LOGINShare
3.1
Last Updated:
2025-07-29 13:43:43Seraphina's pov
Flashback
Ever since high school, I'd been the black sheep. The one who never followed the rules, the one who never gave a d*mn about what anyone expected from me. And honestly? I was damn proud of it. So, today? Pinili ko na naman ang bar kaysa pumasok sa klase ko. Wala namang magagawa kung tatanggapin ko ang parusa na babagsak ako sa subject na yon, eh. Hindi ko naman talaga gusto 'yong course ko. Pero, hell, what’s the point of pretending? Rebelde ako, at hindi ako magpapanggap. I was supposed to be in class right now. But, instead, I found myself with a bottle in hand, sitting at the corner of a dimly lit bar. The place was starting to get a little crowded, pero I didn't care. I loved the fact that no one here expected me to be anything but who I was. I took a long swig of my drink, feeling the burn as it slid down my throat. My head was already spinning, but that didn't stop me. Mas gusto ko pa 'to. Hindi ko na kailangang magpanggap na perfect na anak o magpakasaya para lang magustuhan nila ako. My phone buzzed, and I knew exactly who it was without even looking. Mom. Always checking up on me. As if my life was a simple checklist for her. "Saan ka na? Anong nangyari sa klase?" I grinned bitterly. Walang pasok. Tsaka na lang kita papansinin. The truth was, I wasn't doing anything that was going to make her proud. Then, someone tapped my shoulder. I didn't even need to look up to know who it was. While swirling the ice in my glass, I felt someone slide into the seat beside me. "Hoy, Miss Cutting Queen," he said, his voice smug. "Ginagawa mo na namang opisina 'tong bar?" I glanced at him, a smirk playing on my lips. T*ngina, kahit kailan, walang kupas ang pambwibwisit ng Frown na 'to. With his messy hair, teasing smile, and that twinkle of mischief in his eyes. "Ano naman ngayon?" I shot back, taking another shot of vodka. "Wala naman nagsasabing bawal diba?" He chuckled, shaking his head. "Grabe ka talaga, Sera. Wala kang paawat, siguro nililigawan mo yung bartender, ano?" I laughed with him, the sound a little too loud for the quiet corner we were in. He leaned closer, like may malaking tsismis siyang ibubulgar. "Alam mo ba," he said, pa-cool pa kunyari, "may fiancé na ang Ate mo?" PFFT. I choked mid-drink, coughing while laughing at the same time. Hindi ko napigilan, ang malas nga naman. Ang sakit ng lalamunan ko sa kakatawa at kakasinghot ng alak. "T*ngina mo, Frown!" I slapped his arm habang humahalakhak pa rin. "Ba't mo naman sinabayan habang umiinom ako, gago!" He laughed harder, habang ako'y umiiling na lang. Damn him. Pero wait lang— Wait. Fiancé? Bigla akong natahimik sandali, looking at him. "You serious?" I asked, my voice dropping. Tumango siya, looking dead serious for once. "Oo. Ikakasal na raw ang Ate mo. Malamang alam na ng buong subdivision. Except sayo." I blinked. Talaga nga naman, no? Kahit hindi part ng pamilya namin, si Frown pa ang nauna pang nakakaalam kaysa sakin. Ang saya saya naman. I just smiled. "Good for her," I said simply, waving my glass in the air. "Sana hindi siya mabuntis agad. Kawawa naman siya, baka magulo ang napakaganda niyang buhay." Frown raised his eyebrow, amused. "Oyy, bitter ka teh." "Ulol," I snorted. "Masakit ba dapat? Hindi ko naman ramdam ang pamilya samin. So, bakit ako masasaktan?" He laughed, obviously not buying it. "Eh di wow. Puso mo teh, baka maglaglag jan sa sahig." Rolling my eyes, I threw a peanut at him.Tahimik akong nakatingin sa baso ko, swirling the half-melted ice around habang pilit kinakalimutan yung sinabi ni Frown.
Pero siyempre, hindi papatalo ang mokong. "Uy, umiiyak ka na ba dyan?" he teased, leaning closer with that annoying grin. "Kailangan mo ba ng tissue, Sera? O yakap?" Napatingin ako sa kanya nang masama. "Put*ngina mo, Frown," I spat, without any real heat. "Tigil-tigilan mo ko, babasagin ko yang pagmumukha mo." He just laughed, leaning back coolly sa upuan niya, clearly entertained by my reaction. Parang na-amuse pa lalo na naiinis ako. Then, tahimik niyamh hinigop ang alak niya, swirling the drink like he's some deep-ass philosopher. Hindi ko pa siya tinatanong kung saan niya nakuha yung balita, pero ayan na, spill na agad si gago. For a while, silence settled between us, the clinking of glasses. I was stuck in my head, thinking about my sister, about what Frown just said. It wasn't even the fact that Sahara Dianne Reeves was engaged that stung. Nah, I wasn't the type to get all emotional about other people's lives. It was the way it happened, the fact that everyone seemed to care so much more about her than me. I thought I could drink it off, just drown those thoughts in whiskey, but hell, it was no use. I took a long sip, staring blankly at my glass. Frown wasn't talking, so I stayed in my head, my mind wandering as the alcohol made everything feel fuzzy.
