kalagitnaan ng madilim at malalim na gabi. I feel suffocated every time those things pops in my head. Parang sirang plaka na paulit ulit tuwing matutulog ako.Napahawak ako sa aking sentido. My curtains on the window is moving caused by the wind. Naiwan kong nakabukas ang bintana doon. It's 3 AM when I checked the time on my phone. Matinding puyat na naman ang aabutin ko kapag hindi na ako dinalaw ng antok. May pasok pa ako bukas.I went to the kitchen to get a warm milk. Hindi mawala sa isip ko ang mga bagay na 'yon. It feels real. It feels like I've been chased by darkness.Halos patayin ako sa gulat nang makita ko ang kapatid ko sa likod ng pinto ng fridge matapos isara ito."Arianna!"She giggled. Hindi man lang ito nilalamig sa suot na sando at shor
AMARA'S POV Pauwi na kami yakap yakap ko si Aadi natutulog sa mga balikat ko , hinimas ko ang pisnge nito "Anak ko salamat at di ka nila ginalaw"- aniya ko at hinalikan ang ulo niya /////////////////////// NAKABALIK NA KAMI SA PALASYO agad kaming sinalubong ni Mama at mga kawal , lumingon ako sa likod para tingnan si Lucius ng makita ko ang kabayo niya pumasok na ako sa palasyo , tumungo ako sa silid at binihisan si Aadi , matapos kong bihisan si Aadi pinahiga ko siya sa kama"Anak mabuti naman at nailigtas niyo si Aadi"- aniya ni mama"Oo mama pero kapalit ang buhay ni Trajan "- lungkot kong sabi "Ano?"- gulat na sabi ni Mama "Opo mama wala na si Trajan"- sagot ko , agad akong niyakap ni Mama at hinimas ang likod ko"Mama paki bantayan muna si Aadi baba muna akk para kausapin si Lucius"- aniya ko kaya mama , tumango siya at lumabas na ako at bumaba , tinanong ko ang kawal kung nasan si Lucius , ang sagot nila nasa l
AMARA'S POV Bumalik kami kung saan nawala si Aadi , kahit mga tao sa paaralan walang ideya walang iniisa ang nakakita , nasan na ang Anak ko , hindi talaga ako mapakali baka kung ano ng ginawa ng taong iyon sa anak ko habang kinakausap ni Lucius ang mga tao sa paaralan nagmasid masid ako sa labas ng may napansin akong sapatos ng bata lumapit ako at kinuha ko, at sapatos ito ni Aadi , tiningnan ko kung saan iyon patungo , patungo ito sa isang gubat "Possible bang andito si Aadi ?"- aniya ko maglalakad na sana ako doon ng may pumigil sakin kaya lumingon ako "Saan ka pupunta?"- tanong ni Lucius "Nakita ko ang sapatos ni Aadi , malakas ang loob ko na andito siya dinala"- sagot ko "Osige sasabihin ko ang mga kawal hintayin moko"- aniya ni Lucius tumango lang ako at hinintay siya , niyakap ko ang sapatos ni Aadi Parating na si mama mo anak...//////////////////////// SUMAKAY NA AKO SA KARWAHE AT PUMASOK KAMI SA GUBAT NA IYON