Latest chapter
Carrying the Child of My Sister and Her Husband 5.3
Suot na niya ulit yung puting coat, maayos na ang buhok, hawak na yung stethoscope, at may bitbit pang ibang gamit. Professional na professional ang dating. Parang walang nangyari kagabi. Bigla ring natahimik si Frown sa tabi ko. Pero ang mas nakakainis?Napangiti siya. Yung tipong ngiti na nang-aasar. At hindi lang basta ngiti, kundi yung mabagal pa ang pagkakatingin niya sa amin ni Doc. Iniikot niya ang mata sa kanan at kaliwa kung nasaan kami. "Hmm," mahinang tunog niya. Napatingin ako kay Frown, irap ang binigay ko. "Don't. Even. F*cking. Say."Ngumisi pa lalo ang mokong. "I'm just saying… bagay naman pala kayo, eh.""Frown," banta ko."Subukan mo." sabay pinanlisikan siya ng mata. Shiniship ba naman ako sa kuya niya. Eh, hindi ko naman 'to type. Masyado syang kalmado. Feeling ko, lahat ng convo namin, para niya akong chine-check up. Pero imbes na matakot, tumawa lang siya at biglang tumayo. "Alright, I'll leave you two lovebirds. Kuya, ingat ka sa pasye
Carrying the Child of My Sister and Her Husband 5.2
Ilang saglit pa lang, ay may pumasok na male version ng unggoy ko sa pintuan. Si Frown. At syempre, dala-dala niya na naman yung nakangiti niyang mukhang nang-aasar.Napailing na lang ako habang pinanood si Doc na tumayo at nag-ayos. Halatang paalis na, siguro papasok na sa trabaho. Hindi man lang ako tiningnan. Okay, fine. Deserve ko yata yon.Umupo si Frown sa tabi ko, dala-dala yung ngiting parang alam na alam niya ang sikreto ng buong mundo.Pinasadahan ko siya ng tingin. "Ano na naman 'to, Frown?" tanong ko, bahagyang iritado.Pero dahil wala na ang kuya niya sa dining area at pumasok na sa kwarto, hindi ko na rin napigilan ang sarili ko. Lumapit ako ng kaunti at pabulong na tinanong, "Seryoso, Ano ba talaga nangyari kagabi?"Ngumisi lang siya, yung tipong sagad sa panga ang asar. "Wala naman ako kagabi," sabay kindat. "Ikaw lang 'yon. Ikaw at ang kabaliwan mo."Napamura ako sa isip. "Put—Frown! Tigilan mo ko ha. Sabihin mo na!"Pero tawa lang siya nang tawa.
Carrying the Child of My Sister and Her Husband 5.1
Seraphina's pov Napapikit ako sandali. Ang sakit ng ulo ko, para akong binugbog ng limang araw na sunod-sunod."Put—" napamura ako, napabulong.Bumangon ako ng dahan-dahan, ramdam ko pa yung bigat ng katawan ko. Lasing pa ba 'to? O hangover na talaga? T*ngina, hindi ko na alam.Pagdilat ko nang maayos… teka lang.Where the h*ll am I?Napatingin ako sa paligid. Hindi 'to ang kwarto ko. Mas lalong hindi ito ang bahay namin. Masyadong maayos at tahimik. Hindi bagay sa bangayan namin ni Maria. "Wait—" napabulong ulit ako. "Where the f*ck am I?"Tumayo ako kahit medyo hilo pa. Tiningnan ko ang suot ko, okay pa naman. Wala namang scandalous na nangyari… I think?Lumakad ako papunta sa pintuan at binuksan 'to nang marahan. Tapos nagulat ako sa nakita ko, may lalaking nakatalikod sa kusina. Nakasuot ng simpleng gray shirt at pajama pants. Tapos nagkakape siya.Wait.Familiar yung likod niya. "Doc?!"Napahinto ako sa paglalakad nung bigla siyang lumingon
Carrying the Child of My Sister and Her Husband 4.3
At ngayon ay nakarating na kami sa destination. Nasa clinic na kami. Wala akong kaalam-alam kung paano kami napunta dito. Ang mukha ko, parang wala na sa sarili at nasa kalagitnaan ng kalasingan ko. Malabo ang paningin ko habang nararamdaman ko pa rin ang lakas ng tama ng alak."Frown, bakit tayo nandito?" tanong ko na medyo malabo ang pagkakasabi. Pa-tingin-tingin ako sa paligid habang magulo ang pag-iisip ko. "Huwag mo sabihing nakabuntis ka?"Iniling nito ang ulo, "G*go."Kahit na lasing, ramdam ko ang isang bagay, ang pagkakaibang nararamdaman ko sa ngayon. Ang sakit ng ulo ko, pati na rin ang kalituhan sa kung anong nangyayari.Tinulungan ako ni Frown, hinawakan ako sa braso at inaalalayan ako habang papasok kami sa clinic. Nakaramdam ako ng pagkabigla, at parang may isang bahagi sa akin na gusto magtatanong pa, pero naiisip ko, baka hindi ko kayang intindihin ang sagot."So, bakit tayo nandito talaga?" tanong ko ulit, hindi ko pa rin matanggap na andito kami,
Carrying the Child of My Sister and Her Husband 4.2
Pagdating ko sa bar, naghanap ako ng isang tao. Isang tao sa karamihan. Tapos nung nakita ko siya, tinungo ko agad.Si Frown. Yung tinext ko. Pero mukhang abala siya sa pang-aasar sa mga babae sa paligid. Wala akong pake, though.Lumapit ako sa kanya at binulungan siya, "Samahan mo ko."Pero hindi siya tumingin sa akin at tila nakangiti pa rin sa mga babae na kausap nya. Sabi pa niya, "Bakit ko iiwan 'tong magagandang babae na to? Istorbo ka."Wala akong reaction. Poker face lang ako. Kailangan ko talagang sabihin sakanya kung anong nangyari kahapon. Tungkol sa request ng ate ko. Tungkol sa nararamdaman ko. Pero 'tong si Frown, hindi pa rin tumitigil sa pang-iiwas.Muli ay sinabihan ko sya. "Samahan mo ko." Medyo may utos na sa boses. Wala pa rin siyang ginawa. Kaya tinawag ko siya ulit, "Frown."Napansin ko naman ang irap ng mga babae sa akin. Ngayon lang siya tumingin sa akin, pero sya pa ang mya mukhang naistorbo? "Ano ba? Iniistorbo mo kami."Wala
Carrying the Child of My Sister and Her Husband 4.1
Seraphina's pov Present dayPagdilat pa lang ng mga mata ko, ramdam ko na agad ang sakit sa ulo ko. Parang binugbog yung utak ko, at ang bigat ng buong katawan ko sa kama. Hangover, obviously."Put—" napamura ako habang pilit na tumatayo, hawak-hawak ang kumot na nakabalot pa sa akin.Inis kong kinusot ang mata ko, hoping na somehow, mawala kahit konti ang hilo ko. Pero hindi eh, lalo lang sumakit. Hinawakan ko ang sentido ko at napairap sa sarili."D*mn it," bulong ko, habang pasuray-suray akong lumakad papunta sa bathroom.Pagpasok ko sa banyo, dumiretso ako sa lababo. Kumuha ng toothbrush, binuksan ang toothpaste, at habang ini-squeeze 'yon sa toothbrush, pabalik-balik sa isip ko lahat ng nangyari kagabi.Dami nangyari kagabi ah. Napapikit ako sandali habang nagsisipilyo, pilit na kinakalimutan ang lahat. Pero kahit anong pilit kong tanggalin sa sistema ko, nandun pa rin. Malinaw pa rin sa akin yung mga salitang binitiwan ko. Habang nagsisipilyo, napab
You may also like
Running away from the Billionaire
SenyoritaAnji341.4K viewsUnexpectedly Her Sperm Donor Is A Billionaire (TAGLISH)
febbyflame289.2K viewsI SECRETLY WED the BOSS
Cristine Jade284.0K viewsI'm Married To A Mafia Boss (Tagalog)
Seera Mei305.9K viewsDivorce Me Now, Mr. Peters!
Athengstersxx32.6K viewsHer Contract with Her Boss
Limitless_Boss4.8K views100 DAYS WITH THE CEO
EL Nopre 20.4K viewsTHE MISTREATED WIFE: MY SCUMBAG EX-HUSBAND BEGS FOR REMARRIA
Marifer5.6K views
